Chapter 28 Chapter 28 – Chores   Among purple, black, white, and red, black represented a really high cultivation
ในบรรดาสีม่วงดำขาวและสีแดงสีดำแสดงถึงการเพาะปลูกที่สูงมาก
 Wang Lin couldn’t see through his cultivation, so he respectfully said, “Wang Lin greets brother Zhang
วังแลนไม่สามารถมองเห็นผ่านการเพาะปลูกของเขาดังนั้นเขาจึงกล่าวอย่างสุภาพว่า "วังหลินทักทายนาย Zhang
 Congratulations to senior on reaching black clothes
ขอแสดงความยินดีกับผู้อาวุโสในการเข้าถึงเสื้อผ้าสีดำ
” The black clad youth looked at Wang Lin and slowly said, “Me successfully breaking into the fifth layer of Qi Condensation does relate a bit to you
"หนุ่มสาวที่สวมเสื้อสีดำมองไปที่วังหลินและพูดอย่างช้าๆว่า" ฉันประสบความสำเร็จในการเจาะชั้นที่ห้าของการควบแน่นของเครื่อง Qi จะสร้างความสัมพันธ์กับคุณเล็กน้อย
 If I hadn’t found that cave while looking for you, I wouldn’t have broken through so quickly
ถ้าฉันไม่ได้พบถ้ำในขณะมองหาคุณฉันจะไม่ได้ผ่านอย่างรวดเร็ว
” Wang Lin was stunned and asked, “Brother Zhang, that hole with the suction force in the cave could help cultivation?” The black clad youth nodded and said, “When you reach the peak of the fourth layer and need to use the chant to enter the fifth layer, go there yourself and you will see the effect
วังหลินตะลึงและถามว่า "บราเดอร์จางรูที่มีกำลังดูดในถ้ำช่วยปลูกฝังได้ไหม?" หนุ่มสาวสีดำพยักหน้าและพูดว่า "เมื่อถึงจุดสูงสุดของชั้นที่สี่และจำเป็นต้องใช้สวดมนต์ 
“ He glanced at Wang Lin and said, “Brother Wang, it can’t be helped since your talent is mediocre, but since you are a disciple now, you must cultivate diligently
"เขาเหลือบไปที่วังหลินและพูดว่า" บราเดอร์วังไม่สามารถช่วยได้เพราะความสามารถของคุณเป็นเรื่องธรรมดา แต่ตั้งแต่ตอนนี้คุณเป็นศิษย์แล้วคุณต้องปลูกฝังให้ขยันหมั่นเพียร
 I see that you have no spiritual energy in you at all
ฉันเห็นว่าคุณไม่มีพลังจิตในตัวคุณเลย
 You haven’t even reached the first layer of Qi Condensation
คุณยังไม่ถึงชั้นแรกของ Qi Condensation
 I’m afraid that out of all the inner disciples, you are the only one
ฉันกลัวว่าจากบรรดาสาวกที่อยู่ภายในคุณเป็นคนเดียว
” Wang Lin was stunned but wryly smiled, “I’ll take Apprentice-brother’s advice to heart
"วังหลินรู้สึกทึ่ง แต่ยิ้มอย่างอ่อนโยน" ฉันจะเอาคำแนะนำของพี่เลี้ยงเด็กไปสู่หัวใจ
 I will double my effort in cultivation
ฉันจะเพิ่มความพยายามของฉันในการเพาะปลูก
” He suddenly changed the subject and asked, “Brother Zhang, what is the reason you’re here today?” The black clad youth chuckled and said, “It’s nothing serious
"เขาก็เปลี่ยนเรื่องและถามว่า" บราเดอร์จางวันนี้คุณมีเหตุผลอะไรบ้าง? "หนุ่มสาวที่แต่งตัวประหลาดสีดำหัวเราะและพูดว่า" มันไม่มีอะไรรุนแรง
 The honorary disciple in charge of the chore house disappeared
ศิษย์กิตติมศักดิ์ที่รับผิดชอบงานบ้านก็หายตัวไป
 Someone saw you go there that day, so I came here to ask you about it
มีคนเห็นคุณไปที่นั่นในวันนั้นดังนั้นฉันจึงมาที่นี่เพื่อถามคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้
” Wang Lin’s expression remained normal and laughed, “I have an inkling of what happened
การแสดงออกของวังแลนยังคงเป็นเรื่องปกติและหัวเราะออกมา "ฉันเข้าใจผิดว่าเกิดอะไรขึ้น
 Normally, I don’t go near the chore house, but half a month ago, I passed by it and an honorary disciple was talking behind my back, so I taught him a lesson
