Chapter 36 Chapter 36 - Nightmare   Translator: Lav Editor: Levs   While drinking congee, Shi Lei asked casually: “Your mother was on break yesterday, did you guys anywhere to play?” Zhang Liangliang replied in discontent: “Don’t even mention it, I’m so angry
Shi Lei ถามอย่างไม่เป็นทางการ: "แม่ของคุณหยุดพักเมื่อวานนี้พวกคุณได้เล่นที่ไหน?" Zhang Liangliang ตอบด้วยความไม่พอใจ: "อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย 
” Shi Lei put his spoon down and asked: “What’s the situation? Tell me about it
"ชิ Lei ใส่ช้อนลงแล้วถามว่า" สถานการณ์คืออะไร? 
” “I just said I don’t wanna talk about it
"" ฉันแค่บอกว่าฉันไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้
 In short, it’s not something pleasant
ในระยะสั้นก็ไม่ได้สิ่งที่น่ารื่นรมย์
” “Then tell me your unpleasant things and let me have some fun!” “Hey! Dashu! Isn’t that meme a bit too old?” “You are calling me dashu, shouldn’t I use old memes to fit this name more?” Zhang Liangliang acted as if she wasn’t bothered to talk to Shi Lei and drank congee with her head down
"" แล้วบอกฉันสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ของคุณและให้ฉันมีความสนุกสนาน! "" Hey! 
 In the corner of her eyes, she saw that Shi Lei was still waiting, she stopped and asked helplessly: “Do you really want to hear about it?” Zhang Liangliang sighed as Shi Lei nodded, and said: “I don’t know what’s wrong with Zhang Meimei yesterday
ในมุมมองของเธอเธอเห็นว่า Shi Lei ยังคงรอเธอหยุดและถามโดยไม่ต้องพึ่งว่า "คุณอยากจะได้ยินเรื่องนี้ไหม?" Zhang Liangliang ถอนหายใจขณะที่ชิ Lei พยักหน้าและกล่าวว่า "ฉันไม่รู้ 
 When I came out of my room, she actually made me breakfast
เมื่อฉันเดินออกจากห้องฉันก็ทำให้ฉันทานอาหารเช้า
 That was really the beginning of a nightmare
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของฝันร้ายจริงๆ
 You don’t know how disgusting the breakfast was as it was made by someone like Zhang Meimei
คุณไม่ทราบว่าอาหารเช้าที่น่าขยะแขยงเป็นอย่างไรเนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นโดยคนอย่าง Zhang Meimei
 Sometimes I really admire her
บางครั้งฉันก็ชื่นชมเธอจริงๆ
 It’s just pan-fried eggs with bread slices and it’s soooooo horrible after being through her hands
มันเป็นเพียงไข่ทอดกับชิ้นขนมปังและมันน่ากลัวมากหลังจากผ่านมือของเธอ
”  Shi Lei was speechless
"ชิลีพูดไม่ได้
 He could see the image of Zhang Meimei attempting to cook for Zhang Liangliang
เขาสามารถมองเห็นภาพของ Zhang Meimei ที่พยายามทำอาหารให้ Zhang Liangliang
 There was a devastated pan-fried egg and two slices of bread that’s as black as coal after being taken out of the toaster
