Chapter 9 Chapter 9 Struggle Seeking revenge would require immense power
บทที่ 9 บทที่ 9 การต่อสู้การแก้แค้นการแก้แค้นจะต้องใช้อำนาจอันยิ่งใหญ่
 For Fang Xingjian, the optimal way to obtain tremendous power was studying sword arts
สำหรับฝาง Xingjian วิธีที่ดีที่สุดในการได้รับพลังอันยิ่งใหญ่คือการศึกษาศิลปะดาบ
 And he had already thought of a way to study it in the Miracle World
และเขาก็คิดถึงวิธีการศึกษาในมหัศจรรย์โลก
 In this world, one’s personal growth in the martial arts domain far surpassed that of the people on Earth
ในโลกนี้การเติบโตส่วนบุคคลในด้านศิลปะการต่อสู้ของตัวเองนั้นเกินกว่าที่ผู้คนในโลกเห็นสมควร
 Even the strongest of the current Five Great Clans in Demonic City had relied on an enormous amount of resources from the Other World get to where they were
แม้แต่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในห้าตระกูลใหญ่ ๆ ในเมืองปีศาจก็ได้พึ่งพาทรัพยากรมหาศาลจากโลกอื่นไปถึงที่ที่พวกเขาอยู่
 Fang Xingjian must have been brought to the Miracle World by sea after he had been kidnapped by Caroline
ฝาง Xingjian ต้องถูกนำตัวไปยังโลกแห่งความมหัศจรรย์ทางทะเลหลังจากที่เขาถูกลักพาตัวโดยแคโรไลน์
 The time that he spent on his recovery had not been wasted
เวลาที่เขาใช้เวลาในการกู้คืนไม่ได้ถูกทำลาย
 He had pried information regarding this world from the old man, and found that most of it confirmed what he had previously learned in Demonic City
เขาได้ pried ข้อมูลเกี่ยวกับโลกนี้จากคนชราและพบว่าส่วนใหญ่ของมันได้รับการยืนยันสิ่งที่เขาได้เรียนรู้มาก่อนหน้านี้ใน Demonic City
 In this world, one was accustomed to levels, attributes and techniques
ในโลกนี้มีคนรู้จักระดับแอ็ตทริบิวต์และเทคนิค
 These were thought to be as natural as the sky, the sun, or gravity
เหล่านี้ถูกคิดว่าเป็นธรรมชาติเช่นเดียวกับท้องฟ้าดวงอาทิตย์หรือแรงโน้มถ่วง
 Although he had heard rumors about the Other World many times back in Demonic City, it was Fang Xingjian’s first time actually being here
แม้ว่าเขาจะเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับโลกอื่นหลายครั้งใน Demonic City แต่ก็เป็นครั้งแรกที่ Fang Xingjian อยู่ที่นี่จริงๆ
 According to the old man, they were currently on a colossal continent, near the western coastline of Sinkodati, which was the biggest of the six countries on this continent
ตามชายชราพวกเขากำลังอยู่ในทวีปใหญ่โตใกล้ชายฝั่งตะวันตกของ Sinkodati ซึ่งเป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาหกประเทศในทวีปนี้
 ‘However, according to the internal government of Demonic City, out of the six countries Earth is only in contact with Uranlis
'อย่างไรก็ตามตามที่รัฐบาลภายในของ Demonic City ออกจากหกประเทศโลกเป็นเพียงการติดต่อกับ Uranlis
 The remaining five are unfamiliar with Earth to such an extent that they are probably unaware that Uranlis has already teamed up with forces from another world
ส่วนที่เหลืออีกห้าคนไม่คุ้นเคยกับโลกเท่าที่พวกเขาอาจไม่ทราบว่า Uranlis ได้ร่วมมือกับกองกำลังจากอีกโลกหนึ่งแล้ว
’ Fang Xingjian thought to himself, ‘This seems to be congruent with what I’ve fished out from the old man
