Chapter 24 Chapter 24 - Reunion    Translator: Lav Editor: Levs   After all, they were keepers of a place and red light was accustomed to seeing things like this in bars
Lav Editor: Levs หลังจากทั้งหมดพวกเขาเฝ้าสถานที่และแสงสีแดงเคยชินกับการเห็นสิ่งต่างๆเช่นนี้ในบาร์
 He responded by immediately swearing: “Shit, you two fuckheads sure have the guts to lie to me! Do you want to be spanked or not? Making a scene in my place? And you are accusing this bro of causing trouble?! Hurry up and apologise!” As he said that, red light threw a kick, as if he was letting out the anger for Shi Lei
เขาตอบด้วยการสบถทันที: "อึคุณสอง fuckheads แน่ใจว่ามีความกล้าที่จะโกหกฉัน! 
  Shi Lei thought it was good enough as the traffic lights were just scared that he’ll go all out without worrying about anything
ชิลีคิดว่ามันดีพอ ๆ กับสัญญาณไฟจราจรกลัวว่าเขาจะออกไปข้างนอกโดยไม่ต้องกังวลอะไร
 It was fine to show off his zhuangbility, but if things gets worse, they might really start a fight if they have been pressured too much
มันเป็นการดีที่จะแสดงความเป็นตัวของตัวเอง แต่ถ้าสิ่งที่เลวร้ายลงพวกเขาอาจจะเริ่มต้นการต่อสู้ถ้าพวกเขาถูกกดดันมากเกินไป
  “Enough, it was nothing big anyways, it’s just this bro here who didn’t want to give up
"พอแล้วไม่มีอะไรที่ใหญ่ขนาดนี้หรอกมันเป็นแค่โบวนี่ที่ไม่อยากยอมแพ้
 Yiyi, get them a bill for ten dozens of beers and let them pay for it
Yiyi ให้พวกเขาเรียกเก็บเงินสำหรับสิบโหลเบียร์และให้พวกเขาจ่ายเงินสำหรับมัน
 Forget about drinking, you can have them and drink them slowly, I’m not interested to see it
ลืมดื่มคุณสามารถดื่มพวกเขาได้อย่างช้าๆไม่สนใจดู
”   As Shi Lei waved his hand, he was full of a leader’s demeanor
"ขณะที่ชิ Lei โบกมือให้เขาเขาเต็มไปด้วยท่าทีของผู้นำ
 Shi Lei simply wanted to admire himself; this level of acting was of the best actor!  As red light heard that, he immediately kicked the short man: “Hurry up and pay for it!”  Sun Yiyi did not know what to do as the short man really took out his card
ชิ Lei เพียงแค่อยากจะชื่นชมตัวเอง; 
 Shi Lei smiled: “Go, after you get bill, ask a waiter to send one dozen up
Shi Lei ยิ้ม: "ไปเถอะ, หลังจากที่คุณได้รับบิล, ขอให้พนักงานเสิร์ฟที่จะส่งหนึ่งโหลขึ้น
 Deposit the rest for them and give them an alcohol card, then wait for me over there
ฝากส่วนที่เหลือสำหรับพวกเขาและให้พวกเขามีบัตรแอลกอฮอล์แล้วรอฉันอยู่ตรงนั้น
”  Although Sun Yiyi did not understand the situation, but she knew that there won’t be any more dangers
"แม้ว่าดวงอาทิตย์ยิไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่เธอก็รู้ว่าจะไม่มีอันตรายใด ๆ อีกแล้ว
 She still casted a worried glance at Shi Lei
เธอยังคงลังเลใจที่ Shi Lei
 But as Shi Lei seemed confident, she lowered her head and walked quickly out of the room
แต่เมื่อชิ Lei ดูเหมือนจะมั่นใจเธอก็ลดศีรษะลงและเดินออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