มีไข่ผัดที่หั่นเป็นชิ้นและขนมปังสองชิ้นสีดำเหมือนถ่านหินหลังจากนำออกจากเครื่องปิ้งขนมปัง
  “I couldn’t help it, so when she went to kitchen, I threw the egg and the bread away and only drank a box of yogurt for breakfast
"ฉันไม่สามารถช่วยได้ดังนั้นเมื่อเธอไปที่ห้องครัวฉันก็โยนไข่และขนมปังออกไปและดื่มเฉพาะกล่องโยเกิร์ตสำหรับมื้อเช้า
” Zhang Liangliang’s expressions were as if there was no hope left in the world and Shi Lei felt sympathetic towards her for having a mother who could not distinguish the differences between the crops
"การแสดงออกของ Zhang Liangliang ราวกับว่าไม่มีความหวังในโลกนี้และชิ Lei รู้สึกเห็นใจที่มีมารดาที่ไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างพืชได้
   “Then, I was initially waiting for you to come and tutor me, but I didn’t know what Zhang Meimei was up to and said she was going to take me out to play
"แล้วฉันก็รอคุณมาและสอนฉัน แต่ฉันไม่รู้ว่า Zhang Meimei กำลังทำอะไรอยู่และบอกว่าเธอกำลังจะพาฉันไปเล่น
 I thought about it and she must’ve called you and told you to not come
ฉันคิดถึงเรื่องนี้และเธอก็ต้องโทรหาคุณและบอกให้คุณไม่มา
 Plus, ever since I was born, I don’t have any memories of Zhang Meimei taking me out to play
นับตั้งแต่ฉันเกิดมาฉันไม่มีความทรงจำใด ๆ เกี่ยวกับ Zhang Meimei พาฉันออกไปเล่น
 Well, as long as she was happy, and I wanted to ask for money anyways
ดีตราบเท่าที่เธอมีความสุขและฉันต้องการที่จะขอเงิน anyways
 She transferred me 5,000 yuan so I pretended to be happy and went out with her
เธอย้ายฉันไป 5,000 หยวนดังนั้นฉันแสร้งทำเป็นว่ามีความสุขและออกไปกับเธอ
 You definitely can’t guess where she took me
คุณไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเธอพาฉันไปที่ไหน
”  As to this, Shi Lei really wasn’t in the position to talk
"ในเรื่องนี้ชิ Lei จริงๆไม่สามารถพูดคุยได้
 After all, he was still young and he had no idea where parents would take their children to play, so he could only nod and ask: “Where?”   “She took me to an amusement park
เพราะเขายังเด็กอยู่และไม่ทราบว่าพ่อแม่จะพาลูกไปเล่นเพื่อที่เขาจะพยักหน้าและถามว่า "ที่ไหน?" "เธอพาฉันไปที่สวนสนุก
 Honestly, although I wasn’t too happy to go out with her, but I was pretty happy when I realised that we were going to an amusement park
สุจริตแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยมีความสุขที่ได้ออกไปข้างนอกกับเธอ แต่ฉันก็มีความสุขมากเมื่อรู้ว่าเรากำลังไปที่สวนสนุก
 So we departed and went to Long Cheng because there is a famous amusement park, right? For an ordinary person, it will probably only take an hour and half to drive about 130 km
ดังนั้นเราจึงออกเดินทางไป Long Cheng เพราะมีสวนสนุกที่มีชื่อเสียงใช่มั้ย? 
