Chapter 16 Chapter 16 - Tutor     Translator: Lav Editor: Levs   Shi Lei blanked out for a second, then shook his head immediately: “Impossible
บทที่ 16 บทที่ 16 - Tutor นักแปล: Lav Editor: Levs Shi Lei พ้นจากตำแหน่งเป็นครั้งที่สองจากนั้นก็ส่ายหัวทันที: "Impossible
 I can even recount all the money I have spent this week
ฉันสามารถแม้แต่จะนับจำนวนเงินทั้งหมดที่ฉันได้ใช้ไปในสัปดาห์นี้
 In addition, I am also positive that all the money spent are on consumptions
นอกจากนี้ฉันยังเป็นบวกว่าเงินทั้งหมดที่ใช้อยู่ในการบริโภค
 I did not give any tips, did not lose any, did not get robbed, you are lying to me!”  “Stupid slave, as your noble master, how is it possible for me to lie to you?”  Shi Lei asked in disbelief: “Then say it, which consumptions are not counted into the quota?” The Scepter laughed coldly and swore: “Stupid thing
ฉันไม่ได้ให้คำแนะนำใด ๆ ไม่สูญเสียใด ๆ ไม่ได้รับการปล้นคุณจะโกหกฉัน "" โง่โง่เป็นนายขุนนางของฉันเป็นไปได้อย่างไรที่ฉันจะโกหกคุณหรือไม่ "Shi Lei ถามด้วยความไม่เชื่อ 
 Telling you that you are 780 yuan short is already doing a favor for you, yet you still wish me to tell you the reason? Sure, if you want to know, tomorrow at this time after your punishments, you shall know
บอกคุณว่าคุณเป็น 780 หยวนสั้น ๆ ได้ทำมาแล้วสำหรับคุณ แต่คุณยังคงต้องการให้ฉันบอกเหตุผล 
”  As it finished its sentence, the Scepter had finally obtained enough satisfaction from Shi Lei’s worried and nervous expression
"เมื่อจบประโยคแล้วคทาก็ได้รับความพึงพอใจมากที่สุดจากการแสดงออกอย่างกังวลและกังวลใจของชีลี
 It exited the screen and the black card was ejected
มันออกจากหน้าจอและบัตรสีดำถูกไล่ออก
  Shi Lei took the black card and pondered deeply as none of this week’s consumption was related to the number 780
ชิ Lei เอาบัตรสีดำและขบคิดอย่างลึกซึ้งเนื่องจากไม่มีการบริโภคในสัปดาห์นี้เกี่ยวข้องกับหมายเลข 780
 He did not any have ideas and could not understand where it went wrong
เขาไม่ได้มีความคิดและไม่เข้าใจว่าผิดพลาดที่ไหน
  But from the Scepter’s words, he could understand that he was really 780 yuan short on this week’s quota
แต่จากคำพูดของ Scepter เขาสามารถเข้าใจได้ว่าเขามีจำนวน 780 หยวนในโควต้าสัปดาห์นี้
 He just needed to make up for the 780 yuan himself, but under the circumstance of spending those 780 yuan first
เขาต้องการที่จะชดใช้เงิน 780 หยวนเอง แต่ภายใต้สถานการณ์ที่ต้องเสียค่าใช้จ่าย 780 หยวนเป็นอันดับแรก
  Shi Lei took out his own bank card and checked its balance
ชิลีออกบัตรเครดิตของตัวเองและตรวจสอบความสมดุลของมัน
 Damn it, it was not enough as it only had about 600 yuan left
มันไม่เพียงพอเท่าที่เหลือประมาณ 600 หยวน
  As Shi Lei walked out of the self-service bank, he was rather gloomy
ขณะที่ชิ Lei เดินออกจากธนาคารบริการตนเองเขาก็มืดมน
 But the good news was that his life was saved
แต่ข่าวดีก็คือชีวิตของเขาได้รับการช่วยชีวิต
 From the rules he knew for the time being, he did not violate against any of it as the Scepter cannot punish him for accidents caused by others
จากกฎที่เขารู้ในขณะนี้เขาไม่ได้ละเมิดต่อข้อใด ๆ เนื่องจากคทาไม่สามารถลงโทษเขาได้เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุจากคนอื่น
  This was great news
นี่เป็นข่าวดี
  As long as the rules existed, not only does it affect him, but it also placed restrictions on the Scepter
ตราบเท่าที่กฎมีอยู่ไม่เพียง แต่จะมีผลต่อเขา แต่ก็ยังวางข้อ จำกัด ในคทา
 Then, Shi Lei definitely would not die without a reason
แล้ว Shi Lei แน่นอนจะไม่ตายโดยไม่มีเหตุผล
  But, Shi Lei was 780 yuan short on this week’s quota, yet all of his possessions are only about 600 yuan…
แต่ Shi Lei ถูก 780 หยวนสั้นในโควต้าสัปดาห์นี้ แต่ทรัพย์สินทั้งหมดของเขามีเพียงประมาณ 600 หยวน ...
