Chapter 3 Chapter 3: Opening Translator: Leo  Editor: DarkGem/Frappe The yellow parchment paper was half-full with well-written words on it
บทที่ 3 บทที่ 3: นักแปลที่เปิด: เลโอ Editor: DarkGem / Frappe กระดาษกระดาษสีเหลืองครึ่งหนึ่งเต็มไปด้วยคำที่เขียนได้ดี
 Ye Song touched the paper, and he felt it was thin and soft
เยซองสัมผัสกระดาษและรู้สึกว่ามันผอมและอ่อนนุ่ม
   “Umm…” Suddenly a soft voice came from the corner of the bedroom
"อืม ... " ทันใดนั้นเสียงอ่อน ๆ ก็มาจากมุมห้องนอน
 Ye Song finally remembered the girl whom his father mentioned a while ago
เยซองก็จำได้ในที่สุดเด็กสาวที่พ่อของเขาพูดถึงเมื่อไม่นานมานี้
   He looked at the dark corner where the sound came from, and a girl with long hair was sitting there while holding her knees
เขามองไปที่มุมมืดที่เสียงมาจากและหญิงสาวที่มีผมยาวนั่งอยู่ที่นั่นในขณะที่จับหัวเข่าของเธอ
 Ye Song was not so sure if he remembered correctly, but he pretty much knew who she was
เยซองไม่แน่ใจว่าเขาจำได้ถูกต้องหรือไม่ แต่เขาก็รู้ว่าเธอเป็นใคร
   “You are Cecilia?” Ye Song stood up, and he walked towards the girl
"คุณคือเซซิเลีย?" เยซองยืนขึ้นและเดินไปหาเด็กหญิง
 He remembered her name
เขาจำชื่อของเธอได้
   “Yea…Yes
“อือ ... ใช่
” The girl was scared, and she tried to get closer to the corner
"หญิงสาวคนนั้นกลัวและเธอพยายามที่จะเข้ามาใกล้ ๆ
 Ye Song could see her tumid eyes; she was definitely crying
Ye Song สามารถมองเห็นดวงตาที่บวมของเธอ 
 Ye Song could see the dried tears on her face
เยซองได้เห็นน้ำตาแห้งบนใบหน้าของเธอ
   “Young Master Angele, is there anything I could do for you?” She asked in a faint tone
"นายหนุ่มแองเกเล่มีอะไรที่ฉันจะทำเพื่อคุณได้ไหม?" เธอถามด้วยเสียงจาง ๆ
   Ye Song took a glance at her developing body, and he shook his head
Ye Song ได้มองไปที่ร่างที่กำลังพัฒนาของเธอและเขาก็ส่ายหัว
 He knew this world was close to the medieval age of Europe, and people there were not against having sex from a young age
เขารู้ว่าโลกนี้อยู่ใกล้กับยุคยุคกลางของยุโรปและคนที่ไม่ได้มีเซ็กส์ตั้งแต่อายุยังน้อย
 But there was a twenty-year-old soul inside Ye Song and he was not going to do anything to a girl that was about fifteen years old
แต่มีจิตวิญญาณอายุยี่สิบปีที่อยู่ภายใน Ye Song และเขาจะไม่ทำอะไรกับเด็กหญิงอายุสิบห้าปี
   There were still many things he needed to do, and he had no time for this
ยังมีอีกหลายอย่างที่เขาต้องทำและเขาก็ไม่มีเวลาพอสมควร
   “Well, I don’t need anything right now
"ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรเลย
” Ye Song said
เย Song กล่าว
 “Maggie! Maggie!” Ye Song yelled, and he clapped his hands loudly
“แม็กกี้! 