 But Zhang Meimei didn’t know the way and didn’t know how to use the GPS
แต่ Zhang Meimei ไม่ทราบวิธีการและไม่ทราบวิธีใช้ GPS
 She couldn’t even find the highway after an hour had passed
เธอไม่สามารถหาทางหลวงได้หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
 In the end, I had to point the way for her and finally got on the highway
ในที่สุดฉันต้องชี้ทางให้เธอและสุดท้ายก็ขึ้นไปบนทางหลวง
 But she ended up questioning me how I was so familiar with the roads
แต่เธอก็ถามฉันว่าฉันคุ้นเคยกับถนนมากแค่ไหน
 She even questioned me if I used the highway and went elsewhere to play
เธอก็ถามฉันว่าฉันใช้ทางหลวงและไปที่อื่นเพื่อเล่น
 God, even if I really do go to places like the bar to play, but I’ve never left Wu Dong
พระเจ้าแม้ว่าฉันจะไปที่สถานที่ต่าง ๆ เช่นบาร์เพื่อเล่น แต่ฉันไม่เคยออกจาก Wu Dong
 I said that I just followed the GPS but she didn’t believe me
ฉันบอกว่าฉันทำตามจีพีเอส แต่เธอไม่เชื่อฉัน
 She said that the GPS even confused her, how could I ever know how to use it
เธอกล่าวว่าจีพีเอสยังสับสนเธอว่าฉันจะเคยรู้วิธีการใช้
 At that time, my instincts told me that it was definitely going to be a nightmare
ในเวลานั้นสัญชาตญาณของฉันบอกฉันว่ามันเป็นเรื่องจริงที่จะเป็นฝันร้าย
 But then we were already on the highway, and I couldn’t get off, ya know?”   Shi Lei nodded silently and said: “And then?”   “Then, we arrived at Long Cheng and went to the amusement park
แต่แล้วพวกเราก็อยู่บนทางหลวงและฉันก็ลงเอยได้ไม่งั้นเหรอ? "ชิลีก็พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ และพูดว่า" แล้วล่ะ? "" แล้วพวกเราก็ไปถึง Long Cheng และไปที่สวนสนุก
 We left before 10am in the morning, by the time we arrived into the amusement park, it was already 12:40pm
เราออกไปก่อนเวลา 10.00 น. ในตอนเช้าตามเวลาที่เรามาถึงสวนสนุกแล้วก็ถึง 12:40 น
 Zhang Meimei said we should eat first, so I was like fine, because I didn’t have any more hopes up for this trip anyways, so we went to eat first
Zhang Meimei กล่าวว่าเราควรกินก่อนดังนั้นฉันก็เหมือนดีเพราะฉันไม่ได้มีความหวังมากขึ้นสำหรับการเดินทางครั้งนี้ anyways ดังนั้นเราจึงไปกินอาหารครั้งแรก
 When we were waiting for the food to come, Zhang Meimei took out her phone and said she had to reply to some important emails, so she left me in the restaurant and went to get her laptop from the car
เมื่อเรากำลังรออาหารมา Zhang Meimei เอาโทรศัพท์ออกและบอกว่าเธอต้องตอบอีเมลที่สำคัญบางอย่างเธอจึงทิ้งฉันไว้ในร้านอาหารและพาแล็ปท็อปออกจากรถ
 I waited for two hours straight and when she came back, it was already 3pm
ฉันรอเป็นเวลาสองชั่วโมงตรงและเมื่อเธอกลับมามันเป็นเวลา 3 โมงเย็น
 Holy, you didn’t see the waitresses’ glares, they really wanted to kill me, you know? They were probably thinking, what’s wrong with this person, hurry up and and let us finish our shift, alright? Can you fuck off after eating?”  Shi Lei could only shake his head to this
โอ้คุณไม่เห็นจ้องมองของพนักงานเสิร์ฟพวกเขาอยากจะฆ่าฉันจริงๆคุณรู้หรือไม่? 
 Zhang Meimei, a female lawyer, really didn’t seem too reliable
Zhang Meimei ทนายความหญิงดูเหมือนจะไม่น่าเชื่อถือมากนัก
   “After she came back, she kept on apologising and promised that it will never happen again
"หลังจากที่เธอกลับมาเธอก็ยังคงขอโทษและสัญญาว่าจะไม่เกิดขึ้นอีก
 Then we bought tickets
จากนั้นเราก็ซื้อตั๋ว
 For places like the amusement park, obviously it was more fun to play those more dangerous and exciting rides
สำหรับสถานที่ต่างๆเช่นสวนสนุกเห็นได้ชัดว่าการเล่นที่อันตรายและน่าตื่นเต้นมากขึ้นนั้นสนุกมากขึ้น
 Who the hell goes to the amusement park and take photos with those mascots?! But Zhang Meimei did
ใครนรกไปที่สวนสนุกและถ่ายรูปกับมาสคอตเหล่านั้น ?! 