 ‘Zhang Mo, although you did not have to compensate my laptop, but presumably, you would be very willing to take responsibility for the rest of the 100 yuan……
'Zhang Mo แม้ว่าคุณจะไม่ต้องชดเชยแล็ปท็อปของฉัน แต่คงจะคุณเต็มใจที่จะรับผิดชอบในส่วนที่เหลือของ 100 หยวน ......
’  Putting the card back to his pocket, Shi Lei returned to his dorm quickly
"การใส่การ์ดกลับไปที่กระเป๋าของเขาชิลีก็กลับไปที่หอพักของเขาได้อย่างรวดเร็ว
  Zhang Mo was already back
Zhang Mo ได้กลับมาแล้ว
 The table was filled with things he could never buy otherwise, such as BBQ, which were all meat, plus a bowl of crayfish, approximately 1 kg, and two cases of beer on the side
โต๊ะเต็มไปด้วยสิ่งที่เขาไม่สามารถซื้อได้เช่น BBQ ซึ่งเป็นเนื้อสัตว์รวมทั้งชามกุ้งประมาณ 1 กิโลกรัมและเบียร์อีกสองแห่งที่อยู่ด้านข้าง
 Shi Lei had shared the dorm with him for three years, this was his first time to see Zhang Mo spend these amount of money
Shi Lei ได้ร่วมหอพักกับเขาเป็นเวลาสามปีนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น Zhang Mo ใช้เงินจำนวนนี้
  “Finally, you are back……” Seeing Shi Lei appear at the door, Zhang Mo sighed in relief: “I just checked the toilet and you weren’t there, and scared the hell of out of me, I thought you couldn’t take it lightly……”  Shi Lei took out his shoes and threw it on Zhang Mo’s head: “Bullshit! Don’t take it too hard! You can be fucking dead and I’ll be living comfortable
"ในที่สุดนายก็กลับมา ...... " เมื่อเห็นชิ Lei ปรากฏตัวที่ประตู Zhang Mo ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ: "ฉันแค่เช็คห้องน้ำและคุณก็ไม่ได้อยู่ที่นั่นและกลัวว่านรกของฉันฉันคิดว่าคุณไม่สามารถ ' 
 I just took a shit, and I thought that you’ll take a while to buy the skewers so i went for a walk
ฉันเพียงแค่เอาอึและฉันคิดว่าคุณจะใช้เวลาสักครู่เพื่อซื้อไม้เสียบดังนั้นฉันไปเดินเล่น
 I sat here playing games for the whole night, my neck’s almost broken, I needed to exercise for bit
ฉันนั่งอยู่ที่นี่เล่นเกมตลอดทั้งคืนคอของฉันเกือบหักฉันจำเป็นต้องออกกำลังกายสำหรับบิต
”  Zhang Mo was hit by the shoes but did not have any temper, he mumbled: “Stone, the laptop…… I’ll talk to my family tomorrow and let them……”  “Talk my ass! Told you I’m a fuerdai, this money is nothing! I’m gonna be angry if you mention the laptop again!” As Zhang Mo was dumbstruck, Shi Lei added another sentence rapidly: “In fact, I need to thank you
"Zhang Mo โดนรองเท้า แต่ไม่ได้อารมณ์ใด ๆ เขาพึมพำ:" หินแล็ปท็อป ...... ฉันจะพูดคุยกับครอบครัวของฉันในวันพรุ่งนี้และปล่อยให้พวกเขา ...... "" พูดตูดของฉัน! 
