Chapter 6
บทที่ 6
2 Chapter 6
2 บทที่ 6
2: The Eggs of Lambanang-Tubig (2) The area allotted for the market was only a small piece of land
2: ไข่ของ Lambanang - Tubig (2) พื้นที่ที่ได้รับจัดสรรสำหรับตลาดเป็นเพียงที่ดินเล็ก ๆ
 It’s really lacking for a typical market
มันขาดจริงๆสำหรับตลาดทั่วไป
 That’s why, every ‘market day’, just like today; it would be densely crowded with people rushing about
นั่นเป็นเหตุผลที่ 'วันตลาด' ทุกวันนี้เช่นเดียวกับวันนี้ 
 From the market’s very entrance, the usual customers were already mobbing together with their bayong1
จากทางเข้ามากของตลาดลูกค้าปกติได้ปล้นสะดมไปพร้อม ๆ กันแล้ว
 Those who have arrived earlier to buy goods here were able to return home early, too; whereas, those late comers were still rushing and haggling over with the merchants especially since today, the market day, commodities were being sold cheaply
บรรดาผู้ที่มาถึงก่อนเพื่อซื้อสินค้าที่นี่ก็สามารถที่จะกลับบ้านเร็วเกินไป; 
 Noisy and messy; that’s the exhibit today in all corners of the market
เสียงดังและยุ่ง; 
 At this same time, Roselda was standing outside from one of the booths
ในเวลาเดียวกัน Roselda กำลังยืนอยู่ข้างนอกจากบูธ
 Above this booth was a banner where the words “Love Natives” in bamboo-shaped letters could be seen
ด้านบนบูธนี้เป็นป้ายที่สามารถมองเห็นคำว่า "Love Natives" ในรูปตัวอักษรไม้ไผ่
 Then inside this booth, her Mamang was discussing heartily with the store’s watcher
จากนั้นภายในบูธนี้ Mamang คุยกับผู้ดูแลร้านอย่างจริงจัง
 She couldn’t hear their conversation because they’re being separated with the glass walls, though
เธอไม่ได้ยินเสียงการสนทนาของพวกเขาเพราะพวกเขากำลังถูกแยกออกจากผนังกระจก
 Looking ahead of her, tents were erected where various vegetables and fruits were being sold; while its owners were screaming out, advertising their goods so customers will easily notice their merchandise
มองไปข้างหน้าของเธอเต็นท์ถูกสร้างขึ้นที่ผักต่างๆและผลไม้ที่ถูกขาย; 
 These were merchants traveling to different towns to peddle their products
เหล่านี้เป็นพ่อค้าที่เดินทางไปยังเมืองต่างๆเพื่อจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของตน
 “Psst, Negra2!” Roselda felt a pinch on her flank-side
"Psst, Negra2!" Roselda รู้สึกหยิกด้านข้างของเธอ
 When she turned around, she saw Marissa, her big-mouthed classmate
เมื่อเธอหันกลับไปเธอเห็น Marissa เพื่อนร่วมชั้นที่ใหญ่โต
 She was wearing her favorite bright blue dress with fluffs and tying shell-ribbons here and there
เธอสวมชุดสีฟ้าสดใสที่เธอชื่นชอบและผูกเชลล์ริบบิ้นที่นี่และที่นั่น
 She had put her curly hair on a high ponytail but it couldn’t hide her lush and frizzed hair even when viewed from afar which was actually due to her having the blood of an Aeta3
เธอได้ใส่ผมหยิกของเธอบนหางม้าสูง แต่ก็ไม่สามารถซ่อนผมเขียวชอุ่มและ frizzed ของเธอแม้ในขณะที่มองจากระยะไกลซึ่งเป็นจริงเนื่องจากเธอมีเลือดของ Aeta3
 “You really dare call me negra, Marissa?” Roselda responded indignantly
"คุณกล้าเรียกฉันว่า Negra, Marissa?" Roselda ตอบโต้อย่างฉุนเฉียว