'ฝาง Xingjian คิดกับตัวเองว่า' สิ่งนี้ดูเหมือนจะสอดคล้องกับสิ่งที่ฉันได้ทำไปจากชายชรา
 Ordinary people are clueless that their world is slowly being invaded by outsiders
คนทั่วไปไม่ค่อยรู้ว่าโลกของพวกเขากำลังถูกรุกรานโดยบุคคลภายนอก
 ‘The only question is, how deep the alliance between Uranlis and Earth actually is…’ “Hey
'คำถามเดียวก็คือความสัมพันธ์ระหว่าง Uranlis และ Earth เป็นจริงแค่ไหน ... ' "เฮ้
” Fang Xingjian turned around to see the old man regarding him indifferently
ฝาง Xingjian หันไปเห็นชายชราคนหนึ่งเกี่ยวกับเขาอย่างไม่แยแส
 He was holding a sword covered in dust, stains, and grease
เขาถือดาบไว้ในฝุ่นคราบและไขมัน
 It looked much like a poker for the fireplace
มันดูคล้ายกับโป๊กเกอร์สำหรับเตาผิง
 One which had been lying in the house for a very long time
หนึ่งที่ได้รับการนอนอยู่ในบ้านเป็นเวลานานมาก
 As Fang Xingjian turned around, the old man flung the longsword at him
ขณะที่ฝาง Xingjian หันไปรอบ ๆ ชายชราคนหนึ่งโยนดาบที่เขา
 Clang! Fang Xingjian unsheathed the sword
เสียงดังกราว! 
 It lacked luster and did not exude a sinister chill
มันขาดความมันวาวและไม่ได้หลั่งไหลออกมา
 It was simply a common western single-handed sword, about 1
มันเป็นเพียงหนึ่งเดียวดาบตะวันตกเดียวเกี่ยวกับ 1
2 meters in length and three fingers in width
ความยาว 2 เมตรและสามนิ้วกว้าง
 The blade was marked by nicks left behind by countless battles
ใบมีดถูกทำเครื่องหมายโดย nicks ทิ้งไว้ข้างหลังโดยการต่อสู้นับไม่ถ้วน
 “You rascal! How dare you train everyday with such serious injuries? Are you thinking of going back for revenge? To have left you in such a terrible state… It couldn’t have been an easy opponent
"คุณแย่ง! 
” Fang Xingjian did not reply to the old man’s question
"ฝาง Xingjian ไม่ได้ตอบคำถามของชายชรา
 Shaking his head, the old man said, “This is a sword I’ve kept from my days in the army
"ชายนี่เป็นดาบที่ฉันเก็บมาจากวันที่ฉันอยู่ในกองทัพ"
 Take it
รับมัน
 I have no use for it
ฉันไม่ได้ใช้มัน
” “Thank you
" "ขอขอบคุณ
” Fang Xingjian sincerely looked at the old man
ฝาง Xingjian อย่างจริงใจมองที่ชายชรา
 With that, he sheathed the longsword and walked towards the door
ด้วยการที่เขาปลอกด้ายยาวและเดินไปที่ประตู
 “Where are you planning to go?” “North, to Kirst
"คุณวางแผนที่จะไปที่ไหน?" "North ไป Kirst
 I hear that there are many institutions there training warriors and teaching skills,” replied Fang Xingjian
ฉันได้ยินมาว่ามีสถาบันหลายแห่งที่มีนักรบฝึกอบรมและทักษะการสอน "ฟางซินเจียนกล่าว
 It was the nearest big city to the fishing village
เป็นเมืองใหญ่ที่ใกล้ที่สุดในหมู่บ้านชาวประมง
 He was planning on looking for opportunities, gathering information, and finding places where he could learn sword arts
เขากำลังวางแผนหาโอกาสรวบรวมข้อมูลและหาสถานที่ที่เขาเรียนรู้ศิลปะดาบ
 Fang Xingjian believed that in a world where one possessed attributes, skills, and the ability to gain strength through training, there would certainly be communities similar to clans or unions, where the strongest were nurtured
