Chapter 7   “The Rainlands”  by Haruka Asahi:  Chapter 7 I returned to my room and sat on the floor, hugging my knees
บทที่ 7 "Rainlands" โดย Haruka Asahi: บทที่ 7 ฉันกลับไปที่ห้องของฉันและนั่งบนพื้นกอดก้น
 All throughout the night I thought about my homeland
ตลอดทั้งคืนฉันคิดถึงบ้านเกิดของฉัน
 When the flood came to our village, I was younger than Ian and Yakt
เมื่อน้ำท่วมเข้ามาในหมู่บ้านของเราฉันอายุน้อยกว่าเอียนและ Yakt
 The crops from all the families were washed away
พืชผลจากทุกครอบครัวถูกล้างออกไป
 To make matters worse, around that time the field’s yield was poor, so it would be no exaggeration to say we had almost no reserves
เพื่อให้เรื่องแย่ลงช่วงเวลานั้นผลผลิตของสนามก็ไม่ดีดังนั้นจึงน่าจะไม่มีการกล่าวเกินจริงว่าเราเกือบจะไม่มีเงินสำรอง
 There was a child who was swallowed up by the fierce current of a swelling river, never to return home
มีเด็กที่ถูกกลืนกินขึ้นโดยกระแสที่รุนแรงของแม่น้ำบวมไม่เคยที่จะกลับบ้าน
 While calling out his son’s name and embracing his young wife still grieving over their loss, the father whispered something in a hoarse voice
ในขณะที่เรียกชื่อลูกชายของเขาและกอดภรรยาหนุ่มของเขายังคงเศร้าเสียใจกับการสูญเสียของพวกเขาพ่อกระซิบอะไรบางอย่างด้วยเสียงแหบแห้ง
 With the fields in such a bad state, even if he had survived we probably wouldn’t have enough food to keep him fed
ถึงแม้ว่าเขาจะรอดชีวิตได้เราอาจจะไม่มีอาหารเพียงพอที่จะเลี้ยงตัวเขา
 Everyone in the village knew of another parent who had softly pushed his own child into the same river
ทุกคนในหมู่บ้านรู้ว่าพ่อแม่คนอื่นซึ่งผลักดันลูกของตัวเองลงไปในแม่น้ำสายเดียวกัน
 But nobody ever talked about it
แต่ไม่มีใครเคยพูดถึงเรื่องนี้
 Life was hard in the following two months before the next wheat crop was ready
ชีวิตก็ยากในอีกสองเดือนข้างหน้าก่อนที่ข้าวสาลีจะพร้อมแล้ว
 There wasn’t a single person who wasn’t starving
ไม่มีใครที่ไม่อดอาหาร
 Many wandered the forest, digging up holes everywhere and ended up chewing on things like tree bark
หลายคนเดินป่าขุดหลุมขึ้นทุกแห่งและจบลงด้วยการเคี้ยวสิ่งต่างๆเช่นเปลือกต้นไม้
 Some people even ate berries not fit for consumption and died an excruciating death as their bowels emptied
บางคนถึงกับกินผลเบอร์รี่ที่ไม่เหมาะกับการบริโภคและเสียชีวิตด้วยความเจ็บปวดอันระทมทุกข์เนื่องจากบาดแผลของพวกเขาหมดลง
 My younger brother was one of them
น้องชายของฉันเป็นหนึ่งในนั้น
 When I stopped reflecting on the past and listened carefully in the darkness, the sound of the rain intensified to the roar of a waterfall
เมื่อฉันหยุดย้ำสะท้อนอดีตและฟังอย่างระมัดระวังในที่มืดเสียงฝนตกรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงเสียงคำรามของน้ำตก
 At this rate, the men would not likely be able to venture outside tomorrow
ในอัตรานี้ผู้ชายไม่น่าจะสามารถร่วมงานได้นอกวันพรุ่งนี้
 My heart was pierced with an expected sadness that welled up from somewhere deep within me, and I let out a low groan
หัวใจของฉันถูกแทงด้วยความเศร้าที่คาดว่าจะดีขึ้นจากที่ไหนสักแห่งที่อยู่ลึกเข้าไปภายในตัวฉันและฉันก็ปล่อยให้เสียงคร่ำครวญต่ำ
 In the beginning, hatred dominated me
ในตอนแรกความเกลียดชังครอบงำฉัน
 You could say it was a hatred of the two boys
คุณอาจจะบอกว่ามันเป็นความเกลียดชังของเด็กชายสองคน