โดยปกติฉันไม่ได้ไปที่บ้านทำงาน แต่ครึ่งเดือนก่อนฉันผ่านไปและศิษย์กิตติมศักดิ์กำลังพูดอยู่ด้านหลังของฉันดังนั้นฉันจึงสอนเขาบทเรียน
 Maybe he got scared of me and left the sect
บางทีเขาอาจจะกลัวฉันและออกจากนิกาย
” Brother Zhang nodded his head, half laughing
"บราเดอร์ Zhang พยักหน้าหัวเราะครึ่งหัวเราะ
 He looked at Wang Lin and said, “A disgusting honorary disciple is not important
เขามองไปที่วังหลินและกล่าวว่า "ศิษย์กิตติมศักดิ์ที่น่าขยะแขยงไม่สำคัญ
 Today, I came to you because the elders have decided that an honorary disciple shouldn’t be in charge of the chore house, so they wanted an inner disciple to take over
วันนี้ดิฉันมาหาท่านเพราะพวกผู้ใหญ่ได้ตัดสินใจว่าศิษย์กิตติมศักดิ์ไม่ควรรับผิดชอบงานบ้านพักคนชราเพราะฉะนั้นพวกเขาจึงต้องการให้ศิษย์ภายในเข้ารับตำแหน่ง
 But no inner disciple wants to go, they are all busy cultivating
แต่ไม่มีสาวกภายในต้องการไปพวกเขาทั้งหมดกำลังยุ่งอยู่กับการเพาะปลูก
” Wang Lin wryly smiled, “I understand
Wang Lin หัวเราะอย่างอ่อนโยน "ฉันเข้าใจ
 It seems the task has been assigned to me
ดูเหมือนว่างานนี้ได้รับมอบหมายให้ฉันแล้ว
” Brother Zhang smiled slightly and said, “Pack your things and head there today
บราเดอร์จางยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "แพ็คของคุณและมุ่งหน้าไปที่นั่นในวันนี้
 Right now, the chore house is really messy
ตอนนี้บ้านทำงานน่าเบื่อจริงๆ
 You have to get it back in order
คุณต้องได้รับมันกลับมาในการสั่งซื้อ
” He cusped his hands at Wang Lin, took a step, and a sword appeared under his feet
"เขายกมือขึ้นที่วังหลินเอาขั้นตอนหนึ่งและดาบปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา
 The sword emitted rainbow colors as he rode it away
ดาบส่งเสียงสายรุ้งขณะที่ขี่ม้าออกไป
 Wang Lin revealed a frustrated expression
วังแลนเผยความรู้สึกผิดหวัง
 He didn’t want to go to the chore house
เขาไม่อยากไปบ้านรับจ้าง
 The people there were too nosey; it would be too easy for his secret to be exposed
คนที่นั่นมีจมูกมากเกินไป 
 Also, there would be a lot of work that would disrupt his cultivation
นอกจากนี้ยังมีงานที่จะทำลายการเพาะปลูกของเขา
 But now, he couldn’t not go
แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถไปได้
 With a belly filled with anger, he packed his things and arrived at the chore house
กับท้องที่เต็มไปด้วยความโกรธเขาเก็บของและเดินเข้ามาที่บ้านทำกิน
 After arriving there, he reached a decision in his heart
หลังจากมาถึงที่นั่นเขาได้ตัดสินใจในใจ
 He couldn’t stay in the chore house for too long
เขาไม่สามารถอยู่ในบ้านไร่ได้นานเกินไป
 He had to mess up everything in the chore house so that every honorary disciple would go to the elders to ask for a replacement
เขาต้องเลอะทุกอย่างในบ้านทำงานเพื่อให้ทุกศิษย์กิตติมศักดิ์ไปหาพวกผู้ใหญ่เพื่อขอเปลี่ยน
 With this idea in mind, Wang Lin cleaned up disciple Liu’s room
วังหลินทำความสะอาดห้องหลิวของศิษย์หลิวด้วยความคิดนี้
 Besides the bed and the table, everything that was useless was thrown outside
นอกเหนือจากเตียงนอนและโต๊ะทุกอย่างที่ไร้ประโยชน์ถูกโยนออกไปข้างนอก
 While he was doing this, a few disciples arrived at the chore house
ในขณะที่เขากำลังทำเช่นนี้สักสองสามสาวกก็มาถึงบ้านพักคนชรา
