Chapter 38 Chapter 38: Price Inflation! Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu "Screech!"   Like a raging bull, the white Lamborghini dashed into Qingshan Corporation building, screaming to a halt before the front entrance
บทที่ 38 บทที่ 38: อัตราเงินเฟ้อราคา 
   Wang Jun got out of the car and hurried into the building
วังจุนออกจากรถและรีบเข้าไปในตึก
 Along the way, numerous people bowed to him in greeting as he passed
ตลอดทางหลายคนคำนับเขาในคำทักทายขณะที่เขาเดินผ่าน
 Wang Jun was, after all, the young master of the company! It was inevitable that he would become the person in charge sooner or later
วังจุนคือหลังจากทั้งหมดเจ้านายหนุ่มของ บริษัท ! 
 So although it was rather unlikely for these random people to befriend him, everyone wanted to at least leave a good impression with him
ดังนั้นแม้ว่าจะเป็นไปได้ยากที่คนเหล่านี้จะเป็นเพื่อนกับเขา แต่ทุกคนก็ต้องการอย่างน้อยก็ปล่อยให้เขาประทับใจกับเขา
   "Dad, I’m back
"พ่อฉันกลับมาแล้ว
"   Wang Jun felt his nose turn a little sour as he stepped into the office
"วังจุนรู้สึกว่าจมูกของเขาเปลี่ยนเป็นเปรี้ยวเล็กน้อยขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้อง
 Wang Jian looked a little weather-worn out as he sat behind his desk, half hidden behind a stack of documents
Wang Jian มองสภาพอากาศที่สึกหรอเล็กน้อยขณะที่เขานั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะครึ่งซ่อนอยู่หลังกองเอกสาร
   He could almost count the sparse number of white hair cropping up his father’s temples as he walked closer
เขาแทบจะนับจำนวนของผมสีขาวที่หม่นหมองขึ้นวัดของบิดาขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้
 He remembered his father, young and cheerful, bouncing him on his shoulders
เขาจำได้ว่าพ่อของเขาหนุ่มสาวและร่าเริงกำลังเด้งบนบ่าของเขา
 Before he was even aware of it, his father had already become old
ก่อนที่เขาจะรู้เรื่องนี้พ่อของเขาก็แก่ไปแล้ว
   "Oh, you’re back
"โอ้คุณกลับมาแล้ว
 That’s good, sit down for a while first
ดีแล้วนั่งลงก่อน
 Dad will take you out for lunch once I’m done with these documents," Wang Jian looked up at the young man before him, a proud look filled with protective love flashing in his pupils
พ่อจะพาคุณออกไปทานข้าวเที่ยงตอนที่ฉันทำเอกสารเหล่านี้ "วังจ๋ายเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มก่อนหน้าเขารูปลักษณ์ที่เต็มไปด้วยความรักที่กระพริบอยู่ในลูกศิษย์ของเขา
   "En," Wang Jun felt a lump rising in his throat as he nodded his head obediently and sat down on the couch
"ออง" วังจุนรู้สึกก้อนแข็งขึ้นในลำคอขณะที่เขาพยักหน้าอย่างหัวอ่อนและนั่งลงบนโซฟา
   "Ziyun, is the helicopter ready?" Wang Jian put down his fountain pen and stretched lazily as he picked up the phone on the desk
"Ziyun เฮลิคอปเตอร์พร้อมแล้วหรือยัง?" 
