Chapter 12 Chapter 12 – Immortal Talisman This month, almost all of the honorary disciples came to know Wang Lin
ในเดือนนี้ศิษย์กิตติมศักดิ์เกือบทั้งหมดได้รู้จัก Wang Lin
 All of them carried arrogant looks on their faces and talked viciously to him
ทุกคนถือหน้าตาหยิ่งบนใบหน้าของพวกเขาและพูดคุยกับเขาอย่างชั่วร้าย
 Wang Lin ignored them
วังแลนไม่สนใจพวกเขา
 He knew that all these honorary disciples’ minds were twisted
เขารู้ว่าจิตใจของสาวกกิตติมศักดิ์เหล่านี้บิดเบี้ยว
 Before he came, all the honorary disciples were at the bottom
ก่อนที่เขาจะมาถึงทั้งหมดสาวกกิตติมศักดิ์อยู่ที่ด้านล่าง
 They had nowhere to vent their anger and frustration
พวกเขาไม่มีที่จะระบายความโกรธและความขุ่นมัวของพวกเขา
 However, now that he, who entered the sect by attempting suicide was here, they viewed him as someone even lower than them and vented by bullying him
อย่างไรก็ตามตอนนี้ที่เขาเข้ามาในนิกายโดยพยายามฆ่าตัวตายอยู่ที่นี่พวกเขามองว่าเขาเป็นคนที่ต่ำกว่าพวกเขาและระบายอากาศด้วยการข่มขู่เขา
 He laughed coldly to himself
เขาหัวเราะอย่างเย็นชากับตัวเอง
 He knew that this was not something he could do anything about
เขารู้ดีว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำอะไรได้
 In the sect, the strong were always right
ในนิกายที่แข็งแกร่งมีสิทธิเสมอ
 Some of the honorary disciples had been here for a long time, and their bodies were all very strong
สาวกกิตติมศักดิ์บางคนเคยอยู่ที่นี่เป็นเวลานานและร่างของพวกเขาก็แข็งแรงมาก
 Some had even learned some immortal technique
บางคนเคยเรียนรู้เทคนิคอมตะบางอย่าง
 If he were to fight back, he was bound to lose
ถ้าเขากำลังต่อสู้กลับเขาก็ต้องสูญเสีย
 However, Wang Lin wasn’t a complete pushover
อย่างไรก็ตามวังแลนไม่ได้เป็นผู้ผลักดันที่สมบูรณ์แบบ
 He remembered the faces of all those disciples that looked down upon him and planned to take revenge when he becomes strong enough
เขาจำใบหน้าของเหล่าสาวกทั้งหมดที่มองลงมาที่เขาและวางแผนที่จะแก้แค้นเมื่อเขาแข็งแรงพอ
 With this mindset, he acted like he was blind and deaf, and continued to fetch water every day, while secretly studying the stone bead
ด้วยความคิดเช่นนี้เขาทำตัวเหมือนคนตาบอดและคนหูหนวกและยังคงชักน้ำทุกวันในขณะที่แอบศึกษาหินลูกปัด
 He experimented by soaking the beads in various liquids
เขาทดลองโดยการแช่ลูกปัดในของเหลวต่างๆ
 He tried mixing the dew and dipping the bead in spring water, sweat, and even blood
เขาพยายามผสมน้ำค้างและหยดลูกปัดลงในน้ำพุร้อนเหงื่อและเลือด
 In the end, he found that the dew was the best by far
ในตอนท้ายเขาพบว่าน้ำค้างเป็นสิ่งที่ดีที่สุดโดยไกล
 But there were different types of dew
แต่มีน้ำค้างหลายชนิด
 The dew that appeared on the bead in the morning was the best, followed by the dew that appeared on the bead at night
น้ำค้างที่ปรากฏในลูกปัดในตอนเช้าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดตามด้วยน้ำค้างที่ปรากฏบนลูกปัดในเวลากลางคืน
 If the dew was collected anywhere else, it was not as effective
หากน้ำค้างถูกเก็บที่ใดก็ไม่ได้ผลเท่าที่ควร
 Next best was when it was mixed with spring water
ถัดไปก็คือเมื่อผสมกับน้ำพุ
 Blood and sweat were the worst, they had almost no effect at all
เลือดและเหงื่อแย่ที่สุดแทบไม่มีผลเลย
