Chapter 8 Chapter 8 - Damn Bro   Translator: Lav Editor: Levs   Sitting inside a small restaurant, Shi Lei ordered 5 kilograms of crayfish
บทที่ 8 บทที่ 8 - นักบวชเจ้าเล่ห์: Lav Editor: Levs นั่งอยู่ภายในร้านอาหารเล็ก ๆ Shi Lei สั่งซื้อกุ้งกุลาดำจำนวน 5 กิโลกรัม
 Actually, it was not the best season to eat crayfish as the meat was not as full
จริงๆแล้วมันไม่ใช่ฤดูกาลที่ดีที่สุดในการกินกุ้งเพราะเนื้อไม่เต็มอิ่ม
 Sauces flew out as he gnashed and grinded his teeth, as if revenging against the Scepter
ซอสบินออกขณะที่เขาสากและบดฟันของเขาราวกับว่าต่อต้านกับคทา
 In the blink of an eye, a pile of crayfish shells appeared in front of him and Shi Lei finally felt a sense of pleasure from revenge, or perhaps he finally returned to reality, no longer surrounded by the terror which the mysterious power brought
ในพริบตากองเปลือกกุ้งปรากฏตัวตรงหน้าเขาและ Shi Lei รู้สึกได้ถึงความสุขจากการแก้แค้นหรือบางทีเขาก็สามารถกลับสู่ความเป็นจริงไม่ได้อยู่ท่ามกลางความหวาดกลัวที่นำเอาพลังลึกลับมาให้
 Looking at the pile of crayfish leftover, Shi Lei’s head finally cleared up and realised he was facing a serious problem
มองไปที่กองขี้กวาดที่เหลือหัว Shi Lei ในที่สุดก็เคลียร์และตระหนักว่าเขากำลังเผชิญกับปัญหาร้ายแรง
 He ordered this much crayfish and drank two bottles of beer, even if he tried any harder, he was afraid that he could not finish eating the rest by himself
เขาสั่งให้กุ้งตัวนี้มากและดื่มเบียร์สองขวดแม้ว่าเขาจะพยายามหนักขึ้น แต่เขาก็กลัวว่าเขาจะไม่สามารถกินอาหารที่เหลือได้ด้วยตัวเอง
 With this much left, would that damned Scepter not count these wasted crayfish as part of the quota? If that was the case…… Shi Lei calculated the value of the crayfish left at the speed of lighting
กับเรื่องนี้มากเท่าไหร่จะว่าคทาไม่ได้นับว่ากุ้งที่ถูกทำลายเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของโควต้าหรือไม่? 
 It looked like about two or three kilograms left
มันดูเหมือนประมาณสองหรือสามกิโลกรัมซ้าย
 He ordered top quality ones too, worth 68 yuan for half a kilogram, so at least 400 yuan left
เขาสั่งซื้อสินค้าที่มีคุณภาพสูงเกินไปมูลค่า 68 หยวนคิดเป็นครึ่งกิโลกรัมอย่างน้อย 400 หยวน
 Compared to 20,000 it was only 2%, but even 1% was out of the question, just in case that the erased part was the important part…… No, Shi Lei was yet to taste the sweetness of women, he definitely did not want to become someone…… without balls, more commonly known as eunuch(1)
เมื่อเทียบกับ 20,000 มันเป็นเพียง 2% แต่แม้ 1% ก็ออกจากคำถามในกรณีที่ส่วนที่ถูกลบเป็นส่วนสำคัญ ...... No, Shi Lei ยังไม่ได้ลิ้มรสความหวานของผู้หญิงที่เขาไม่ต้องการอย่างแน่นอน 
 Not caring about his oily hands, Shi Lei called his bros from the same dorm
ไม่ห่วงใยกับมือน้ำมันของเขา Shi Lei เรียกพี่ชายของเขาจากหอพักเดียวกัน
 It was about one o’clock in the morning, those three guys went home for the weekend and he called them twice in a row but no one picked up
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 01:00 ในช่วงเช้าทั้งสามคนกลับบ้านสำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์และเขาเรียกพวกเขาสองครั้งในแถว แต่ไม่มีใครหยิบขึ้นมา
 Without a doubt, they had their phone on mute
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขามีโทรศัพท์อยู่ในใบ้
 There was only one left
เหลืออีกเพียงอย่างเดียว
 Zhang Mo, you have to pick up, if you don’t, I’m dead
Zhang Mo, คุณต้องรับถ้าคุณไม่ได้ฉันตาย