   "It’s ready, we can set off at any time," Li Ziyun’s voice sounded over the phone
"มันพร้อมแล้วเราสามารถออกเดินทางได้ทุกเมื่อ" เสียงของนายลี่ซิยันฟังทางโทรศัพท์
   "Come, I'll bring you to taste something amazing today," Wang Jian clapped his son on the back and beamed happily
"มาฉันจะพาคุณไปลิ้มรสบางสิ่งบางอย่างที่น่าอัศจรรย์ในวันนี้" Wang Jian ตบมือลูกชายของเขาที่ด้านหลังและส่องแสงอย่างมีความสุข
 This was the first time he had seen this brat behaving so obediently
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นลูกชิ้นคนนี้มีพฤติกรรมเชื่อฟัง
   "Ok
"ตกลง
"   Although Wang Jun nodded his head, he was actually a little skeptical about the amazing food his father mentioned
"ถึงแม้ว่าวังจุนพยักหน้ารับศีรษะ แต่เขาค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับอาหารที่วิเศษที่พ่อของเขากล่าวถึง
 What kind of delicacies had he not tasted before? Still, for once, he did not refute his father
เขาไม่ได้ลิ้มรสอาหารประเภทไหน 
   The father and son duo took an elevator to the rooftop, where a helicopter was already waiting for them with its propellers whirring
พ่อและลูกชายสองคนพากันขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นดาดฟ้าซึ่งเฮลิคอปเตอร์กำลังรอพวกเขาด้วยใบพัดที่หงุดหงิด
   Accompanied by the loud, chopping noise made by the propellers, the private helicopter rose rapidly and soon disappeared into the cloudless sky
เฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและหายไปในท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆ
   ***   At the same time, Bei Feng was sweating furiously as he worked together with Bai Xiang to separate the Giant Imperial Shrimp into its various parts
*** ในขณะเดียวกันเบยงฮวาก็รู้สึกหงุดหงิดในขณะที่เขาทำงานร่วมกับบ้านใบเซียงเพื่อแยกกุ้ง Giant Imperial ลงในส่วนต่างๆ
   "God d*mnit, this Imperial Shrimp is really a pesky b*stard to deal with," Bei Feng wiped the sweat off his forehead with the back of his hand and switched his stance as he continued sawing at the Imperial Shrimp
"พระเจ้า d * mnit, อิมพีเรียลกุ้งเป็นจริงน่าชัง b * stard เพื่อจัดการกับ" Bei Feng เช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขากับด้านหลังของมือของเขาและเปลี่ยนท่าทางของเขาในขณะที่เขายังคงเลื่อยที่อิมพีเรียลกุ้ง
   The Imperial Shrimp's tail meat was slightly easier to handle
เนื้อหางหางของอิมพีเรียลกุ้งน่าจะจัดการได้ง่ายกว่าเล็กน้อย
 He could simply cut off the entire section and store it away
เขาสามารถตัดส่วนทั้งหมดออกและเก็บไว้ได้
 The legs, however, had to be separated one by one
ขาต้องแยกออกจากกัน
   Furthermore, each leg had to be divided into smaller sections for future convenience
นอกจากนี้แต่ละขาต้องถูกแบ่งออกเป็นส่วนเล็ก ๆ เพื่อความสะดวกในอนาคต
 Each section was worth about a jin of meat!   A full-grown arm-thick shrimp leg could be divided into five sections, for a total of 30
แต่ละส่วนมีมูลค่าเกี่ยวกับ jin ของเนื้อ! 
 The amount of meat in each section, according to Bei Feng’s estimation, was enough to serve four customers!   After expending a great deal of effort, Bei Feng and Bai Xiang finally managed to sever the Imperial Shrimp’s numerous legs and cut them into 30 sections
ปริมาณเนื้อในแต่ละส่วนตามประมาณการของ Bei Feng เพียงพอที่จะให้บริการลูกค้า 4 ราย! 
 Of course, Bei Feng had also removed the most important part of the Imperial Shrimp: the lobster roe
แน่นอน Bei Feng ได้เอาส่วนที่สำคัญที่สุดของกุ้งอิมพีเรียล: ไข่กุ้งก้ามกราม
   Most people thought that the only shellfish whose ovary and digestive glands were considered a delicacy was that of the crabs
คนส่วนใหญ่คิดว่าหอยเท่านั้นที่มีรังไข่และต่อมย่อยอาหารถือว่าเป็นอาหารอันโอชะของปู
 However, not many people knew that lobster roe was equally precious! It was just that the quantity was usually too little
อย่างไรก็ตามหลายคนไม่ทราบว่าไข่กุ้งก้ามกรามมีค่าเท่ากัน! 
