Chapter 11 Chapter 11 – Zhang Hu “Weasel?” Wang Lin was stunned
บทที่ 11 บทที่ 11 - Zhang Hu "พังพอน" Wang Lin รู้สึกทึ่ง
 The first person he thought of that might fit the description was the yellow cloth disciple that laughed at him, however, he wasn’t sure
คนแรกที่คิดว่าน่าจะเหมาะกับคำอธิบายคือศิษย์ของผ้าสีเหลืองที่หัวเราะกับเขาอย่างไรก็ตามเขาไม่แน่ใจ
 “Ah? Did you not see him? He’s the man responsible for organizing the work of the disciple
“แอมป์? 
 He is also an honorary disciple but has been given right to start his cultivation
เขายังเป็นศิษย์กิตติมศักดิ์ แต่ได้รับสิทธิ์ในการเริ่มต้นการเพาะปลูกของเขา
 Wearing yellow clothes, he doesn’t look like a good guy at all
สวมเสื้อผ้าสีเหลืองเขาไม่เหมือนผู้ชายที่ดีเลย
 We all call him weasel
เราทุกคนเรียกเขาว่าพังพอน
” Zhang Hu explained as he drank water
"Zhang Hu อธิบายขณะที่เขาดื่มน้ำ
 Wang Lin took a bite of a sweet potato, then said, “I know who it is, I saw him today
วังแลนกินมันฝรั่งหวานแล้วพูดว่า "ฉันรู้ว่าใครคือใครฉันเห็นเขาในวันนี้
 He told me to bring back 10 vats of water a day starting tomorrow or else I won’t get any food
เขาบอกให้ฉันนำน้ำวันละ 10 กิโลกรัมมาให้หรือจะไม่ได้รับอาหาร
” Zhang Hu was stunned
"Zhang Hu รู้สึกทึ่ง
 After staring at Wang Lin for a bit, he asked, “Brother, did you offend him before?” Wang Lin shook his head and asked, “Why?” Zhang Hu showed Wang Lin a pitiful expression
หลังจากจ้องมองที่วังหลินเขาถามว่า "บราเดอร์คุณเคยทำร้ายเขามาก่อนหรือไม่?" หลินหลินส่ายหัวและถามว่า "ทำไม?" Zhang Hu แสดงออกถึงความรู้สึกน่ารัก
 “Wang Lin, are you thinking that the vats are like the ones you use at home? Like this big?” He gestured with his hands Wang Lin had a bad feeling and nodded
"คุณวังหลินคุณคิดว่าถังนี้เหมือนกับที่คุณใช้ที่บ้าน? 
 Zhang Hu had a bitter smile
Zhang Hu มีรอยยิ้มอันขมขื่น
 He said, “You must have offended the yellow weasel
เขากล่าวว่า "คุณต้องฝ่าฝืนพังพิงสีเหลือง
 The vats he is talking about is the size of this room, filling up ten vats… Wang Lin I won’t eat these sweet potatoes, you keep them
ถังที่เขาพูดถึงคือขนาดของห้องนี้บรรจุกระป๋องสิบถัง ... Wang Lin ฉันจะไม่กินมันฝรั่งหวานเหล่านี้คุณเก็บมันไว้
 You’ll be lucky to get food every 4 to 5 days
คุณจะโชคดีที่ได้รับอาหารทุก 4-5 วัน
 You are new here, and all the foraging spots in the mountain are taken
คุณเป็นคนใหม่ที่นี่และทุกจุดที่กำลังหาอาหารอยู่บนภูเขา
 Only the elder disciples can pick them
เฉพาะศิษย์เก่าเท่านั้นที่สามารถเลือกได้
 Tomorrow, I’ll just eat my wild fruits
พรุ่งนี้ฉันจะกินผลไม้ป่าของฉัน
” He placed the remaining sweet potatoes on the table, sighed, laid down on his bed, and fell asleep
"เขาวางมันฝรั่งหวานที่เหลืออยู่บนโต๊ะ, ถอนหายใจ, วางลงบนเตียงของเขาและหลับไป
 Wang Lin felt rage surge through him, but then he thought of his parents eyes filled with expectations and forced down his rage
วังแลนรู้สึกโกรธพุ่งผ่านเขา แต่แล้วเขาก็นึกถึงดวงตาของพ่อแม่ที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและบังคับความโกรธของเขา
 He laid down on the bed asleep full of rage
เขานอนหลับอยู่เต็มไปด้วยความโกรธ
 It was still dark on the second day when Wang Lin climbed out of bed
ตอนที่วังหลินลุกขึ้นจากเตียงก็ยังมืดอยู่ในวันที่สอง
 Zhang Hu was still snoring
Zhang Hu ยังคงนอนกรน
 Wang Lin put on his gray outfit and quickly made his way to the place he had met the weasel
วังแลนใส่ชุดสีเทาของเขาและรีบเดินไปยังที่ที่เขาได้พบกับพังพอน
 Soon after he arrived, the sun emerged from the east
ไม่นานหลังจากที่เขามาถึงดวงอาทิตย์ก็โผล่ออกมาจากทิศตะวันออก
 Yellow-clad youths opened the doors and gave Wang Lin weird looks
หนุ่มสาวที่สวมเสื้อสีเหลืองเปิดประตูและให้รูปลักษณ์แปลก ๆ ของวังหลิน
 “At least you are on time
"อย่างน้อยคุณก็ตรงเวลา
 Get a bucket and head out east
เก็บถังและมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก
 There is a spring in the mountain, carry water from there
มีฤดูใบไม้ผลิในภูเขามีน้ำจากที่นั่น
” He paid no more attention to Wang Lin
"เขาไม่สนใจวังหลินอีกต่อไป
 He sat cross-legged on the ground and breathed slowly while facing the sun rise
เขานั่งไขว้บนพื้นดินและสูดลมหายใจช้าๆในขณะหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์ขึ้น
 A barely visible white mist came from his nose, rolling like two dragons
มีหมอกขาวที่มองไม่เห็นจากจมูกของเขากลิ้งราวกับมังกรสองตัว
 Wang Lin eyed him with envy
วังแลนมองเขาด้วยความอิจฉา
 He then walked into the room and looked around
จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องและมองไปรอบ ๆ
 Finally, behind a door he saw the 10 vats and let out a bitter smile as he walked toward the east gate
ในที่สุดหลังประตูเขาเห็น 10 ถังและยิ้มออกมาขณะที่เดินไปทางประตูด้านตะวันออก
 Wang Lin arrived at the location after a long walk
วังแลนมาถึงสถานที่หลังจากเดินนาน
 The scenery was quite beautiful and the sound of running water was soothing
ทิวทัศน์ที่สวยงามและเสียงน้ำไหลเป็นธรรมชาติ
 It was a place that could sooth the heart
มันเป็นสถานที่ที่สามารถทำให้หัวใจวายได้
 He had no time to appreciate the beauty
เขาไม่มีเวลาที่จะชื่นชมความงาม
 When the bucket was full, he picked it up and quickly went back up the mountain
เมื่อถังเต็มเขาหยิบมันขึ้นมาและรีบเดินกลับขึ้นไปบนภูเขา
 Wang Lin kept doing this until dusk
วังแลนทำแบบนี้ไว้จนกว่าจะถึงค่ำ
 He hadn’t even filled one vat yet
เขายังไม่ได้บรรจุถังเดียว
 If it wasn’t for the sweet potatoes filling his stomach, he wouldn’t have the strength to continue
ถ้ามันไม่ได้สำหรับมันฝรั่งหวานกรอกกระเพาะอาหารของเขาเขาจะไม่ได้มีความแข็งแรงเพื่อดำเนินการต่อ
 His arms and legs were sore and numb
แขนและขาของเขาเจ็บและชา
 They hurt whenever he moved
พวกเขาเจ็บเมื่อใดก็ตามที่เขาย้าย
 Wang Lin pondered a while, then carried away half a bucket of water to a deserted area
วังแลนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็พาไปครึ่งถังน้ำไปยังพื้นที่รกร้าง
 He looked around to make sure no one was in the vicinity
เขามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณใกล้เคียง
 He dropped the stone bead into the bucket and sloshed it around a bit
เขาหย่อนลูกปัดหินลงในถังและราดมันไปสักหน่อย
 Then he took out the bead and drank the water
จากนั้นเขาก็เอาลูกปัดออกและดื่มน้ำ
 He immediately felt a warmth in his stomach, and the muscle pain disappeared
ทันทีที่เขารู้สึกอบอุ่นในกระเพาะอาหารของเขาและอาการปวดกล้ามเนื้อหายไป
 Although the effect was inferior to the dew’s, Wang Lin was still excited
แม้ว่าผลกระทบจะต่ำกว่าน้ำค้างของวังแลนก็ยังคงตื่นเต้นอยู่
 He touched his chest and adjusted the position of the bead
เขาแตะหน้าอกและปรับตำแหน่งลูกปัด
 He decided to not let anyone know of this treasure
เขาตัดสินใจที่จะไม่ให้ใครรู้เกี่ยวกับสมบัตินี้
 After he finished drinking half a bucket of water, his muscles were no longer sore and he felt full of energy
หลังจากที่เขาดื่มน้ำครึ่งถังเสร็จแล้วกล้ามเนื้อของเขาก็ไม่แห้งอีกต่อไปและรู้สึกเต็มอิ่ม
 He quickly continued his job of fetching water
เขารีบหยิบน้ำมาหางาน
 That night, he dipped the stone bead in another half bucket of water and drank it
คืนนั้นเขาจุ่มลูกปัดหินลงในถังน้ำอีกครึ่งหนึ่งและดื่มมัน
 To avoid suspicion, he came back with a weary look on his face
เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยเขากลับมาพร้อมกับเบื่อหน่ายบนใบหน้าของเขา
 A while later, Zhang Hu came back
หลังจากนั้น Zhang Hu ก็กลับมา
 He still wore that overworked expression on his face
เขายังคงสวมหน้ากากที่แสดงว่าทำงานหนักเกินไป
 The two talked for a bit and Zhang Hu hesitantly begged for two pieces of sweet potato
ทั้งสองพูดคุยกันสักหน่อยและ Zhang Hu ลังเลขอร้องให้มันฝรั่งหวานสองชิ้น
 He ate them and fell asleep on his bed
เขากินพวกเขาและนอนหลับบนเตียงของเขา
 Time passed by quickly, and in the blink of an eye, a month had passed since Wang Lin became a Heng Yue Sect disciple
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและในพริบตาเป็นเดือนที่ผ่านมานับตั้งแต่วังหลินกลายเป็นศิษย์ของเฮง Yue
 Wang Lin found out that Zhang Hu’s job was to collect firewood
วังหลินพบว่างานของ Zhang Hu คือการเก็บฟืน
 He must collect enough firewood before he could eat
เขาต้องเก็บฟืนเพียงพอก่อนที่เขาจะได้กิน
 He had been collecting firewood the entire three years since he became an honorary disciple of the Heng Yue Sect
เขาได้รับการเก็บฟืนตลอดทั้งสามปีนับตั้งแต่ที่เขากลายเป็นศิษย์กิตติมศักดิ์ของเฮงเจยู
 Three years ago, he would only eat once every three or four days, but now he has shortened it to where he could eat once every two days
เมื่อสามปีก่อนเขากินแค่สามหรือสี่วันเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาได้ลดระยะเวลาลงไปที่ที่เขากินได้ทุกสองวัน
 According to him, the honorary disciples are to do chores for ten years and be able to eat three meals a day before they can learn even the most basic cultivation
ตามเขาสาวกกิตติมศักดิ์คือการทำเหลือเกินสำหรับสิบปีและสามารถที่จะกินอาหารสามมื้อต่อวันก่อนที่พวกเขาจะได้เรียนรู้แม้แต่การเพาะปลูกพื้นฐานที่สุด
