Chapter 18 Chapter 18 – Gourd   Wang Lin left the garden without saying a word
บทที่ 18 บทที่ 18 - มะระวังแลนออกจากสวนโดยไม่พูดอะไรสักคำ
 His red uniform drew a lot of attention from the honorary disciples
เครื่องแบบสีแดงของเขาได้รับความสนใจจากสาวกกิตติมศักดิ์มาก
 Their faces were full of envy
ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
 However, when they took a closer look, and noticed who was wearing it, their expressions immediately turned weird and became even more envious
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขามองใกล้และสังเกตเห็นว่าใครใส่มันการแสดงออกของพวกเขากลายเป็นเรื่องแปลกและกลายเป็นความอิจฉากันมากขึ้น
 “So it turns out that the person who became an inner disciple was him! He became an honorary disciple by trying to commit suicide
"ดังนั้นปรากฎว่าคนที่กลายเป็นสาวกภายในคือเขา! 
 What method could he have used this time?” “Is there a need to ask? I say he must have done some nasty things to gain the Elder’s favor
วิธีการที่เขาได้ใช้เวลานี้? "" มีความจำเป็นต้องถาม? 
 That type of person is completely shameless
คนประเภทนั้นไร้ยางอาย
” “Yeah, just look at that stupid face
"" ใช่เพียงแค่มองไปที่ใบหน้าโง่ที่
 Even if he became an inner disciple, he’ll still be at the bottom
แม้ว่าเขาจะกลายเป็นศิษย์ชั้นในเขาก็ยังคงอยู่ที่ด้านล่าง
 How could cultivation be so easy?” “That piece of trash
การเพาะปลูกทำได้ง่ายเพียงใด? "" เศษขยะชิ้นนั้น
 It doesn’t matter if he becomes an inner disciple, we shouldn’t care
ไม่สำคัญว่าถ้าเขาจะกลายเป็นสาวกภายในเราก็ไม่ควรสนใจ
 Trash is trash, and no matter where they go, they will be looked down upon
ถังขยะคือถังขยะและไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ไหนพวกเขาจะมองลงไป
” “Damn it
"" ประณามมัน
 I’ve been an honorary disciple for four years and haven’t seen someone as shameless as him
ฉันเป็นศิษย์กิตติมศักดิ์เป็นเวลาสี่ปีแล้วและยังไม่เคยเห็นคนที่ไร้ยางอายเหมือนเขา
 Why did the elder pick him? I’m better than him in every way!” “You’ve only been here for four years? I’ve been here for 12 years, but relied on my own skill
ทำไมพี่จึงเลือกเขา 
 Look at how arrogant he is! Hmph, inner disciples constantly fight with each other, so let’s wait and watch the show
ดูว่าเขาหยิ่ง! 