 It was less than a gram, barely enough for a nibble
มันน้อยกว่ากรัมแทบไม่เพียงพอสำหรับการแทะ
 As such, it was not substantial enough for people to pay much attention to it
เช่นนี้ก็ไม่มากพอสำหรับคนที่ให้ความสำคัญกับมัน
   However, this giant Imperial Shrimp was different
อย่างไรก็ตามกุ้งอิมพีเรียลยักษ์นี้แตกต่างกัน
 As a Grade 1 Demonic Beast, it's roe was the culmination of all its vital essences
ในฐานะที่เป็น Demonic Beast เกรด 1 มันคือไข่ปลาเป็นจุดสุดยอดของสาระสำคัญที่สำคัญทั้งหมด
 It's energy and nutritional value was far beyond what it's flesh could compare with!   Although it was classified as a Demonic Beast, the Imperial Shrimp was no different when compared to common lobsters as far as the location of its ovaries and digestive glands was concerned
มันเป็นพลังงานและคุณค่าทางโภชนาการอยู่ไกลเกินกว่าที่มันเนื้อสามารถเปรียบเทียบกับ! 
 Bei Feng aimed the electric cutter at the spot at which lobster roe was usually found and worked on drilling a hole directly through the shell
Bei Feng มุ่งเครื่องตัดไฟฟ้าที่จุดที่ไข่กุ้งก้ามกรามมักพบและทำงานเจาะหลุมโดยตรงผ่านเปลือกหอย
   After several minutes, the yellowish lobster roe could be seen
หลังจากผ่านไปหลายนาทีไข่กุ้งมังกรสีเหลืองอาจเห็นได้
   Contrary to Bei Feng’s expectations, the Imperial Shrimp’s roe was actually dry, and clumped up into the size of an adult’s fist
ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของ Bei Feng ไข่เจียวของราชินีกุ้งก็แห้งและคลุกขึ้นตามขนาดกำปั้นของผู้ใหญ่
 It was unlike the runny liquid which he had come to expect
มันแตกต่างจากของเหลวไหลซึ่งเขาคาดหวัง
 In fact, the roe was compact to the point where if he were to use a slight amount of energy, he could easily scrape off a layer of powder-ish substance!   Although a faint fishy smell emanated off the roe, it was not of the kind that would usually make one feel disgusted
ในความเป็นจริงไข่ยองมีขนาดกะทัดรัดถึงจุดที่ถ้าเขาใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเขาสามารถขจัดชั้นของสารผง - ไอ! 
 This fishy smell was a light fragrance which would instead cause one to feel refreshed
กลิ่นคาวนี้เป็นกลิ่นหอมอ่อนซึ่งอาจทำให้รู้สึกสดชื่น
   Bei Feng carefully kept the lobster roe away
Bei Feng เก็บไข่กุ้งก้ามกรามไว้อย่างระมัดระวัง
 This kind of treasure was naturally to be enjoyed by him alone
สมบัติชนิดนี้เป็นธรรมชาติที่จะมีความสุขกับเขาเพียงลำพัง
 There was no way he would sell it to his ordinary customers!   As for the remaining inedible parts, he directly left it for the Vampiric Vine
ไม่มีทางที่เขาจะขายให้ลูกค้าทั่วไปของเขา! 
 It was useless to him after all
มันไร้ประโยชน์สำหรับเขาหลังจากทั้งหมด
   Unsurprisingly, the Vampiric Vine seemed to be extremely glad to receive the gift as it shot towards the leftover Imperial Shrimp with great fervency
ไม่แปลกใจเลยที่ Vampiric Vine ดูเหมือนจะยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับของขวัญในขณะที่มันยิงไปที่เหลืออิมพีเรียลกุ้งด้วยความรอบคอบมาก
 Countless root hairs had instantly swarmed over and wrapped around the Imperial Shrimp’s shell
เส้นใยรากหลาย ๆ ตัวได้ห่อหุ้มเปลือกหอยอิมพีเรียลทันที
   Bei Feng watched diffidently as the root hairs swarmed through the hole on the shell
เบยงฮยอกดูอย่างหยาบคายขณะที่ขนรากลอดผ่านรูบนเปลือกหอย
 The entire scene looked like something out of a horror movie featuring killer plants
ฉากทั้งหมดดูเหมือนเป็นภาพจากหนังสยองขวัญที่มีโรงงานนักฆ่า
 Right now, Bei Feng felt that the Vampiric Vine seemed to be becoming more and more dangerous!   A shiver ran down his spine as he observed the entire procedure
ตอนนี้เบยงรู้สึกว่า Vampiric Vine ดูเหมือนจะกลายเป็นอันตรายมากขึ้น! 
