Chapter 8 Chapter 8: “Book Pavilion” “You want to read?!” Sima Lie shouted aloud and started coughing as he choked on the food afterwhich he stared at her with a bewildered expression
Sima โกหกตะโกนดังขึ้นและเริ่มไอขณะที่เขาสำลักกับอาหารหลังจากที่เขาจ้องที่เธอด้วยการแสดงออกที่ทำให้สับสน
 His huge reaction made the whole kitchen focus on their Young Master, their interest piqued as they craned their necks and threw curious glances over
ปฏิกิริยาที่ยิ่งใหญ่ของเขาทำให้ห้องครัวทั้งห้องโฟกัสไปที่ Young Master ของพวกเขาความสนใจของพวกเขาทำให้พวกเขารู้สึกกระปรี้กระเปร่าขณะที่กระพือคอของพวกเขาและโยนมุมมองแปลก ๆ ออกไป
 In fact, one couldn’t really blame them for their reactions as the other name Sima You Yue carried with it was trash and having only attended the Academy for two days, other than recognizing a few words, a book had never been seen in this Young Master’s delicate hands, not to mention reading a whole book! A sudden mention of ‘wanting to read a whole book’ and ‘going to the Book Pavilion’ was shocking news indeed
ในความเป็นจริงคนหนึ่งไม่สามารถตำหนิพวกเขาเพราะปฏิกิริยาของพวกเขาเป็นชื่ออื่น ๆ Sima You Yue ดำเนินการกับมันคือถังขยะและมีเพียงเข้าเรียนที่สถาบันการศึกษาเป็นเวลาสองวันอื่น ๆ กว่าการตระหนักถึงคำไม่กี่คำหนังสือที่ไม่เคยเห็นในนี้ 
 “Cough, cough
"ไอ, ไอ
” Sima Lie readjusted his mood and returned to his usual calm demeanor and said: “Since you want to have a look, let’s go have a look
"Sima Lie ปรับอารมณ์ของเขาและกลับไปสู่ความสงบปกติของเขาและกล่าวว่า" ตั้งแต่คุณต้องการได้ดูให้เป็นไปได้ดู
” As soon as he said it, he strode out of the kitchen in large steps as Sima You Yue quickly followed behind
"ทันทีที่เขากล่าวว่าเขาเดินออกจากห้องครัวในขั้นตอนใหญ่เป็น Sima You Yue อย่างรวดเร็วตามหลัง
 They came before a large courtyard with three-storey building
พวกเขามาก่อนลานขนาดใหญ่ที่มีตึกสามชั้น
 It was a simple looking building built in the middle of a plain looking yard, no one would have guessed that this inconspicuous building would be the Book Pavilion 
มันเป็นอาคารที่สร้างขึ้นอย่างเรียบง่ายที่สร้างขึ้นในใจกลางของลานมองที่เรียบง่ายไม่มีใครจะเดาได้ว่าอาคารที่ไม่เด่นนี้จะเป็นศาลาหนังสือ
 “Here we are – the Book Pavilion
"เราอยู่ที่นี่ - พาวิลเลี่ยนหนังสือ
” Sima Lie introduced as he flipped his hands and a large key suddenly appeared
"Sima Lie เปิดตัวขณะที่เขาพลิกมือและกุญแจสำคัญก็ปรากฏตัวขึ้น
 After retrieving the key from his interspatial ring, he unlocked the door and gently pushed it open as the scent of musty books greeted them
หลังจากดึงกุญแจออกจากวงแหวนด้านนอกเขาล็อกประตูและค่อยๆผลักดันให้มันเปิดออกเมื่อกลิ่นของหนังสืออึกทึกทักทายพวกเขา
 This was the first time she had been here, although the book Pavilion was located in between her courtyard and the main entrance, the past Sima You Yue had never once ventured in here
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มาที่นี่แม้หนังสือพาวิลเลี่ยนตั้งอยู่ระหว่างลานของเธอและทางเข้าหลัก แต่อดีตที่ผ่านมาซิมะยูยูเคยเดินทางมาที่นี่ไม่เคย