 A hatred of Ian’s stubbornness, who had gotten himself into such a terrible state by obstinately refusing food
ความรังเกียจของความดื้อรั้นของเอียนผู้ซึ่งได้รับความอับอายอย่างนี้โดยการปฏิเสธอาหารอย่างดื้อรั้น
 A hatred of the custom that had driven him to do such a horrible thing
ความเกลียดชังของประเพณีที่ทำให้เขาต้องทำสิ่งที่น่ากลัว
 However, as I continued listening to the sound of the rain in the darkness, I thought about the boys’ destitution, how there was no guarantee of eating enough food regardless of what they did
อย่างไรก็ตามในขณะที่ฉันยังคงฟังเสียงฝนตกอยู่ในความมืดฉันคิดเกี่ยวกับความยากจนของเด็กผู้ชายวิธีการที่มีการรับประกันการรับประทานอาหารที่เพียงพอไม่คำนึงถึงสิ่งที่พวกเขาทำ
 Their gaunt arms and legs
แขนขาและขากรรไกรของพวกเขา
 Their skinny shoulders
ไหล่ผอมของพวกเขา
 While the men were especially emaciated, since coming here I hadn’t come across any women who had sufficient meat on their bones
ในขณะที่ผู้ชายกำลังผอมโดยเฉพาะตั้งแต่มาที่นี่ฉันไม่ได้เจอผู้หญิงที่มีเนื้อสัตว์เพียงพอบนกระดูกของพวกเขา
 Not even a single one
ไม่ใช่แม้แต่คนเดียว
 It was the men’s duty to go outside on days where the rain was light, gathering food and various other items, but it was always the women who had to bear scratches on their hands and feet while hunting creatures such as fish, bats, and rats that lived deep in the cave
เป็นหน้าที่ของผู้ชายที่ต้องออกไปข้างนอกในวันที่มีฝนตกเบา ๆ การรวบรวมอาหารและสิ่งของอื่น ๆ แต่ผู้หญิงที่ต้องแบกรอยขีดข่วนบนมือและเท้าของพวกเขาในขณะที่กำลังล่าสัตว์เช่นปลาค้างคาวและหนู 
 The rest of the time they did needlework or dried the medicinal herbs and fragrant wood carried back by the men in order to sell them to the caravan peddlers
ส่วนที่เหลือของเวลาที่พวกเขาทำเย็บปักถักร้อยหรือแห้งสมุนไพรและไม้หอมที่นำกลับมาโดยผู้ชายเพื่อที่จะขายให้กับผู้ขายคาราวาน
 The women’s needleworking hands continued even as they listened intently to my tales of far-off exotic places, their eyes sparkling
มือ needleworking ของผู้หญิงยังคงดำเนินต่อไปแม้กระทั่งขณะที่พวกเขาฟังอย่างจริงจังกับเรื่องราวที่แปลกใหม่ของฉันดวงตาของพวกเขาก็เป็นประกาย
 The senior citizens were no exception
พลเมืองอาวุโสก็ไม่มีข้อยกเว้น
 They kept their hands busy, making containers by carving pieces of wood, spinning yard and soaking berries, straining oil
พวกเขาเก็บมือของพวกเขาไม่ว่างทำภาชนะโดยการแกะสลักชิ้นส่วนของไม้ปั่นลานและแช่ผลเบอร์รี่รัดน้ำมัน
 But in this land, in spite of all their efforts, there was still insufficient food
แต่ในดินแดนนี้ถึงแม้จะมีความพยายามทั้งหมด แต่ก็ยังมีอาหารไม่เพียงพอ
 And yet, had they been able to abolish their terrible custom, would they actually be able to survive here, in a place with incessant rain to the point that fields could not be properly maintained? Would it be considered cruel to ask these people why they preferred they place, why they didn’t consider relocating to a more fertile region? Was it in human nature to love where one was born and raised, even if it meant sacrificing one’s own children? … One day, it was dark inside the cave even though day should have broken long ago
อย่างไรก็ตามพวกเขาสามารถยกเลิกประเพณีอันเลวร้ายของพวกเขาได้จริงหรือไม่พวกเขาจะสามารถอยู่รอดได้ที่นี่ในที่ที่มีฝนตกไม่หยุดชะงักไปจนถึงจุดที่ทุ่งไม่สามารถรักษาได้อย่างถูกต้องหรือไม่? 