 Such thick and powerful root hairs, if they pierced into a human’s body, would likely not take long to suck a person dry!   Recalling the incident where the Vampiric Vine killed an assassin the last time, Bei Feng felt a trace of discomfort in his heart
เส้นผมรากหนาและทรงพลังเช่นถ้าเจาะเข้าสู่ร่างกายมนุษย์อาจจะไม่ใช้เวลานานพอที่จะดูดคนแห้ง! 
   The fruit produced from a man-killing plant might seem like a disgusting object for most people and might even be associated with things like cannibalism
ผลไม้ที่ผลิตจากพืชที่มนุษย์ฆ่าอาจดูเหมือนเป็นวัตถุที่น่าขยะแขยงสำหรับคนส่วนใหญ่และอาจแม้จะเกี่ยวข้องกับสิ่งต่างๆเช่นการกินกันร่วมกัน
 However, weren’t most vegetables also fertilized with the feces of animals? If one went with the same line of thought, wouldn’t eating fresh vegetables be the same as eating the feces of animals? When it came to themselves, people were somehow willing to omit such information from their minds and consume vegetables normally
อย่างไรก็ตามผักไม่มากที่สุดยังอุดมสมบูรณ์กับอุจจาระของสัตว์? 
   After a surprisingly long time, the Vampiric Vine finally retracted its root hairs
หลังจากช่วงเวลาที่น่าประหลาดใจมานาน Vampiric Vine ก็หดขนรากของมันไว้
 Bei Feng did not even need to look to know that the Giant Imperial Shrimp had become nothing more than an empty shell
Bei Feng ไม่จำเป็นต้องดูว่ากุ้งยักษ์อิมพีเรียลกลายเป็นอะไรที่มากกว่าเปลือกหอย
 Not even the slightest shred of meat could be expected to have been left behind
แม้แต่เศษเนื้อเล็ก ๆ น้อย ๆ คาดว่าจะถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง
   With this feast, the Vampiric Vine seemed to have entered a new phase of growth
งานเลี้ยงนี้ Vampiric Vine ดูเหมือนจะเข้าสู่ช่วงการเติบโตใหม่
 A faint blood-red glow seemed to be surrounding the entire plant as it grew with visible speed!   The main stem became even wider in dimension than a grown man’s thigh
การเรืองแสงสีแดงเลือดจาง ๆ ดูเหมือนจะอยู่รอบ ๆ โรงงานทั้งหมดเมื่อเติบโตด้วยความเร็วที่มองเห็นได้! 
 Its other branches had also grown exponentially
สาขาอื่น ๆ ก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
 The beautiful blood-red flower atop its topmost branch became even more resplendent in color as it sparkled like a masterfully carved blood jade!   Bei Feng looked at the three-meter long empty shell in deep thought
ดอกไม้สีแดงเลือดงามที่ยอดบนสุดของสาขาเริ่มมีสีสันสดใสยิ่งขึ้นเมื่อประกายเหมือนหยกเลือดแกะสลักอย่างประณีต! 
 It seemed a little wasteful to discard something like this
ดูเหมือนจะสิ้นเปลืองเพียงเล็กน้อยเพื่อละทิ้งสิ่งต่างๆเช่นนี้
 Calling Bai Xiang over, the two of them carried the shell into the storage room
โทรหลี่เซียงไปทั้งสองคนนำเปลือกออกจากห้องเก็บของ
   He was actually thinking of reconnecting all the pieces of the shell together after he was done cooking the other parts
เขากำลังคิดถึงการเชื่อมต่อเปลือกหอยทั้งหมดเข้าด้วยกันหลังจากเสร็จสิ้นการปรุงอาหารส่วนอื่น ๆ
 Perhaps he could display the reassembled shell as a decoration sometime in the future…   Bei Feng put five small sections of the Imperial Shrimp’s leg into the steamer and closed the lid
บางทีเขาอาจจะแสดงเปลือกประกอบเป็นของตกแต่งในอนาคต ... Bei Feng ใส่ห้าส่วนเล็ก ๆ ของขาอิมพีเรียลกุ้งลงในหวดและปิดฝา
 Two sections would be set aside for Bai Xiang while the other three would be for himself and Wang Jian
สองส่วนจะถูกตั้งไว้สำหรับ Bai Xiang ในขณะที่อีกสามจะเป็นสำหรับตัวเองและวัง Jian
   Steaming was one of the easiest methods of cooking
การนึ่งเป็นหนึ่งในวิธีที่ง่ายที่สุดในการปรุงอาหาร
 He only needed to sit down and wait for the meat to be ready
เขาต้องการเพียงแค่นั่งลงและรอให้เนื้อมีความพร้อม
 In the meantime, Bei Feng was not idle
ในขณะเดียวกันเบยงจางไม่ได้ใช้งาน
 Golden cicadas costed a lot of money!   Soon, a shocking message appeared on the chat groups, "reservations are open again for today and tomorrow
Golden cicadas ได้รับเงินเป็นจำนวนมาก! 