  The short man also smiled and said:  “Bro, I really failed to see your greatness
คนสั้นยังยิ้มและพูดว่า: "พ่อฉันไม่เห็นความยิ่งใหญ่ของคุณจริงๆ
 I drank a bit too much just then and was talking nonsense
ฉันดื่มเหล้าเพียงเล็กน้อยและพูดไร้สาระ
 I have eyes but didn’t recognize Mt
ฉันมีตา แต่ไม่รู้จัก Mt
 Tai
ไท
You are broad-minded and you didn’t lower yourself to my level
คุณมีความคิดที่กว้างและไม่ลดระดับลง
 I’m really sorry!”  Shi Lei waved his hands and said: “Forget about it
ฉันรู้สึกเสียใจจริงๆ! "ชิ Lei โบกมือให้มือและกล่าวว่า" ลืมไปสิ
 Still saying the same thing: you came out to have fun
ยังคงพูดเหมือนเดิม: คุณออกมาสนุกสนาน
 Most girls who sell beers really don’t care as long as you give them money, even spending the night
ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ขายเบียร์จริงๆไม่สนใจตราบเท่าที่คุณให้พวกเขามีเงินแม้การใช้จ่ายคืน
 But there are always girls who are not like this
แต่มีผู้หญิงที่ไม่ชอบแบบนี้อยู่เสมอ
 You are not short on money; if you ask, there are plenty beauties who are willing to drink with you
คุณไม่สั้นเงิน; 
 Why pick on a girl doing a part time job?”  “Yes, yes, yes
ทำไมต้องเลือกผู้หญิงที่ทำงานเป็นช่วงเวลา? "" ใช่ใช่ใช่
 You are right, we’ll never do this again!”  Shi Lei finally nodded in satisfaction, thinking that he had shown off enough and should leave now
คุณมีความถูกต้องเราจะไม่ทำแบบนี้อีก! "ชิ Lei พยักหน้าด้วยความพึงพอใจโดยคิดว่าเขาแสดงออกมามากพอแล้วและควรออกไปเดี๋ยวนี้
  Then, he threw away the beer bottle in his hand, he walked towards red light and patted him on the shoulder, and deeply said: “Sorry, it’s a bit messy here
จากนั้นเขาก็โยนขวดเบียร์ไว้ในมือเขาเดินไปทางแสงสีแดงและตบเขาลงบนไหล่และพูดอย่างลึก ๆ ว่า "ขอโทษสินี่มันยุ่งอยู่ที่นี่
 Get a waiter to clean it up
รับพนักงานเสิร์ฟเพื่อทำความสะอาด
”  BeingAs been patted by Shi Lei, red light lowered half of his body uncontrollably, repeatedly saying: “Trivial matter, trivial matter, you need not to worry
"BeingAs ถูก patted โดย Shi Lei, แสงสีแดงลดลงครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขาดะ, ซ้ำแล้วซ้ำอีกบอกว่า:" เรื่องไม่สำคัญเรื่องเล็กน้อยที่คุณไม่จำเป็นต้องกังวล
 Where are you sitting? I’ll go and give you a toast
คุณนั่งอยู่ที่ไหน 
”  “No need, I’m having a talk with my friends
"" ไม่จำเป็นต้องมีฉันพูดคุยกับเพื่อนของฉัน
 We’ll leave as soon as we finish
เราจะออกเดินทางทันทีที่เราเสร็จสิ้น
” With that, Shi Lei walked out of the room
"กับที่ Shi Lei เดินออกจากห้อง
  The instant when the door closed, Shi Lei heard the short man ask in panic: “Who was that? Why are you……?” And red light swore: “Holy shit, he was someone who dared to play with his life
ทันทีที่ปิดประตู Shi Lei ได้ยินคนสั้นถามในความหวาดกลัว: "ใครเป็นอย่างนั้น? 