 The phone rang three times and Zhang Mo picked up impatiently: “If you have anything to say, hurry up and say it, I’m in a dungeon!” Thank god this guy hadn’t slept yet
โทรศัพท์ดังขึ้นสามครั้งและ Zhang Mo หยิบขึ้นมาด้วยความใจร้อน: "ถ้าคุณมีอะไรที่จะพูดรีบขึ้นและพูดว่าฉันอยู่ในคุกใต้ดิน!" ขอบคุณพระเจ้าคนนี้ยังไม่ได้นอน
 His place was not far from the school, and he was passionate towards food
สถานที่ของเขาอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนและเขาหลงใหลในอาหาร
 Don’t mention dungeons, Shi Lei doubted that even if he was on top of a girl right now, as soon as he hears the word crayfish, and a large amount of crayfish, an infinite amount of crayfish, he would immediate quit what he was doing and rush over at top speed
อย่าพูดถึงดันเจี้ยนชิลีจึงสงสัยว่าแม้ว่าตอนนี้เขาจะอยู่ด้านบนสุดของสาว ๆ ทันทีที่เขาได้ยินคำว่ากุ้งและกุ้งกุลาดำจำนวนไม่มากนักเขาก็จะลาออกทันที 
 “I’m eating crayfish, do you want some?” Shi Lei said slowly
"ฉันกินกั้งคุณต้องการอะไรบ้าง?" ชิลีกล่าวช้าๆ
 Zhang Mo gradually became more impatient: “You are eating crayfish? Crayfish now isn’t cheap
Zhang Mo ค่อยๆกลายเป็นคนใจร้อนมากขึ้น: "คุณกำลังกินกุ้ง? 
 You are not fucking kidding with me, right? Can’t be bothered with you, I’m hanging up…
คุณไม่ได้ล้อเล่นล้อเล่นกับฉันใช่ไหม? 
 Mage, mage, hurry up and give me mana……”  Shi Lei was anxious, scared of him hanging up, shouted towards his phone: “I have an uncountable amount of crayfish in front of me right now, I also have enough beers
Mage, mage, รีบขึ้นมาและให้ mana ...... "Shi Lei กังวลใจกลัวเขาแขวนคอตะโกนใส่โทรศัพท์ของเขา:" ฉันมีจำนวนกุ้งอยู่ข้างหน้าฉันตอนนี้ฉันยังมีเบียร์มากพอ
 Moonlight restaurant in front of school, if I don’t see you within fifteen minutes, I’m going to throw all of them in the bin!” “Are you really serious?” Zhang Mo hesitated
ร้านอาหาร Moonlight หน้าโรงเรียนถ้าฉันไม่เห็นคุณภายในสิบห้านาทีฉันจะโยนพวกเขาทั้งหมดในถัง! "" คุณจริงจังจริงๆ? "Zhang Mo ลังเล
 Shi Lei did not say another word and hung up
Shi Lei ไม่ได้พูดคำอื่นและแขวนขึ้น
 Zhang Mo pondered for a while as someone roared next to him: “Shit, soldier hurry up and use ultimate, I’m going to die! Mage, heal!” Zhang Mo smashed his mouse on the table, and swore indignantly: “Little stone(2), if you lie to me and don’t let me eat enough crayfish, I’m gonna turn you into a crayfish tomorrow!” After saying this, the super foodie left the internet café in determination
จางโมได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งขณะที่มีคนโห่ร้องอยู่ข้างๆเขา: "อึทหารรีบขึ้นและใช้สุดยอดฉันจะตาย! 
 He did not even use fifteen minutes, after merely eight minutes, Zhang Mo appeared in front of Shi Lei
เขาไม่ได้ใช้เวลาแค่สิบห้านาทีหลังจากนั้นเพียงแปดนาที Zhang Mo ก็ปรากฏตัวต่อหน้า Shi Lei
 “Damn bro, what is with this new hairstyle?” Zhang Mo’s thunderous voice sounded next to Shi Lei
"ช่างเลวลงสิ่งที่อยู่ในทรงผมใหม่นี้?" เสียงดังสนั่นของ Zhang Mo ดังขึ้นข้าง Shi Lei
 Shi Lei already got used to it, he touched his bald head and said: “Cool!”   “Cool my ass, look at the month, I think your heart is burning? Shit, you ordered this much crayfish, don’t tell me something happened and you don’t plan on living anymore? You even shaved your head, Stone(3), tell me, are you doing chemotherapies for some sort of incurable disease?” Shi Lei held up a crayfish and smacked Zhang Mo’s face with it
Shi Lei แล้วได้ใช้มันทำให้เขาสัมผัสหัวล้านของเขาและกล่าวว่า "Cool!" "Cool ลาของฉันดูเดือนฉันคิดว่าหัวใจของคุณจะเผาไหม้? 
