Chapter 40 Chapter 40 - Rip Off   Translator: Lav Editor: Levs   As to how Shi Lei suddenly had a pretty loli as girlfriend, the people from Shi Lei’s dorm obviously expressed their dissatisfaction
บทที่ 40 บทที่ 40 - Rip Off นักแปล: Lav Editor: Levs ในฐานะที่เป็นอย่างไร Shi Lei ก็มีแฟน Loli สวย ๆ คนที่มาจากหอพักของ Shi Lei แสดงออกถึงความไม่พอใจของพวกเขา
 They complained to Shi Lei for the whole afternoon and the saliva they spat out were almost enough for him to take a shower
พวกเขาบ่นกับ Shi Lei สำหรับช่วงบ่ายทั้งหมดและน้ำลายที่พวกเขาถ่มน้ำลายออกมาเกือบจะเพียงพอสำหรับเขาที่จะอาบน้ำ
 To this, Shi Lei just ignored them
อย่างนี้ชิลีก็ไม่สนใจพวกเขา
 The point was that he really wanted to use violence, but the opposite party had three people, plus Zhang Mo had so much fat that he could tank all the damage for the other two, Shi Lei could only hold himself back
ประเด็นก็คือเขาอยากจะใช้ความรุนแรง แต่ฝ่ายตรงข้ามมีสามคนและ Zhang Mo มีไขมันมากจนทำให้ถังสามารถสร้างความเสียหายให้กับอีกสองคนได้ Shi Lei สามารถถือตัวเองได้
 Looking at those three feeling righteous and spitting their saliva all over Shi Lei, he cried and mumbled repeatedly: My heart is bitter but I’m too scared to say it
มองไปที่ความรู้สึกสามอย่างถูกต้องและคายน้ำลายทั่วทั้ง Shi Lei เขาร้องไห้และพูดพึมพำซ้ำ ๆ ว่าหัวใจของฉันขม แต่ฉันกลัวที่จะพูด
 Eventually, it ended with those three united together and wanted Shi Lei to treat them to a meal
ในที่สุดก็จบลงด้วยทั้งสามคนเข้าด้วยกันและอยากให้ชิ Lei ปฏิบัติกับพวกเขาในมื้ออาหาร
 Shi Lei was relieved from the burden: “Isn’t it just a meal? Just say it, did you really need to trash talk me for the whole afternoon?” Three of them panted from tiredness
Shi Lei รู้สึกโล่งใจจากภาระ: "ไม่ใช่แค่เป็นมื้อ? 
 Zhang Mo straightened his waist, which was thicker than his shoulder and attempted to make himself look more righteous and virtuous
Zhang Mo ยืดตรงเอวซึ่งหนากว่าไหล่ของเขาและพยายามทำให้ตัวเองดูเป็นคนชอบธรรมและมีคุณธรรมมากขึ้น
 He said: “You think it’s gonna be a simple meal? We want seafood, big seafood, don’t you dare just give us clam with vermicelli
เขากล่าวว่า "คุณคิดว่ามันน่าจะเป็นมื้อง่ายๆ? 
” Xu Yi also said extremely righteously: “Yea, we want lobster, big lobster, Boston, no, Australian lobsters! The blue ones
ซูยียังกล่าวอย่างชอบธรรมมากว่า "ใช่เราต้องการกุ้งก้ามกรามกุ้งมังกรบอสตันไม่มีกุ้งล็อบสเตอร์ออสเตรเลีย! 
” “And abalone, with eight heads……
"" และหอยเป๋าฮื้อกับแปดหัว ......
” Before Luo Ming could finish his sentence, Zhang Mo’s meatball like hands slapped him on the back of his head: “Are you crazy? We need two head abalone
"ก่อนที่หลิวหมิงจะจบประโยคลูกชิ้นของ Zhang Mo เหมือนมือตบเขาที่ด้านหลังของศีรษะ:" คุณบ้า? 
 Fighting against a rich person like Shi Lei, you won’t have any satisfaction from eating eight head ones!” Luo Ming looked at Zhang Mo foolishly and said: “Isn’t eight head ones more expensive? Eight heads, it must be big!” Xu Yi threw a kick and swore: “Are you dumb? Your abalone has eight heads? You think it’s Yamata no Orochi(1)?” “That what does eight head and two head mean?” Luo Ming seemed so innocent and he was filled with curiosity towards the unknown world
การต่อสู้กับคนที่ร่ำรวยอย่าง Shi Lei คุณจะไม่ได้รับความพึงพอใจจากการรับประทานหัวโตแปดตัว "หลูหมิงมอง Zhang Mo อย่างโง่เขลาและกล่าวว่า" หัวแปดหัวราคาแพงหรือไม่? 
