Chapter 55 Chapter 55: Fashioning a Fist Technique! Translator: AstralGhost  Editor: Kurisu It was simply a thought born from a moment of inspiration
บทที่ 55 บทที่ 55: การออกแบบเทคนิคการกำปั้น! 
 However, this thought took ahold of his mind and lingered within, refusing to go away!   The more he thought about it, the more feasible this idea seemed! The movement sets of the Minor Illumination Breathing Technique did have great potential
อย่างไรก็ตามความคิดนี้เอา ahold ของจิตใจของเขาและอ้อยอิ่งอยู่ภายในปฏิเสธที่จะหายไป! 
   "Shua!"   Bei Feng switched his stance to a fist strike halfway through one of the movement sets
"ชูวา!" 
   The second movement set originally comprised of a stance where the practitioner would wrap both arms around their chest as if to embrace the earth!   However, Bei Feng was now modifying the stance to one where he raised both his arms above his head, as if he were holding up an archaic sacred mountain!   Bei Feng was actually trying to turn the second movement set into an offensive technique!   With both his hands raised over his head, he mustered his strength and imagined himself gripping onto the archaic sacred mountain as he pivoted his body to smash it downward!   It was only for a brief instance, but Bei Feng felt an immense force in his hands, and the blood and Qi in his body were boiling as if he were really holding an archaic sacred mountain above him! But before the technique could be executed, his shoulders popped out of its socket due to the pressure, and that feeling immediately dissipated
ชุดที่สองประกอบด้วยท่าทางที่ผู้ประกอบการจะห่อแขนทั้งสองข้างไว้รอบหน้าอกราวกับจะโอบกอดแผ่นดิน! 
   Bei Feng felt like he was staring at a mountain filled with gold, but lacked the ability to mine it!   ‘I can’t give up! Even though it was only for an instant, there's clearly an immense power hidden within that move! If I could master it, I'll be able to display strength many times greater than normal!’   A keen light shone within Bei Feng’s pupils
Bei Feng รู้สึกเหมือนกำลังจ้องมองที่ภูเขาเต็มไปด้วยสีทอง แต่ขาดความสามารถในการระเบิด! 
 In that brief moment, he felt that all the strength in his body had been gathered together and concentrated in his two hands! It was a really enjoyable feeling!   This strength could be easily understood by drawing an analogy between a piece of metal, and a huge chunk of ordinary ice
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้นเขารู้สึกว่าความแข็งแรงทั้งหมดในร่างกายของเขาได้รับการรวบรวมและจดจ่ออยู่กับมือทั้งสองของเขา! 
 No matter how big a chunk of ice was, its strength was still inferior to that of a sturdy piece of metal!   The same went for Bei Feng’s strength
ไม่ว่าขนาดของก้อนน้ำแข็งใหญ่เท่าไหร่ความแข็งแรงของมันก็ยังด้อยกว่าของโลหะที่ทนทาน! 
 It was impossible for him to gather and display his maximum strength if he did not have a suitable martial technique!   It was already very good if he could display half his entire body’s strength in a full force strike without using any martial technique
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรวบรวมและแสดงความสามารถสูงสุดของเขาหากเขาไม่มีเทคนิคการต่อสู้ที่เหมาะสม! 
 But that newly invented stance he had just tried had the potential to gather all of his strength together in a strike!   This was the main function of a martial technique! A good martial technique would allow the practitioner to display 100% or even 120% of their power!   But, ultimately, Bei Feng’s understanding of the technique was still too low
แต่ว่าท่าทางที่เพิ่งคิดค้นขึ้นมาใหม่ที่เขาเพิ่งลองก็มีศักยภาพในการรวบรวมความแรงทั้งหมดของเขาเข้าด้วยกันในการนัดหยุดงาน! 
 It was by far insufficient to completely unleash the strike!   Gritting his teeth, Bei Feng called Bai Xiang, who was minding his own business nearby over
มันไม่เพียงพอพอที่จะปลดปล่อยการนัดหยุดงาน! 
   "Ka, cha!"   Two crisp sounds rang out across the yard as Bei Feng had Bai Xiang help him fix his dislocated shoulder, popping it back into its socket
"Ka, Cha!" 