 They had learned that Wang Lin was now in charge of assigning chores, so many of them were nervous
พวกเขาได้เรียนรู้ว่าตอนนี้ Wang Lin รับผิดชอบการมอบหมายงานให้เหลือเกินดังนั้นหลายคนจึงกังวลใจ
 The faces of the few that ridiculed Wang Lin the most were pale and their hearts pounded
ใบหน้าของสองสามคนที่เยาะเย้ยวังหลินส่วนใหญ่เป็นสีซีดและหัวใจของพวกเขาโขลก
 Some had intentions of helping Wang Lin clean up, but after being glared at, they all obediently stood in the yard
บางคนมีเจตนาที่จะช่วย Wang Lin ทำความสะอาด แต่หลังจากที่จ้องมองพวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ในลาน
 After he finished cleaning, Wang Lin casually sat down on a chair
หลังจากเสร็จสิ้นการทำความสะอาด Wang Lin ก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างไม่เป็นทางการ
 He coldly looked at the 100 plus honorary disciples before him
เขามองไปที่สาวกกิตติมศักดิ์ 100 คนก่อนเขา
 He knew that the Heng Yue Sect had a lot of honorary disciples
เขารู้ว่า Heng Yue Sect มีจำนวนมากของสาวกกิตติมศักดิ์
 This was only a fraction of them
นี่เป็นเพียงเศษเสี้ยวของพวกเขา
 In the next few days, there would be more honorary disciples coming back to report on their work
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าจะมีสาวกกิตติมศักดิ์อีกหลายคนที่กลับมารายงานเรื่องงานของพวกเขา
 “You will now chop 500 pounds of firewood!” Wang Lin casually pointed at a person
"ตอนนี้คุณจะตัดไม้ฟืน 500 ปอนด์!" วังหลินชี้ไปที่คนอย่างไม่เป็นทางการ
 He remembered that that person had secretly ridiculed him
เขาจำได้ว่าคนนั้นแอบเยาะเย้ยเขา
 That person was stunned
คนนั้นตะลึง
 He immediately cried, “Brother Wang I … I used to work in the kitchen
เขาร้องไห้ทันทีว่า "บราเดอร์วังฉัน ... ฉันเคยทำงานในครัว
 I don’t know how to chop wood
ฉันไม่ทราบวิธีสับไม้
” Wang Lin rolled his eyes
วังแลนกลิ้งตาขึ้น
 He snorted, “Now it’s 1000 pounds a day!” The boy suddenly kneeled to the ground and started crying
เขากราบทูลว่า "วันนี้มันหนักแค่ 1000 ปอนด์ต่อวัน!" เด็กชายก็คุกเข่าลงกับพื้นและร้องไห้
 “Brother Wang, you are a good person
"พี่วังคุณเป็นคนดี
 I shouldn’t have ridiculed you back then
ฉันไม่ควรจะเยาะเย้ยคุณกลับมาแล้ว
 But please, don’t be so vindictive I … I … I can’t possibly do 1000 pounds, how about 500 pounds?” The surrounding people all looked at each other
แต่โปรดอย่าเป็นพยาบาทฉัน ... ฉัน ... ฉันไม่สามารถทำได้ 1000 ปอนด์ประมาณ 500 ปอนด์? "คนรอบข้างมองไปที่แต่ละอื่น ๆ
 They all knew Wang Lin would make things difficult, but this was clearly revenge
พวกเขาทั้งหมดรู้วังหลินจะทำให้สิ่งที่ยาก แต่นี่คือการแก้แค้นอย่างชัดเจน
 There were a few honorary disciples in the crowd that shouted in discontent
มีสาวกกิตติมศักดิ์สักสองสามคนที่อยู่ในกลุ่มผู้ตะโกนด้วยความไม่พอใจ
 “Everyone, don’t listen to him
"ทุกคนไม่ฟังเขา
 Let’s go find an elder and have them carry out justice
ไปพบผู้อาวุโสและให้พวกเขาดำเนินความยุติธรรม
 Wang Lin is too overbearing
วังหลินหยิ่งเกินไป
” “Correct
"ถูกต้อง
 Let us go find the elders to get another inner disciple to be in charge of this place
ให้เราไปหาพวกผู้ใหญ่เพื่อรับศิษย์ภายในอีกคนหนึ่งเพื่อรับผิดชอบสถานที่แห่งนี้
 If they don’t listen to us, we will kneel and never get up
ถ้าพวกเขาไม่ฟังเราจะคุกเข่าและไม่ลุกขึ้น