 Originally, Zhang Mo and Xu Yi had the match point with what they said, but with Luo Ming acting like this, it was as if punching on cotton
เดิม Zhang Mo และ Xu Yi มีจุดจับคู่กับสิ่งที่พวกเขากล่าว แต่กับ Luo Ming ทำตัวแบบนี้มันก็เหมือนกับการเจาะฝ้าย
 They didn’t even want to talk to him as they looked at him in disdain
พวกเขาไม่ต้องการพูดคุยกับเขาขณะที่พวกเขามองดูเขาด้วยความรังเกียจ
 Shi Lei was speechless and shook his head: “Looking at your eagerness in learning new things, I’ll tell you
ชิลีไม่พูดและส่ายหัวว่า "มองไปที่ความกระตือรือร้นของคุณในการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ฉันจะบอกคุณ
 After the abalone is dried, its size is separated into two head, three head, four head, so on and so forth
หลังจากที่หอยเป๋าฮื้อแห้งขนาดของมันจะถูกแยกออกเป็นสองหัวสามหัวสี่หัวและอื่น ๆ
 In this case, it’s saying how many abalones there are in 500g
ในกรณีนี้กล่าวได้ว่ามีกี่แพะที่มีอยู่ใน 500 กรัม
 500g with two abalones is two head, 520g with four abalones is four head……” Luo Ming’s jaw dropped and he was in shock: “So that’s what it is? I thought the more heads the abalone has, the more expensive it is and more tasty! Then I want a two head one, no, one head!” Even Shi Lei couldn’t hold it anymore as he lifted his leg and stepped it on Luo Ming’s face: “One head? Cut off your head and dry it, and see if that’s one head
500g กับสองหอยเป๋าฮื้อเป็นสองหัว 520g กับสี่หอยเป๋าฮื้อเป็นสี่หัว ...... "ขากรรไกร Luo หมิงลดลงและเขาตกใจ:" ดังนั้นนั่นคือสิ่งที่เป็น? 
 Don’t even think about two head, I can’t afford it
ไม่ได้คิดเกี่ยวกับสองหัวฉันไม่สามารถจ่ายได้
 Even if I could afford it, it’s hard to find
แม้ว่าฉันสามารถจ่ายได้ก็ยากที่จะหา
 Do you really think it’s everywhere on the street?” “Cut the bullshit, big seafood, yeah or nah?” Zhang Mo asked forcefully
จริงๆคุณคิดว่ามันทุกที่บนถนน? "" ตัด bullshit, อาหารทะเลขนาดใหญ่ใช่หรือ nah? "Zhang Mo ถามอย่างมีพลัง
 Shi Lei said lazily: “It’s just a meal
ชิลีกล่าวอย่างเฉื่อยชาว่า "เป็นแค่อาหารเท่านั้น
 I said you don’t need to make such a big fuss over it
ฉันว่าคุณไม่จำเป็นต้องทำเช่นเอะอะใหญ่กว่านั้น
 It’s such a nice afternoon and I wasted it
มันเป็นช่วงบ่ายที่ดีและฉันเสียมัน
 I’m gonna go wash my face, then let’s go get lobster and abalone……” With that, Shi Lei took out his towel, swung it over his shoulders and walked towards the washroom
ฉันจะไปล้างหน้าของฉันแล้วก็ไปรับกุ้งก้ามกรามและหอยเป๋าฮื้อ ...... "กับที่ Shi Lei เอาผ้าขนหนูของเขา swung มันเหนือไหล่ของเขาและเดินไปห้องน้ำ
 When Shi Lei led Zhang Mo and the others into that seafood restaurant, the waiter jumped up and ran towards the counter without saying ‘welcome’
เมื่อ Shi Lei พา Zhang Mo และคนอื่น ๆ ไปที่ร้านอาหารทะเลที่พนักงานเสิร์ฟได้เพิ่มขึ้นและวิ่งไปที่เคาน์เตอร์โดยไม่ต้องบอกว่า 'ยินดีต้อนรับ'
 As he ran, he yelled: “Manager, that lobster crazed person is back……
ขณะที่เขาวิ่งเขาตะโกนว่า: "ผู้จัดการ, กุ้งก้ามกรามคนนั้นบ้า ๆ บอ ๆ ......