 Of course, Zhang Mo would not really think that he got an incurable disease
แน่นอนจางโมไม่คิดว่าเขาเป็นโรคที่รักษาไม่หาย
 Shi Lei pointed at the chair opposite him, and said lightly: “Sit
Shi Lei ชี้ไปที่เก้าอี้ตรงข้ามเขาและพูดเบา ๆ : "นั่ง
” He watched as Zhang Mo sat down, then he said: “Eat
"เขาเฝ้ามองขณะที่จางโมนั่งลงแล้วเขาก็กล่าวว่า" กิน
” “What’s wrong with you dude? Why are you saying one word at a time?” Shi Lei raised his glass, he said: “Drink!” Zhang Mo’s nose twitched as he smelled the scent of the crayfish floating towards him
"มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณครับ? 
 Without caring why Shi Lei was acting strange, he picked up a bottle of beer and guzzled down half a bottle as he tilted his head backwards slightly
โดยไม่ใส่ใจว่าทำไมชิ Lei ถึงทำตัวแปลก ๆ เขาหยิบเบียร์ขึ้นหนึ่งขวดและเหลาลงครึ่งขวดขณะที่เอียงศีรษะไปข้างหลังเล็กน้อย
   Zhang Mo was a very big eater, it was no problem for them to finish the rest of the crayfish and Shi Lei even ordered one more kilogram in consideration of Zhang Mo
Zhang Mo เป็นคนกินอาหารที่ใหญ่มากไม่มีปัญหาอะไรที่พวกเขาจะทำส่วนที่เหลือให้กับกุ้งและ Shi Lei ก็สั่งซื้ออีกหนึ่งกิโลกรัมเพื่อพิจารณา Zhang Mo
 Zhang Mo’s eyes shone with excitement and commented that Shi Lei was terrific
ตาของ Zhang Mo ส่องประกายความตื่นเต้นและแสดงความคิดเห็นว่า Shi Lei ยอดเยี่ยมมาก
 “Damn, I haven’t eaten like this for so long!” Zhang Mo finished the last crayfish, tore himself away from it as he sucked his fingers, raised the bottle and finished drinking the leftover beer
"ห่ามฉันไม่กินอาหารแบบนี้มานานแล้ว!" จางโมเสร็จกุ้งตัวสุดท้ายฉีกตัวเองออกจากมันขณะที่เขาดูดนิ้วมือของเขายกขวดและดื่มเบียร์ที่เหลืออยู่
 “Dude, be honest with me, did you win the lottery?” Shi Lei had his nose in the air, said in disdain: “I told you guys before that I’m a fuerdai who keeps a low profile, but you didn’t believe me!” “Ow, damn bro, a fuerdai with your morals like this? Then I would be Obama’s Chinese love child?” Shi Lei shook his head seriously, he said: “Impossible!” Zhang Mo asked stupidly: “Why?” “Because Obama is black!” Zhang Mo was blank for a second, then swore immediately: “Fuck!” And gave Shi Lei the middle finger
"คุณซื่อสัตย์กับฉันคุณชนะการจับสลากหรือไม่?" ชิลีมีจมูกของเขาอยู่ในอากาศกล่าวด้วยความรังเกียจ: "ฉันบอกคุณก่อนว่าฉันเป็นคนที่มีรายละเอียดต่ำ แต่คุณไม่ได้" 
 It was too late and inconvenient to go home
มันสายเกินไปและไม่สะดวกที่จะกลับบ้าน
 They had their arms on each other’s shoulders as they walked back to their dorm
ขณะที่พวกเขาเดินกลับไปที่หอพักพวกเขามีแขนอยู่บนไหล่ของกันและกัน
 When they reached the front door, Zhang Mo pondered for a while
เมื่อพวกเขามาถึงประตูหน้าจางโมได้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
 The crayfish feast they had, plus a case of beer, caused Shi Lei about 1,000 yuan and it was clearly abnormal
การเลี้ยงกุ้งที่มีแถมเบียร์ทำให้ Shi Lei เกิดขึ้นประมาณ 1,000 หยวนและเห็นได้ชัดว่ามันผิดปกติ
 Who did not know that Shi Lei’s living expenses was only about 1,500 yuan per month? Even though he occasionally worked as a tutor, that was no more than a few hundred per month, there was no way that Shi Lei would treat him this boldly
ใครไม่ทราบว่าค่าใช้จ่ายของชี Lei เพียงประมาณ 1,500 หยวนต่อเดือน? 