 “Here, this key belongs to you
"นี่กุญแจนี้เป็นของคุณ
” Sima You Yue casually flipped his hands once again and retrieved another key and handed it over to her
"Sima คุณ Yue พลิกมือของเขาอีกครั้งหนึ่งและดึงกุญแจอื่นและส่งมอบให้กับเธอ
 All the other four brothers each had a key to this place, however as she did not enjoy reading, this key was never passed to her, for fear that she might lose it
พี่ชายทั้งสี่คนนี้มีกุญแจอยู่ในสถานที่นี้อย่างไรก็ตามในขณะที่เธอไม่สนุกกับการอ่านคีย์นี้ก็ไม่เคยผ่านไปเพราะกลัวว่าเธอจะสูญเสียไป
 Sima You Yue took the key and put it in her pocket
Sima คุณ Yue เอากุญแจและใส่ไว้ในกระเป๋าของเธอ
 She could not cultivate and had no spiritual power hence she could not use the interspatial ring
เธอไม่สามารถปลูกฝังและไม่มีอำนาจทางจิตเพราะเธอไม่สามารถใช้แหวนนอกคอกได้
 “Alright, go ahead and read whatever you want
"เอาล่ะไปอ่านสิ่งที่คุณต้องการ
 Take your time, I’ve still got some things that I have to do, I’ll be in my study
ใช้เวลาของคุณฉันยังคงมีบางสิ่งที่ฉันต้องทำฉันจะอยู่ในการศึกษาของฉัน
 If you need me, you know where to find me
ถ้าคุณต้องการฉันคุณรู้ที่จะหาฉัน
” Sima Lie turned to leave after granting her access
Sima Lie หันหลังให้ออกไปหลังจากที่ยอมให้เธอเข้ามา
 Sima You Yue nodded and only after she watched his fading back did she turn to take a good look at the interior
Sima คุณ Yue พยักหน้าและหลังจากที่เธอมองย้อนกลับไปด้านหลังที่ซีดจางของเธอเธอหันไปดูดีที่ภายใน
 Although she knew that there were some problems with her current body, there were still some differences with the herbs and materials from her world and this, at least she hoped that they were merely name differences
แม้ว่าเธอจะรู้ว่ามีปัญหากับร่างกายปัจจุบันของเธอ แต่ก็ยังคงมีความแตกต่างกับสมุนไพรและวัสดุจากโลกของเธอและอย่างน้อยที่สุดเธอหวังว่าพวกเขาจะเป็นเพียงชื่อที่แตกต่าง
 She needed to know more about the differences in the properties as well and study these more thoroughly to be able to cure herself and rid of this ‘trash’ label herself
เธอจำเป็นต้องรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับความแตกต่างในสมบัติด้วยและศึกษาข้อมูลเหล่านี้ให้ละเอียดขึ้นเพื่อให้สามารถรักษาตัวเองและกำจัดป้าย "ขยะ" นี้ได้
 Sima You Yue gaped in wonder as she looked at the interior of the Book Pavilion, who would have thought that the exterior which looked like any other common building but the interior was unexpectedly different! What attracted her attention most was that right in the middle of the Book Pavilion, there was actually a grand spiral staircase, which connected all four storeys, and each level had books that were placed in shelves that reached the ceiling
Sima คุณ Yue gaped สงสัยว่าขณะที่เธอมองไปที่ภายในของพาวิลเลี่ยนหนังสือที่จะมีความคิดที่ด้านนอกซึ่งดูเหมือนอาคารอื่น ๆ แต่การตกแต่งภายในที่แตกต่างกันโดยไม่คาดคิด! 
 Such grandeur and splendour! Moreover, the scale was totally different! From the outside it did not look as big as what she was currently looking at
ความยิ่งใหญ่และสง่างามดังกล่าว! 