 In order to not attract any attention, he found some small gourds in the wild and hollowed them to hold some of the dew
เพื่อไม่ให้ความสนใจใด ๆ เขาพบน้ำเต้าขนาดเล็กบางอย่างในป่าและกลวงพวกเขาที่จะถือบางส่วนของน้ำค้าง
 He did not carry these gourds with him
เขาไม่ได้นำน้ำเต้าเหล่านี้ไปกับเขา
 Instead, he would hide them separately in remote locations
แต่เขาจะซ่อนพวกเขาแยกกันอยู่ในสถานที่ห่างไกล
 He would only take them out when he was fetching water and never took them back to the sect
เขาจะพาพวกเขาออกไปตอนที่เขากำลังเก็บน้ำและไม่เคยพาพวกเขากลับไปที่นิกาย
 He carried a gourd with him when he worked
เขาทำมะระกับเขาตอนที่เขาทำงาน
 Whenever he became tired, he would take a drink and instantly feel refreshed
เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกเหนื่อยเขาก็จะดื่มเหล้าและรู้สึกสดชื่นทันที
 In addition, Wang Lin found out about a strange phenomenon
นอกจากนี้วังหลินพบว่าปรากฏการณ์แปลก ๆ
 Whenever the night or early morning dew appeared on the stone bead, it would look like there were many drops of dew on the bead, but when collecting them, he could only get about one tenth of that amount
เมื่อใดที่ทั้งคืนหรือตอนเช้าตรู่เกิดน้ำค้างปรากฏบนลูกปัดหินมันจะมีลักษณะเป็นหยดน้ำค้างบนลูกปัด แต่เมื่อเก็บมันไว้เขาจะได้ประมาณหนึ่งในสิบของจำนวนนั้นเท่านั้น
 The rest disappeared
ส่วนที่เหลือหายไป
 As for this strange phenomenon, Wang Lin could only say that the dew was absorbed by the bead
สำหรับปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ Wang Lin สามารถพูดได้ว่าน้ำค้างจะถูกดูดกลืนโดยลูกปัด
 Although his explanation was a bit absurd, he really couldn’t think of anything else
แม้ว่าคำอธิบายของเขาอาจเป็นเรื่องเหลวไหล แต่เขาก็ไม่สามารถคิดอะไรได้
 Today at dusk, Wang Lin filled the remaining three vats and said to the yellow clothed discipling while he was meditating, “Brother Liu, I’m going to take a trip home so I won’t be coming tomorrow
วันนี้เวลาตอนค่ำวังหลินก็เต็มถังเหลืออีกสามถังและพูดกับกลุ่มนักเรียนที่สวมชุดสีเหลืองขณะที่กำลังนั่งสมาธิ "บราเดอร์หลิวฉันจะไปเที่ยวกลับบ้านเพื่อที่ฉันจะไม่มาพรุ่งนี้
” The youth Liu opened his eyes and looked at Wang Lin, then snorted
"หลิวหนุ่มเปิดตาของเขาและมองไปที่วังหลินแล้วกร่อย
 Wang Lin didn’t care
วังแลนไม่สนใจ
 He learned from Zhang Hu that an honorary disciple can return home to visit relatives three times a year
เขาเรียนรู้จาก Zhang Hu ว่าศิษย์กิตติมศักดิ์สามารถกลับบ้านไปเยี่ยมญาติได้สามครั้งต่อปี
 All he had to do was ask elder Sun for permission
ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือขอให้นายอาวุโสได้รับอนุญาต
 Wang Lin remembered that his father’s birthday was coming up
Wang Lin จำได้ว่าวันเกิดของบิดากำลังมาถึง
 No matter what, he must go back
ไม่ว่าเขาจะต้องกลับไป
 After finishing his chore, he walked toward the elder in charge of the honorary disciples
หลังจากเสร็จสิ้นการทำงานของเขาแล้วเขาก็เดินไปหาผู้อาวุโสที่ดูแลลูกศิษย์กิตติมศักดิ์
 Heng Yue Sect was split into six academies that were split into five subdivisions
เฮง Yue นิกายถูกแบ่งออกเป็นหกสถาบันการศึกษาที่ถูกแบ่งออกเป็นห้าเขตการปกครอง
 They were metal, wood, water, fire, and earth, each with their own honorary disciples
พวกเขาเป็นโลหะไม้น้ำไฟและดินแต่ละคนมีสาวกกิตติมศักดิ์ของตัวเอง