ฝาง Xingjian เชื่อว่าในโลกที่มีคุณสมบัติทักษะและความสามารถที่จะได้รับความแข็งแรงผ่านการฝึกอบรมมีแน่นอนจะมีชุมชนที่คล้ายกับสมัครพรรคพวกหรือสหภาพแรงงานที่แข็งแกร่งได้รับการหล่อเลี้ยง
 “Kirst is far, and the path leading to it dangerous
"Kirst อยู่ไกลและเส้นทางที่นำไปสู่อันตราย
 It’s almost winter
เกือบจะถึงฤดูหนาวแล้ว
 Even large contingents of warriors might not safely survive a journey full of blizzards and ravenous wild beasts
แม้แต่นักรบขนาดใหญ่อาจไม่สามารถอยู่รอดได้อย่างปลอดภัยในการเดินทางเต็มไปด้วยพายุหิมะและสัตว์ป่าที่หิวกระหาย
 Aren’t you afraid of dying halfway?” “I’d go even if I were to die on the way,” Fang Xingjian paused to explain
ไม่กลัวว่าจะตายไปครึ่งนึง? "" ฉันจะไปแม้ว่าฉันจะตายไปแล้วก็ตาม "ฝาง Xingjian หยุดชั่วคราวเพื่ออธิบาย
 He added, “There isn’t much time left for me
เขาเสริมว่า "ไม่มีเวลาเหลือสำหรับฉันมากนัก
” Indeed, if the will in the purple flames had not been lying, he only had about five years left to live
"ถ้าหากเจตจำนงในเปลวไฟสีม่วงไม่ได้โกหกเขาเหลืออยู่แค่ห้าปี
 He was running out of time
เขาหมดเวลาแล้ว
 The old man stayed silent for a while
ชายชราก็เงียบไปชั่วขณะหนึ่ง
 Then, he said, “When you arrive in Kirst, if you’re not dead and if you’re still keen on learning sword arts, you can go to The School of Sword Arts
จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "เมื่อคุณมาถึง Kirst ถ้าคุณยังไม่ตายและถ้าคุณยังคงกระตือรือร้นในการเรียนรู้ศิลปะดาบคุณสามารถไปที่ The School of Sword Arts
” Fang Xingjian looked back and noticed the old man’s brown eyes staring vacantly, as if he were immersed in a memory
"ฝาง Xingjian มองกลับและสังเกตเห็นดวงตาสีน้ำตาลของชายชราจ้องมองอย่างว่างเปล่าราวกับว่าเขาถูกฝังอยู่ในความทรงจำ
 The old man rubbed his eyes and waved, “Go on, go on, do what you have to
ชายชราลูบดวงตาของเขาและโบกมือให้ "ไปต่อไปทำสิ่งที่คุณต้องทำ
” … Even though everyone had the possibility to become the strong, perhaps because of how strong individuals were in general, progress in civilization was slow on the mainland
"... ถึงแม้ว่าทุกคนมีความเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นคนเข้มแข็งบางทีอาจเป็นเพราะความแข็งแกร่งของบุคคลทั่วไปความคืบหน้าในอารยธรรมก็ค่อยๆเกิดขึ้นที่แผ่นดินใหญ่
 Countless villages and towns were still in a profound state of ignorance
หมู่บ้านและเมืองนับไม่ถ้วนยังคงอยู่ในสภาพที่ไร้ความรู้
 Most people were still deeply entrenched in manual labor, similar to Europe in the Middle Ages
คนส่วนใหญ่ยังคงยึดมั่นอยู่กับการใช้แรงงานอย่างใกล้ชิดคล้ายคลึงกับยุโรปในยุคกลาง
 Furthermore, since the people here were mostly at level 5 and above, the majority of the commoners had become the main driving force of common labor
นอกจากนี้เนื่องจากผู้คนที่นี่ส่วนใหญ่อยู่ในระดับ 5 ขึ้นไปคนส่วนใหญ่ก็กลายเป็นแรงขับเคลื่อนหลักในการทำงานร่วมกัน
 Some were still using horses as their main mode of transportation
บางคนยังคงใช้ม้าเป็นโหมดหลักของการขนส่ง
 “Hurry up, hurry up! We have to reach the next camp by night!” yelled the blonde-haired green-eyed chief in charge of the trade caravans
รีบขึ้นรีบขึ้น! 