 Surprisingly, the size of the first floor was as large as that of a soccer field
น่าแปลกใจที่ขนาดของชั้นแรกมีขนาดใหญ่เท่ากับสนามฟุตบอล
 Although each level got smaller, however the size of the top floor was still bigger than a basketball court! “Oh wow, what sorcery is this?! This is simply too mysterious!” Sima You Yue cried out in shock as she tried to compose herself
แม้ว่าแต่ละระดับจะมีขนาดเล็ก แต่ขนาดของชั้นบนสุดก็ยังใหญ่กว่าสนามบาสเกตบอล! 
 This had outrightly defied her logic and common sense that she was used to
นี้ได้โต้แย้งอย่างสิ้นเชิงตรรกะและสามัญสำนึกของเธอว่าเธอเคยชินกับ
 Ever since she’s been in this world, everything had left her agape
นับตั้งแต่ที่เธออยู่ในโลกนี้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ทิ้งความปั่นป่วนของเธอ
 Things that she had ‘seen’ from her memories were still foreign to her and it felt as if she was watching everything from a television and experiencing it herself still roused the adventurous spirit within her as her eyes sparkled with excitement
สิ่งที่เธอได้เห็นจากความทรงจำของเธอยังคงต่างกับเธอและรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังเฝ้าดูทุกสิ่งทุกอย่างจากโทรทัศน์และพบว่าตัวเองยังคงปลุกจิตวิญญาณแห่งการผจญภัยอยู่ข้างในขณะที่ดวงตาของเธอสุกใสด้วยความตื่นเต้น
 She was particularly fascinated by the vast disparity of scale and grandiose
เธอรู้สึกทึ่งกับความเหลื่อมล้ำขนาดและความยิ่งใหญ่
 After she had finally regained her composure, she grew anxious
หลังจากที่เธอฟื้นคืนความสงบเรียบร้อยแล้วเธอก็เริ่มหงุดหงิด
 “With so many books, where should I even start looking? If I had known earlier, I should have asked Grandfather
"ด้วยหนังสือมากมายที่ฉันควรจะเริ่มมองหา? 
” She sighed with regret as she looked on helplessly at the grand collection of books before her
"เธอถอนหายใจด้วยความเสียใจในขณะที่เธอมองไปอย่างหมดหนทางที่คอลเลกชันที่ยิ่งใหญ่ของหนังสือก่อนที่เธอ
 She started exploring the books on the shelves and after looking for a while, she discovered that the books were arranged according to different categories
เธอเริ่มสำรวจหนังสือบนชั้นวางและหลังจากมองระยะหนึ่งเธอค้นพบว่าหนังสือจัดเรียงตามประเภทต่างๆ
 If this row of books in this shelf was in one category, that following ten rows were in the similar category
หากหนังสือแถวนี้อยู่ในชั้นนี้อยู่ในหมวดหมู่เดียวแถวถัดไป 10 แถวก็อยู่ในหมวดเดียวกัน
 “Haha, found it!” She cried out in relief
"Haha, พบมัน!" เธอร้องไห้ออกมาด้วยความโล่งอก
 After scouring for an entire two hours, she had finally found the category she had came here for! She earnestly started to look for the books she needed as she carefully combed the shelves that housed the medical related books
หลังจากการข่มขู่ตลอดสองชั่วโมงเธอได้พบหมวดที่เธอได้มาที่นี่แล้ว! 
