Chapter 15 Chapter 15 Knight In the morning, before the sky had fully brightened, many students from The School of Sword Arts had already rushed to the training grounds, yawning
บทที่ 15 บทที่ 15 อัศวินในตอนเช้าก่อนที่ท้องฟ้าสว่างขึ้นนักเรียนหลายคนจากโรงเรียนสอนศิลปะดาบได้รีบไปฝึกซ้อมแล้วล่ะ
 It was four and a half months before the Prefectural Selection, and most of the students from The School of Sword Arts had planned to register
มันเป็นเวลาสี่เดือนครึ่งก่อนที่จะเลือก Prefectural และส่วนใหญ่ของนักเรียนจากโรงเรียนดาบศิลปะได้วางแผนที่จะลงทะเบียน
 There were a few of them, like Ogden, who had participated in the selections many times but had ultimately failed
มีบางส่วนของพวกเขาเช่นอ็อกเดนที่มีส่วนร่วมในการเลือกหลายครั้ง แต่ล้มเหลวในที่สุด
 This group of students worked even harder than usual in practice, only heading to sleep late at night
กลุ่มนักเรียนกลุ่มนี้ทำงานหนักกว่าปกติในทางปฏิบัติ แต่มุ่งหน้าไปนอนดึก
 This was also because the Nurturing martial arts were not harmful to the body, and after adjusting to the intensity of workout, one could practice them daily for long stretches of time
นี่เป็นเพราะการฝึกศิลปะการต่อสู้ไม่ได้เป็นอันตรายต่อร่างกายและหลังจากปรับตัวให้เข้ากับความเข้มของการออกกำลังกายแล้วก็สามารถฝึกซ้อมได้ทุกวันเป็นเวลานาน
 Not long after, Kyle also came out from his room, coughing a few times
ไม่นานหลังจากนั้นไคล์ก็ออกมาจากห้องไอ 2-3 ครั้ง
 Everyone started their practice under his guidance
ทุกคนเริ่มฝึกฝนภายใต้การนำทางของเขา
 Just as he had mentioned earlier, Teacher Kyle seemed to have become busier recently, and the time he spent giving guidance became shorter and shorter each day
เช่นเดียวกับที่เขาได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ครูไคล์ดูเหมือนจะกลายเป็นคนยุ่งมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้และเวลาที่เขาใช้ให้คำแนะนำก็สั้นและสั้นลงในแต่ละวัน
 However, his energy seemed to increase by the day, like a rusty sword regaining its glamor
อย่างไรก็ตามพลังงานของเขาดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นในแต่ละวันเช่นเดียวกับดาบสนิมที่กลับคืนมาสู่ความเย้ายวนใจ
 About an hour later, the morning practice ended, and everyone headed for the canteen
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาการฝึกตอนเช้าก็สิ้นสุดลงและทุกคนก็มุ่งหน้าไปที่โรงอาหาร
 All the food in The School of Sword Arts’ canteen was prepared by a kitchen helper hired by Kyle
อาหารทั้งหมดในโรงเรียนโรงอาหาร The School of Sword Arts ถูกจัดเตรียมโดยผู้ช่วยในครัวซึ่ง Kyle ได้รับการว่าจ้าง
 Breakfast was two pieces of black-colored bread, each the size of a fist
อาหารเช้าเป็นขนมปังสีดำสองชิ้นขนาดของกำปั้น
 Lunch was a piece of pork the size of an infant’s palm, a bowl of vegetables, and a piece of bread
อาหารกลางวันเป็นหมูขนาดของปาล์มทารกชามผักและขนมปัง
 The two meals cost 4 coppers overall
อาหารสองมื้อมีค่าใช้จ่ายทั้งหมด 4 ชุด
 Most commoners only ate breakfast and lunch, skipping dinner