 Amidst the trade caravans, Fang Xingjian carried a sword at his waist and almost 200 jin of goods on his back, advancing alongside the group
ท่ามกลางการค้าคาราวานฝาง Xingjian ถือดาบที่เอวของเขาและเกือบ 200 jin ของสินค้าบนหลังของเขา advancing ข้างกลุ่ม
 … Late into the night, Fang Xingjian grit his teeth and tore into the stone-hard black bread
... ดึกดื่นฝาง Xingjian กัดฟันและฉีกขาดเป็นขนมปังสีดำแข็ง
 Staring at the bonfire, his eyes seemed to have burning flames in them
มองไปที่กองไฟดวงตาของเขาดูเหมือนจะมีเปลวเพลิงไหม้อยู่ในตัว
 … In the middle of the storm, carriages were being swept off the cliff
... ในช่วงกลางของพายุรถถูกกวาดออกจากหน้าผา
 Agitated, the chiefs hurried the laborers and slaves, having no other choice but to join them in their efforts
นายทหารได้เร่งเร้าให้คนงานและพวกทาสโดยไม่ต้องเลือกทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการเข้าร่วมกับพวกเขาในความพยายามของพวกเขา
 Fang Xingjian was thoroughly drenched from the storm
ฝาง Xingjian หลั่งไหลออกมาจากพายุ
 As he marched along the muddy mountain road, the rain was biting cold
เมื่อเขาเดินตามถนนที่เต็มไปด้วยโคลนฝนก็หนาว
 The goods were becoming increasingly heavy as they soaked up the rain, yet his back stayed straight
สินค้ามีมากขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่พวกเขาดื่มน้ำฝน แต่เขากลับมายืนตรง
 … “Here’s your pay
... "นี่คือการจ่ายเงินของคุณ
” A satchel of coins was flung at Fang Xingjian
ถุงเงินเหรียญถูกทิ้งไว้ที่ฝาง Xingjian
 “You really won’t consider joining us to Filain? It’ll be snowing soon, and the road to Kirst won’t be smooth
"คุณจริงๆจะไม่พิจารณาร่วมกับเราเพื่อ Filain? 
” “Thank you
" "ขอขอบคุณ
” Fang Xingjian took the satchel and turned around to leave
"ฝาง Xingjian เอากระเป๋าและหันไปทิ้ง
 “You insolent fellow, the chief is talking to you!” A large man with brown hair stood up, only to be set back by the chief
"นายเจ้าอารมณ์หัวหน้าหัวหน้ากำลังพูดกับคุณ!" ชายร่างใหญ่ที่มีผมสีน้ำตาลลุกขึ้นยืน
 He looked at the leader in confusion, “Chief?” He did not understand why the chief had stopped him from teaching that arrogant prick a lesson
เขามองไปที่ผู้นำในความสับสน "หัวหน้า?" เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าได้หยุดเขาจากการสอนที่หยิ่งหยิ่งบทเรียน
 That prick did not have superior strength, and he clearly had not yet passed his first job transition
ทิ่มนั้นไม่มีพลังที่เหนือกว่าและเห็นได้ชัดว่ายังไม่ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกของเขา
 He would at most be a level 9 commoner
เขาจะเป็นพลเมืองระดับ 9 มากที่สุด
 The chief shook his head without a word, a grave look on his face as he constantly gazed at the rugged longsword at the youngster’s waist
หัวหน้าส่ายศีรษะโดยไม่มีคำพูดดูหลุมฝังศพบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาจ้องมองที่ดาบที่ขรุขระที่เอวของเด็กหนุ่ม
 Braving the mighty wind and snow, Fang Xingjian trudged northward, shrinking against the stinging frosty rain and against the ice-cold temperatures that made his skin turn purple
