Chapter 50: Aftershocks Luo Qiang’s attention was perked
บทที่ 50: ความตกตะลึงของ Luo Qiang ได้รับความสนใจ
 Intact meteorites were worth a lot of money! From what he could gleam from Old Man Li’s story, the size of this particular meteorite should be pretty big! In that moment, Luo Qiang dropped all his work and reported the matter to his superiors
อุกกาบาตยังคงมีค่าเงินเป็นจำนวนมาก! 
 The police department similarly viewed this matter with high importance
กรมตำรวจมองเรื่องนี้ด้วยความสำคัญสูง
 In a short moment, Luo Qiang along with the other three officers on shift were dispatched to the location
ในช่วงเวลาสั้น ๆ Luo Qiang พร้อมกับนายทหารอีกสามคนที่ถูกส่งไปยังสถานที่นั้น
 "My god! What a terrible force!" A police officer with a small mustache stared at the piece of desolate land with open mouth and shock in his eyes
"พระเจ้าของฉันสิ่งที่เป็นแรงสาหัส!" 
 "Let’s go, we have to look at the meteorite first
"ไปเถอะเราต้องมองอุกกาบาตก่อน
 I heard this stuff’s value is measured by the gram!" The other officers were visibly excited
ฉันได้ยินค่าของสิ่งนี้ถูกวัดโดยกรัม! "เจ้าหน้าที่อื่น ๆ ตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด
 Without a doubt, them being the first ones to discover this meteorite would be of great use when showing off to their brothers when they talked over a meal! "It’ll be best not to get too close
โดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาเป็นคนแรกที่ค้นพบอุกกาบาตนี้จะใช้ประโยชน์ได้อย่างมากเมื่อแสดงให้พี่น้องของตนพูดคุยกันเรื่องอาหาร! 
 I’ve heard that some meteorites give off very high levels of radiation! If we’re not careful, we might all be hit by it and become the new Fantastic Four!" A mousy looking youth with a crew cut said nervously as he wiped away the sweat on his forehead, causing the other three who had been extremely enthusiastic to suddenly shrink backwards
ฉันได้ยินมาว่าอุกกาบาตบางชนิดให้ระดับรังสีสูงมาก! 
 "The f*ck? Err, on second thoughts, I think I’m not going to go and see the meteorite," another officer laughed awkwardly even as he quickly backed off several steps in succession
"นาย frcr Err เมื่อคิดที่สองฉันคิดว่าฉันจะไม่ไปดูอุกกาบาต" เจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งหัวเราะอย่างงุ่มง่ามแม้ในขณะที่เขารีบหนีออกจากบ้านไปหลายขั้นตอน
 In the end, the four officers ended up backing off a large distance from the crater and forming a cordon to prevent others from entering the site
ในตอนท้ายเจ้าหน้าที่ทั้ง 4 คนได้รับการสนับสนุนจากระยะทางไกลจากปล่องภูเขาไฟและสร้างรูปวงล้อมเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นเข้าไปในพื้นที่
 "Where’s the meteorite?" A large group of people rushed over about half an hour later
อุกกาบาตอยู่ที่ไหน? 
 At their forefront were several very important-looking old men! It was one of them that went up excitedly to Luo Qiang and asked
ในระดับแนวหน้าของพวกเขามีหลายคนที่สำคัญมากมองหา! 
 "Chief?" Luo Qiang looked nervously at the police chief who was standing behind the old man and asked
"หัวหน้า?" 
 He could not for the life of him determine the identity of the old man in front of him! "Xiao Luo, this person is an elder from the Geological Office from the county," the police chief nodded his head, indicating that the old man wasn’t someone they had to stop or restrict in any way
เขาไม่สามารถสำหรับชีวิตของเขาในการกำหนดตัวตนของชายชราที่ด้านหน้าของเขา! 