 She looked for quite some time until she found a book about the various herbs and materials for medicine and discovered that this whole shelf had the same genre of books
เธอมองหาเวลานานพอสมควรจนกว่าเธอจะพบหนังสือเกี่ยวกับสมุนไพรและวัสดุต่างๆสำหรับยาและพบว่าชั้นวางหนังสือทั้งเล่มนี้มีหนังสือประเภทเดียวกัน
 Her stomach rumbled and she touched her belly as she groaned in defeat
ท้องของเธอกระพือและเธอสัมผัสท้องของเธอขณะที่เธอคร่ำครวญในความพ่ายแพ้
 She quickly pulled out several books and hugged them carefully and left the Book Pavilion, locking the door securely as she left
เธอรีบหยิบหนังสือออกมาหลายเล่มและกอดพวกเขาอย่างระมัดระวังและทิ้งพาวิลเลี่ยนหนังสือไว้ล็อกประตูอย่างปลอดภัยขณะที่เธอจากไป
 By this time, day had already turned to night and it was completely dark outside
ถึงเวลาแล้ววันนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วคืนแล้วมันมืดสนิท
 When Sima You Yue returned to her own courtyard, Yun Yue and Chun Jian noticed that in the arms of their Young Master were a pile of books
เมื่อคุณกลับไปที่ลานของตัวเองคุณยูยูและจุนเจียนสังเกตเห็นว่าในอ้อมแขนของนายหนุ่มของพวกเขาเป็นกองหนังสือ
 They hurried forward to assist, and asked: “Young Master, would you like to have dinner now?” “Yes, I’m famished
พวกเขารีบไปข้างหน้าเพื่อช่วยและถามว่า: "คุณครูหนุ่มคุณอยากจะทานอาหารเย็นหรือไม่?" "ใช่ฉันหิวกระหาย
 Bring the meal directly into my room
นำอาหารเข้าห้องของฉันโดยตรง
 Also, Yun Yue please pass the message to my Grandfather that for the next two days, I will be dining in my own room and will not be joining the family for meals
นอกจากนี้ Yun Yue ก็ส่งข้อความไปหาคุณปู่ของฉันด้วยว่าในอีกสองวันข้างหน้าฉันจะทานอาหารในห้องของฉันและจะไม่มาร่วมรับประทานอาหารกับครอบครัว
” Sima You Yue rubbed her belly before returning to her room
"Sima คุณ Yue ถูท้องของเธอก่อนที่จะกลับไปที่ห้องของเธอ
 Chun Jian immediately went into the kitchen to prepare dinner for Sima You Yue, while Yun Yue brought the pile of books and placed them on the table before passing the message to Sima Lie
Chun Jian เดินเข้าไปในห้องครัวทันทีเพื่อเตรียมอาหารค่ำให้กับ Sima You Yue ขณะที่ Yun Yue นำกองหนังสือและวางไว้บนโต๊ะก่อนที่จะส่งข้อความไปยัง Sima Lie
 Sima You Yue picked up a book and started reading, the books that she had selected this time round were all very general and were introductions to the basics of herbs and materials that were common in this world
Sima You Yue หยิบหนังสือขึ้นมาและเริ่มอ่านหนังสือที่เธอเลือกไว้ในครั้งนี้เป็นเรื่องทั่วไปและเป็นการแนะนำพื้นฐานของสมุนไพรและวัสดุที่ใช้กันทั่วไปในโลกนี้
 It was a good start to help her identify the various herbs and materials and let her have a grasp of the differences of the two worlds
เป็นการเริ่มต้นที่ดีที่จะช่วยให้เธอสามารถระบุสมุนไพรและวัสดุต่างๆและปล่อยให้เธอได้เข้าใจถึงความแตกต่างของทั้งสองโลก
 In her previous world, her intelligence quotient was higher compared with ordinary people, therefore whatever she studied took only a fraction of time
ในโลกก่อนหน้านี้ความฉลาดเฉลียวของเธอสูงกว่าเมื่อเทียบกับคนธรรมดาดังนั้นสิ่งที่เธอศึกษาจึงใช้เวลาเพียงเศษเสี้ยว
 In addition, she originally majored in the study of Traditional Chinese Medicine so she was very familiar with the various herbs and properties
นอกจากนี้เธอยังเคยเรียนวิชาแพทย์แผนจีนโบราณเพื่อที่เธอจะคุ้นเคยกับสมุนไพรและสรรพคุณต่างๆ
 Moreover, she was just looking for the differences in these aspects hence her reading speed was exceptionally fast
นอกจากนี้เธอก็แค่มองหาความแตกต่างในแง่มุมต่างๆด้วยเหตุนี้ความเร็วในการอ่านของเธอจึงรวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ
 By the time dinner was prepared, she had already flipped through more than half of the first book
เมื่อถึงเวลาเตรียมอาหารค่ำเธอได้อ่านหนังสือเล่มแรกมากกว่าครึ่งเล่มแล้ว
 When Chun Jian came in with dinner saw that her Young Master was browsing the book in such a flippant manner, she could not help but shook her head
เมื่อ Chun Jian เข้ามาทานอาหารมื้อเย็นเห็นว่า Young Master ของเธอกำลังท่องหนังสือเล่มนี้อย่างไม่สุภาพเธอก็ช่วยไม่ได้ แต่เธอส่ายหัว
 It was evident her Young Master was not reading it properly! “Young Master, your dinner is ready
เห็นได้ชัดว่าครูหนุ่มของเธอไม่ได้อ่านมันอย่างถูกต้อง! 