” All those words were heard by Wang Lin
"คำพูดเหล่านี้ได้ยินโดยวังหลิน
 He scanned everyone with a cold look in his eyes
เขามองทุกคนด้วยสายตาอันเย็นตา
 He wasn’t strong enough right now, but he vowed to definitely get revenge in the future
เขาไม่แข็งแรงพอในตอนนี้ แต่เขาสาบานว่าจะแก้แค้นในอนาคตได้
 After a while, he arrived at the east gate
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาถึงประตูทางทิศตะวันออก
 He ran along the small road until he reached the spring
เขาวิ่งไปตามถนนสายเล็ก ๆ จนกระทั่งถึงฤดูใบไม้ผลิ
 He washed his face with the cold water to refresh himself, then took a few drinks before sitting down and beginning to think
เขาล้างหน้าด้วยน้ำเย็นเพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกสดชื่นจากนั้นดื่มเหล้าก่อนนั่งและเริ่มคิด
 Elder Sun sat on a nearby tree, cursing, “This little bastard
เอลเดอร์ซันนั่งอยู่ใกล้ต้นไม้สาปแช่ง "ลูกครึ่งตัวน้อยตัวนี้
 He said he was going to find a gourd
เขาบอกว่าเขากำลังจะไปหามะระ
 I can’t believe he’s really waiting here for a gourd to float by
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขากำลังรออยู่ที่นี่จริงๆสำหรับมะระที่ลอยด้วย
” After Wang Lin left, Elder Sun immediately started tailing him to see if he could see where Wang Lin had found that gourd
"หลังจากที่วังหลินออกไปเอ็ลเดอร์ซันได้เริ่มติดตามเขาทันทีเพื่อดูว่าเขาสามารถมองเห็นได้ว่าวังหลินได้พบมะระที่ไหน
 However, he didn’t expect Wang Lin to sit down and start cultivating
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้หวังว่าวังลินจะนั่งลงและเริ่มเพาะปลูก
 The spiritual energy here was denser than it was in his room, but not as dense as it was in the herb garden
พลังงานจิตที่นี่หนาแน่นกว่าที่อยู่ในห้องของเขา แต่ไม่หนาแน่นเท่าที่เคยอยู่ในสวนสมุนไพร
 Based on his understanding, this Qi Condensation was just how much spiritual energy was in one’s body
จากความเข้าใจของเขาการควบแน่นของ Qi นี้เป็นเพียงพลังงานจิตเท่าใดในร่างกาย
 While he could only absorb a little at a time right now, this was something that could be fixed with time
ในขณะที่เขาสามารถดูดซับเพียงเล็กน้อยในเวลาตอนนี้เป็นสิ่งที่สามารถแก้ไขได้ด้วยเวลา
 What Wang Lin guessed was correct
สิ่งที่ Wang Lin คาดเดาได้ถูกต้อง
 Qi Condensation was just spiritual energy entering the body to build a good foundation for the future
Qi Condensation เป็นพลังงานทางจิตที่เข้าสู่ร่างกายเพื่อสร้างรากฐานที่ดีสำหรับอนาคต
 Wang Lin kept up the breathing technique until noon, then got up and stretched
วังแลนเก็บเทคนิคการหายใจเอาไว้จนถึงเที่ยงแล้วลุกขึ้นและยืดตัว
 He still hadn’t felt the sensation of ants crawling all over his body
เขายังไม่รู้สึกถึงความรู้สึกของมดคลานไปทั่วร่างของเขา
 He stood next to the spring and thought Elder Sun must not have let him go out for no reason
เขายืนอยู่ถัดจากฤดูใบไม้ผลิและคิดว่าเอ็ลเดอร์ซันไม่ต้องปล่อยให้เขาออกไปข้างนอกไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
 The elder must be spying nearby, He touched his stomach and casually walked back toward the sect
ผู้อาวุโสต้องคอยสอดแนมอยู่ใกล้ ๆ เขาสัมผัสท้องและเดินกลับมายังนิกาย
 Elder Sun exploded with anger