 A few old men walked forward and scanned the air with strange handheld devices, constantly muttering some words to each other indistinctly
ชายชราบางคนเดินไปข้างหน้าและสแกนอากาศด้วยอุปกรณ์มือถือแปลก ๆ พูดพึมพำคำพูดบางอย่างต่อกันอย่างไม่ชัด
 "All clear
"ทั้งหมดชัดเจน
 There’s no radiation!" Following that the old men hurried past Luo Qiang and the rest as they peered into the crater eagerly
ไม่มีรังสี! "ตามที่ชายชรารีบผ่าน Luo Qiang และส่วนที่เหลือขณะที่พวกเขามองเข้าไปในปล่องภูเขาไฟกระตือรือร้น
 "Where’s the meteorite?!" The excited smiles on their faces had completely disappeared
อุกกาบาตอยู่ที่ไหน? 
 Apart from a chunk of soil which had been baked into bricks, there were no signs of any meteorite inside the crater
นอกเหนือจากก้อนดินที่ถูกเผาลงในก้อนอิฐแล้วยังไม่มีร่องรอยของอุกกาบาตใด ๆ ภายในปล่องภูเขาไฟ
 "That cannot be! After we reached this place, there was no one else who came here!" Luo Qiang and the other three officers looked at each other helplessly
"หลังจากที่เรามาถึงที่นี่ไม่มีใครอื่นที่มาที่นี่!" 
 "Well, was the meteorite here when you arrived?" An old man immediately questioned
"เอาละอุกกาบาตที่นี่เมื่อคุณมาถึง?" 
 "We were afraid of being hit by possible radiation and did not dare to get too close," Luo Qiang reported honestly
"เรากลัวที่จะโดนรังสีที่เป็นไปได้และไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้ชิดมากเกินไป" Luo Qiang รายงานอย่างสุจริต
 "That’s strange, a meteorite which could cause so much damage would definitely not be small
อุกกาบาตที่อาจทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากไม่น้อย
 How could there be no traces of it?" The several old men stood around the crater, gazing speechlessly at each other, clearly confused
จะมีร่องรอยได้อย่างไร? "ชายชราหลายคนยืนอยู่รอบ ๆ ปล่องภูเขามองจ้องมองด้วยกันและกันอย่างชัดเจน
 "Could… could this hole be created by an explosion? Maybe a big explosion?" A trembling voice floated out from within the crowd
"สามารถ ... หลุมนี้อาจถูกสร้างขึ้นโดยการระเบิดหรือไม่อาจระเบิดขนาดใหญ่?" 
 "Eh?!" A shocking thought appeared in the minds of the crowd
"เอ๊ะ ?!" 
 This crater was indeed too smooth; it didn’t look like something that was created by a meteorite impacting the earth! In fact, now that they looked at it, this scene was more typical of ones created by an explosion, where everything around the point of explosion was blasted clean off by the shockwave! But still, the crater before their eyes was simply too big! Just how much explosives were necessary to create such a wide area of destruction?! A man-made explosion and a natural occurrence like a meteor strike were two completely different matters! As everyone started to panic, the village police chief was the first one to react as he immediately reported the matter to his superiors
ปล่องภูเขาไฟนี้เรียบเกินไป 
 The area was soon sealed off with incredible speed and soldiers armed with live ammunition were also deployed around the area
ในไม่ช้าพื้นที่ปิดผนึกด้วยความเร็วที่น่าทึ่งและทหารติดอาวุธกระสุนปืนอยู่นอกจากนี้ยังมีการใช้งานทั่วพื้นที่
 "How was it? What's the result of the investigation?" A young man in uniform asked
อะไรคือผลของการสอบสวน? " 
 From the surface, the young man looked green and inexperienced
จากพื้นผิวชายหนุ่มนั้นดูเขียวขจีและไม่มีประสบการณ์
 But impressively, this young man was actually a Lt
แต่น่าประทับใจ, ชายหนุ่มคนนี้เป็นจริงแอล
 Colonel! "Reporting, sir! We have not found any leads
พันเอก! 