”  Zhang Lei was completely shocked; ‘thank me?’ He glared at Shi Lei: “Stone, have you gone crazy because your laptop broke?”  “What the hell! Cut the crap, open the beer for me
"Zhang Lei ตกใจอย่างยิ่ง; 
 Speaking of which, we have been friends for three years now
การพูดซึ่งเราเป็นเพื่อนมาสามปีแล้ว
 And I’ve never seen you being this generous
และฉันไม่เคยเห็นคุณเป็นคนใจกว้างนี้
 I need to get to your money’s worth!”  “I really don’t need to compensate for it?” Zhang Mo sat opposite to Shi Lei, he asked in disbelief as Shi Lei was gulping on beers and taking mouthfuls of the skewers
ฉันจำเป็นต้องได้รับเงินของคุณคุ้มค่า! "" ฉันไม่จำเป็นต้องชดเชยสำหรับมัน "Zhang Mo นั่งตรงข้ามกับ Shi Lei เขาถามด้วยความไม่เชื่อว่า Shi Lei กำลังกลืนเบียร์และกินของ
  “Why are you dawdling on it? It’s only 20,000 yuan, I’ll get another one later
"ทำไมคุณถึงแทบไม่ไหว 
 Actually, wait for two weeks, I’ll get the 80,000 yuan one to show you!”  Zhang Mo was thoroughly speechless
ที่จริงรอสองสัปดาห์ฉันจะได้รับ 80,000 หยวนหนึ่งที่จะแสดงให้คุณเห็น "Zhang Mo ได้พูดไม่ออกอย่างทั่วถึง
 It was still rather difficult for him to believe that Shi Lei was really a fuerdai
ยังคงเป็นเรื่องยากที่เขาจะเชื่อว่า Shi Lei เป็นแฟนพันธุ์แท้จริงๆ
 They had been friends for three years, and shared the same dorm, everyone more or less knew about Shi Lei’s family’s financial situation
พวกเขาเป็นเพื่อนกันมาสามปีแล้วและแชร์หอพักเดียวกันทุกคนก็รู้เรื่องสถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวของชิลีมากหรือน้อย
 It really did not make much sense that Shi Lei suddenly became a fuerdai
จริงๆมันไม่ได้ทำให้รู้สึกว่า Shi Lei ก็กลายเป็น fuerdai
  “But talking about it seriously, I need to buy something tomorrow, but I just realised I’m short 200 yuan
"แต่การพูดถึงเรื่องนี้อย่างจริงจังฉันจำเป็นต้องซื้ออะไรบางอย่างในวันพรุ่งนี้ แต่ฉันรู้ว่าฉันสั้นแค่ 200 หยวน
 My parents are travelling right now, I can’t get in contact with them, and they can’t make transactions to me so I can only wait till next week after they come back
พ่อแม่ของฉันกำลังเดินทางไปในขณะนี้ฉันไม่สามารถติดต่อกับพวกเขาและพวกเขาไม่สามารถทำธุรกรรมกับฉันดังนั้นฉันสามารถรอจนถึงสัปดาห์หน้าหลังจากที่พวกเขากลับมา
 Let me borrow 200 yuan first
ให้ฉันยืม 200 หยวนก่อน
” Shi Lei toasted with Zhang Mo and gulped a mouthful of beer down, and skinned another crayfish
"ชิ Lei ต้มกับ Zhang Mo และดื่มเหล้าเบียร์และกินกุ้งอื่น
  Ever since he got hold of the damned black card, Shi Lei discovered that he can lie on the spot, and the ability to trick someone is gradually getting better everyday
นับตั้งแต่ที่เขาได้รับบัตรสีดำเขย่า Shi Lei พบว่าเขาสามารถอยู่ในจุดที่และความสามารถในการหลอกลวงคนจะค่อยๆดีขึ้นทุกวัน
  Zhang Mo was shocked
Zhang Mo ตกใจมาก
 He finally convinced himself to believe the fact that Shi Lei was really a rich second generation, but now Shi Lei wanted to borrow money, and only 200 yuan, which made him doubt Shi Lei once again
ในที่สุดเขาก็เชื่อว่าตัวเองเชื่อว่าชิ Lei เป็นคนรุ่นที่สองที่รวย แต่ตอนนี้ชิลีก็ต้องการยืมเงินและมีเพียง 200 หยวนซึ่งทำให้เขาสงสัยว่าชิลีอี
  “I’m really broke
"ฉันยากจนจริงๆ
 I told my parents yesterday that I’m not going home this weekend, so they transferred this week’s living expenses to me…… But I broke your laptop and I feel sorry, so I bought this much food, and I pretty much just spent all my money
ฉันบอกพ่อแม่ของฉันเมื่อวานนี้ว่าฉันจะไม่กลับบ้านในช่วงสุดสัปดาห์นี้ดังนั้นพวกเขาจึงโอนค่าครองชีพของสัปดาห์นี้มาให้ฉัน แต่ฉันยากจนแล็ปท็อปและฉันรู้สึกเสียใจดังนั้นฉันจึงซื้ออาหารจานนี้มากและฉันก็ใช้เวลาไปหมด 
 As you know, I only have about 300 to 400 yuan a week
อย่างที่คุณทราบฉันมีเพียง 300 ถึง 400 หยวนต่อสัปดาห์เท่านั้น
 Now I only have a few bucks left on me
ตอนนี้ฉันมีเพียงไม่กี่เหรียญที่เหลืออยู่
 Good thing I have about 100 yuan in my canteen card, I was ready to live this week by eating less……” Shi Lei heard it and did not take it too seriously