   The door of the bedroom opened, a lady in grey maid uniform came in politely
ประตูห้องนอนเปิดออกผู้หญิงสุภาพสตรีสีเทาเข้ามาอย่างสุภาพ
   “How may I help you?” The maid asked
"ฉันช่วยฉันได้อย่างไร?" แม่บ้านถาม
   “Get this young girl out of here, and get her a room
"ขอให้เด็กหนุ่มคนนี้ออกไปจากที่นี่และพาเธอไปที่ห้อง
 I have not…” Ye Song stopped for a second; he was worried that his father would do something to the girl because it might look like he just kicked Cecilia out of the room
ฉันไม่ได้ ... "เยเพลงหยุดเป็นครั้งที่สอง; 
 The baron was cold-blooded, and he pretty much forced Cecilia’s family to send her here
บารอนเลือดเย็นและเขาก็บังคับให้ครอบครัวของเซซิเลียพาเธอไปที่นี่
 If she just got kicked out by Ye Song, she would not leave the castle alive
ถ้าเธอเพิ่งถูกไล่ออกจาก Ye Song เธอก็จะไม่ทิ้งปราสาทไว้
 She would be sent to the guards as a slave, and that’s merely the best scenario
เธอจะถูกส่งไปยังยามที่เป็นทาสและนั่นเป็นเพียงสถานการณ์ที่ดีที่สุดเท่านั้น
   Ye Song took a glance at the girl in the corner, and her face was full of fear
เยซองแอบมองผู้หญิงคนนั้นในมุมและใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกลัว
   “I am not in the mood today; take her out and let her rest
"ฉันไม่ได้อยู่ในอารมณ์วันนี้; 
 I will deal with her later
ฉันจะจัดการกับเธอในภายหลัง
” Ye Song said
เย Song กล่าว
   The maid bowed to Ye Song politely, and she took Cecilia out of the bedroom
แม่บ้านคำนับ Ye Song อย่างสุภาพและเธอก็เอา Cecilia ออกจากห้องนอน
   Ye Song could finally get some rest
เยซองก็สามารถพักผ่อนได้บ้าง
 He did not actually know what to do ever since he reincarnated
เขาไม่รู้จริงว่าจะทำอะไรตั้งแต่แรกเกิด
   Ye Song sat in front of the writing desk, and he grabbed the white feather pen
เยซองนั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือและจับปากกาขนสีขาว
 The pen had an unseamed texture, and there was a bit of red at the end of the feather
ปากกามีพื้นผิวที่ไม่ได้เจียระไนและมีสีแดงอยู่ที่ปลายขนนก
 He did not know what bird’s feather this was, and it was actually pretty heavy
เขาไม่รู้ว่าขนนกนี้เป็นอะไรและมันหนักจริงๆ
   The feather reflected some of the candle’s light; it had a dark yellow light, and it looked beautiful
ขนสะท้อนแสงเทียนบางส่วน 
   ‘I thought I was dead for sure, then I ended up in someone else’s body in a totally different universe
'ฉันคิดว่าฉันตายแล้วแน่นอนฉันก็ตกอยู่ในร่างของคนอื่นในจักรวาลที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
’ Ye Song played with the pen in his hand, and he thought about the experience
'Ye Song เล่นกับปากกาในมือของเขาและเขาก็คิดถึงประสบการณ์
   According to Angele’s memory, the people in this world still wielded cold weapons, and they were still using bow and arrows as long-range weapons
ตามความทรงจำของ Angele คนในโลกนี้ยังคงใช้อาวุธเย็นและพวกเขายังคงใช้ธนูและธนูเป็นอาวุธระยะไกล
 There was no gunpowder at all, and Angele never heard of it too
ไม่มีดินปืนเลย Angele ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
 If an strong individual joined a battle, he could absolutely turn the tides of the battle just by his own will
ถ้าบุคคลที่แข็งแกร่งเข้าร่วมการต่อสู้เขาสามารถเปลี่ยนกระแสของการต่อสู้ได้ด้วยน้ำพระทัยเอง
   The reason why Angele’s father, Baron Karl, could still have a great life while being arrogant and cold-blooded lied in his skill and power in battle
เหตุผลที่พ่อของ Angele, Baron Karl, ยังคงมีชีวิตที่ดีในขณะที่หยิ่งและเลือดเย็นโกหกในทักษะและอำนาจของเขาในการต่อสู้
 Baron Karl was a hero of the Redbud Battle, and it was one of Rudin Empire’s most brutal battles against its enemies
บารอนคาร์ลเป็นฮีโร่ของศึก Redbud และเป็นหนึ่งในการต่อสู้กับศัตรูที่รุนแรงที่สุดของ Rudin Empire
 That was a famous battle that damaged Rudin Empire’s base
นั่นเป็นการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงซึ่งทำลายฐานของ Rudin Empire
 Baron Karl survived that using his own skills
บารอนคาร์ลรอดจากการใช้ทักษะของตัวเอง
   Baron Karl had a strong body, a special set of fighting skills and smooth crossguard sword skills
บารอนคาร์ลมีร่างกายที่แข็งแกร่งเป็นชุดพิเศษของทักษะการต่อสู้และทักษะดาบฟันดาบที่เรียบ
 He had killed fifteen heavy armored knights consequently during the battle
เขาได้ฆ่าอัศวินชุดเกราะหนักสิบห้าตัวในระหว่างการรบ
 With Knight Audis, they could easily make Viscount Candia tremble in fear
กับอัศวินออดี้พวกเขาสามารถทำให้นายอำเภอ Candia กลัวตัวเองได้
   Peerage did not represent the power ranking in the current state of Rudin Empire
ขุนนางไม่ได้เป็นตัวแทนการจัดอันดับอำนาจในรัฐปัจจุบันของ Rudin Empire
 Instead, one’s skills and abilities in battle was something that determined who the superior one would be
แต่ทักษะและความสามารถของคนในสนามรบคือสิ่งที่กำหนดว่าใครจะเป็นผู้ที่เหนือกว่า
   The power of the army! The power of a strong individual!   Those were the things that made people fearless
พลังแห่งกองทัพ! 