   Throughout the process, Bei Feng only slightly furrowed his brows and did not even wince in pain
ตลอดกระบวนการ Bei Feng เพียงเล็กน้อยร่องคิ้วของเขาและไม่ได้เสียวสะดุ้งในความเจ็บปวด
   Bei Feng moved his arm back and forth slightly
Bei Feng ย้ายแขนไปมาเล็กน้อย
 With his arm set firmly back in place, he no longer felt any discomfort
กับแขนของเขาตั้งมั่นกลับเข้าที่เขาไม่รู้สึกไม่สบายอีกต่อไป
   However, he did not continue practicing the movement sets but sat down in deep thought instead as he meditated on the intricacies of the evolving fist technique
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ฝึกซ้อมการเคลื่อนไหว แต่นั่งลงในความคิดลึก ๆ แทนขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับความซับซ้อนของเทคนิคการพัฒนากำปั้น
   "Huu! This is so exhausting, I’m drained…"   An hour passed before Bei Feng woke up, shaking his head as he massaged his throbbing temples
"ฮุ่ย! นี่เหนื่อยมากฉันระบายน้ำ ... " หนึ่งชั่วโมงผ่านไปก่อนที่เบยงฮงตื่นขึ้นมาและเขย่าศีรษะขณะที่เขาขันสวดมนต์ของเขา
   A fist technique was filled with various possibilities as well as having countless paths to choose from as it evolved
เทคนิคกำปั้นเต็มไปด้วยความเป็นไปได้ต่างๆรวมทั้งมีเส้นทางที่นับไม่ถ้วนในการเลือกจากที่มีการพัฒนา
 It was impossible for him to fashion a suitable fist technique by himself within a short period of time unless he encountered some special good fortune
เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะใช้เทคนิคกำปั้นที่เหมาะสมภายในระยะเวลาสั้น ๆ จนกว่าเขาจะได้รับความโชคดีเป็นพิเศษ
   All the countless fist techniques and weapon-wielding techniques in China were only produced through wisdom, research and gradual improvements made over multiple generations
เทคนิคการกำปั้นนับไม่ถ้วนและเทคนิคการควงอาวุธในประเทศจีนเกิดจากการค้นคว้าภูมิปัญญาการวิจัยและการปรับปรุงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในหลายชั่วอายุคน
   In light of this, there was no need to mention how difficult it would be to develop the complicated movement sets from Bei Feng’s Minor Illumination Breathing Technique, which was comparable to a divine technique, into a fist technique!   Closing his eyes, Bei Feng directly discarded all thoughts and relaxed his mind and spirit as he laid down on the recliner beneath the Banyan tree
ในแง่ของเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึงว่าเป็นการยากที่จะพัฒนาชุดการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนจากเทคนิคการหายใจแบบ Minor Illumination Breathing ของ Bei Feng ซึ่งเปรียบได้กับเทคนิคของพระเจ้าเป็นเทคนิคการกำปั้น! 
 Slowly, the stabbing pain in his head dissipated
ช้าอาการปวดหัวในหัวของเขาเหือดหาย
   "Boss, time to eat," Bai Xiang had arrived beside Bei Feng
"เจ้านายเวลากิน" Bai Xiang มาพร้อมกับเบยงฮอง
   "En
"En
"   Bei Feng made a noise in his throat in response as he got up
เบยงฮยอนทำเสียงดังในลำคอเมื่อตอบลุกขึ้น
   There was a certain old saying: don’t talk when sleeping or eating! This was originally seen as a good habit
มีบางคำพูดเก่า ๆ : อย่าพูดเมื่อหลับหรือกิน! 