 There wasn't even a hint of shrapnel in the blast zone! The only strange thing we found was that the ground was tested to contain large amounts of electric currents!" The Corporal reported dutifully
ไม่มีร่องรอยของกระสุนปืนในเขตระเบิด! 
 "How can that be? Lightning does not contain that much power! Perhaps it’s a special weapon?" Xiao Wu muttered to himself
"ฟ้าผ่าไม่มีพลังอะไรมากนักบางทีอาวุธพิเศษ?" 
 Leading a few men, Xiao Wu looked at the group of soldiers busy in the crater and slowly walked around the edge of the crater to see if he could find anything himself
เสี่ยววูมองไปที่กลุ่มทหารที่วุ่นอยู่กับปล่องภูเขาไฟและเดินช้าๆไปรอบ ๆ ขอบปล่องเพื่อดูว่าเขาสามารถหาอะไรได้บ้าง
 However, despite all his efforts, Xiao Wu was ultimately disappointed
อย่างไรก็ตามแม้จะมีความพยายามทั้งหมดของเขา Xiao Wu ก็ผิดหวังที่สุด
 The group of men within range of the Thunder Pulse Pearl had been directly decimated
กลุ่มคนที่อยู่ในช่วงของ Thunder Pulse Pearl ได้รับผลกระทบโดยตรง
 Not even their bones had remained! Naturally, Xiao Wu was unable to find anything
แม้กระทั่งกระดูกของพวกเขายังคงอยู่! 
 In the end, the city police had no choice but to close the case and let it remain a mystery
ในท้ายที่สุดตำรวจเมืองไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดคดีและปล่อยให้มันยังคงเป็นเรื่องลึกลับ
 However, it was so only on the surface! Instead of relenting, the investigation continued in secret by the military became even more fervent! Not to mention a weapon with such destructive strength, when it came to the security of the country, every unstable factor had to be eliminated! *** As for the culprit, Bei Feng was completely oblivious to the aftershocks he had created by igniting the Thunder Pulse Pearl
อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงบนพื้นผิว! 
 He was currently swaggering down the mountain on his way back to the old mansion
ตอนนี้เขากำลังโยกตัวลงจากภูเขาระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์เก่า
 With all his fears and worries gone, Bei Feng was enjoying an extremely leisurely afternoon
ด้วยความกลัวและความกังวลของเขาที่หายไปเบยงฮวางกำลังเพลิดเพลินกับช่วงบ่ายอันแสนสบาย
 He was lazing comfortably under the Banyan tree with a nice deck chair and a pristine pot of tea, bathing in the sunlight which leaked through the leaves
เขากำลังนั่งสบายอยู่ใต้ต้นบันยันด้วยเก้าอี้บนดาดฟ้าที่ดีและหม้อที่เก่าแก่ของชาอาบน้ำในแสงแดดซึ่งไหลออกมาจากใบไม้
 The two tiny wolfdogs lay beside Bei Feng’s deck chair, dozing off
หมาป่าตัวเล็ก ๆ สองตัววางอยู่ข้างเก้าอี้ดาดฟ้าของเบยงจาง
 They would open their eyes drowsily each time the leaves of the trees rustled in the wind, looking about with confusion in their beady eyes
พวกเขาจะเปิดตาของพวกเขาง่วงนอนในแต่ละครั้งที่ใบของต้นไม้พลิ้วไหวในสายลมมองไปรอบ ๆ ด้วยความสับสนในสายตาของพวกเขา beady