 I said I wanted to go on the roller coaster, but she said she feels dizzy just by looking at it and it was too scary to watch it toss and turn
ฉันบอกว่าฉันอยากจะไปบนรถไฟเหาะ แต่เธอบอกว่าเธอรู้สึกวิงเวียนเพียงแค่มองไปที่มันและมันก็น่ากลัวเกินไปที่จะดูมันโยนและเปิด
 The same goes with the turbo drop, the flying swing that goes around 360 degrees and she opposed to all of them because she thought it was too dangerous
เช่นเดียวกับการลดเทอร์โบ, การบินที่แกว่งไป 360 องศาและเธอตรงข้ามกับพวกเขาทั้งหมดเพราะเธอคิดว่ามันอันตรายเกินไป
  So I could only suggest the flume ride, but she said she didn’t bring a set of changing clothes if we get wet
ดังนั้นฉันจึงสามารถแนะนำการขี่ฟูมฟักได้ แต่เธอบอกว่าเธอไม่ได้นำชุดของชุดเปลี่ยนเสื้อผ้าถ้าเราเปียก
 So I figured out that she never wanted me to play anything in the first place
ดังนั้นฉันจึงคิดว่าเธอไม่เคยต้องการให้ฉันเล่นอะไรในตอนแรก
 Fine, I didn’t bother to argue with her
ดีฉันไม่ได้รำคาญที่จะเถียงกับเธอ
 Then pirate ship would be fine, right? That’s really not all that dangerous, you know? But she still disagreed
แล้วเรือโจรสลัดก็ดีใช่มั้ย? 
 She didn’t even let me go on the ferris wheel because there were incidents about how the ferris wheel couldn’t stop
เธอไม่ได้ปล่อยให้ฉันไปบนล้อเรือเฟอร์รี่เพราะมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับวิธีล้อชิงช้าสวรรค์ไม่สามารถหยุดได้
 Dashu, tell me, what could I play? Merry-go-round?”  Shi Lei couldn’t help but to laugh
Dashu บอกฉันหน่อยว่าฉันจะเล่นอะไรได้บ้าง? 
 If he was in her shoes, he would think Zhang Meimei was boring too
ถ้าเขาอยู่ในรองเท้าของเธอเขาก็คิดว่า Zhang Meimei ก็น่าเบื่อด้วย
   “Then what did you ended up playing?”   Zhang Meimei took a deep breath and sighed
"แล้วคุณเล่นอะไรจบลง?" Zhang Meimei หายใจเข้าและถอนหายใจ
 Her furrowed brows were like a shar pei and said: “She suggested to go on the bumper cars
คิ้วขมวดคิ้วของเธอเป็นเหมือน shar pei และกล่าวว่า "เธอแนะนำให้ไปที่รถกันชน
 I thought about it and fine, let’s go along with it
ฉันคิดเกี่ยวกับมันและปรับให้เราไปพร้อมกับมัน
 But after queueing up for ages, she avoided everyone after she got on the car
แต่หลังจากที่เข้าคิวมานานหลายปีเธอก็หลีกเลี่ยงทุกคนหลังจากที่เธอขึ้นรถ
 Even the five year old kids drove around and scared her so much that she screamed, and even complained that their parents weren’t keeping an eye on their children
แม้แต่เด็กอายุห้าขวบก็ขับรถไปรอบ ๆ และกลัวเธอมากจนเธอกรีดร้องและแม้แต่บ่นว่าพ่อแม่ของพวกเขาไม่ค่อยสนใจลูก ๆ
 Have you ever seen anyone who avoids all those cars in a bumper car ride? How the hell was that bumper cars? That was obviously the ride between life and death? She suddenly accelerated to avoid a car, then pressed on the brake all the way down to avoid another
คุณเคยเห็นใครที่หลีกเลี่ยงรถเหล่านั้นทั้งหมดในรถกันชน? 