   Although it was not that exaggerated, Bei Feng still very rarely opened his mouth to talk during meals
แม้ว่าจะไม่ได้พูดเกินจริงก็ตามเบยงฮวายังไม่ค่อยเปิดปากพูดระหว่างมื้ออาหาร
   Similarly, Bai Xiang also did not bother to talk as he ate
ในทำนองเดียวกันตากใบ Xiang ยังไม่ได้รำคาญที่จะพูดคุยในขณะที่เขากิน
 When the meal was finished, he automatically gathered the plates and utensils for washing
เมื่อมื้อเสร็จแล้วเขาก็รวบรวมจานและภาชนะสำหรับซักผ้าไว้โดยอัตโนมัติ
   His stomach satisfied, Bei Feng picked up the Purple Bamboo Fishing Rod with a heart full of hope as he proceeded to cast the line into the well
กระเพาะอาหารของเขาอิ่มใจ Bei Feng หยิบคันทรีไม้ไผ่สีม่วงไว้กับหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวังขณะที่เขาเดินไปที่แถว
   But, it was obvious that Bei Feng had exhausted all his luck as he sat beside the well for half an hour without anything to show for it
แต่เห็นได้ชัดว่าเบยงฮยองหมดแรงในขณะที่เขานั่งข้างๆบ่อน้ำนานครึ่งชั่วโมงโดยไม่มีอะไรแสดงออก
   Bei Feng did not think too much of it
เบยงฮไม่ได้คิดมากเกินไป
 It wasn’t realistic to expect that he would be able to catch something everyday
มันไม่ได้เป็นจริงที่จะคาดหวังว่าเขาจะสามารถที่จะจับทุกอย่างในชีวิตประจำวัน
 In any case, the Myriad Heavens Fishing System would continue to grant a fresh attempt everyday
ไม่ว่าในกรณีใดระบบการตกปลาสวรรค์จำนวนมากยังคงให้ความพยายามทุกวัน
 He would still get the chance to try again
เขายังคงได้รับโอกาสที่จะลองอีกครั้ง
   "Bai Xiang, I’m going to be away for a period of time
"Bai Xiang ฉันจะอยู่ห่าง ๆ เป็นระยะเวลาหนึ่ง
 I’m not sure when I’ll be back; It might be a few days, ten days, or even half a month
ฉันไม่แน่ใจเมื่อฉันจะกลับ; 
 Here’s one thousand yuan, if there’s anything lacking here, you can go and buy it yourself
นี่คือหนึ่งพันหยวนถ้ามีอะไรขาดไม่ได้ที่นี่คุณสามารถไปซื้อเองได้
 If you want to eat, just use the ingredients inside the fridge
ถ้าคุณต้องการกินเพียงแค่ใช้ส่วนผสมภายในตู้เย็น
"   Bei Feng thought deeply for a moment as looked at the black swirl in the well closing
"เบยงฮยอกซิ่งคิดลึก ๆ สักครู่ขณะมองไปที่หน้าปัดสีดำในช่องปิดท้าย
 As though he had made up his mind, he kept the Purple Bamboo Fishing Rod, gave some instructions to Bai Xiang, and left the old mansion
ราวกับว่าเขาได้ทำขึ้นใจของเขาเขายังคงก้านตกปลาสีม่วงให้คำแนะนำบางอย่างเพื่อ Bai Xiang และซ้ายคฤหาสน์เก่า
   Around an hour later, Bei Feng stepped off the bus to Qingcheng
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาเบยงฮวาก็ก้าวลงจากรถไปที่เมืองชิงเฉิง
   The first thing he did after arriving in the city was to move towards the nearest ATM, insert the card Nie Yun had given to him and enter the PIN
สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากเดินทางมาถึงในเมืองก็คือเดินไปที่ตู้เอทีเอ็มที่ใกล้ที่สุดใส่บัตรที่ Nie Yun ให้ไว้กับเขาและใส่ PIN
   ‘Huh? Wrong PIN?!’   Bei Feng stared stupidly at the ATM screen as he punched in the code again
'ฮะ? 
   As expected, the result was still the same
ตามที่คาดไว้ผลก็ยังคงเหมือนเดิม
 Bei Feng was starting to get flustered
Bei Feng เริ่มหงุดหงิด
 Could it be that that son of b*tch from the Nie family had never intended to give him the money in the first place?   ‘Sh*t! If 000000 is wrong, how about 123456?’   Bei Feng punched in another PIN
น่าจะเป็นได้ว่าลูกชายของ b * tch จากตระกูลนูไม่เคยตั้งใจที่จะให้เงินกับเขาในตอนแรก? 