 Bei Feng had decided to stop cultivating the Minor Illumination Breathing Technique for the next few days
Bei Feng ได้ตัดสินใจที่จะหยุดปลูกฝังเทคนิคการหายใจเล็กน้อยในช่วง 2-3 วันถัดไป
 If his foundation wasn’t properly stabilized and his body did not have the necessary supplements, forcibly cultivating the Minor Illumination Breathing Technique would cause more harm than good
ถ้ารากฐานของเขาไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องและร่างกายของเขาไม่ได้มีอาหารเสริมที่จำเป็นการบังคับให้ใช้เทคนิคการช่วยหายใจความรุนแรงของไมเนอร์จะทำให้เกิดอันตรายมากกว่าดี
 Time passed extremely quickly when one was lazing about
เวลาล่วงเลยไปอย่างรวดเร็วเมื่อมีคนขี้เกียจ
 In the blink of an eye, two days had passed
ในพริบตาสองวันผ่านไป
 In these two days, Bei Feng had managed to calm his mind and lived a life like that of a landlord tycoon
ในสองวันนี้เบยงฮยก็สามารถทำให้จิตใจสงบและใช้ชีวิตแบบเดียวกับที่เจ้าของกิจการเจ้าของบ้าน
 This day, he was reclining lazily on his deck chair beneath the Banyan tree as usual, dozing off, when he was awoken by the sound of his phone ringing
วันนี้เขากำลังนอนเหยียดหยิดบนเก้าอี้ดาดฟ้าใต้ต้นบันยันตามปกติหลบออกเมื่อเขาตื่นขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
 "Hello? Who’s this?" Bei Feng’s lazy voice drifted into the phone
"สวัสดีใครเป็นอย่างนี้?" 
 "Hello, esteemed customer, I’m Jin Wu! A new batch of golden cicadas has just come in
"สวัสดีลูกค้าที่นับถือฉันจินวูกลุ่มไอศครีมโกลเด้นตัวใหม่เพิ่งเข้ามา
 Are you interested?" For the sake of this VIP customer of his, Jin Wu had exhausted himself, running all over the place and pestering his suppliers non-stop for golden cicadas
คุณสนใจหรือไม่? "เพื่อประโยชน์ของลูกค้าวีไอพีรายนี้ของเขาจินอู๋หมดความรู้สึกตัวเองวิ่งไปทั่วสถานที่และข่มขู่ผู้จัดหาสินค้าของเขาไม่ให้หยุดนิ่งกับจักจ่อนสีทอง
 "Oh, so it’s Boss Jin! Of course! Hmm, give me everything you have!" Bei Feng said with a slight pause in the middle
"โอ้บอเจ้านายจ้ะแน่นอน! อืมมทุกอย่างที่คุณมี!" 
 "Excellent! I’ll have someone bring it over to you in the afternoon! You can expect around 100,000 golden cicadas this time
"ดีมากฉันจะมีคนนำมันไปให้คุณในช่วงบ่ายคุณสามารถคาดหวังประมาณ 100,000 คันสีทองคราวนี้
" Jin Wu was finally able to breathe easily after getting Bei Feng’s confirmation
"จินอู๋ก็สามารถหายใจได้อย่างง่ายดายหลังจากได้รับการยืนยันจาก Bei Feng
 He had taken a huge risk this time
ตอนนี้เขามีความเสี่ยงมาก
 If Bei Feng did not take the cicadas, he would be stuck with over 100,000 golden cicadas! ‘With this batch of golden cicadas, it should be enough for the Blood Origin Fruit to fully mature, right?’ A smile appeared on Bei Feng’s face
ถ้าเบยงฮไม่ใช้จักจั่นเขาจะติดอยู่กับซากุระสีทองกว่า 100,000 ตัว! 