 Ten minutes, I almost threw up after that, it was way more ‘exciting’ than that big swing hammer
สิบนาทีฉันเกือบจะโยนขึ้นหลังจากนั้นมันเป็นวิธีที่น่าตื่นเต้นมากขึ้นกว่าที่ค้อนแกว่งขนาดใหญ่
”    Shi Lei laughed loudly
"Shi Lei หัวเราะเสียงดัง
  “The point was that after Zhang Meimei got off the bumper car, she was moaning as if she just battled for three hundred rounds with a man
"ประเด็นคือหลังจากที่ Zhang Meimei ลุกขึ้นรถกันชนเธอก็ครวญครางราวกับว่าเธอเพิ่งจะสู้กับชายสามร้อยรอบ
 She even said that the ride was too crazy and wanted to look for other rides that were less dangerous than this
เธอยังกล่าวอีกว่าการขี่บ้าเกินไปและต้องการหาคนอื่นที่ไม่อันตรายกว่านี้
”  People who were sitting on tables all turned their heads around and looked at them
คนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทั้งหมดหันหัวของพวกเขาไปรอบ ๆ และมองไปที่พวกเขา
 Shi Lei’s face turned blue and glared at her: “You are just a brat, don’t talk rubbish! Do you even know what it means to battle three hundred rounds?!”   Zhang Liangliang twitched her lips and said in disdain: “What can you not see on the internet? Dashu, don’t pretend to be innocent!”   Shi Lei: “
ใบหน้าของ Shi Lei เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินและจ้องมองเธอ: "คุณเป็นคนขี้เหนียวไม่พูดขยะ! 
”   “Zhang Meimei dragged me to line up for the sightseeing bus
"" เหวย Meimei ลากฉันไปแถวขึ้นสำหรับรถบัสเที่ยวชมสถานที่
 This was something suitable for people from 8 months old to 80 year old, it really suited her
นี่เป็นสิ่งที่เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 8 เดือนถึง 80 ปีเหมาะกับเธอจริงๆ
 But since I already came, I wasn’t bothered to say anything and treated it as helping her to relieve stress
แต่ตั้งแต่ที่ฉันมาถึงฉันไม่ได้ใส่ใจที่จะพูดอะไรและถือว่ามันเป็นช่วยให้เธอเพื่อลดความเครียด
 But when she was lining up, she started making a phone call and that call lasted all the way till I returned to Wu Dong, and she didn’t even notice that I left
แต่เมื่อเธออยู่แถวนี้เธอก็เริ่มโทรศัพท์และการโทรติดต่อนั้นกินเวลานานจนฉันกลับมาที่ Wu Dong และเธอก็ไม่ได้สังเกตเห็นว่าฉันเหลืออยู่
 Do you think I’m exaggerating? But I’m telling you, this is real
คุณคิดว่าฉันพูดเกินจริงหรือไม่? 
 After Zhang Meimei noticed that I disappeared, her first reaction wasn’t to call me, but call the police and ask the police to call me
หลังจาก Zhang Meimei สังเกตเห็นว่าฉันหายตัวไปปฏิกิริยาแรกของเธอก็คือไม่ต้องโทรหาฉัน แต่เรียกตำรวจและขอให้ตำรวจโทรหาฉัน
 I said that I thought she was too annoying so I bought a ticket for the high speed rail and went back to Wu Dong
ฉันบอกว่าฉันคิดว่าเธอน่ารำคาญเกินไปฉันจึงซื้อตั๋วรถไฟความเร็วสูงและกลับไปที่ Wu Dong
 She scolded me over the phone and I was so angry that I gave my phone away to the taxi driver
เธอตำหนิฉันทางโทรศัพท์และฉันก็โกรธที่ฉันให้โทรศัพท์ของฉันไปให้คนขับรถแท็กซี่
”  Shi Lei raised his bowl and toasted with Zhang Liangliang, and said: “Girl, I salute to you for being a man
"ชิ Lei ยกชามของเขาและต้มกับ Zhang Liangliang และกล่าวว่า" สาวผมทักทายกับคุณสำหรับการเป็นมนุษย์