   A euphoric smile appeared on Bei Feng’s face as he finally accessed the account and a nice long stream of numbers appeared on the screen
รอยยิ้มที่ร่าเริงได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ Bei Feng ขณะที่เขาเข้าถึงบัญชีและมีกระแสข้อมูลยาว ๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
   In order to survive in this cruel world, money was indisputably an indispensable asset
เพื่อให้สามารถอยู่รอดได้ในโลกที่โหดร้ายนี้เงินจึงเป็นสินทรัพย์ที่ขาดไม่ได้
 The saying that it was difficult to take even a single step without money was far from a mere joke!   "Hey, little fellow, will you please hurry up? There’s still a lot of people waiting to use the ATM!"   A disgruntled middle-aged aunty could not help but feel increasingly annoyed as she looked at the idiot before her, occupying the ATM and grinning foolishly at the screen
บอกว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะใช้เวลาเพียงขั้นตอนเดียวโดยไม่ต้องเงินได้ไกลจากเรื่องตลกเพียง! 
   "Oh! I’m sorry," Bei Feng hurriedly retrieved the card from the ATM as he looked at the long line of people behind him apologetically
"โอ้ฉันขอโทษ" เบยฮได้รีบหยิบการ์ดจากตู้เอทีเอ็มในขณะที่เขามองไปที่แถวยาวของคนที่อยู่ข้างหลังเขาขอโทษ
   Right now, Bei Feng could be considered as someone with a bit of capital
ตอนนี้เบยงฮได้เป็นคนที่มีเงินทุนบ้าง
 If he included the money in the ATM card, Bei Feng was able to take out over a million yuan at any moment
ถ้าเขารวมเงินไว้ในบัตร ATM แล้วเบยงฮวาก็สามารถหยิบเหรียญกว่าหนึ่งล้านหยวนได้ตลอดเวลา
   Since he had some money now, Bei Feng would naturally not treat himself too shabbily
ตั้งแต่ตอนที่เขามีเงินอยู่ในขณะนี้เบยงฮยอนก็ไม่สามารถรักษาตัวเองได้อย่างน่ารังเกียจ
 He casually picked out a few sets of sports jerseys from a large store without even checking the price, pulled out a wad of cash and walked out of the shop arrogantly
เขาหยิบออกมาไม่กี่ชุดกีฬาเสื้อจากร้านค้าขนาดใหญ่โดยไม่ได้ตรวจสอบราคาดึงออกมาเป็นก้อนของเงินสดและเดินออกมาจากร้านค้าอย่างหยิ่ง
 When he came across a store which specialized in ancient clothing, Bei Feng only took a nonchalant glance at it before walking in loftily
เมื่อเขาเดินข้ามร้านค้าที่เชี่ยวชาญในเสื้อผ้าโบราณ Bei Feng ใช้เวลาเพียงเล็กน้อยแวบหนึ่งที่มันก่อนที่จะเดินใน loftily
   But the items in the shop caused him to stare in shock, quickly waking him up from his beautiful dream
แต่รายการในร้านทำให้เขาจ้องมองตกใจชักชวนเขาให้ตื่นจากฝันที่สวยงาม
 It was after much persuasion from the sales assistant that Bei Feng had three sets of training suits customized for himself
หลังจากได้รับการชักชวนจากผู้ช่วยฝ่ายขายอย่างมากแล้ว Bei Feng มีชุดฝึกอบรมสามชุดที่ปรับแต่งให้เหมาะกับตัวเอง
 These were not ordinary training clothes
เสื้อผ้าเหล่านี้ไม่ใช่ชุดฝึกธรรมดา
 They were those typical of olden days’ martial artists, and was both comfortable and handsome
พวกศิลปินเหล่านี้เป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้ของสมัยก่อนและรู้สึกสบายและหล่อเหลา
 As opposed to the outer appearance of the shop, the prices for the three sets of training suit were not low at all
ในทางตรงกันข้ามกับลักษณะภายนอกของร้านค้าราคาสำหรับชุดชุดฝึกสามชุดไม่ได้ต่ำเลย
 It was with great heartache that Bei Feng begrudgingly handed over 10,000 yuan at the counter
ด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้งที่เบยงฮยองมอบเงินกว่า 10,000 หยวนที่เคาน์เตอร์
   Some time later, Bei Feng finally emerged from the shop with a heavy expression after having his measurements taken
บางเวลาต่อมาเบยงฮยอนก็โผล่ออกมาจากร้านด้วยความรู้สึกหนักหลังจากได้รับการตรวจวัดแล้ว
   ‘I had thought that I had finally entered the ranks of the rich
"ฉันคิดว่าฉันได้เข้าแถวคนร่ำรวยที่สุดแล้ว
 In the end, I’m still nothing more than this,’ a trace of bitterness remained hidden in his expression
ในที่สุดฉันก็ยังไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ "ความรู้สึกขมขื่นยังซ่อนอยู่ในความรู้สึกของเขา
 Whose fault was it that he took such an intense liking to the stuff in that shop with just a single glance?   The sky had begun to grow dark
ความผิดของเขาเป็นอย่างไรที่เขารู้สึกชอบอย่างมากกับสิ่งต่างๆในร้านนี้ด้วยเพียงแค่แวบเดียว? 