 When I poked my head outside, I realized the reason immediately: the sky was covered in thick, black clouds
เมื่อฉันงอหัวของฉันออกไปข้างนอกฉันก็ตระหนักได้ทันทีว่า: ท้องฟ้าปกคลุมด้วยเมฆดำหนา
 The distant sky flashed brightly
ท้องฟ้าที่ห่างไกลกระพริบสว่าง
 A moment later, a terrible roar pierced the sky
ครู่ต่อมาก็มีเสียงคำรามทะลุท้องฟ้า
 That is when it all began
นั่นคือตอนที่มันเริ่มขึ้น
 A torrential rain began in the valley of the likes I’d had never seen before
ฝนตกหนักเริ่มขึ้นในหุบเขาที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
 The rain made a terrible sound as it pelted the slopes, making a sound that echoed throughout the valley until it became almost deafening
ฝนทำให้เสียงแย่มากขณะที่ขว้างเนินเขาทำให้เสียงที่สะท้อนไปทั่วหุบเขาจนเกือบกลายเป็นเสียงอึกทึก
 The group of men observing this shrugged, exchanged glances, and then went back into the cave
กลุ่มชายที่คอยยักไหล่ได้เปลี่ยนสายตาจากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในถ้ำ
 It seemed like the rain was continually strengthening, moment by moment
ดูเหมือนฝนกำลังคึกคักอยู่ตลอดเวลาครู่หนึ่ง
 Lightning struck incessantly, alternately near and far, as the women cowered in fear each time and the small children cried and ran to their mothers
ฟ้าผ่าหลงอย่างไม่หยุดหย่อนสลับกันไปมาและไกลขณะที่ผู้หญิงต่างพากันกลัวด้วยความหวาดกลัวในแต่ละครั้งและเด็กเล็ก ๆ ก็ร้องไห้และวิ่งไปหามารดา
 When I took a look outside a little while later, it was still dark as night
เมื่อฉันได้มองนอกเล็กน้อยในขณะที่ต่อมาก็ยังคงมืดเป็นคืน
 The visibility was practically zero, but when I strained my eyes I could tell that the rushing torrent before me was much worse than usual
การมองเห็นเป็นจริงศูนย์ แต่เมื่อฉันทำให้ตาของฉันฉันสามารถบอกได้ว่า torrent วิ่งก่อนหน้าฉันได้มากยิ่งกว่าปกติ
 The cave where the men now stood was halfway up the cliff, quite a distance upwards
ถ้ำที่ชายตอนนี้ยืนอยู่ครึ่งทางขึ้นหน้าผาค่อนข้างไกลขึ้นไป
 At first I thought there was no chance of water rising up that far, but once nightfall came I began to see signs of anxiety on their faces
ตอนแรกฉันคิดว่าไม่มีโอกาสที่น้ำจะสูงขึ้น แต่เมื่อค่ำฉันมาเห็นสัญญาณแห่งความวิตกกังวลบนใบหน้าของพวกเขา
 Fortunately, the cliffs around that area of the cafe were known to be made from especially hard bedrock, and as a result resilient to landslides
โชคดีที่หน้าผารอบ ๆ บริเวณนั้นของคาเฟ่เป็นที่รู้จักว่าทำจากหินที่แข็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งและส่งผลให้เกิดแผ่นดินถล่ม
 The men got soaked as they repeatedly went outside to see how things were going, observing the deluge below them and the thick clouds that covered the sky
คนเหล่านั้นก็แช่ตัวขณะที่พวกเขาเดินออกไปข้างนอกหลายครั้งเพื่อดูว่าสิ่งต่างๆกำลังเกิดขึ้นการสังเกตน้ำท่วมด้านล่างและเมฆหนาทึบปกคลุมท้องฟ้า
 “Ecudoraara”, someone mumbled in the crowd of people who stared at each other apprehensively
"Ecudoraara" ใครบางคนพึมพำในฝูงชนของผู้ที่จ้องมองกันอย่างรอบคอบ
 They all recited this word over and over again, at times chanting it in unison
พวกเขาทั้งหมดท่องคำนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งและร้องเพลงพร้อมกัน
 It was a word I had heard many times since coming to live here
เป็นคำที่ฉันได้ยินมาหลายครั้งนับตั้งแต่มาที่นี่
 Initially I had thought this unfamiliar word was a prayer to their God
ตอนแรกฉันคิดว่าคำที่ไม่คุ้นเคยนี้เป็นคำอธิษฐานต่อพระเจ้าของพวกเขา
 But after hearing it repeatedly, I finally realized its real meaning
แต่หลังจากได้ฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่าในที่สุดฉันก็ตระหนักถึงความหมายที่แท้จริงของมัน
 They were actually saying “Yekudo” (Perservere!), and “Raarya” (Endure!)