 “When you’re even darker than I am
"เมื่อคุณมืดยิ่งกว่าฉัน
” They were standing closed to each other and with a glance, anyone can tell that the darker one was evidently her friend
"พวกเขากำลังยืนอยู่ใกล้กันและกันและได้อย่างรวดเร็วทุกคนสามารถบอกได้ว่าคนที่เข้มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคือเพื่อนของเธอ
 Marissa simply laughed at her and gently struck at her friend’s arm
Marissa หัวเราะเบา ๆ ที่เธอและเบา ๆ ที่แขนเพื่อนของเธอ
 “Alright, I’m blacker; but I’m still prettier than you
"เอาล่ะฉันสีดำ; 
” Roselda was laughing now
"Roselda หัวเราะตอนนี้
 “Sure, you’re much prettier, then
"แน่นอนคุณสวยมากแล้ว
 Fine
ละเอียด
 So, what are you doing here, again?” “Today is market day; of course, I’m buying goods,” her friend replied sarcastically
คุณทำอะไรที่นี่อีกครั้ง? "" วันนี้เป็นวันที่ตลาด; 
 “And I’m also in a date,” she continued in a whisper and then looked towards the man standing in the distance
"และฉันยังอยู่ในวันที่" เธอยังคงกระซิบและมองไปที่คนที่ยืนอยู่ในระยะทาง
 Roselda followed her friend’s eyes
Roselda เดินตามสายตาของเพื่อนของเธอ
 The man looked decent and was also patiently waiting for her
ชายคนนั้นดูดีและอดทนรอเธออยู่
 “I think he’s already bored,” Roselda said
"ฉันคิดว่าเขาเบื่อแล้ว" Roselda กล่าว
 “But in fairness, he’s kind of cute
"แต่ในความเป็นธรรมเขาเป็นคนน่ารัก
” Marissa’s ears turned flush when she heard her friend’s praise
"หูของ Marissa พลิกกลับเมื่อได้ยินคำชมจากเพื่อนของเธอ
 “Of course, who do you think I am?” she retorted as though she was really the best woman on the face of the earth
"แน่นอนคุณคิดว่าฉันเป็นใคร?" เธอตอบกลับราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดบนพื้นโลก
 “Alright, I need to go now
"เอาล่ะฉันต้องไปเดี๋ยวนี้
 My Papa4 is still waiting for me, you see
Papa4 ของฉันยังรอฉันอยู่
” (TL: The author actually used ‘Marissa’s ears grew big…’ which should mean ‘she was proud’ but I’d rather want her to flush… not to the toilet, no, really
"เมริสสามีหูโตขึ้น ... " ซึ่งน่าจะหมายถึง "เธอรู้สึกภาคภูมิใจ" แต่ฉันอยากให้เธอพ่น ... ไม่ใช่ห้องสุขาไม่มีจริงๆ
) The two laughed
) ทั้งสองหัวเราะ
 “Okay, I’ll drop to your house sometimes
"เอาล่ะฉันจะปล่อยไปที่บ้านของคุณบางครั้ง
” She even added
"เธอยังเพิ่มอีก
 Roselda nodded in reply
Roselda พยักหน้าตอบกลับ
 “Sure, you’re always welcome in our kubo5
"แน่นอนว่าคุณยินดีต้อนรับคุณเสมอใน kubo5 ของเรา
” While still laughing, Marissa hugged her
"ในขณะที่ยังคงหัวเราะ Marissa กอดเธอไว้
 “Bye, negra,” she teased her friend once more before turning away
"Bye, negra" เธอล้อเลียนเพื่อนของเธออีกครั้งก่อนที่จะหันหน้าหนีไป
 Roselda smiled as she watched her friend walking away but now with the man from earlier
Roselda ยิ้มขณะที่เธอเฝ้ามองเพื่อนของเธอเดินออกไป แต่เดี๋ยวนี้กับชายคนนั้นมาก่อน
 Even that Negra has good luck; she caught a handsome fish, she thought
แม้แต่ Negra ก็โชคดี 
 When will mine come, I wonder? Managat suddenly flashed in her mind
เมื่อฉันจะมาฉันสงสัย? 