เอ็ลเดอร์ซันระเบิดด้วยความโกรธ
 He had been pointlessly waiting the whole morning for nothing
เขารออย่างไม่เจตนาตลอดทั้งเช้าเลย
 He muttered, “Bastard
เขาพึมพำ "ไอ้
 This old man will play your game
ชายชราคนนี้จะเล่นเกมของคุณ
 If you won’t succeed in one day, then I’ll wait one month
ถ้าคุณไม่ประสบความสำเร็จในวันเดียวฉันจะรอสักหนึ่งเดือน
 If one month isn’t enough, I’ll just wait a year
ถ้าหนึ่งเดือนไม่พอฉันจะรอปีละหนึ่งครั้ง
 I refuse to believe you don’t have another gourd
ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่าคุณไม่มีมะระอีก
” After he finished speaking, he arrived at the herb garden before Wang Lin
"หลังจากที่พูดเสร็จแล้วเขาก็มาถึงสวนสมุนไพรก่อนวังหลิน
 After a while, Wang Lin casually walked back in
หลังจากนั้นไม่นาน Wang Lin ก็เดินเข้ามาอย่างไม่เป็นทางการ
 Sun Dazhu stroked his beard and asked, “Disciple, did you find a gourd this morning?” Wang Lin sighed and shook his head
อาทิตย์ Dazhu เคราเคราของเขาและถามว่า "ศิษย์คุณพบมะระเช้านี้หรือไม่" วังแลนถอนหายใจและส่ายหัว
 “Teacher, disciple waited the whole time at the spring, but didn’t find any gourd
"ครูสาวกคอยอยู่ตลอดเวลาในฤดูใบไม้ผลิ แต่ไม่พบมะระเลย
 I’ll go wait in the afternoon
ฉันจะไปรอในตอนบ่าย
 I might get lucky then
ฉันอาจได้รับโชคดีจากนั้น
” Sun Dazhu thought, “You kept your eyes closed in meditation this whole morning
"อาทิตย์ Dazhu คิดว่า" คุณปิดตาของคุณปิดในการทำสมาธิในตอนเช้านี้ทั้งหมด
 Even if a gourd had floated by, you wouldn’t have seen it
แม้ว่ามะระจะลอยอยู่ข้างในคุณก็คงจะไม่ได้เห็นมัน
” But he instead said, “Very good
"แต่เขากลับบอกว่า" ดีมาก
 Wang Lin, you go eat first
วังหลินคุณไปกินอาหารครั้งแรก
 Then, go check it out in the afternoon
จากนั้นไปเช็คเอาท์ในตอนบ่าย
” Wang Lin responded with a sound
วังแลนตอบด้วยเสียง
 He walked into his room and noticed there was a table with 4 dishes of meat and vegetables and even soup that would make anyone hungry
เขาเดินเข้าไปในห้องของเขาและสังเกตเห็นว่ามีโต๊ะอาหาร 4 จานเนื้อและผักรวมทั้งซุปที่จะทำให้ทุกคนหิว
 He didn’t ask who brought the food in, but quickly ate some and even drank all the soup before laying on his bed to take a small nap
เขาไม่ได้ถามว่าใครเป็นคนนำอาหารมากิน แต่อย่างรวดเร็วและบางคนก็ดื่มน้ำซุปทั้งหมดก่อนที่จะวางบนเตียงเพื่อหลับเล็ก ๆ
 Sun Dazhu’s body appeared like a ghost
ร่างกายของซันดูซุกปรากฏตัวเหมือนผี
 His face darkened as he thought, “This old man follows the sect rules, so I won’t poison your food, but I can put in drugs that will hinder your spiritual energy absorption
ใบหน้าของเขามืดลงในขณะที่เขาคิดว่า "ชายชราคนนี้ทำตามกฎของนิกายดังนั้นฉันจะไม่วางยาพิษอาหารของคุณ แต่ฉันสามารถใส่ยาเสพติดที่จะขัดขวางการดูดซึมพลังงานทางจิตวิญญาณของคุณ
 With your average ability and my drugs, you will never get past the third layer of Qi Condensation
ด้วยความสามารถโดยเฉลี่ยของคุณและยาเสพติดของคุณคุณจะไม่ได้รับที่ผ่านมาชั้นที่สามของการควบแน่น Qi
 You will be forever under my control
คุณจะอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันตลอดไป
” After one hour, Wang Lin woke up
"หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมงหลวงวังตื่นขึ้นมา