 I will be accepting 10 tables for four people each everyday! The price for each table will be 6,000 yuan! Interested parties may transfer a deposit of 3,000 yuan in advance
ฉันจะยอมรับ 10 ตารางสำหรับสี่คนในชีวิตประจำวัน! 
 Priority will be given to the fastest bookings
ลำดับความสำคัญจะได้รับการจองเร็วที่สุด
 Don’t miss it!"   "F*ck me! This black-hearted boss is increasing the price again!"   Disregarding the curious gazes of the people on the bus, a young man exclaimed aloud as he rubbed his eyes and looked at the message several times, an incredulous expression on his face
อย่าพลาด! "" F * ck me! 
   "@BeifengPrivateRestaurant, Boss, can we talk about this properly? Why did you raise the price all of a sudden?!"   Numerous people were spamming "@Beifeng", demanding a reason for the price inflation
"@BeifengPrivateRestaurant, Boss, เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างถูกต้องหรือไม่ทำไมคุณยกระดับราคาขึ้นทันที!?" 
   "I guess this is it… I have been saving so diligently this past month, hoping that I can have a taste of this fabled cuisine
"ฉันเดาว่านี่คือ ... ฉันได้รับการบันทึกอย่างขยันขันแข็งในเดือนที่ผ่านมานี้หวังว่าฉันจะได้ลิ้มรสอาหารแบบนี้
 However, it seems like there’s no way I can ever afford to have a meal there
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าไม่มีทางที่ฉันจะสามารถมีอาหารได้ที่นั่น
 Looks like it’s time for me to leave this chat group
ดูเหมือนว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันจะออกจากกลุ่มแชทนี้
" A user grumbled dejectedly
"ผู้ใช้ตะลึงอย่างฉับพลัน
 He felt like crying, but had no tears to shed
เขารู้สึกเหมือนร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตาไหล
   Following this, a large number of people also left the chat group
จากนี้ไปผู้คนจำนวนมากก็ออกจากกลุ่มแชท
 This pricing was simply too high! It had already far exceeded their spending limits
ราคานี้สูงเกินไป! 
   "The reason is because the ingredients are different
เหตุผลก็เพราะส่วนผสมที่แตกต่างกัน
"   Bei Feng looked at all the @Beifieng messages as a gnawing headache throbbed at his temples
"Bei Feng มองไปที่ข้อความ @Beifieng ทั้งหมดขณะที่อาการปวดหัวสั่นระคายเคืองที่วัดของเขา
 He simply sent out a single sentence in reply and completely ignored the rest of the messages
เขาเพียงแค่ส่งประโยคเดียวในการตอบกลับและไม่สนใจข้อความที่เหลือทั้งหมด
   "The f*ck? Come on, Boss! What kind of ingredients could possibly be so expensive?! Are you serving Dragon livers and Phoenix marrows?" Someone asked sarcastically
"f * ck? Come on, Boss! ส่วนผสมชนิดใดที่อาจจะมีราคาแพงมาก" คุณให้บริการมังกรและฟักทองมธุรส? " 
   "Forget it, let’s leave too
"ลืมไปเถอะเราก็ไปกันเถอะ
 This boss has probably gone insane from dreaming about money all the time," another person replied in disappointment
เจ้านายนี้อาจบ้าจากฝันเกี่ยวกับเงินตลอดเวลา "อีกคนหนึ่งตอบกลับด้วยความผิดหวัง
   Bei Feng did not bother to explain further
Bei Feng ไม่ได้สนใจที่จะอธิบายเพิ่มเติม
 If they want to leave, then they can just go ahead and leave
ถ้าพวกเขาต้องการออกไปพวกเขาก็จะเดินหน้าและออกไป
 There’s bound to be people who can appreciate top quality ingredients
มีคนที่สามารถชื่นชมส่วนผสมที่มีคุณภาพได้
   "Chuk, chuk, chuk, chuk!"   The wild, thunderous sound created by the helicopter engine and the chaotic wind appeared outside the old mansion
"Chuk, Chuk, Chuk, Chuk!" 