 Thank god you didn’t make a move today, otherwise you are waiting to die
ขอบคุณพระเจ้าที่คุณไม่ได้ย้ายวันนี้มิฉะนั้นคุณกำลังรอที่จะตาย
 Last time, he was chasing after three fucking people and I just happened to see it
ครั้งสุดท้ายเขาไล่ตามสามคนร่วมเพศและฉันเพิ่งเกิดขึ้นที่จะเห็นมัน
 You know why? This person would beat you to death without a fucking word
คุณรู้ว่าทำไม? 
 Don’t mention us, if my head was here, he won’t even afford to offend him
อย่าพูดถึงเราถ้าหัวของฉันอยู่ที่นี่เขาจะไม่ยอมทำร้ายเขา
 When you are out there, hot-headed people are afraid of those with a rough attitude, and those who are rough are afraid of those who dared to play with their lives! You dare to challenge him, I’m telling you if it wasn’t me to kick you, that bottle might have ended up through you!”  “Thank you bro, thank you
เมื่อคุณออกไปที่นั่นคนหัวรุนแรงกลัวคนที่มีทัศนคติที่หยาบกร้านและคนที่หยาบคายก็กลัวคนที่กล้าที่จะเล่นกับชีวิตของพวกเขา! 
 Holy shit, I couldn’t tell at all!”  “Good lens, bad frame
อึศักดิ์สิทธิ์ฉันไม่สามารถบอกได้เลย! "" เลนส์ดี, กรอบที่ไม่ดี
 Nowadays, it’s not easy to muddle in the society!” Red light exclaimed
ทุกวันนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยุ่งเหยิงในสังคม! "แสงสีแดงลุกลาม
  Shi Lei laughed secretly and closed the door entirely, then went downstairs
Shi Lei หัวเราะอย่างเงียบ ๆ และปิดประตูจากนั้นก็เดินลงบันได
  Sun Yiyi stood at the head of the stairs, finally relieved as she saw Shi Lei come back safely
ซุนยิยียืนอยู่ที่หัวบันไดและในที่สุดก็รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นชิลีกลับมาอย่างปลอดภัย
  But she still held onto Shi Lei worriedly and asked: “Shitou ge, are you ok? I just went to room 17 to look for your friends but no one was there
แต่เธอยังคงจับ Shi Lei อย่างกังวลและถามว่า "Shitou ge, คุณโอเคไหม? 
 They are probably all dancing and I don’t know them
พวกเขาอาจจะเต้นทั้งหมดและฉันไม่รู้จักพวกเขา
”  The girl’s seemed as if she’d been wronged
"เด็กผู้หญิงดูราวกับว่าเธอถูกทำร้าย
 Sun Yiyi was Shi Lei’s neighbour before
Sun Yiyi เป็นเพื่อนบ้านของ Shi Lei ก่อน
 At that time, they were living in an old house
ในเวลานั้นพวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่า
 It was a big yard with three families living in it
มันเป็นลานขนาดใหญ่ที่มีสามครอบครัวที่อาศัยอยู่ในนั้น
 The other family was a lot older than them and their children were already of age and have moved out
อีกครอบครัวหนึ่งแก่กว่าพวกเขามากและเด็ก ๆ ก็อายุมากแล้วและย้ายออกไป
 Shi Lei and Sun Yiyi were friends who grew up together
Shi Lei และ Sun Yiyi เป็นเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน
  Afterwards, the place was demolished, but both families chose the same neighbourhood again and they were neighbours opposite each other, so they continued their affections as fiances
หลังจากนั้นสถานที่นี้ก็พังยับเยิน แต่ทั้งสองครอบครัวก็เลือกละแวกเดียวกันอีกครั้งและพวกเขาก็เป็นเพื่อนบ้านซึ่งกันและกันดังนั้นพวกเขาจึงยังคงรักต่อไป