   In this chaotic age, there were skirmishes and wars happening all the time
ในยุควุ่นวายนี้มีการต่อสู้และสงครามเกิดขึ้นตลอดเวลา
 Even if Baron Karl was so cruel and arrogant, people still never moved out of his territory
แม้ว่าบารอนคาร์ลก็โหดร้ายและหยิ่ง แต่ก็ยังไม่เคยย้ายออกจากดินแดนของเขา
 After all, people needed to rely on someone that was strong enough to protect them for their own survival
เพราะทุกคนต้องพึ่งพาคนที่แข็งแรงพอที่จะปกป้องพวกเขาเพื่อความอยู่รอดของตนเอง
   Without the protection of a lord, people wouldn’t be able to survive outside for a long time because there were bandits everywhere
หากปราศจากความคุ้มครองของพระเจ้าผู้คนจะไม่สามารถอยู่ข้างนอกได้เป็นเวลานานเพราะมีโจรทุกหนทุกแห่ง
 Some bandits even resorted to cannibalism if they could not find food
พวกโจรบางคนถึงกับกินกันร่วมกันหากไม่สามารถหาอาหารได้
 Travelling from one territory to another without protection was pretty much looking to die
การเดินทางจากดินแดนหนึ่งไปยังอีกเขตแดนหนึ่งโดยไม่มีการป้องกันเป็นเรื่องที่ต้องการจะตาย
 People would not survive with just having a stout heart
คนจะไม่รอดด้วยการมีหัวใจที่อ้วน
   The situation in Baron Karl’s territory was different
สถานการณ์ในอาณาเขตของบารอนคาร์ลแตกต่างกัน
 The bandit groups around the territory were raided and cleared out by the guards led by the baron
กลุ่มโจรที่อยู่รอบเขตถูกปล้นและเคลียร์โดยยามที่นำโดยบารอน
 Not only common people were afraid of him, bandits would even run away just after hearing his name
ไม่เพียง แต่คนทั่วไปกลัวเขาโจรแม้จะวิ่งหนีไปหลังจากได้ยินชื่อของเขา
 The baron’s territory together with half of the Candia City were actually supported by the baron, and bandits were utterly terrified of the baron’s power
อาณาเขตของบารอนพร้อมกับครึ่งหนึ่งของเมือง Candia ได้รับการสนับสนุนโดยบารอนและโจรก็กลัวอย่างเต็มที่จากอำนาจของบารอน
 This was also the reason why Old Wade wasn’t so concerned regarding Viscount Candia’s title
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม Old Wade จึงไม่ห่วงเรื่องชื่อนายอำเภอ Candia
   People living in the territory did not die randomly; the only thing they had to suffer was living under the dominion of the baron
คนที่อาศัยอยู่ในดินแดนไม่ตายแบบสุ่ม 
 No matter how cruel the baron was, only a certain amount of people were affected by that
ไม่ว่าความโหดร้ายของท่านบารอนก็เป็นอย่างไร แต่มีเพียงผู้คนจำนวนหนึ่งที่ได้รับผลกระทบเท่านั้น
 There were countless people in the territory, and people did not think they would be the next one
มีคนนับไม่ถ้วนในดินแดนนี้และผู้คนไม่คิดว่าพวกเขาจะเป็นคนต่อไป
 Ye Song tried guessing the thoughts of the people living in the territory
เยซองพยายามเดาความคิดของคนที่อาศัยอยู่ในดินแดน
   Ye Song grabbed the parchment paper on the desk; he had never seen such language
Ye Song คว้ากระดาษ parchment บนโต๊ะ; 
 It looked like English, but it also looked like the ancient Chinese Tibetan Language
ดูเหมือนภาษาอังกฤษ แต่ก็ดูคล้ายภาษาทิเบตจีนโบราณ
   ‘It would be very hard to learn this language if I didn’t have Angele’s memory
'การเรียนภาษานี้จะยากมากถ้าฉันไม่มีหน่วยความจำของ Angele
’ Ye Song thought, and thanks to Angele, Ye Song could speak and understand this language just fine