 Bei Feng didn’t even need to think to know that Wang Jian had arrived
Bei Feng ไม่จำเป็นต้องคิดว่า Wang Jian มาถึงแล้ว
 Hurriedly putting away his mobile phone, Bei Feng went out of the kitchen to receive Wang Jian
รีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกไป Bei Feng ออกจากห้องครัวเพื่อรับ Wang Jian
   "Haha, we’re here again to cadge a meal from you
"Haha, เราอยู่ที่นี่อีกครั้งเพื่อตะเบ็งมื้ออาหารจากคุณ
 We didn’t bring any gifts this time though," Bei Feng had only reached the mansion’s threshold when Wang Jian’s bright voice rang out
เราไม่ได้นำของขวัญมาคราวนี้เลย "Bei Feng ถึงเกณฑ์ของคฤหาสน์เมื่อเสียงสดใสของ Wang Jian ดังขึ้น
   As for the two little wolfdogs, they had escaped long ago, frightened by the noisy helicopter
ส่วนพวกหมาป่าตัวน้อยสองตัวหนีรอดมานานแล้วกลัวเฮลิคอปเตอร์ที่มีเสียงดัง
   "No worries, I can accept this helicopter as a deposit for now," a sly smile appeared on the corner of Bei Feng’s lips
"ไม่ต้องเป็นห่วงฉันสามารถยอมรับเฮลิคอปเตอร์นี้เป็นเงินมัดจำได้แล้ว" รอยยิ้มที่โง่เขลาปรากฏขึ้นที่มุมปากของเบยงฮยอก
   "Hoho, no problem, keep it if you’ve taken a liking to it," Wang Jian replied grandly
"ฮ่าไม่มีปัญหาหรอกถ้าคุณชอบมัน" วังเจียนตอบอย่างยะหลง
   Bei Feng seemed to consider the proposition seriously for a brief moment before shaking his head
เบยงฮยองดูเหมือนจะพิจารณาข้อเสนอนี้อย่างจริงจังในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนที่จะเขย่าหัว
   "Ah, forget it, I wouldn’t be able to afford the upkeep anyway…"   "Cough, cough… well, that aside, what are we having for lunch today? I’ll have you know, I haven’t eaten anything since morning! Haha…ha… the work’s really been piling up these few days
"อาลืมมันไปฉันคงไม่สามารถค่าบำรุงรักษาต่อไปได้เลย ... " "ไอ, ไอ ... ดีแล้ววันนี้เราทานข้าวอะไรกันบ้างฉันจะรู้ว่ายังไม่ได้กินอะไร 
 I hardly have enough time to eat anything at all!"   Coughing awkwardly, Wang Jian hurriedly changed the subject
ฉันแทบไม่มีเวลาพอกินอะไรเลย! "ไอเคี้ยวงุ่มง่ามวัง Jian รีบเปลี่ยนเรื่อง
 He was slightly caught off guard
เขารู้สึกไม่ค่อยมั่นใจ
 Could it be that this kid was really serious about the helicopter?   Wang Jun, who was standing by the side, was shocked to the core
เป็นไปได้ไหมว่าเด็กคนนี้เป็นคนจริงจังกับเฮลิคอปเตอร์? 
 Was this still the same stern and serious father of his? Did he… somehow anger his father so much that he had lost his mind?
นี่เป็นพ่อที่เข้มงวดและเคร่งขรึมเหมือนกันกับเขา?