 The inner disciples and elders all lived in the main courtyard
สาวกชั้นในและพวกผู้ใหญ่ทั้งหมดอาศัยอยู่ในลานหลัก
 He would often pass by them when he fetched water
เขามักจะเดินผ่านพวกเขาเมื่อเขาเอาน้ำ
 He always looked at them with eyes filled with envy
เขามองไปที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา
 After arriving there, he took a good look around, then yelled, “Honorary disciple Wang Lin requests for elder Sun
หลังจากที่มาถึงที่นั่นแล้วเขาก็มองไปรอบ ๆ แล้วก็ตะโกนว่า "ศิษย์กิตติมศักดิ์วังแลนร้องขอให้พี่แก่
” A young man dressed in white casually walked forward
"ชายหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดขาวลวกเดินไปข้างหน้า
 He looked at Wang Lin once and said proudly, “You are Wang Lin?” Seeing the youth dressed in white, Wang Lin’s heart tightened as he nodded
เขามองไปที่วังหลินและกล่าวด้วยความภาคภูมิใจว่า "คุณคือวังลิน?" เมื่อเห็นชายหนุ่มที่สวมชุดสีขาวหัวใจของวังแลนรัดกุมขณะที่เขาพยักหน้า
 He already knew all the Heng Yue Sect disciples were ranked by the color they wore
เขารู้อยู่แล้วว่าสาวกของ Heng Yue Sect ทั้งหมดได้รับการจัดอันดับตามสีที่พวกเขาสวม
 Honorary disciples were divided into gray and yellow
สาวกกิตติมศักดิ์แบ่งเป็นสีเทาและสีเหลือง
 The yellows were given the right to start cultivating immortal technique
สีเหลืองได้รับสิทธิในการเริ่มต้นปลูกฝังเทคนิคอมตะ
 Inner disciples were ranked based on their strength
สาวกภายในได้รับการจัดอันดับขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของพวกเขา
 From high to low are purple, black, white and red
จากสูงไปต่ำมีสีม่วงดำขาวและแดง
 The youth in white’s mouth twitched and he gave Wang Lin a cold look before turning around and walking back into the courtyard
เด็กหนุ่มในปากของขาวขดและเขาก็ให้หลินหลินดูเย็น ๆ ก่อนที่จะหันกลับมาและเดินกลับเข้าไปในลาน
 Wang Lin followed behind him with a deadpan face
วังแลนเดินตามหลังเขาด้วยหน้าตาทับถม
 After walking through the courtyard for a while, he arrived at a house surrounded by flowers
หลังจากเดินผ่านลานไประยะหนึ่งแล้วเขาก็มาถึงบ้านที่ล้อมรอบด้วยดอกไม้
 The youth in white lazily said, “Teacher Sun, an honorary disciple is here to see you
เยาวชนหนุ่มขาวอย่างเฉื่อยชากล่าวว่า "คุณครูอาทิตย์เป็นศิษย์กิตติมศักดิ์ที่ได้พบคุณ
” After he finished speaking, he stood off to the side
"หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้วเขาก็ยืนขึ้นไปด้านข้าง
 A hoarse voice came from the garden
เสียงแหบพร่าออกมาจากสวน
 “You may leave, honorary disciple come in
"คุณอาจปล่อยให้ศิษย์กิตติมศักดิ์เข้ามา
” The youth in white chuckled and left
"หนุ่ม ๆ ในชุดสีขาวหัวเราะและทิ้งไว้
 Wang Lin was very nervous inside
วังแลนกังวลมากภายใน
 He pushed open the gate to the garden
เขาผลักดันประตูสู่สวน
 The moment he entered the garden, he was hit by the aroma of various medicines
ช่วงเวลาที่เขาเดินเข้าไปในสวนเขาถูกกระทบด้วยกลิ่นหอมของยาต่างๆ
 He turned around and looked at the gate, wondering why he couldn’t smell it outside
เขาหันกลับไปมองไปที่ประตูและสงสัยว่าทำไมเค้าถึงได้กลิ่นไม่ออก
 A voice with discontent came from a corner room in the garden saying, “What are you doing standing there? Hurry up and say your name
เสียงที่ไม่พอใจมาจากห้องมุมในสวนบอกว่า "คุณกำลังทำอะไรอยู่ที่นั่น? 