'Ye Song คิดและขอขอบคุณ Angele Ye Song สามารถพูดและเข้าใจภาษานี้ได้ดี
 The language part in Angele’s brain remained there, and it would generate proper words whenever Ye Song tried to express something
ส่วนภาษาในสมองของแองเจเล่ยังคงอยู่ที่นั่นและมันก็จะสร้างคำพูดที่เหมาะสมขึ้นเมื่อใดก็ตามที่ Ye Song พยายามแสดงออก
   ‘The structure of the words looks well-developed here…’ Ye Song thought while reading the paper Angele had copied down the history of the family on it
'โครงสร้างของคำดูดีพัฒนาที่นี่ ... ' Ye เพลงคิดว่าในขณะที่อ่าน Angele กระดาษได้คัดลอกลงประวัติของครอบครัวในนั้น
   ‘If only I could get my biological chip to work, it would be much easier for me to learn and comprehend the knowledge here since the language structure is perfect
'ถ้าเพียง แต่ฉันสามารถใช้ชิปชีวภาพของฉันในการทำงานได้ฉันจะเรียนรู้และทำความเข้าใจความรู้ได้ง่ายขึ้นเพราะโครงสร้างภาษาสมบูรณ์แบบ
’ Ye Song thought
เยซองคิดว่า
 He touched his left temple; it was where his biological chip used to be at
เขาแตะที่วัดซ้ายของเขา 
 He had been implanted with the chip when he was still alive on Earth
เขาได้รับการฝังชิปเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่บนโลก
   Di!!   The sound of biological activation echoed in Ye Song’s ear
ดิ !! 
 He recognized it because he had already heard it for thousands of times
เขาจำได้เพราะเขาเคยได้ยินมาหลายพันครั้ง
   “Biological chip no
"ชิปชีวภาพหมายเลข
18907 at your service
18907 ที่บริการของคุณ
 I am made by Chinese Fei Teng Company, and supervised by the Artificial Intelligence Department
ฉันทำโดย บริษัท จีน Fei Teng และดูแลโดยฝ่ายปัญญาประดิษฐ์
” A sweet Chinese female voice was speaking within Ye Song’s head
เสียงผู้หญิงจีนหวานกำลังพูดอยู่ภายในหัวของ Ye Song
   Ye Song was not surprised by it because he knew it was the advertisement sound of the chip
เยซองไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับมันเพราะเขารู้ว่ามันเป็นเสียงโฆษณาของชิป
 It was just like the welcome message that would appear whenever you turned the TV screen on
เหมือนกับข้อความต้อนรับที่จะปรากฏขึ้นเมื่อคุณเปิดหน้าจอทีวี
 The chip itself, however, did not have any intelligence
ชิปเอง แต่ก็ไม่มีสติปัญญาอะไร
   Biological chip was the invention of the 23rd century, and it had two major functions: analysis and storage
ชิปชีวภาพเป็นสิ่งประดิษฐ์ของศตวรรษที่ 23 และมีสองหน้าที่หลักคือการวิเคราะห์และจัดเก็บ
   The analysis function was very basic
ฟังก์ชันการวิเคราะห์มีพื้นฐานมาก
 It used different information to do a logical analysis on the structures of certain things, and the result would be automatically inputted into the storage
ใช้ข้อมูลที่แตกต่างกันในการวิเคราะห์เชิงตรรกะเกี่ยวกับโครงสร้างของบางสิ่งบางอย่างและผลลัพธ์จะถูกป้อนเข้าสู่ที่เก็บข้อมูลโดยอัตโนมัติ
 The chip itself had no intelligence because scientists were concerned about the effect it would have on the human brain
ชิปตัวเองไม่มีปัญญาเพราะนักวิทยาศาสตร์มีความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบที่จะมีต่อสมองมนุษย์
 The biological function would make the chip become a part of the brain, which meant the chip could not be simply taken out once implanted
ฟังก์ชั่นทางชีวภาพจะทำให้ชิปกลายเป็นส่วนหนึ่งของสมองซึ่งหมายความว่าชิปไม่สามารถนำมาฝังเพียงครั้งเดียว