 The inner disciples are not like them
สาวกภายในไม่ชอบเขา
 They have their own master, do not do any chores, and have their own rooms
พวกเขามีต้นแบบของตัวเองไม่ต้องทำงานหนัก ๆ และมีห้องพักของตัวเอง
 Their only job is to cultivate
งานเดียวของพวกเขาคือการเพาะปลูก
 In addition, there is a person in between the inner disciples and the honorary disciples, such as Wang Hao who became a help, but he’s basically a servant
นอกจากนี้ยังมีคนระหว่างสาวกภายในและสาวกกิตติมศักดิ์เช่นวังฮ่าซึ่งเป็นผู้ช่วย แต่เขาเป็นคนรับใช้
 These people do not need to do chores, and also practice some low-level techniques
คนเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องทำงานหนัก ๆ และฝึกเทคนิคระดับต่ำ ๆ
 They only need to complete the work their master assigns them
พวกเขาจำเป็นต้องทำงานที่เจ้านายมอบหมายเท่านั้น
 However, these people possessed very little talent and they would just spend their whole lives being helpers
อย่างไรก็ตามคนเหล่านี้มีพรสวรรค์น้อยมากและพวกเขาก็จะใช้ชีวิตเป็นทั้งผู้ช่วย
 As for the so called talent, Wang Lin learned from Zhang Hu that it was simply spiritual energy
สำหรับความสามารถที่เรียกว่าวังหลินได้เรียนรู้จาก Zhang Hu ว่าเป็นพลังงานทางจิตเพียงอย่างเดียว
 Everyone has it, but in varying amounts
ทุกคนมี แต่ในปริมาณที่แตกต่างกัน
 If one has enough spiritual energy, they can learn an immortal technique in a year, but if lacking, it would taken dozens or even hundreds of years
หากมีพลังงานจิตเพียงพอพวกเขาสามารถเรียนรู้เทคนิคอมตะในหนึ่งปี แต่ถ้าขาดหายไปจะใช้เวลาหลายสิบหรือหลายร้อยปี
 A man’s life is limited
ชีวิตของผู้ชายมี จำกัด
 Someone with mediocre talent will never get anywhere in his lifetime
คนที่มีพรสวรรค์ปานกลางจะไม่ได้รับที่ใดก็ได้ในชีวิตของเขา
 That is why the sect put such large important on spiritual energy
นั่นคือเหตุผลที่ทำให้นิกายมีความสำคัญกับพลังงานจิตมากเช่นกัน
 This month, when Wang Lin was fetching water, he drank a lot of water that the stone bead had been soaked in, causing his body to become much stronger
เดือนนี้เมื่อ Wang Lin กำลังเรียกน้ำเขาดื่มน้ำมากจนเม็ดหินถูกแช่แข็งทำให้ร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้น
 Before, it would take him six days to fill the 10 vats, now it only took three
ก่อนหน้านี้มันต้องใช้เวลาหกวันในการเติม 10 ลังตอนนี้ใช้เวลาเพียงสาม
 However, in order to keep others from being suspicious, Wang Lin always got up before sunrise and leisurely walked toward the mountain with the bucket
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะทำให้คนอื่นไม่สงสัย Wang Lin ก็ลุกขึ้นก่อนพระอาทิตย์ขึ้นและเดินสบาย ๆ ไปยังภูเขาพร้อมกับถัง
 While others were surprised he was able to finish within three days, they thought it was because he wake up extra early and went to sleep late
ในขณะที่คนอื่น ๆ รู้สึกประหลาดใจที่เขาสามารถจบภายในสามวันพวกเขาคิดว่าเป็นเพราะว่าเขาตื่นขึ้นมาเป็นพิเศษและไปนอนดึก