 Bei Feng walked around the street a little longer before booking a room in a decent hotel
Bei Feng เดินรอบถนนเล็กน้อยอีกต่อไปก่อนที่จะจองห้องพักในโรงแรมที่ดี
 He then ordered some "exquisite" dishes, to enjoy in his room
จากนั้นเขาก็สั่งอาหารจานอร่อยให้เพลิดเพลินในห้องของเขา
   The food was actually very good
อาหารเป็นจริงที่ดีมาก
 However, this food that once would have tasted heavenly on his tongue only left a boring and insipid taste in Bei Feng’s mouth now
อย่างไรก็ตามอาหารที่ครั้งหนึ่งเคยได้ลิ้มรสสวรรค์บนลิ้นของเขาเพียง แต่ปล่อยให้รสเบื่อและจืดในปากของ Bei Feng ตอนนี้
   His tongue had become more and more numb to ‘regular’ food
ลิ้นของเขาเริ่มหดตัวมากขึ้นกับอาหาร 'ปกติ'
 It was to the point that even Bei Feng himself was beginning to get worried
มันเป็นจุดที่แม้แต่ตัวเอง Bei Feng เริ่มกังวล
 He did not dare to imagine what he was going to do if he did not manage to catch more tasty creatures from the myriad worlds by the time the Imperial Shrimp was finished!   As he laid on the bed watching TV, Bei Feng eventually drifted into a deep sleep
เขาไม่กล้าจินตนาการว่าเขาจะทำอะไรถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับสิ่งมีชีวิตที่แสนอร่อยจากโลกอันมากมายได้ในเวลาที่อิมพีเรียลกุ้งเสร็จสิ้นแล้ว! 
   Like clockwork, he woke up early in the morning, before the sun had even risen
เขาตื่นขึ้นมาตอนเช้าตรู่ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะขึ้น
 However, Bei Feng didn’t dare to practice the Minor Illumination Breathing Technique
อย่างไรก็ตาม Bei Feng ไม่กล้าที่จะฝึกเทคนิคการหายใจแบบ Minor Illumination Breathing Technique
 The level of his mastery over the technique had become extremely profound
ระดับของการเรียนรู้เทคนิคนี้กลายเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งมาก
   Along with his improved mastery over the technique, the phenomena caused by it had also become that much more obvious
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับมันก็กลายเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดมากขึ้น
 As long as one was not blind, it was impossible to miss the distinct ray of light which was as thick as a person’s middle finger streaking across the sky
ตราบเท่าที่ยังไม่มีคนตาบอดมันเป็นไปไม่ได้ที่จะพลาดรังสีของแสงที่แตกต่างกันซึ่งหนาพอ ๆ กับลายนิ้วกลางของบุคคลที่พุ่งข้ามท้องฟ้า
   It might be very early in the morning, but there was bound to be someone in the city who also woke up at this kind of hours
มันอาจจะเป็นช่วงเช้าตรู่ แต่ก็มีข้อผูกมัดที่จะต้องเป็นคนในเมืองที่ตื่นขึ้นมาในช่วงหลายชั่วโมงเช่นนี้
 In that case, it just took a single quick-witted person to film the strange ray of light flashing across the sky on their mobile phone and upload it onto the internet
ในกรณีนี้ก็เอาคนเดียวที่รวดเร็ว witted ในการถ่ายภาพรังสีแปลก ๆ ของแสงกระพริบข้ามท้องฟ้าบนโทรศัพท์มือถือของพวกเขาและอัปโหลดไปยังอินเทอร์เน็ต
   Bei Feng did not fancy being cornered and questioned by a group of old monsters