   The storage function was separated from the original memory system of the brain
ฟังก์ชั่นการเก็บข้อมูลถูกแยกออกจากระบบหน่วยความจำเดิมของสมอง
 It had a much larger capacity than the human brain, and it could store over one thousand years worth of information in it
มีความจุมากกว่าสมองมนุษย์และสามารถจัดเก็บข้อมูลได้มากกว่าหนึ่งพันปี
 The human brain could only store about one hundred fifty years worth of information
สมองของมนุษย์สามารถจัดเก็บข้อมูลได้ประมาณหนึ่งร้อยห้าสิบปีเท่านั้น
   ‘The chip reincarnated with me?’ Ye Song simply could not believe it, and he was breathing heavily
'ชิปกลับคืนมากับฉัน?' เยซองก็ไม่อยากจะเชื่อเลยและเขาหายใจหนัก
 He sat on the chair for a long time to think this over
เขานั่งลงบนเก้าอี้เป็นเวลานานในการคิดเรื่องนี้
   ‘But it could be possible, my chip was the newest version, and it was said to have been integrated into my gene
'แต่มันอาจเป็นไปได้ชิปของฉันเป็นเวอร์ชั่นใหม่ล่าสุดและกล่าวกันว่าได้ถูกนำมารวมไว้ในยีนของฉัน
 If it is broken, it will repair itself just like my organs
ถ้ามันเสียก็จะซ่อมแซมตัวเองเช่นเดียวกับอวัยวะของฉัน
 So… My gene got carried over to this body?’ Ye Song guessed
ดังนั้นยีนของฉันจึงถูกนำตัวไปที่ร่างนี้?
   “Please name the chip
"โปรดตั้งชื่อชิป
” The sweet voice spoke again
"เสียงหวานพูดอีกครั้ง
   “Zero
"ศูนย์
” Ye Song did not even think; he just used the old name
"Ye Song ไม่ได้คิด; 
   “Name confirmed, chip Zero’s auto support system will be destroyed now
"ชื่อยืนยันแล้วระบบสนับสนุนอัตโนมัติของชิป Zero จะถูกทำลายทันที
 Enjoy the chip, please call 40355627 if you have any complaints
เพลิดเพลินกับชิปโปรดโทร 40355627 หากคุณมีข้อร้องเรียนใด ๆ
 Thanks for using—” The voice stopped here
ขอบคุณที่ใช้ ... "เสียงหยุดอยู่ที่นี่
   Ye Song knew that this would be the last time he would hear that sweet voice from the chip
เยซองรู้ว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้ยินเสียงหวานจากชิป
 There would only be a mechanically-generated voice afterwards, and the sound would be created by his memory function
หลังจากนั้นจะมีเสียงที่สร้างด้วยกลไกเท่านั้นและเสียงจะถูกสร้างขึ้นโดยฟังก์ชันหน่วยความจำของเขา
   Ye Song was excited, and he kept on breathing heavily
เยซองรู้สึกตื่นเต้นและเขายังคงหายใจหนักอยู่
   The chip would be a great asset in this era where cold weapons reigned supreme
ชิปนี้จะเป็นสมบัติอันยิ่งใหญ่ในยุคนี้ที่อาวุธแห่งสงครามเย็นปกครองสูงสุด
   The candle’s yellow light was reflected on Ye Song’s face, and it started to glowing
แสงสีเหลืองของเทียนสะท้อนอยู่บนใบหน้าของเยซองและมันเริ่มเร่าร้อน
 There was a window over the writing desk, and a thin white paper was stuck at the wooden frame
มีหน้าต่างเหนือโต๊ะเขียนหนังสือและกระดาษสีขาวบาง ๆ ติดอยู่ที่กรอบไม้
 Most of the windows on the castle were like this
ส่วนใหญ่ของหน้าต่างในปราสาทเป็นแบบนี้
   Ye Song stood up and opened the window
Ye Song ยืนขึ้นและเปิดหน้าต่าง
   The wooden frame was pushed outwards with a long “chi” sound
กรอบไม้ถูกผลักออกไปข้างนอกด้วยเสียง "ไค" ยาว
   Ye Song reached his head outside the window
Ye Song ถึงหัวของเขานอกหน้าต่าง
 He wanted to cool himself down for a bit
เขาต้องการให้ตัวเองอ่อนลงเล็กน้อย
   The wind in the night blew across his own face, and he could smell the scent of grasses