” Chun Jian placed the meal gently on the table
"Chun Jian วางอาหารเบา ๆ ลงบนโต๊ะ
 Sima You Yue immediately put the book down, and her gaze rested on the dishes placed on the table
Sima You Yue รีบวางหนังสือลงและสายตาของเธอวางอยู่บนจานที่วางอยู่บนโต๊ะ
 Seeing that the steaming hot dishes that were visually enticing was a stark contrast with meals before, she smacked her lips and gave a satisfied nod, and said: “This is what I call a meal!” She guzzled her dinner down heartily and as soon as she was done, she called for the two maids to clear the table and she continued to read into the night
เมื่อเห็นว่าจานร้อนที่ถูกล่อลวงด้วยสายตาตรงกันข้ามกับมื้ออาหารก่อนหน้านี้เธอตีริมฝีปากและพยักหน้าพอใจและกล่าวว่า "นี่คือสิ่งที่ฉันเรียกว่ามื้ออาหาร!" เธอดื่มน้ำเย็นอย่างเต็มที่และทันที 
 After she read finish the first book, she discovered that here, the ordinary materials for medicine were similar to her previous world, but some had some minute discrepancies
หลังจากที่เธออ่านหนังสือเล่มแรกเสร็จสิ้นแล้วเธอก็ได้ค้นพบว่านี่เป็นวัสดุสามัญสำหรับการแพทย์คล้ายกับโลกก่อนหน้าของเธอ แต่บางคนก็มีความคลาดเคลื่อนกันเล็กน้อย
 For example, the name was different, or some had similar properties, but there were also some unfamiliar names that she came across
ตัวอย่างเช่นชื่อแตกต่างกันหรือบางแห่งมีคุณสมบัติคล้ายกัน แต่ก็มีชื่อที่คุ้นเคยบางอย่างที่เธอเจอ
 However she discovered that this set of books that she had brought back was from the same shelve and it was further segregated into the similar materials and properties
อย่างไรก็ตามเธอค้นพบว่าชุดหนังสือเล่มนี้ที่เธอนำมานั้นมาจากชั้นเดียวกันและถูกแยกออกเป็นวัสดุและคุณสมบัติที่คล้ายกัน
 Realizing this, she quickly looked up according to each particular material and herb and studied them carefully
ตระหนักถึงเรื่องนี้เธอได้อย่างรวดเร็วมองขึ้นไปตามแต่ละวัสดุโดยเฉพาะอย่างยิ่งและสมุนไพรและศึกษาพวกเขาอย่างระมัดระวัง
 “Luckily I went through these books first! Almost half of the names are different from before
"โชคดีที่ฉันได้อ่านหนังสือเหล่านี้เป็นครั้งแรก! 