” “True
"" จริง
 Let’s go, everyone
ไปกันเถอะ
 Don’t stay here
อย่าอยู่ที่นี่
 This Wang Lin has a villainous look
Wang Lin มีลักษณะชั่วร้าย
 He doesn’t even remember that he entered the Sect by trying to commit suicide
เขาไม่ได้จำได้ว่าเขาเข้าไปในนิกายโดยพยายามที่จะฆ่าตัวตาย
 Such a disgrace
ความอับอายดังกล่าว
” The sound the dissatisfied voices grew louder and louder
"เสียงเสียงไม่พอใจดังขึ้นและดังขึ้น
 Soon, everyone left the yard while shouting insults
เร็ว ๆ นี้ทุกคนออกจากลานในขณะที่ตะโกนดูหมิ่น
 They all had looks of grievance as they went toward the courtyard, all shouting things like, “Wang Lin doesn’t want us to live anymore
พวกเขาทั้งหมดมีลักษณะของความคับข้องใจขณะที่พวกเขาเดินไปที่ลานกว้างตะโกนทุกอย่างเช่น "วังหลินไม่ต้องการให้เราอยู่อีกต่อไป
” Wang Lin was relaxed in his heart
วังหลินรู้สึกผ่อนคลายในใจ
 He didn’t stop them and hoped that they would succeed
เขาไม่ได้หยุดพวกเขาและหวังว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จ
 This way, the elders would get mad and make someone else take over so he can concentrate on cultivation
ด้วยวิธีนี้ผู้สูงอายุจะโกรธและทำให้คนอื่นเข้ายึดครองเพื่อให้เขาสามารถมุ่งเน้นการเพาะปลูก
 The remaining ten or so people were hesitating
คนที่เหลืออีก 10 คนลังเลใจ
 They wanted to leave, but if this thing failed, wouldn’t it mean that they had completely disrespected Wang Lin? Wang Lin wasn’t in a rush
พวกเขาต้องการที่จะจากไป แต่ถ้าสิ่งนี้ล้มเหลวมันจะไม่หมายความว่าพวกเขาเคยดูหมิ่นวังแลนอย่างสิ้นเชิงหรือ? 
 He waited for the result from the main courtyard
เขารอผลจากลานหลัก
 A moment later, all the honorary disciples gloomily came back, one by one
ครู่ต่อมาเหล่าสาวกกิตติมศักดิ์ทุกคนก็กลับมาทีละคน
 This time, they were no longer shouting, but had eyes filled with despair and silence
คราวนี้พวกเขาไม่ตะโกน แต่ตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความเงียบ
 Wang Lin saw their expressions and knew that they had failed
วังแลนเห็นการแสดงออกของพวกเขาและรู้ว่าพวกเขาล้มเหลว
 He was very disappointed in his heart
เขารู้สึกผิดหวังมากในใจ
 It seemed he had to make an even bigger commotion
ดูเหมือนเขาจะต้องทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายมากขึ้น
 Thinking about it, he scanned the people here and said, “All of you who secretly mocked me, listen to me
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาก็สแกนคนที่นี่และพูดว่า "ทุกคนที่แอบล้อเลียนผมฟังผม
 I am here today to get revenge
วันนี้ฉันอยู่ที่นี่เพื่อแก้แค้น
 If you’re dissatisfied, go to the elders
ถ้าคุณไม่พอใจให้ไปหาผู้สูงอายุ
 If you can get me removed from this position, I will have to thank you
ถ้าคุณสามารถนำฉันออกจากตำแหน่งนี้ได้ฉันจะต้องขอบคุณคุณ
” One of the disciples begged, “Brother Wang, you are a great person
"สาวกคนหนึ่งขอร้อง" บราเดอร์วังคุณเป็นคนที่เยี่ยมยอด
 Please forgive us
โปรดยกโทษให้เรา
” “Yes, Brother Wang, we were blind back then
"" ใช่บราเดอร์วังเราตาบอดไปแล้ว
 Please give us a break
กรุณาให้เราพัก
 I … I’ll kowtow to you
ฉัน ... ฉันจะสบถกับคุณ
” “Brother Wang, they all mocked you back then, but I never did
"บราเดอร์วังพวกเขาเยาะเย้ยคุณทุกครั้ง แต่ฉันไม่เคยทำ
 I even defended you
ฉันปกป้องคุณได้
 I …”
ผม …"