สิ่งที่ดีฉันมีประมาณ 100 หยวนในบัตรประจำตัวที่โรงอาหารของฉันฉันพร้อมที่จะใช้ชีวิตในสัปดาห์นี้ด้วยการกินน้อย ...... "ชิเลอิได้ยินและไม่เอาจริงเอาจังกับมันมากเกินไป
 He was only short on about 100 yuan anyways
เขาสั้นเพียงประมาณ 100 หยวนเท่านั้น
 He could ask his other roommates tomorrow and it should not be too difficult
เขาอาจถามเพื่อนร่วมห้องคนอื่น ๆ ในวันพรุ่งนี้และไม่ควรลำบากเกินไป
  Zhang Mo had a thought, then said: “If you really need money desperately, I have an idea
Zhang Mo มีความคิดแล้วกล่าวว่า "ถ้าคุณต้องการเงินมาก ๆ ฉันมีความคิด
 I have to tutor tomorrow, and just accepted the offer recently
ฉันต้องสอนในวันพรุ่งนี้และยอมรับข้อเสนอนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้
 I haven’t even told them my name yet, I just called and was planning to talk about it at their place tomorrow
ฉันยังไม่ได้บอกชื่อของฉันเลยฉันเพิ่งโทรมาและกำลังวางแผนที่จะพูดเรื่องนี้ในวันพรุ่งนี้
 Tutors are now getting paid after sessions, you can go tomorrow
ครูสอนพิเศษกำลังได้รับการชำระเงินหลังจากการประชุมคุณสามารถไปได้ในวันพรุ่งนี้
 The price we agreed on was 60 yuan per hour, two hours every time
ราคาที่เราเห็นด้วยคือ 60 หยวนต่อชั่วโมงสองชั่วโมงทุกครั้ง
 It’s still a bit under, but I have some change on me, It should be enough if I give that to you
มันยังคงอยู่นิดหน่อย แต่ฉันมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับฉันมันควรจะเพียงพอถ้าฉันให้กับคุณ
” Shi Lei pondered for a while, thinking that it was not a bad idea, then said: “How come you are starting to tutor?”  “I want to earn some money, you know? My second uncle is organising jobs for me and it’s not a big problem
"ชิ Lei ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งคิดว่ามันไม่ได้เป็นความคิดที่ไม่ดีแล้วก็พูดว่า:" คุณมาเริ่มต้นสอนทำไม? "" ฉันต้องการหารายได้มาบ้างคุณรู้หรือไม่? 
 I’m about to graduate, I want to earn some money to buy some better clothes because I don’t want to ask my family for it
ฉันกำลังจะจบการศึกษาฉันต้องการหาเงินมาซื้อเสื้อผ้าที่ดีกว่าเพราะฉันไม่อยากถามครอบครัวของฉัน
”  “Then you gave me your job……” “Hey, it’s nothing
"" แล้วคุณให้ฉันงานของคุณ ...... "" Hey, มันไม่มีอะไร
 You didn’t even make me compensate for such an expensive laptop
คุณไม่ได้ทำให้ฉันชดเชยกับแล็ปท็อปราคาแพงเช่นนี้
 Even if I was to take half of the responsibility, it would be 10,000 yuan
แม้ว่าผมจะต้องรับผิดชอบครึ่งหนึ่ง แต่ก็จะมีค่าใช้จ่ายประมาณ 10,000 หยวน
 We are bros right?”  Shi Lei nodded and agreed
เราเป็นคนที่ใช่หรือไม่? "ลี Lei พยักหน้าและตกลง
 After finishing their beers, he teased him with a laugh: “But even if you go tomorrow, the opposite might not want you anyways
หลังจากจบเบียร์แล้วเขาล้อเลียนเขาด้วยเสียงหัวเราะ: "แต่ถึงแม้คุณจะไปวันพรุ่งนี้ แต่สิ่งที่ตรงกันข้ามอาจไม่ต้องการให้คุณ
 Look at your body full of fat, doesn’t look like a good guy to me
มองไปที่ร่างกายของคุณเต็มไปด้วยไขมันไม่เหมือนผู้ชายที่ดีกับฉัน
”  “Fuck off! This is called wealthy looking!”  The two joked and threw the fact that the laptop broke to the back of their mind
"Fuck off! 
  After waking up in the morning, Shi Lei first contacted the family which Zhang Mo called, and confirmed that he’s going to her place at 1:30pm to talk to about it
หลังจากตื่นขึ้นมาในตอนเช้า Shi Lei ได้ติดต่อกับครอบครัวที่ Zhang Mo เรียกและยืนยันว่าเขาจะไปที่บ้านของเธอเวลา 13:30 น. เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้
 If everything went smoothly, they’ll begin the first lesson right away
ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่นพวกเขาก็จะเริ่มเรียนทันที
  Shi Lei calculated the time; if it did not go smoothly, he will be back at school around 2pm and borrowing 100 yuan should not be a problem
Shi Lei คำนวณเวลา; 
 Shi Lei departed after this as he needed to spend the 600 yuan he had on him
ชิลีออกเดินทางหลังจากที่เขาต้องจ่ายเงิน 600 หยวนให้กับเขา