” Shi Lei was speechless
"ชิลีก็พูดไม่ออก
 But the manager was rather composed
แต่ผู้จัดการก็ค่อนข้างสงบ
 It didn’t matter how odd Shi Lei’s inquiries were, but at least Shi Lei was giving him money
มันไม่สำคัญว่าการสอบถามของ Shi Lei เป็นเรื่องแปลก แต่อย่างน้อย Shi Lei กำลังให้เงินเขา
 Plus, although they were weird inquiries, they didn’t make things hard for him at all and Shi Lei never hesitated to pay
แม้ว่าพวกเขาจะมีคำถามแปลก ๆ พวกเขาก็ไม่ได้ทำอะไรให้เขาอย่างหนักและชิลีก็ไม่เคยลังเลที่จะจ่ายเงิน
 The manager greeted him with a smile and was so close to bowing: “Mr
ผู้จัดการได้ทักทายเขาด้วยรอยยิ้มและใกล้ชิดกับการคำนับ: "นาย
 Shi, you are here again?! You haven’t been here for a while, I thought you were sick of it
ชิคุณอยู่ที่นี่อีกครั้ง!? 
 So, do you have another new way of eating it today?” Shi Lei rolled his eyes and thought, do you really think I want to eat that much? The protein is so high that he’ll get sick if he ate too much? The manager just happened to mention what he didn’t want to recall as Shi Lei’s face gradually heated up
วันนี้คุณมีวิธีใหม่ในการกินมันไหม "ชิลีก็กลิ้งตาและคิดว่าคุณคิดว่าฉันอยากจะกินอะไรมากหรือ? 
 Especially that Zhang Mo and the others’ glances towards him was weird
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จางโมและสายตาของผู้อื่นต่อเขาเป็นเรื่องแปลก
 Zhang Mo said meaningly: “Quite familiar with them, aren’t you? Looks like you came here quite a lot without us, huh?” Shi Lei smiled bitterly and shook his head
Zhang Mo กล่าวว่ามีความหมายว่า "คุ้นเคยกับพวกเขาใช่ไหม 
 Zhang Mo was angry: “Hey, you are denying it? Uh, manager, you are the manager, right?” Zhang Mo turned towards the manager of the restaurant
Zhang Mo โกรธมาก: "เฮ้, คุณกำลังปฏิเสธ? 
 The manager was still looking at Zhang Mo’s physique, but as he saw that he was asking him a question, he nodded hurriedly
ผู้จัดการก็ยังคงมองไปที่ร่างกายของ Zhang Mo แต่เมื่อเขาเห็นว่าเขากำลังถามเขาคำถามเขาพยักหน้ารีบด่วน
 Zhang Mo said again: “Does this guy come to your restaurant often? And he’s always by himself?” The manager glanced at Shi Lei and nodded in silence
Zhang Mo กล่าวอีกครั้งว่า "ผู้ชายคนนี้มาที่ร้านของคุณบ่อยๆหรือเปล่า? 
 Zhang Mo shook his at least 15kg head and sighed: “This guy, I thought you were someone who liked women more than bros since you hid your pretty girlfriend away from us
Zhang Mo ส่ายหัวอย่างน้อย 15 กิโลกรัมและถอนหายใจ: "คนนี้ฉันคิดว่าคุณเป็นคนที่ชอบผู้หญิงมากกว่าพี่น้องตั้งแต่ที่คุณซ่อนแฟนสวยของคุณออกไปจากเรา
 Now I know, you are nothing like that, but a moneygrubber! Oh, no, to be more accurate, you are a miser
ตอนนี้ฉันรู้คุณไม่มีอะไรแบบนั้น แต่เป็นคนที่มีเงินมาก! 
 Man, look at you
ชายมองคุณ
 You have so much money, what’s wrong with treating us, bros, lobsters once in a while? Did you really have to come here by yourself secretly? Tsk tsk, the wealthier you are, the stingier you are!”  As he said that, Zhang Mo walked towards the glass tanks where the seafood was and pointed towards the lobsters: “Ahhh, this really makes me sad
คุณมีเงินมากมีอะไรผิดปกติกับการรักษาเรา, พี่น้อง, กุ้งก้ามกรามครั้งคราว? 