ลมพัดพัดผ่านใบหน้าของตัวเองและกลิ่นของหญ้า
   His bedroom was at the fourth floor, and he could see the large, dark forest outside
ห้องนอนของเขาอยู่ที่ชั้นสี่และเขาก็เห็นป่ามืดขนาดใหญ่ด้านนอก
 The trees were just like shades, and he could hear the sounds the insects were making along with the sound of the tree leaves being blown by the wind
ต้นไม้ก็เหมือนเฉดสีและเขาก็ได้ยินเสียงแมลงที่กำลังทำอยู่พร้อมกับเสียงของต้นไม้ที่ถูกลมพัดพัด
   Two crescent moons hung over the night sky, and the moonlight poured onto the ground
พระจันทร์สองดวงเสด็จขึ้นเหนือท้องฟ้ายามค่ำคืนและแสงจันทร์ที่ไหลลงสู่พื้นดิน
   Suddenly, Ye Song heard the sound of hooves stomping on the ground from the only main road linked to the town outside, and the road was just in between the forest he was looking at
ทันใดนั้นเยซองได้ยินเสียงกีบเขย่าดินจากถนนสายหลักที่เชื่อมต่อกับเมืองนอกและถนนก็อยู่ระหว่างป่าที่เขามอง
   Ye Song felt much better with the help of the cold breeze
เยซองรู้สึกดีขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากลมหนาว
 In the moonlight, he saw a group of dark-armored knights heading to the castle from the end of the road
ในแสงจันทร์เขาเห็นกลุ่มของเหล่าอัศวินสีเข้มที่มุ่งหน้าไปยังปราสาทจากปลายถนน
   Some of the knights were holding lit-up torches, and the horses they were riding on neighed, making noises
บางส่วนของอัศวินกำลังถือไฟฉายไฟฉายและม้าที่พวกเขากำลังขี่อยู่ใกล้ทำให้เสียง
   Ye Song could see the one leading the group was talking with the others behind him, and he was laughing about something
เยซองได้เห็นคนที่นำกลุ่มกำลังคุยกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหลังเขาและเขาหัวเราะกับบางสิ่งบางอย่าง
   With the help of the light of the torches, Ye Song could finally saw what the leader looked like
ด้วยความช่วยเหลือของแสงไฟฉาย Ye Song ได้เห็นสิ่งที่ผู้นำมองไปแล้ว
   The leader had a serious face with some black goat beard on his chin, and his long flaxen hair draped all over his shoulder
ผู้นำมีใบหน้าที่เคร่งขรึมกับเคราแพะสีดำบนคางและผมยาวของเขาถูกคลุมไว้ทั่วไหล่
 He looked very strong in his silver armor
เขาดูแข็งแกร่งมากในชุดเกราะเงินของเขา
 He looked a bit rude, but still noble
เขาดูหยาบคาย แต่ยังคงมีเกียรติ
   “It is father, Baron Karl
"มันเป็นพ่อบารอนคาร์ล
” Ye Song immediately recognized him because he just saw him not too long ago
"เยซองได้จดจำเขามาทันทีเพราะเพิ่งเห็นเขาไม่นานมานี้
 Angele also had deeply-etched memories of him
แองเจลยังมีความทรงจำที่ลึกซึ้งของเขา
   The baron wore black leather gloves on his hands that were holding the reins
บารอนสวมถุงมือหนังสีดำบนมือที่ถือบังเหียน
 He looked back at Ye Song, when the latter was still trying to figure out who he was
เขามองกลับไปที่ Ye Song เมื่อสมัยก่อนยังคงพยายามคิดว่าเขาเป็นใคร
   The baron saw Ye Song looking at him by the window, and he took off one of the gloves and waved towards the latter
บารอนเห็นเยซองมองเขาที่หน้าต่างและถอดถุงมือออกและโบกมือไปทางด้านหลัง
 Ye Song also smiled in response, and he nodded at him
เยซองยังยิ้มด้วยการตอบสนองและเขาก็พยักหน้าเขา
 The baron then shook the reins lightly, urging the horse to move faster
บารอนจึงส่ายบังเหียนเบา ๆ เพื่อกระตุ้นให้ม้าเคลื่อนที่เร็วขึ้น