ชาวสามัญส่วนใหญ่รับประทานอาหารเช้าและมื้อกลางวันข้ามมื้อเย็นเท่านั้น
 Fang Xingjian also headed for the canteen
ฝาง Xingjian ยังมุ่งหน้าไปที่โรงอาหาร
 At the side, there were a few students who took out dry rations they had prepared themselves
ด้านข้างมีนักเรียนเพียงไม่กี่คนที่เอาขนมปังปันส่วนที่พวกเขาเตรียมไว้
 These students could not afford to have breakfast in The School of Sword Arts
นักเรียนเหล่านี้ไม่สามารถรับอาหารเช้าได้ที่ The School of Sword Arts
 Fang Xingjian could not bear the cost either, but it was even more difficult for him to cook for himself or to go out for food
ฝาง Xingjian ไม่สามารถทนต่อค่าใช้จ่ายได้ แต่มันก็ยิ่งยากสำหรับเขาในการปรุงอาหารสำหรับตัวเองหรือออกไปหาอาหาร
 The former wasted time and the latter was too expensive
เสียเวลาก่อนและหลังมีราคาแพงเกินไป
 After collecting two pieces of black bread from the kitchen helper, Fang Xingjian started chewing on them
หลังจากเก็บขนมปังดำสองชิ้นจากผู้ช่วยครัวฝาง Xingjian เริ่มเคี้ยวพวกเขา
 The black bread was mixed with wheat skin and sprout, crushed together in the process when wheat was ground into flour
ขนมปังสีดำผสมกับผิวข้าวสาลีและต้นกล้าบดด้วยกันในกระบวนการเมื่อข้าวสาลีถูกบดเป็นแป้ง
 The texture was very poor and coarse, and the taste even had a hint of sourness
เนื้อสัมผัสไม่ค่อยดีและหยาบกร้านและรสชาดก็มีกลิ่นแรง
 Although the food was coarse, it was filling, nutritious, and easily digestible
แม้ว่าอาหารจะหยาบกร้าน แต่ก็มีคุณค่าทางโภชนาการและย่อยง่าย
 It was the type of food that commoners ate the most
เป็นอาหารประเภทสามัญที่กินมากที่สุด
 Fang Xingjian finished his bread in two or three bites, but his stomach had yet to be filled
ฝาง Xingjian เสร็จขนมปังของเขาในสองหรือสามกัด แต่กระเพาะอาหารของเขายังไม่ได้เติมเต็ม
 People who trained as much as they did required a larger amount of food
คนที่ได้รับการฝึกอบรมมากที่สุดเท่าที่พวกเขาต้องการอาหารจำนวนมาก
 If they would have been able to enjoy meat, vegetables, and fruits on a daily basis, the results of their training would have greatly improved
หากพวกเขาสามารถเพลิดเพลินกับเนื้อสัตว์ผักและผลไม้ในชีวิตประจำวันผลการฝึกอบรมของพวกเขาจะดีขึ้นมาก
 But in reality, they had no money… Fang Xingjian looked around him and saw that most of the students had gobbled down their share of bread, but still seemed unsatisfied
แต่ในความเป็นจริงพวกเขาไม่มีเงิน ... ฝาง Xingjian มองไปรอบตัวเขาและเห็นว่านักเรียนส่วนใหญ่ได้กินขนมปังของพวกเขา แต่ดูเหมือนจะไม่พอใจ
 Students would generally start training from the age of seven or eight
นักเรียนมักจะเริ่มฝึกตั้งแต่อายุ 7 ถึง 8 ปี
 Most of their time would be spent on training
ส่วนใหญ่เวลาของพวกเขาจะใช้เวลาในการฝึกอบรม
 Thus, not only were they unable to contribute to the family’s income, they also became huge burdens
ไม่เพียง แต่ทำให้พวกเขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในรายได้ของครอบครัวเท่านั้น แต่ก็กลายเป็นภาระหนัก
 This was why all the students treasured their food
นี่เป็นเหตุผลที่นักเรียนทุกคนรักอาหารของพวกเขา