พวกเขาพูดว่า "Yekudo" (Perservere!) และ "Raarya" (Endure!)
 I had been unable to understand due to their thick accent, but once I figured this out, comprehension became easy for these words that were commonly used around here
ฉันไม่เข้าใจเพราะสำเนียงที่หนาแน่นของพวกเขา แต่เมื่อฉันคิดออกแล้วความเข้าใจนี้กลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับคำเหล่านี้ที่ใช้กันทั่วไปในที่นี้
 I tried to the best of my ability to recall all the places I had heard those words being chanted
ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะเรียกคืนสถานที่ทั้งหมดที่ฉันเคยได้ยินคำพูดเหล่านั้นถูกสวดมนต์
 An old man had spoken them to a group of children who held their empty stomachs on a day where fortune had not favored them, leaving them with very little to eat
ชายชราคนหนึ่งพูดกับกลุ่มเด็กที่ท้องว่างเปล่าของพวกเขาในวันที่ดวงชะตาไม่ชอบพวกเขาทำให้พวกเขากินอาหารได้น้อยมาก
 On another day, a shaman had spoken them when caressing the hand of a man whose wounds had festered and refused to heal
อีกวันหนึ่งหมอผีได้พูดกับพวกเขาขณะที่จูบมือของชายคนหนึ่งซึ่งบาดแผลของเขาริดสีดวงทวารและไม่ยอมรักษาตัว
 Hadn’t someone with a melancholy expression in the discussion circle also whispered those same words to the girl with amber eyes? They are repeating these same words now
ไม่ได้มีคนที่มีอาการเศร้าโศกในวงสนทนายังกระซิบคำเดียวกันกับสาวที่มีตาสีเหลือง? 
 To a young child who has started to cry after sensing his mother’s uneasiness
กับเด็กเล็กที่เริ่มร้องไห้หลังจากรู้สึกว่าแม่ไม่สบายใจ
 While patting a skinny-shouldered girl who fears for her brother living in another cave
ในขณะที่ตบสาวผอมที่กลัวที่พี่ชายของเธออาศัยอยู่ในถ้ำอื่น
 Persevere! Endure! The people here repeated this over and over again, continuing to encourage others and themselves
อดทน! 
 As long as you endure, someday the calamity will pass
ตราบเท่าที่คุณอดทนสักวันหนึ่งภัยพิบัติจะผ่านไป
 But would even those who had lost something or someone irreplaceable continue to chant these words? The next day, the torrential downpour continued
แต่แม้กระทั่งผู้ที่สูญเสียบางสิ่งบางอย่างหรือใครบางคนที่ไม่สามารถถูกแทนที่กลับยังคงสวดมนต์คำเหล่านี้ได้? 