Bei Feng ไม่ได้จินตนาการว่าได้ถูกถามและถามโดยกลุ่มมอนสเตอร์ตัวเก่า
 Even worse, some perverted people might even attempt to capture and dissect him as though he was an alien
แม้แต่คนแย่ ๆ บางคนก็อาจจะพยายามจับตัวเขาออกไปราวกับว่าเขาเป็นคนต่างด้าว
   With nothing to do, Bei Feng could only switch on the TV and flip the channels repeatedly
ไม่ต้องทำอะไรเลย Bei Feng สามารถเปิดทีวีได้เพียงครั้งเดียวและพลิกช่องซ้ำ ๆ
 He couldn’t care less about what the program was about at all
เขาไม่สนใจอะไรเกี่ยวกับโครงการนี้เลย
   In his hands was the mysterious Book of Spiritual Contract
ในมือของเขาคือหนังสือลึกลับของสัญญาทางจิตวิญญาณ
 The purpose of his trip this time was not as innocent as simple sightseeing
จุดประสงค์ของการเดินทางของเขาในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องที่ไร้เดียงสา
   "This thing is truly inconceivably magical
"สิ่งนี้น่าขันอย่างเหลือเชื่อจริงๆ
 Such a thin book actually has the ability to control a person’s life and death… although there’s a limit to the number of people it can control, it’s still an extremely frightening ability!"   Bei Feng murmured to himself in wonder
หนังสือบางเล่มดังกล่าวมีความสามารถในการควบคุมชีวิตและความตายของคน ๆ หนึ่ง ๆ ... ถึงแม้จะมีขีด จำกัด กับจำนวนคนที่สามารถควบคุมได้ แต่ก็ยังคงเป็นความสามารถที่น่ากลัวอย่างมาก! "เบยงฮยอนบ่นกับตัวเองในความสงสัย
 The Book of Spiritual Contract in his hands caused him to think of the legendary Book of Life and Death held by King Yama! [1]   ‘By my will, I shall decide the life and death of any who end up in my Book of Spiritual Contract!’   As his thoughts travelled thus, Bei Feng began to grow more serious
หนังสือสัญญาจิตวิญญาณในมือของเขาทำให้เขาคิดถึงหนังสือแห่งชีวิตและความตายอันเป็นตำนานของกษัตริย์ยามะ! 
 He resolved to not look down on any of his opponents, as it was impossible to predict what kind of cards were hidden up someone’s sleeves
เขาตัดสินใจที่จะไม่มองลงไปที่ฝ่ายตรงข้ามของเขาเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำนายว่าไพ่ชนิดใดที่ซ่อนอยู่ในเสื้อแขนของใครบางคน
 If he were to be careless, it would be easy for him to capsize his boat in a shallow ditch!   [1] TL/N: In Chinese mythology, King Yan (Chinese: 閻王, 阎王, Yánwáng) is the god of death and the ruler of Diyu, overseeing the "Ten Kings of Hell"
ถ้าเขาจะประมาทก็จะง่ายสำหรับเขาที่จะล่องเรือของเขาในคูน้ำตื้น! 
 He always appears in a male form, and his minions include a judge who holds in his hands a brush and a book listing every soul and the allotted death date for every life
เขามักจะปรากฏในรูปแบบชายและสมุนของเขารวมถึงผู้พิพากษาที่ถืออยู่ในมือของเขาแปรงและหนังสือที่มีรายชื่อทุกชีวิตและวันตายที่กำหนดไว้สำหรับทุกชีวิต
 ED/N: Some may be more familiar with another name, Yama
ED / N: บางคนอาจคุ้นเคยกับชื่ออื่นอีก Yama
 Yep, that’s the same guy (King of Hell Yama)
อ๋อนี่เป็นผู้ชายคนเดียวกัน (King of Hell Yama)