 As for those descending from families of aristocrats or Knights, not only could they go ahead with their practice without any worries, they could also get the guidance of renowned teachers
สำหรับผู้ที่ลงมาจากครอบครัวของขุนนางหรืออัศวินนั้นไม่เพียง แต่พวกเขาจะก้าวไปข้างหน้ากับการปฏิบัติของพวกเขาโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ พวกเขาก็จะได้รับคำแนะนำจากครูที่มีชื่อเสียง
 In addition, they could obtain a large amount of nutrients from their good food, which allowed their physiques to far surpass those of ordinary students
นอกจากนี้พวกเขายังสามารถได้รับสารอาหารจำนวนมากจากอาหารที่ดีของพวกเขาซึ่งทำให้ physiques ของพวกเขาดีกว่าพวกสามัญของนักเรียน
 “If only I could get a bit more…” Fang Xingjian thought to himself
"ถ้าฉันทำได้แค่นิดหน่อย ... " ฝาง Xingjian นึกถึงตัวเอง
 At that moment, Vivian walked to Fang Xingjian, holding out half a piece of black bread
ในขณะนั้นวิเวียนเดินไปฝาง Xingjian ถือขนมปังสีดำครึ่งชิ้น
 She said, “Martial Brother Fang, this is too much for me to finish
เธอกล่าวว่า "พี่เลี้ยง Fang การต่อสู้นี้เป็นเรื่องที่มากเกินไปสำหรับฉันที่จะเสร็จสิ้น
 You can have it
คุณสามารถมีได้
” Gulping down his saliva, Fang Xingjian eventually shook his head and said, “No need
"ก้นน้ำลายของเขาฝาง Xingjian ในที่สุดก็ส่ายหัวและกล่าวว่า" ไม่จำเป็นต้อง
” “It’s fine
" "ทุกอย่างปกติดี
” Vivian smiled, and it was as if a beam of warm sunlight had shone on Fang Xingjian’s chest
"วิเวียนยิ้มและมันก็เหมือนกับว่าลำแสงจากแสงแดดอันอบอุ่นได้ส่องลงบนหน้าอกของฝาง Xingjian
 She pushed the bread into Fang Xingjian’s hand and said, “You can have it
เธอผลักดันขนมปังเข้าไปในมือของฝาง Xingjian และพูดว่า "คุณสามารถมีได้
” Fang Xingjian knew that since he needed to become stronger and needed to take revenge within five years, he could not let go of even the tiniest opportunity to grow stronger
ฝาง Xingjian รู้ว่าตั้งแต่เขาต้องการที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่งและจำเป็นที่จะต้องแก้แค้นภายในห้าปีเขาไม่สามารถปล่อยให้ไปของแม้โอกาสน้อยที่สุดที่จะเติบโตแข็งแรง
 He looked at the piece of bread in his hand and hesitated for a short moment before his hunger got the better of his pride, and he quickly gobbled it down
เขามองไปที่ขนมปังในมือของเขาและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ความหิวจะดีขึ้นจากความภาคภูมิใจของเขาและเขาก็รีบขลิบลง
 At the same time, Fang Xingjian mumbled, “This afternoon, I will guide you in your Eagle Sword Technique
ในเวลาเดียวกันฝาง Xingjian พึมพำ "ช่วงบ่ายวันนี้ฉันจะแนะนำคุณในเทคนิค Eagle Sword ของคุณ
” Vivian’s eyes lit up
ดวงตาของวิเวียนสว่างขึ้น
 “Thank… Thank you, Martial Brother!” Fang Xingjian did not say much, only thinking to himself, “While I spend every night under the bridge, food alone is costing me almost all of my money
"ขอบคุณ ... ขอบคุณบราเดอร์บราเดอร์!" ฝาง Xingjian ไม่ได้พูดมากเพียงคิดกับตัวเองว่า "ในขณะที่ฉันใช้จ่ายทุกคืนภายใต้สะพานอาหารเพียงอย่างเดียวคือต้นทุนฉันเกือบทั้งหมดของเงินของฉัน.