       In the depths of the ocean, the young merman sat on a wide rock in the reef garden of the palace
ในส่วนลึกของมหาสมุทรหนุ่มสาวนั่งอยู่บนหินกว้างในสวนแนวปะการังของพระราชวัง
 There were different types of colorful corals, sponges, anemones and various types of sea-grasses everywhere
มีปะการังหลากสีฟองน้ำดอกไม้ทะเลและหญ้าทะเลชนิดต่างๆทุกชนิด
 He was watching over Sarikit, the little mermaid, as she played and chased the fascinating jellyfishes around the garden
เขากำลังเฝ้าดู Sarikit นางเงือกน้อยขณะที่เธอเล่นและไล่แมงกะพรุนที่น่าสนใจรอบ ๆ สวน
 Still, he can’t help thinking about the condition of the Head Maayo and the legend of Dalit-Kamingawan
ถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถช่วยคิดเกี่ยวกับสภาพของหัว Maayo และตำนาน Dalit-Kamingawan
 He needed to find a cure as soon as possible
เขาต้องการหาวิธีรักษาโดยเร็วที่สุด
 But he has no idea where to start
แต่เขาไม่มีความคิดที่จะเริ่มต้น
 If this disease originated from thousands of years old, he’s not confident he could find its cure
ถ้าโรคนี้เกิดมานับพันปีเขาไม่มั่นใจว่าสามารถหาวิธีรักษาได้
 He can still look at the list of medicines from Maalam, though; but, he thought that if the latter had already surrendered, he was quite sure he would find nothing from that list or those medicines
เขายังคงมองไปที่รายการยาจากมาแลคแม้ว่า; 
 But still, he must try
แต่ยังเขาต้องลอง
 (TL: Dalit-Kamingawan is the ailment of Head Maayo) “Managat, look, I found eggs
(TL: Dalit-Kamingawan เป็นโรคของหัว Maayo) "Managat, ดูฉันพบไข่
” He didn’t notice when Sarikit made it to his side
"เขาไม่ได้สังเกตเห็นเมื่อ Sarikit ทำให้มันไปที่ด้านข้างของเขา
 As he looked at her, he saw two round and elongated eggs in the palms of the little mermaid
ขณะที่เขามองไปที่เธอเขาเห็นไข่กลมและยาวสองใบอยู่ในฝ่ามือของนางเงือกตัวน้อย
 The shells were silvery in color with a spiral of gold lines around them; whereas at their bottom, there were seemingly small tentacles that looked like moving
เปลือกหอยเป็นสีเงินที่มีเกลียวของเส้นสีทองรอบตัวพวกเขา; 
 It gave a weird silhouette of something throbbing inside
มันทำให้ภาพเงาประหลาดของบางสิ่งบางอย่างสั่นภายใน
 (TL: round and elongated = oblong) “Sarikit, those are no normal eggs,” said Managat with amazement in his voice
"ตะกีกิตไม่มีไข่ปกติ" มร. มานะกล่าวด้วยความประหลาดใจในเสียงของเขา
 “Those are Lambanang-tubig’s eggs
"นั่นคือไข่ของ Lambanang-tubig
” “Lambanang-tubig*?” repeated the little mermaid
"" Lambanang-tubig *? "ซ้ำนางเงือกน้อย
 “The Lambanang-tubig are exceptional creatures of water
"Lambanang - tubig เป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษของน้ำ
 When you encountered one and it imprinted to you, it will always follow you
เมื่อคุณเจอคนที่คุณเห็นและมีตราตรึงใจคุณก็จะติดตามคุณเสมอ
 It can be your best friend and whatever you ask, it will fulfill
อาจเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณและสิ่งที่คุณต้องการจะทำ
” The young merman explained
"หนุ่มมอร์แมนอธิบาย
 “Really?” Sarikit’s eyes were filled with excitement
"จริงเหรอ?" สายตาของ Sarikit เต็มไปด้วยความน่าตื่นเต้น
 “Here, I’ll give you the other one,” the little mermaid offered him the other egg
"นี่ฉันจะให้อีกคนหนึ่ง" นางเงือกน้อยเสนอไข่อื่น ๆ
 Managat stared at Sarikit
ผู้จัดการมองไปที่ Sarikit
 “Really, it’s for me?” He was feeling embarrassed as he took the egg
"จริงๆแล้วมันสำหรับฉันเหรอ?" เขารู้สึกอับอายเมื่อเอาไข่
 The little mermaid nodded
นางเงือกน้อยพยักหน้า
 “Of course, Managat
"แน่นอนว่า Managat
 That’s for you
นั่นสำหรับคุณ
 One for each of us
หนึ่งสำหรับเราแต่ละคน
” The young merman smiled and tightly embraced the little mermaid
"นายเฮอร์แมนหนุ่มยิ้มและกอดนางเงือกตัวน้อย
 Somehow, she made him feel better
อย่างใดเธอทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
 All thanks to Sarikit
ขอบคุณทุกคนที่ Sarikit
   ————-
-----