  Until three years ago, when Sun Yiyi’s father passed away
จนกระทั่งเมื่อสามปีก่อนเมื่อพ่อของซันยิยีเสียชีวิต
 Her mother met a businessman and sold their house a year and half ago, and brought Sun Yiyi along to Wu Dong with the man
แม่ของเธอได้พบกับนักธุรกิจและขายบ้านของพวกเขาเมื่อหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมาและพา Sun Yiyi ไปพร้อมกับ Wu Dong กับชายคนนั้น
  At that time Shi Lei was still at school
ในเวลานั้นชิลีก็ยังอยู่ที่โรงเรียน
 When he went back, things remained the same, but the people had changed
เมื่อเขากลับไปสิ่งที่ยังคงเหมือนเดิม แต่คนที่มีการเปลี่ยนแปลง
 Since then, his connection with Sun Yiyi was broken
ตั้งแต่นั้นมาการเชื่อมต่อกับ Sun Yiyi ของเขาก็ถูกทำลาย
  Sun Yiyi was three years younger than him, she should be in first year university this year
Sun Yiyi อายุ 3 ปีน้อยกว่าเขาเธอควรจะอยู่ในมหาวิทยาลัยปีแรกในปีนี้
 Shi Lei did consider the possibility of her getting into the same university as him so they would meet by chance
Shi Lei ได้พิจารณาความเป็นไปได้ที่เธอจะเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันกับเขาเพื่อที่พวกเขาจะพบกันโดยบังเอิญ
 And now, they actually did meet, but wasn’t expecting meeting in an occasion like this
และตอนนี้พวกเขาได้พบกันจริงๆ แต่ก็ไม่คาดหวังว่าจะได้พบกับโอกาสเช่นนี้
  “Why did you come and do this? Don’t you know that fish and dragons are mixed in together here?”  It was fine to not talk about it
ทำไมคุณถึงมาทำอย่างนี้? 
 As soon as Shi Lei asked, Sun Yiyi could not help but let tears fall down like a pearl necklace snapped in half
ทันทีที่ชิ Lei ถาม Sun Yiyi ไม่สามารถช่วยได้ แต่ปล่อยให้น้ำตาตกลงมาเหมือนสร้อยคอมุกที่หักครึ่ง
 It made Shi Lei panic, he quickly pulled Sun Yiyi out of the bar
มันทำให้ Shi Lei ตกใจเขารีบดึง Sun Yiyi ออกจากบาร์
   “Don’t cry, tell me what’s the happening!” Shi Lei was flustered and tried to wipe her tears away
"อย่าร้องไห้บอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้น!" ชิ Lei รู้สึกหงุดหงิดและพยายามที่จะเช็ดน้ำตาของเธอออกไป
 The passing pedestrians all glanced over at them, obviously assuming that Shi Lei was bullying her
คนเดินผ่านทุกคนมองไปที่พวกเขาอย่างเห็นได้ชัดสมมติว่า Shi Lei กำลังข่มขู่เธอ
  Sun Yiyi did not say anything other than sobbing continuously whilst shaking her head furiously,
Sun Yiyi ไม่ได้พูดอะไรอื่นนอกจากร้องไห้อย่างต่อเนื่องในขณะที่สั่นศีรษะของเธอคึก,
  “Ok, Yiyi, I was a bit too hard
"เอาล่ะ Yiyi ฉันรู้สึกหนักเกินไป
 Don’t cry, don’t rush and say it slowly, ok?” As Sun Yiyi continued to cry, a passing girl pointed at Shi Lei and said: “Aren’t you being shameless? Why bully a girl? Be a man!”  Sun Yiyi quickly raised her head and spoke to the girl with good intentions: “No, no, Shitou ge is not bullying me
อย่าร้องไห้อย่ารีรอและพูดช้าๆ? "Sun Yiyi ร้องไห้อย่างต่อเนื่องสาวที่เดินผ่านชี้ไปที่ Shi Lei และกล่าวว่า" คุณไม่ใช่คนไร้ยางอายหรือเปล่า? 