 It’s time to think of a way to earn money
ถึงเวลาที่จะคิดหาวิธีหาเงิน
” However, while he was still thinking about how he could earn money, he heard noises coming from the training grounds
"อย่างไรก็ตามในขณะที่เขายังคงคิดว่าเขาสามารถหารายได้ได้อย่างไรเขาได้ยินเสียงรบกวนจากสนามฝึกซ้อม
 A golden-haired youngster was standing before Teacher Kyle
เด็กหนุ่มผมทองที่ยืนอยู่ข้างหน้าครูไคล์
 The youth had straight brows and bright eyes, and his golden hair shone with a dazzling glow underneath the sunlight
เยาวชนมีหน้าผากคิ้วและดวงตาที่สว่างสดใสและผมสีทองของเขาส่องประกายสว่างไสวภายใต้แสงแดด
 Both his handsome face and his exquisite clothing made him seem like Prince Charming to all the female students
หน้าตาดีและเสื้อผ้าที่ประณีตของเขาทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายชาร์มมิ่งกับนักเรียนหญิงทุกคน
 The silver-plated sword at his waist was also a cause of envy among the commoner students
ดาบเงินที่เอวของเขาเป็นสาเหตุแห่งความอิจฉาในหมู่นักเรียนสามัญ
 However, compared to the dazzling golden-haired youth, what was even more striking was the sturdy man standing beside him, talking with Kyle
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับหนุ่มสาวผมทองที่สุกใสสิ่งที่โดดเด่นมากยิ่งขึ้นคือชายร่างแข็งแรงที่ยืนอยู่ข้างๆเขาพูดคุยกับไคล์
 Just like Fang Xingjian, the man had black hair, black eyes, and yellow skin
เช่นเดียวกับฝาง Xingjian คนที่มีผมสีดำตาสีดำและผิวสีเหลือง
 It was obvious that he was one of the westerners in this world, and not a native of the Empire
เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นหนึ่งในชาวตะวันตกในโลกนี้ไม่ใช่ชนพื้นเมืองของจักรวรรดิ
 Even so, westerners were not really considered rare in the Empire
อย่างไรก็ตามชาวตะวันตกไม่ค่อยได้รับการพิจารณาในเอ็มไพร์
 Compared to his appearance, the blue suit he was dressed in drew more attention
เมื่อเปรียบเทียบกับการปรากฏกายของเขาชุดสูทสีน้ำเงินที่เขาสวมใส่ให้ความสนใจมากขึ้น
 “Is that Knight attire?” a student whispered
"นั่นคือเครื่องแต่งกายของ Knight ไหม?" นักเรียนคนหนึ่งกระซิบ
 Knight attire was made of materials from three extremely strong ferocious beasts, namely the Dragon Bird, the Fire Unicorn, and the Sturgeon Unicorn
เครื่องแต่งกายอัศวินทำจากวัสดุจากสัตว์ที่ดุร้ายรุนแรงสามตัวคือมังกรนกยูนิคอร์นไฟและปลาสเตอร์เจียนยูนิคอร์น
 Each piece of Knight attire was meticulously produced by the country’s armory
เครื่องแต่งกายอัศวินแต่ละชิ้นถูกผลิตขึ้นอย่างพิถีพิถันโดยใช้อาวุธของประเทศ
 Only those who were able to pass the Empire’s Prefectural Selection and become Knights would be able to obtain the Knight attire
เฉพาะผู้ที่สามารถผ่าน Empire's Prefectural Selection และกลายมาเป็น Knights ได้ก็สามารถที่จะได้รับชุด Knight ได้
 Also, each set was equipped with the ability to fend off fiery arrows, being light as a feather and impenetrable at the same time
นอกจากนี้ชุดแต่ละชุดมีความสามารถในการปัดเป่าลูกศรคะนองไฟเป็นขนและไม่สามารถเข้าถึงได้ในเวลาเดียวกัน
 They were even said to be a treasured defensive item of the highest quality, many of them becoming the heirlooms of many families, despite the fact that anyone who was not a Knight would be sentenced to death if they wore one
พวกเขากล่าวว่าแม้จะเป็นของที่ระลึกอันทรงคุณค่าที่มีคุณภาพสูงสุด แต่หลายคนก็กลายเป็นทายาทของหลายครอบครัวแม้จะมีใครก็ตามที่ไม่ใช่อัศวินก็จะถูกตัดสินประหารชีวิตถ้าสวม
 It was all because of the identity represented by the ones wearing these suits – the Knights
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะตัวตนที่แสดงโดยคนที่สวมชุดเหล่านี้ - อัศวิน