 He straightened his clothes and walked back to the spring, then started to cultivate again
เขายืดเสื้อผ้าของเขาและเดินกลับไปที่ฤดูใบไม้ผลิแล้วเริ่มเพาะปลูกอีกครั้ง
 He cultivated until it was dark before getting up, and without saying a word, walked into the jungle in the mountain
เขาปลูกจนมืดก่อนที่จะลุกขึ้นและไม่พูดอะไรสักคำเดินเข้าไปในป่าในภูเขา
 Sun Dazhu, who was sitting in a nearby tree, silently followed Wang Lin
อาทิตย์ Dazhu ที่กำลังนั่งอยู่ในต้นไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ เงียบตามวังหลิน
 Wang Lin slowly made right and left turns in the mountain and looked left and right along the way
วังแลนค่อยๆเลี้ยวขวาและซ้ายบนภูเขาและมองไปทางซ้ายและขวาตลอดทาง
 Suddenly, his expression became happy when he arrived at a vine full of gourds
ทันใดนั้นการแสดงออกของเขาก็มีความสุขเมื่อเขามาถึงต้นองุ่นเต็มไปด้วยน้ำเต้า
 He picked a small gourd that looked nice, then quickly left
เขาหยิบมะระขนาดเล็กที่ดูดีและทิ้งไว้อย่างรวดเร็ว
 After he left, Sun Dazhu was very confused
หลังจากที่เขาจากไป Sun Dazhu ก็สับสนมาก
 No matter how he looked, the gourd looked very normal
ไม่ว่าเขาจะมองดูอย่างไรก็เห็นได้ชัด
 He took a few gourds with him and disappeared
เขาเอาน้ำเต้าไม่กี่ตัวกับเขาและหายตัวไป
 Wang Lin followed the mountain road and returned back to the sect in no time
วังแลนเดินตามถนนภูเขาและกลับไปที่นิกายในเวลาไม่นาน
 He ignored the words of all the other disciples
เขาละเลยคำพูดของสาวกอื่น ๆ ทั้งหมด
 After entering the herb garden, he saw Sun Dazhu’s sullen face glaring at him
หลังจากที่เดินเข้าไปในสวนสมุนไพรแล้วเขาก็เห็นใบหน้าที่บอบบางของซันดazhuจ้องมองเขา
 Wang Lin immediately respectfully handed the gourd to the elder and said, “Teacher, my luck this afternoon was pretty good
วังแลนส่งมอบต้นมะระให้แก่ผู้สูงอายุและกล่าวว่า "ครูฉันโชคดีตอนบ่ายนี้ดีมาก
 Although I wasn’t able to find any in the spring, I walked around the mountain and found a lot of gourds
แม้ว่าฉันไม่สามารถหาที่ใดในฤดูใบไม้ผลิได้ฉันก็เดินไปรอบ ๆ ภูเขาและพบน้ำเต้าจำนวนมาก
 This one looked the most like the one I had before
หนึ่งนี้ดูคล้ายกับที่ฉันเคยมีมาก่อน
 Teacher, how is it?” Sun Dazhu nearly lost his temper, but swallowed it and managed to barely squeeze out a smile
ครูมันเป็นยังไงบ้าง? "อาทิตย์ Dazhu เกือบหมดสติ แต่กลืนมันลงและแทบจะยิ้มออกมา
 He took the gourd and tossed it to the side without looking, then said to Wang Lin, word for word, “The gourd I want is the one that is filled with spiritual energy like before
เขาเอามะระออกและโยนมันไปด้านข้างโดยไม่ได้มองจากนั้นก็พูดกับวังหลินคำว่า "มะระที่ฉันต้องการคือคนที่เต็มไปด้วยพลังทางจิตวิญญาณเหมือนก่อน
 Why would I want a random gourd?” He couldn’t control his temper, so he ended up yelling the last few words
ทำไมฉันถึงต้องการมะระแบบสุ่ม? "เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขาดังนั้นเขาจึงจบลงด้วยการตะโกนคำไม่กี่คำสุดท้าย
 He wasted a whole day following this kid and was tricked by him to pick and test a few ordinary gourds
เขาเสียทั้งวันหลังจากเด็กคนนี้และถูกหลอกโดยเขาเพื่อเลือกและทดสอบน้ำเต้าธรรมดาไม่กี่