” Wang Lin quickly said, “Disciple Wang Lin here to meet elder Sun
วังแลนกล่าวอย่างรวดเร็วว่า "ศิษย์วังหลินที่นี่เพื่อไปพบกับผู้สูงอายุ
 My dad’s birthday is tomorrow, this disciple wishes to return home for a visit
วันเกิดของพ่อของฉันคือวันพรุ่งนี้ศิษย์นี้ประสงค์จะกลับบ้านเพื่อไปเยือน
” The voice scolded, “You are Wang Lin? So it was you
"เสียงโห่" คุณวังหลิน? 
 Hmph, a person training to be an immortal caring about worldly affairs? In your lifetime, you will never become an immortal!” Wang Lin frowned and couldn’t help but say, “Disciple hasn’t even cultivated any immortal technique, how could disciple be on the path to an immortal?” The elder paused for a while and impatiently said, “You have three days, so return quickly
Hmph การฝึกอบรมบุคคลเพื่อเป็นความห่วงใยเป็นอมตะเกี่ยวกับกิจการทางโลก? 
 This is an thousand mile immortal talisman that can be used twice
นี่คือยันต์อมตะพันล้านที่สามารถใช้ได้สองครั้ง
 It will increase your speed greatly
จะเพิ่มความเร็วของคุณอย่างมาก
” Then, an ordinary looking piece of dull yellow paper floated out from the window and landed next to Wang Lin
"จากนั้นแผ่นกระดาษสีเหลืองที่ดูทึบ ๆ ลุกขึ้นมาจากหน้าต่างและเข้าสู่วังแลน
 Wang Lin picked up the immortal talisman
วังแลนหยิบยันต์อมตะขึ้น
 He knew from Zhang Hu that all the disciples that visit home receive this
เขารู้จาก Zhang Hu ว่าบรรดาสาวกที่ไปเยี่ยมบ้านได้รับสิ่งนี้
 The goal of the sect was very simple: show off the sect’s immortal technique and treasures to attract more youths to apply
เป้าหมายของนิกายนั้นง่ายมาก: แสดงเทคนิคและสมบัติที่เป็นอมตะของนิกายเพื่อดึงดูดเยาวชนให้มากขึ้น
 This immortal talisman was in fact of very poor quality, however, the upside was that it was very easy to use
เครื่องยันต์อมตะนี้มีคุณภาพต่ำมาก แต่ข้อดีคือมันง่ายมากที่จะใช้
 All you had to do was stick it on your leg
ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็คือติดไว้ที่ขาของคุณ
 For normal people, it increased their speed
สำหรับคนปกติก็เพิ่มความเร็วของพวกเขา
 However, there were many honorary disciple that collected them because they heard they could be traded for other things in the outside world
อย่างไรก็ตามมีศิษย์กิตติมศักดิ์หลายคนที่เก็บรวบรวมพวกเขาเพราะพวกเขาได้ยินว่าพวกเขาสามารถซื้อขายสิ่งอื่น ๆ ในโลกภายนอกได้
 Many disciples used the excuse of going back home just to collect the talismans
สาวกหลายคนใช้ข้ออ้างในการกลับบ้านเพื่อรวบรวม talismans
 After walking out of the courtyard, Wang Lin headed back to his room
หลังจากเดินออกจากลานวังแลนเดินกลับไปที่ห้องของเขา
 After saying goodbye to Zhang Hu, he started to descend from the mountain
หลังจากกล่าวคำอำลากับ Zhang Hu เขาเริ่มลงจากภูเขา
 At this time, the stars were shining in the sky
ในเวลานี้ดวงดาวกำลังส่องแสงอยู่ในท้องฟ้า
 Wang Lin wanted to head home tomorrow, but he didn’t want to use the talisman and was afraid he’d miss his dad’s birthday, so he headed out at night
วังแลนต้องการจะกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ แต่เขาไม่ต้องการใช้ยันต์และกลัวว่าเขาจะพลาดวันเกิดของพ่อของเขาดังนั้นเขาจึงมุ่งหน้าไปในเวลากลางคืน
 Shortly after Wang Lin left, elder Sun came out from his room to gather some herbs, but was abruptly stunned
ไม่นานหลังจากที่ Wang Lin ทิ้งผู้สูงอายุ Sun ออกมาจากห้องของเขาเพื่อรวบรวมสมุนไพรบางตัว แต่ก็ตะลึงอย่างฉับพลัน
 He stared at the gate entrance
เขาจ้องที่ทางเข้าประตู
 All the blue grass that had been growing there had withered
หญ้าสีฟ้าที่โตขึ้นที่นั่นก็เหี่ยวไป