 As the days continued, everyone huddled together anxiously
เป็นวันต่อไปทุกคน huddled ด้วยกันอย่างใจจดใจจ่อ
 The foodstuffs that could be acquired inside of the cave didn’t amount to much
อาหารที่กินได้ภายในถ้ำไม่มากนัก
 Once those were consumed there was nothing left
เมื่อมีการบริโภคมีอะไรเหลืออยู่
 These people possessed the knowledge to make meager resources last by using techniques such as drying or pickling fish and meat, but even so they were uneasy about the remaining provisions
คนเหล่านี้มีความรู้ที่จะทำให้ทรัพยากรขาดแคลนล่าสุดโดยใช้เทคนิคเช่นการอบแห้งหรือปลาดองและเนื้อสัตว์ แต่แม้พวกเขาก็ไม่สบายใจเกี่ยวกับบทบัญญัติที่เหลืออยู่
 This much was clear just by observing what they were eating
เรื่องนี้เป็นที่ชัดเจนมากเพียงแค่สังเกตสิ่งที่พวกเขากิน
 … Fortunately the rain suddenly abated on the night of the next day
... โชคดีที่ฝนตกลงมาในคืนวันรุ่งขึ้น
 It was no surprise to see everyone relieved when the roar of the rain that had echoed through the cave tunnels went silent, as if wave had receded
ไม่ต้องแปลกใจเลยที่เห็นทุกคนโล่งใจเมื่อเสียงคำรามฝนที่สะท้อนผ่านอุโมงค์ถ้ำก็เงียบไปราวกับคลื่นได้ถอยห่างออกไป
 By the next morning, the rain had almost completely let up
เช้าวันรุ่งขึ้นฝนก็เกือบหมดแล้ว
 Although a clear sky was yet to be seen, the light provided by the sun that penetrated the thin clouds was sufficiently bright
แม้ว่าท้องฟ้าที่ชัดเจนยังไม่เห็นแสงจากดวงอาทิตย์ที่ทะลุผ่านเมฆบาง ๆ ก็สว่างพอ
 After waiting for the river’s water level to drop, the men rushed outside, climbing down the cliff one at a time
หลังจากที่รอให้ระดับน้ำในแม่น้ำลดลงคนเหล่านี้ก็วิ่งออกไปข้างนอกปีนหน้าผาลงทีละครั้ง
 The excess water that had receded from the riverbank left behind a great many fish jumping around with their silver scales glittering
น้ำส่วนเกินที่พังทลายลงจากริมฝั่งทิ้งไว้ให้ปลาจำนวนมากกระโดดไปรอบ ๆ ด้วยเกล็ดเงินที่แวบวับ
 The men hurried back to their respective caves shouldering baskets filled with beached fishes, their rushed steps making one wonder how they avoided slipping on the wet terrain
ผู้ชายรีบกลับไปที่ถ้ำของตน shouldering ตะกร้าที่เต็มไปด้วยปลาชายหาดขั้นตอนของพวกเขาวิ่งทำให้คนสงสัยว่าพวกเขาหลีกเลี่ยงการลื่นไถลบนภูมิประเทศเปียก
 The women in wait busied themselves transferring half of the fish into pots
ผู้หญิงที่รออยู่ตัวเองย้ายครึ่งหนึ่งของปลาลงในกระถาง
 Everyone else who was available worked removing the organs from the remaining half then dried them or pickled them in pots
คนอื่น ๆ ที่มีอยู่ทำงานเอาอวัยวะจากครึ่งที่เหลือแล้วแห้งหรือดองพวกเขาในกระถาง
 The spectacle unfolding before me was like a small festival
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าฉันก็เหมือนกับเทศกาลเล็ก ๆ
 Within the cave, the sound of rain finally gone, everyone beamed with joy as they worked busily with their hands
ภายในถ้ำเสียงฝนตกลงไปในที่สุดทุกคนก็เบิกบานไปด้วยความปิติยินดีขณะที่ทำงานด้วยมือ
 Once the food preparations were complete in the various communal rooms, those who had gathered smiled brightly while enjoying their first proper meal in quite some time
เมื่อการเตรียมอาหารเสร็จสมบูรณ์ในห้องส่วนกลางต่างๆแล้วผู้ที่มารวมตัวกันยิ้มให้สดใสขณะกำลังเพลิดเพลินกับอาหารมื้อแรกที่เหมาะสมในช่วงเวลาหนึ่ง