 I’m so tired from lecturing you the whole afternoon and my energy won’t come back unless I eat two lobsters
ฉันเหนื่อยมากจากการบรรยายคุณทั้งบ่ายและพลังงานของฉันจะไม่กลับมาจนกว่าฉันจะกินกุ้งก้ามกราม 2 ตัว
 Uh, manager, get us two Australian lobsters first, I’ll call for more if it’s not enough
เอ่อผู้จัดการพาเราสองกุ้งมังกรออสเตรเลียก่อนฉันจะเรียกหาข้อมูลเพิ่มเติมถ้ายังไม่พอ
” The manager looked at Shi Lei and Shi Lei was speechless
ผู้จัดการมองไปที่ Shi Lei และ Shi Lei ก็พูด
 He waved his hands and said: “Two! Also give us four of the biggest abalone you have, and one shark fin for each one of us……
เขาโบกมือให้เขาและกล่าวว่า "สอง! 
” “Can I have two? Shark fin is a good thing
"ฉันจะมีสองคนได้หรือไม่? 
” Luo Ming butted in
"หลี่หมิงเข้ามา
 Shi Lei looked at him and sighed: “Then they can have two each, one is enough for me
Shi Lei มองเขาและถอนหายใจ: "แล้วพวกเขาก็มีได้สองอันก็พอแล้ว
 Do you also want two bird nests each?” Luo Ming and Xu Yi nodded furiously together
คุณต้องการรังนกสองตัวด้วยละ? "Luo Ming และ Xu Yi พยักหน้าโกรธด้วยกัน
 The manager recorded it down but secretly thought, what kind of friends do this Mr
ผู้จัดการบันทึกมันไว้ แต่แอบคิดว่าเพื่อนแบบไหนที่ทำแบบนี้
 Shi has? Didn’t people say that the rich usually make friends with the rich? But what’s up with these ones? They ordered a few more dishes and they weren’t being courteous with Shi Lei at all
ชิมี? 
 After they finished ordering, the three of them were still wandering around the tanks as their eyes shone in green
หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการสั่งซื้อแล้วทั้งสามคนยังคงหลงรอบรถถังขณะที่ดวงตาของพวกเขาส่องลงในสีเขียว
 It looked like if it wasn’t for them having limited space for stomach, they would really take away the entire seafood restaurant home
ดูเหมือนว่าถ้าไม่ใช่สำหรับพวกเขาที่มีพื้นที่ จำกัด สำหรับกระเพาะอาหารพวกเขาก็จะพาไปที่บ้านร้านอาหารทะเลทั้งหมด
  The bill was more than 8,000 yuan
ตั๋วถูกกว่า 8,000 หยวน
 Zhang Mo and the others touched their stomach which was so heavy that they could not stand up, they finally felt kind of sorry
Zhang Mo และคนอื่น ๆ สัมผัสกับท้องของพวกเขาที่หนักจนไม่สามารถลุกขึ้นได้ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกเสียใจ
 “Uh……” Before Zhang Mo opened his mouth, he burped and it was filled with the smell of seafood
"อืม ...... " ก่อนที่จางโมจะเปิดปากของเขาเขาก็ช้ำและเต็มไปด้วยกลิ่นของอาหารทะเล
 “Uh, Stone, did we go overboard?” Luo Ming and Xu Yi also blushed as they looked at Shi Lei
"Uh, Stone, เราไปลงน้ำ?" Luo Ming และ Xu Yi ยังแดงขณะมอง Shi Lei
 Shi Lei laughed and said lightly: “It’s fine, it’s understandable to have it your way occasionally
Shi Lei หัวเราะและพูดเบา ๆ ว่า "ดีแล้วเข้าใจได้ง่ายในบางครั้ง
” Zhang Mo’s small eyes turned and said happily: “Occasionally sounds good, but not too often
ดวงตาเล็ก ๆ ของ Zhang Mo หันกลับและพูดอย่างมีความสุข: "บางครั้งฟังดูดี แต่ไม่บ่อยนัก
 Once a month? No, no, no, that’s looking down on him
เดือนละครั้ง? 
 To our wealthy Shitou, let’s do once a week! After this, every Wednesday would be our dorm’s day
ให้กับ Shitou ที่ร่ำรวยของเรามาทำอะไรสัปดาห์ละครั้ง! 
 How does that sound, wealthy Shitou?” Shi Lei was also concise with his words: “Fuck off!” He also accompanied his words with the middle finger
เสียง Shitou ที่ร่ำรวยแบบนั้นเหรอ? "ชิ Lei ยังกระชับกับคำพูดของเขาว่า" Fuck off! "เขายังมาพร้อมกับคำพูดของเขาด้วยนิ้วกลาง