กล้าได้กล้าเสียกับลมและหิมะอันยิ่งใหญ่ Fang Xingjian เลื้อยไปทางทิศเหนือหดตัวต่อฝนหนาวและต่ออุณหภูมิน้ำแข็งที่ทำให้ผิวของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง
 He wrapped himself tightly with a fur coat, protecting every inch of his skin from the snowstorm
เขาห่อหุ้มด้วยขนสัตว์เพื่อปกป้องผิวทุกช่วงเวลาจากพายุหิมะ
 … Under the starry sky, Fang Xingjian hid in a small pit he had dug
... ภายใต้ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวฝาง Xingjian ซ่อนตัวอยู่ในหลุมเล็ก ๆ ที่เขาขุด
 The bonfire beside him was growing weaker, as if it would sputter out at any moment
กองไฟข้างๆเขากำลังอ่อนลงราวกับว่ามันจะลอยออกไปในทุกๆช่วงเวลา
 He shook uncontrollably, as though shaking could prevent his body heat from escaping, but his eyes were filled with the raging flames of revenge
เขาสั่นคลอนอย่างไม่หยุดนิ่งราวกับว่าตัวสั่นสามารถป้องกันไม่ให้ความร้อนจากร่างกายหลุดออกมาได้ แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งการแก้แค้น
 “Caroline… Onassis… Wait for me…” … Fang Xingjian sprinted, leapt, and drew his sword from his waist in the blink of an eye
"แคโรไลน์ ... Onassis ... รอฉัน ... " ... ฝาง Xingjian วิ่งกระโดดและดึงดาบจากเอวของเขาในพริบตา
 Drops of searing blood trickled down the blade and splattered on the snowfield, leaving a long crimson trail
หยดน้ำตาไหลหยดลงบนใบพัดและกระเซ็นลงบนทุ่งหิมะออกจากเส้นทางสีแดงเข้มยาว
 Tens of large wolves howled savagely and sinisterly in fury, chasing at Fang Xingjian’s heels
หมาป่าขนาดใหญ่โหลโหยหวนอย่างโหดร้ายและโกรธไล่ตามฝาง Xingjian
 The smallest of the pack was more than four meters long, and all of these wolves looked like armoured cannonballs, tearing the air apart as they ran, and baying sharp thunderous howls
ที่เล็กที่สุดของชุดมีความยาวมากกว่าสี่เมตรและหมาป่าเหล่านี้ดูเหมือนกระสุนปืนหุ้มเกราะฉีกขาดอากาศขณะที่พวกเขาวิ่งและมีเสียงโหยหวนที่โผล่ขึ้นมาคม
 In this digitized world, human beings were not the only ones who could become stronger
ในโลกดิจิทัลนี้มนุษย์ไม่ได้เป็นคนเดียวที่อาจเข้มแข็งขึ้น
 There were many strong, monstrous beasts as well
มีสัตว์ร้ายและสัตว์มหึมามากมายเช่นกัน
 These monsters were known as ferocious beasts, and they evolved from wild beasts which had levelled up by killing
มอนสเตอร์เหล่านี้เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นสัตว์ที่ดุร้ายและพวกมันก็มีวิวัฒนาการมาจากสัตว์ป่าที่ติดอาวุธขึ้นมา
 These countless ferocious beasts roamed the forests, grasslands, and rivers
เหล่าสัตว์ป่าที่วุ่นวายมากมายเหล่านี้ลุกลามไปตามป่าทุ่งหญ้าและแม่น้ำ
 Every year, there would be many people who travelled into the wilderness only to fall prey to these beasts
ทุกปีจะมีคนจำนวนมากที่เดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อตกเหยื่อสัตว์เหล่านี้
 This world had never belonged solely to Man
โลกนี้ไม่เคยเป็นเพียงมนุษย์เท่านั้น
 Most of those without formidable skills would never pass the first job transition and would probably never even leave their hometowns in their whole lives
ส่วนใหญ่ที่ไม่มีทักษะที่น่ากลัวจะไม่ผ่านการเปลี่ยนงานครั้งแรกและอาจจะไม่เคยแม้แต่จะออกจากบ้านเกิดของพวกเขาในชีวิตทั้งหมดของพวกเขา
 Fang Xingjian leapt into the flowing currents with a splash