 It’s me, I’ll stop crying, please don’t scold him
มันคือฉันฉันจะหยุดร้องไห้โปรดอย่ามาดุเขา
”  The girl looked at Sun Yiyi hesitantly
"หญิงสาวมอง Sun Yiyi ลังเลใจ
 Seeing that Sun Yiyi was nodding, she finally said: “Oh, ok
เมื่อเห็นว่าดวงอาทิตย์ยิยะกำลังพยักหน้าในที่สุดเธอก็กล่าวว่า "โอ้โอเค
 Sorry
ขอโทษ
 But you are a man, don’t make a girl cry like this
แต่คุณเป็นผู้ชายอย่าทำให้ผู้หญิงร้องไห้เช่นนี้
”  After dragging Sun Yiyi back into the bar, she finally stopped crying
"หลังจากลาก Sun Yiyi กลับเข้ามาในบาร์เธอก็หยุดร้องไห้
 Shi Lei helped her wipe her tears away and asked softly: “Yiyi, did something happen to your family? My parents said your stepfather’s financial condition was pretty good
Shi Lei ช่วยเธอเช็ดน้ำตาและถามเบา ๆ ว่า "Yiyi ทำอะไรเกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณหรือไม่? 
 Why did you have to come and do part-time job here?”  Sun Yiyi’s pretty face immediately displayed traces of anger and said: “That’s not my stepfather
ทำไมคุณต้องมาทำงานพาร์ทไทม์ที่นี่? "หน้าตาสวยของซุนยิย่าได้แสดงร่องรอยของความโกรธและกล่าวว่า" นั่นไม่ใช่พ่อเลี้ยงของฉัน
 My mum didn’t marry him and he was a liar
แม่ของฉันไม่ได้แต่งงานกับเขาและเขาเป็นคนพูดเท็จ
 He scammed my mum to buy a house here in Wu Dong, then he took the money and disappeared
เขาหลอกแม่ของฉันไปซื้อบ้านที่นี่ที่ Wu Dong แล้วเขาก็เอาเงินไปและหายตัวไป
”  Shi Lei was shocked
"ชิลีตกใจมาก
 As he now understood the reason to why she did not contact him for more than a year, his heart was filled with resentment towards the liar
ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลว่าทำไมเธอไม่ได้ติดต่อเขามานานกว่าหนึ่งปีหัวใจของเขาจึงเต็มไปด้วยความไม่พอใจต่อคนโกหก
 But nothing could be done, he could only comfort Sun Yiyi
แต่ไม่มีอะไรสามารถทำได้เขาเท่านั้นสามารถปลอบโยน Sun Yiyi
  “Then after more than a year…… Why didn’t you go back to Run Zhou?” Run Zhou was Shi Lei and Sun Yiyi’s hometown
"แล้วหลังจากผ่านไปนานกว่าหนึ่งปี ...... ทำไมคุณไม่ได้กลับไปเรียกโจว?" โจววิ่งไปที่ชิลีและซันยียี
  “Mum said our house in Run Zhou is gone
"แม่บอกว่าบ้านของเราในโจววิ่งหายไป
 Even if we go back, we are just losing our own face
แม้ว่าเราจะย้อนกลับไปเราก็สูญเสียใบหน้าของเราเอง
 We rented a house and is living here
เราเช่าบ้านและอาศัยอยู่ที่นี่
”  “Even if you don’t have a house, I remember that aunty was an accountant before, it shouldn’t be hard for her to find a job……”  Sun Yiyi suddenly bursted into tears again and said: “My mum’s sick, I want to earn money to treat her sickness!” 
"แม้ว่าคุณจะไม่มีบ้านผมจำได้ว่าป้าเป็นนักบัญชีมาก่อน แต่ก็ไม่ควรที่จะหางานทำนะ ... " ซันยิยิดุนก็โผล่พรวดเข้ามาอีกครั้งและกล่าวว่า "แม่ของฉันป่วย