 The Blood Origin Fruit was the perfect supplement he needed to continue practicing the Minor Illumination Breathing Technique without suffering a backlash
เลือดผลไม้ต้นกำเนิดเป็นอาหารเสริมที่สมบูรณ์แบบที่เขาต้องการเพื่อดำเนินการต่อการฝึกเทคนิคการหายใจไมเนอร์ตาลโดยไม่ต้องทนทุกข์ทรมานฟันเฟือง
 Jin Wu was very efficient and, in just thirty minutes, Bei Feng received a call informing him that the golden cicadas had been delivered to Qing Ling Village
Jin Wu มีประสิทธิภาพมากและในเวลาเพียงสามสิบนาที Bei Feng ได้รับโทรศัพท์แจ้งเขาว่าซากุระสีทองถูกส่งไปยัง Qing Ling Village
 Jin Wu had come personally this time with several workers in preparation to carry the goods to Bei Feng’s house
จินหวูมาด้วยตัวเองในเวลานี้กับคนงานหลายคนเพื่อเตรียมพร้อมที่จะนำสินค้าไปที่บ้านของเบยฮอง
 One had to understand that these over 100,000 golden cicadas weighed over 3,000 jin! Bei Feng summoned Bai Xiang over and the two quickly left for the village
หนึ่งต้องเข้าใจว่าเหล่านี้กว่า 100,000 golden cicadas หนักกว่า 3,000 jin! 
 As he made his way to the village, Bei Feng transferred 160,000 yuan to Jin Wu
ขณะที่เดินเข้าไปในหมู่บ้านเบยงฮวาได้โอนเงินจำนวน 160,000 หยวน
 In all honesty, a dollar forty for each golden cicada was not considered expensive at all
ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตทุกคนจึงมีราคาแพงถึงสี่เหรียญต่อหนึ่งเหรียญทอง
 Thirty cicadas weighed around a jin
สามสิบสาม cicadas ชั่งน้ำหนักรอบจิน
 Based on this method of calculation, one jin of golden cicadas only costed around forty yuan
ตามวิธีการคำนวณนี้หนึ่งจินของจักจั่นสีทองมีราคาประมาณสี่สิบหยวนเท่านั้น
 That was a wholesale price! This time, Bei Feng did not reject Jin Wu’s kind intentions
นั่นคือราคาขายส่ง! 
 There was simply too much for him and Bai Xiang to carry alone! The two would have to make at least three trips if they were to carry it by themselves
มีเพียงมากเกินไปสำหรับเขาและ Bai Xiang เพื่อดำเนินการคนเดียว! 
 "Huuu… boss, huu, huu… you gotta increase the pay a little bit! This is too far!" Several workers stood panting in the yard as they finally reached the old mansion
"Huuu ... เจ้านาย huu, huu ... คุณ gotta เพิ่มค่าเล็กน้อยนิด ๆ หน่อย ๆ ! 
 "Huff, huff… fine, I’ll double your pay for this time! Ok?" Jin Wu had almost broken his back on the way as well
"หอบ, โกรธ ... สบายดีฉันจะจ่ายเงินเป็นสองเท่าในเวลานี้โอเค?" 
 How could he know that his best customer actually lived in such a secluded place?! It took another trip before all the golden cicadas were safely delivered to Bei Feng’s old mansion
เขารู้ได้อย่างไรว่าลูกค้าที่ดีที่สุดของเขาอาศัยอยู่ในที่ที่เงียบสงบ 
 Shaking Jin Wu’s hand gratefully, Bei Feng thanked him for his help and informed him that as long as there was stock, he would continue buying everything in the future! When Jin Wu’s group finally left, Bei Feng unsealed the bags with over 100,000 golden cicadas and directly poured everything before the Vampiric Vine
จับมือของ Jin Wu ซาบซึ้งใจ Bei Feng ขอบคุณเขาสำหรับความช่วยเหลือของเขาและบอกเขาว่าตราบเท่าที่มีหุ้นเขาจะซื้อทุกอย่างต่อไปในอนาคต! 
 Rate Translation Quality 2 comments ，join in googletag
ให้คะแนนคุณภาพการแปล 2 ความคิดเห็นเข้าร่วมใน googletag
cmd
cmd
push(function() { googletag
push (function () {googletag
display('chapter-ad-50'); });
จอแสดงผล ( 'บทโฆษณา-50');