 I heard what sounded like a brief prayer whispered over and over, perhaps in gratitude to their God
ฉันได้ยินว่าเสียงกระซิบเหมือนคำอธิษฐานสั้น ๆ อาจกระวนกระวายอยู่บ่อย ๆ บางทีในความกตัญญูต่อพระเจ้าของพวกเขา
 As I was served a portion of baked fish in a far corner of one of the lively rooms, I couldn’t get myself to laugh along with the others
ขณะที่ฉันถูกเสิร์ฟเป็นส่วนหนึ่งของปลาอบในมุมหนึ่งของห้องที่มีชีวิตชีวาฉันไม่สามารถทำให้ตัวเองหัวเราะกับคนอื่น ๆ ได้
 In the midst of jubilation after having been liberated from the fear of starvation, I wondered if anyone, even for a moment, had thought about their two fellow countrymen who were completely cut off from that jubilation
ท่ามกลางความรื่นเริงหลังจากได้รับการปลดปล่อยจากความหวาดกลัวจากความอดอยากฉันสงสัยว่าใครสักคนแม้ชั่วครู่หนึ่งเคยคิดถึงเพื่อนร่วมชาติสองคนที่ถูกตัดขาดออกจากความชื่นบาน
 Those innocent boys were thrown into a dark jail to starve and still lie there helplessly on the cold ground
บรรดาเด็กบริสุทธิ์ถูกโยนเข้าคุกมืดที่จะอดอาหารและยังคงนอนอยู่ที่นั่นอย่างไร้อำนาจบนพื้นดินที่เย็น
 They may be breathing their last breaths this very moment
พวกเขาอาจจะสูดลมหายใจครั้งสุดท้ายในขณะนี้
 What was the actual reason those boys had continue starving at a time like this? Had nobody–not even a single person–really thought of taking a scrap of food to their dark cells and feeding them? The fish I was given, which had probably been brought downstream by the flooding river, had a good proportion of fat and was delicious
อะไรคือเหตุผลที่แท้จริงที่เด็กชายเหล่านั้นยังอดตายต่อไปในเวลาเช่นนี้? 
 But I found it terribly disturbing that my body was able to enjoy the fish at a time like this
แต่ฉันพบว่ามันน่ากลัวรบกวนที่ร่างกายของฉันก็สามารถเพลิดเพลินไปกับปลาในเวลาเช่นนี้
 When I kept quiet, lost in my thoughts, people came one after another to sit next to me and talk, concerned about what was wrong
เมื่อฉันเงียบ ๆ หายไปในความคิดของฉันคนมากันและกันนั่งถัดจากฉันและพูดคุยกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ผิดพลาด
 Some asked whether I was feeling unwell and if they should call a shaman to come help
บางคนถามว่าฉันรู้สึกไม่สบายหรือไม่และควรจะเรียกหมอผีมาช่วย
 Others, as if they could see right through me, asked me to tell them stories of far-off places like I always did, their voices making it clear they were trying to comfort me
คนอื่น ๆ ราวกับว่าพวกเขาสามารถมองเห็นได้อย่างถูกต้องผ่านฉันขอให้ฉันเล่าเรื่องราวของสถานที่ห่างไกลเช่นฉันเคยทำเสียงของพวกเขาทำให้มันชัดเจนว่าพวกเขากำลังพยายามที่จะปลอบโยนฉัน
 These people were indeed a good-natured, kind-hearted bunch
คนเหล่านี้เป็นคนที่มีใจดีและมีใจดี
 By no means were they indifferent, heartless, and ignorant of other people’s anguish
ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่แยแสใจร้ายและไม่รู้เรื่องความทรมานของคนอื่น
 But what I completely failed to understand was how the same people who frequently expressed concern for my well-being could treat two completely innocent children so cruelly
แต่สิ่งที่ฉันเข้าใจผิดก็คือคนที่เคยแสดงความห่วงใยต่อความเป็นอยู่ที่ดีของฉันสามารถรักษาเด็กไร้เดียงสาสองคนได้อย่างไร้เดียงสา