ฝาง Xingjian กระโจนเข้าไปในกระแสน้ำไหลพรั่งพรู
 The bitter-cold water nearly froze his body
น้ำขมเย็นเกือบแข็งตัวร่างกายของเขา
 Looking back at the large wolves, he saw that they had paused at the waterbank, hesitating
มองไปที่หมาป่าขนาดใหญ่เขาเห็นว่าพวกเขาได้หยุดชั่วคราวที่ริมน้ำลังเล
 After running alongside the river for another few hundred meters, they gradually gave up the chase
หลังจากที่วิ่งไปตามแม่น้ำอีกประมาณสองสามร้อยเมตรพวกเขาก็ค่อยๆละทิ้งการไล่ล่า
 Fang Xingjian finally found a chance to climb up the bank after drifting for two kilometers
ฝาง Xingjian ในที่สุดก็พบว่ามีโอกาสที่จะปีนขึ้นธนาคารหลังจากลอยมาเป็นเวลาสองกิโลเมตร
 He took off his clothes right away and started looking for flint in order to start a fire
เขาถอดเสื้อผ้าของเขาออกไปทันทีและเริ่มมองหาหินเหล็กไฟเพื่อเริ่มยิง
 He stood by the bonfire, jumping continuously, swinging his sword, and exercising
เขายืนอยู่ข้างกองไฟกระโดดอย่างต่อเนื่องแกว่งดาบและออกกำลังกาย
 His eyes shone with a beastly glint
ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยแสงวูบวาบ
 ‘I will survive! Not just survive, but become stronger, stronger and stronger!’ Be it storm, snow, or the loneliest night, Fang Xingjian never fell
'ฉันจะอยู่รอด! 
 He straightened his spine, eyes glimmering faintly like a wolf’s
เขายืดกระดูกสันหลังของเขาดวงตาวาบขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนหมาป่า
 He kept recalling that night in the ancestral hall, the days he was on the seas to the Miracle World
เขาจำได้ว่าคืนนั้นในห้องโถงบรรพบุรุษวันที่เขาอยู่ในทะเลไปสู่มหัศจรรย์โลก
 The images kept replaying in his mind, making his heart colder and colder and making the fire in his eyes blaze more aggressively with each moment
ภาพที่เก็บไว้ replaying ในใจของเขาทำให้หัวใจของเขาเย็นและเย็นและทำให้ไฟในดวงตาของเขาลุกวุ่นวายมากขึ้นด้วยในแต่ละช่วงเวลา
 … A man stood in front of Kirst’s city gate
... ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูเมืองของเคิร์สต์
 His clothes were torn and tattered, and his hair was long and tangled
เสื้อผ้าของเขาถูกฉีกขาดและรกร้างและเส้นผมของเขายาวและพันกัน
 He had the appearance of a refugee from the dirtiest, lowest slums
เขามีลักษณะของผู้ลี้ภัยจากสลัมสกปรกต่ำสุด
 His lips were chapped, and his face was pale, green, and gaunt, as if he had suffered from famine
ริมฝีปากของเขาแตกและใบหน้าของเขาซีดเขียวขรึมและผอมแห้งราวกับว่าเขาได้รับความทุกข์ทรมานจากการกันดารอาหาร
 Only his eyes still shone like stars in the night sky
ดวงตาของเขายังคงส่องอยู่เหมือนดวงดาวในท้องฟ้ายามราตรี
 ‘I’m finally here
ฉันมาที่นี่แล้ว
’ ‘Kirst
เคิร์สต์
’ This man was, naturally, Fang Xingjian
"ชายคนนี้เป็นคนที่จริงฝาง Xingjian
 He lowered his head to look at his Specialties Window
เขาก้มหน้าลงมองหน้าต่าง Specialties ของเขา
 It now had an added specialty
ตอนนี้มีความพิเศษเพิ่มขึ้น
 Beginner’s Survival Instinct: evolved endurance and willpower; allows you to ignore pain and tolerate hunger; all non-fatal injuries will not bother you in your battles and struggles
สัญชาตญาณการอยู่รอดของผู้เริ่มต้น: การพัฒนาความอดทนและจิตตานุภาพ