 The dorm door opened, Zhang Mo turned his head reluctantly and looked at Shi Lei earnestly, which made Shi Lei jump
ประตูหอพักเปิดขึ้น Zhang Mo หันหัวของเขาอย่างไม่เต็มใจและมองไปที่ Shi Lei อย่างจริงจังซึ่งทำให้ Shi Lei กระโดด
 “What are you doing? Although I treated you to a crayfish feast, you don’t have to pledge to marry me
"คุณกำลังทำอะไร? 
 I like women! Beauties with long legs, slim waist and big breasts!”   Zhang Mo ignored Shi Lei’s words and hesitantly asked: “Stone, you are not actually a fuerdai, are you?” Shi Lei snorted again and strutted into the dorm
ฉันชอบผู้หญิง! 
 Zhang Mo saw his actions and shook his head, he swore: “Fuck, how can this dude be a fuerdai
Zhang Mo เห็นการกระทำของเขาและส่ายหัวของเขาเขาสาบานว่า: "Fuck, วิธีนี้เพื่อนจะ fuerdai
 I must be blind
ฉันต้องตาบอด
” After saying this, he plunged towards his bed, not bothering to take off his clothes, and pulled the blanket over himself and fell asleep in an instant
"หลังจากพูดแบบนี้เขาพุ่งไปที่เตียงนอนของเขาไม่ต้องรีบถอดเสื้อผ้าและดึงผ้าห่มคลุมตัวเองและหลับไปในทันที
 But Shi Lei sat on his bed, struggling to make sense of what he had encountered in the past week
แต่ชิลีนั่งอยู่บนเตียงพยายามดิ้นรนเพื่อให้เข้าใจถึงสิ่งที่เขาพบในสัปดาห์ที่ผ่านมา
 He only temporarily forgot about it just then, but now, there were no other sounds other than Zhang Mo’s snoring, all the details appeared in his head again
เขาเพิ่งจะลืมเรื่องนี้ไปชั่วคราว แต่ตอนนี้ไม่มีเสียงอื่นนอกเหนือจากการกรนของ Zhang Mo รายละเอียดทั้งหมดปรากฏในหัวของเขาอีกครั้ง
 Silently, he downloaded a tally book app on his phone, recorded the crayfish’s bill down honestly
เงียบ ๆ เขาได้ดาวน์โหลดแอพหนังสือเล่มหนึ่งบนโทรศัพท์ของเขาบันทึกการเรียกเก็บเงินของกุ้งลงอย่างสุจริต
 Anyhow, beginning from now on, he needed to distinguish which can or cannot be counted towards the weekly quota the best he could
ทั้งนี้นับจากนี้เป็นต้นไปเขาจำเป็นต้องแยกแยะความแตกต่างซึ่งสามารถหรือไม่สามารถนับเป็นโควต้าประจำสัปดาห์ได้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
 He had spent more than 800 yuan, leaving about 19,100, he will buy some more new clothes tomorrow
เขาใช้เวลามากกว่า 800 หยวนทิ้งไว้ประมาณ 19,100 คนเขาจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ ในวันพรุ่งนี้
 ‘Oh, no, I should buy a fashion magazine first and check which brand of clothes is more expensive!' With all sorts of reveries, Shi Lei finally fell asleep under the alcohol
'โอ้ไม่ฉันควรจะซื้อนิตยสารแฟชั่นก่อนและตรวจดูว่าแบรนด์เสื้อผ้าราคาแพงมาก' 
  Eunuch(1): a man who has been castrated, especially one employed to guard the women’s living areas at an oriental court  Little Stone(2): Shi Lei’s surname of ‘Shi(石)’ means stone 
ขันที (1): ผู้ชายที่ถูกข่มขืนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ถูกจ้างมาเพื่อปกป้องพื้นที่อยู่อาศัยของผู้หญิงที่ศาลโอเรียนเต็ลลิตเติ้ลสโตน (2): นามสกุล Shi Lei ของ "ชิ (石)" หมายถึงหิน