” Sima You Yue stretched her body lazily and stifled a yawn as she looked at the prescription she had written down before realizing that dawn was soon approaching
"Sima You Yue ยืดร่างกายของเธออย่างเฉื่อยชาและย่นช่องคลอดขณะที่เธอมองไปที่ใบสั่งยาที่เธอเขียนไว้ก่อนที่จะตระหนักว่ารุ่งสางกำลังใกล้เข้ามา
 Because she did not manage to get a good sleep last night, and she worked hard throughout this entire night, after she relaxed, her felt her eyelids were extremely heavy
เพราะคืนนี้เธอไม่สามารถนอนหลับได้ดีและทำงานหนักตลอดคืนนี้หลังจากผ่อนคลายแล้วรู้สึกว่าเปลือกตาของเธอหนักมาก
 She crawled to bed and as soon as her head touched the pillow, and she fell into a deep slumber
เธอคลานเข้าไปนอนและทันทีที่หัวเธอสัมผัสหมอนและเธอก็หลับไปลึก ๆ
 Tonight, she did not have a single dream, and by the time she woke up, it was already noon
คืนนี้เธอไม่ได้มีความฝันเพียงครั้งเดียวและเมื่อถึงเวลาตื่นขึ้นมาก็ถึงเที่ยงแล้ว
 When she opened her eyes, she looked around groggily as her eyes focused on the ancient pattern of the mosquito net
เมื่อเธอลืมตาขึ้นเธอมองไปรอบ ๆ อย่างหงุดหงิดเมื่อดวงตาของเธอจดจ่ออยู่กับรูปแบบโบราณของมุ้ง
 For a moment there, she thought that she was dreaming
สักครู่เธอคิดว่าเธอกำลังฝันอยู่
 “Rumble -” The hungry belly started to protest, making her consciousness slowly return, as memories flashed in her mind reminding her where she was
"เสียงกระหึ่ม -" ท้องที่หิวเริ่มประท้วงทำให้จิตสำนึกของเธอค่อยๆกลับมาในขณะที่ความทรงจำในใจของเธอก็เตือนเธอว่าเธออยู่ที่ไหน
 She put a hand and touched her forehead, and muttered: “So this is not a dream
เธอเอามือจับที่หน้าผากของเธอและพูดพึมพำ: "นี่ไม่ใช่ความฝัน
” She finally rolled out of bed, washed up and changed
"ในที่สุดเธอก็ลุกขึ้นจากเตียงล้างและเปลี่ยน
 Chun Jian quickly prepared lunch and brought it into the room
จุนเจียนรีบเตรียมอาหารกลางวันและนำมันเข้ามาในห้อง
 After lunch, she took the prescription that she had painstakingly written down last night and walked towards Sima Lie’s study
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเธอได้รับใบสั่งยาที่เธอเขียนขึ้นอย่างระมัดระวังลงในคืนสุดท้ายและเดินต่อการศึกษาของ Sima Lie
 When Sima Lie saw Sima You Yue, he was somewhat surprised
เมื่อ Sima Lie ได้เห็น Sima You Yue เขารู้สึกประหลาดใจบ้าง
 Wasn’t it only last night that she said that the next two days she would be busy reading in her own room? Why was she out so soon? She couldn’t sit still for just two days? Or…did anything happen? “Grandfather, I have a matter to ask you
ไม่ใช่คืนสุดท้ายที่เธอบอกว่าในอีก 2 วันข้างหน้าเธอจะอ่านหนังสือในห้องของตัวเองไม่ได้? 
” She straightened her back and looked at him earnestly
"เธอหันหลังให้เธอและมองเขาอย่างจริงจัง
 “What is the matter?” When Sima Lie saw Sima You Yue’s serious appearance, he waved his hands and signaled for the bodyguards to exit
"อะไรคือเรื่อง?" เมื่อ Sima โกหกเห็นภาพจริง ๆ ของ Sima You Yue เขาโบกมือให้มือและส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดออก
 Sima You Yue pulled a chair and sat down across from his desk and said: “Grandfather, do you know why can’t I cultivate?”
Sima You Yue ดึงเก้าอี้และนั่งลงจากโต๊ะทำงานและพูดว่า: "ปู่คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่ปลูกฝังได้?"