 Every year, there would only be ten privileged individuals from the Prefectural Selection across different prefectures, carefully chosen from thousands of participants
ทุกปีมีเพียงสิบคนที่ได้รับการยกเว้นจากการคัดเลือกเขตจังหวัดต่างๆในจังหวัดต่างๆซึ่งได้รับการคัดเลือกจากผู้เข้าร่วมหลายพันคน
 Looking at the Knight before them, or rather at the Knight attire, flames of envy lit up in the eyes of many of the students
มองไปที่อัศวินก่อนหน้าพวกเขาหรือมากกว่าที่เครื่องแต่งกายอัศวิน, เปลวไฟของความอิจฉาสว่างขึ้นในสายตาของนักเรียนหลายคน
 Second Martial Brother Lambert clenched his fist and thought to himself, “This time around, I must definitely pass the Prefectural Selection and become a Knight
พี่เลี้ยงของพี่น้องที่สอง Lambert กำกำปั้นและคิดถึงตัวเองว่า "คราวนี้ฉันต้องผ่านการคัดเลือกจังหวัดและกลายเป็นอัศวิน
” “Kni—ght
"" Kni-ght
” Eldest Martial Brother Ogden clenched his teeth, feeling more determined than ever
"พี่ชายผู้อาวุโสนายอ็อกเดนฟันคลุกคลีอยู่กับความรู้สึกของเขามากขึ้นกว่าที่เคย
 “I must definitely become a Knight
"ฉันต้องกลายเป็นอัศวินอย่างแน่นอน
 As long as I become a Knight, I will be exempt from military taxes and be granted land
ตราบเท่าที่ฉันกลายเป็นอัศวินฉันจะได้รับการยกเว้นภาษีทหารและได้รับแผ่นดิน
 With these, big brother would not have to stay single, and our parents would not have to sell off our youngest sister…” Becoming a Knight made one exempt from paying military taxes, and also granted one land from the country’s funds
ด้วยเหตุนี้พี่ใหญ่คงไม่ต้องอยู่คนเดียวและพ่อแม่ของเราจะไม่ต้องขายน้องสาวที่อายุน้อยที่สุดของเรา ... "การเป็นอัศวินคนหนึ่งได้รับการยกเว้นจากการจ่ายภาษีทางทหารและได้รับที่ดินจากกองทุนของประเทศด้วย
 One would be able to fully focus on their training from then on, no longer distracted by daily miscellaneous affairs
หนึ่งจะสามารถที่จะมุ่งเน้นอย่างเต็มที่ในการฝึกอบรมของพวกเขาจากนั้นไม่ฟุ้งซ่านโดยกิจการจิปาถะทุกวัน
 The best thing was that only the Royal Knight Association would be able to conduct a trial for Knights who had broken the law
สิ่งที่ดีที่สุดก็คือรอยัลอัศวินสมาคมจะสามารถดำเนินการทดลองสำหรับอัศวินที่ผิดกฎหมาย
 Ordinary officials did not have the right to put them on trial
เจ้าหน้าที่สามัญไม่ได้รับสิทธิ์ในการพิจารณาคดี
 Looking at the Knight before him, what Fang Xingjian thought of was not the superiority of his identity, but “Has this fellow already completed his first job transition?” Warriors in Demonic City used magic prints to complete job transitions, unlike the people in this world
มองไปที่อัศวินก่อนเขาสิ่งที่ฝาง Xingjian คิดไม่ได้เป็นเลิศของตัวตนของเขา แต่ "มีเพื่อนคนนี้แล้วเสร็จสิ้นการเปลี่ยนงานครั้งแรกของเขาหรือไม่" นักรบในเมืองปีศาจใช้เวทมนตร์พิมพ์เพื่อให้การเปลี่ยนงานซึ่งแตกต่างจากคนในนี้ 
 Fang Xingjian had asked around long ago about how they performed job transitions
ฝาง Xingjian ได้ถามมานานแล้วเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาดำเนินการเปลี่ยนงาน
 Similarly, they would reach bottlenecks at levels 9, 19 and 29, and they would no longer be able to gain any experience through reading, learning, training, and killing monsters
ในทำนองเดียวกันพวกเขาจะเข้าถึงคอขวดในระดับ 9, 19 และ 29 และพวกเขาจะไม่สามารถได้รับประสบการณ์ใด ๆ จากการอ่านการเรียนรู้การฝึกอบรมและการฆ่ามอนสเตอร์
 At that time, only when they entered a secret realm could they break through the bottleneck and undergo the job transition
ในเวลานั้นเฉพาะเมื่อพวกเขาเข้าไปในดินแดนลับเท่านั้นพวกเขาสามารถเจาะกลุ่มคอขวดและรับการเปลี่ยนงานได้