Chapter 40 Chapter 40: “Eating what’s hers, Sleeping what’s hers” When Sima You Yue returned to the cave this time round, Wu Lingyu was deep in meditation
บทที่ 40 บทที่ 40: "การกินอะไรคือของเธอการนอนหลับของเธอ" เมื่อคุณกลับมาที่ถ้ำในช่วงเวลานี้คุณหวู่ Lingyu กำลังนั่งสมาธิ
 However, once he sensed her presence, he came out of his meditative state and opened his eyes
อย่างไรก็ตามเมื่อเขารู้สึกถึงการปรากฏตัวของเธอแล้วเขาก็ออกมาจากสภาพที่สมาธิและเปิดตา
 “You’re back? Do you know where exactly we are now?” Wu Lingyu asked her
"คุณกลับมาแล้ว? 
 “Don’t you know where we are? Didn’t you come here on your own?” She countered
"คุณไม่รู้หรอกว่าเราอยู่ที่ไหน 
 “I only know that we are in the Pu Luo mountain range
"ฉันรู้แค่ว่าเราอยู่ในเทือกเขาปู่ลูเท่านั้น
 After arriving here, I encountered some things and now I’m not sure where we are exactly
หลังจากมาถึงที่นี่ฉันพบบางสิ่งบางอย่างและตอนนี้ฉันไม่แน่ใจว่าเราอยู่ตรงไหน
” He replied
" เขาตอบ
 “We are in the innermost region of the Pu Luo Mountain Range
"เราอยู่ในบริเวณด้านในสุดของเทือกเขาปู่ลู
” She replied
" เธอตอบ
 “I was sent here by a Teleportation Array but yet here you are, all intact surviving on your own in the most dangerous region
"ฉันถูกส่งมาที่นี่โดย Teleportation Array แต่ยังอยู่ที่นี่คุณทั้งหมดที่ยังหลงเหลืออยู่รอดด้วยตัวคุณเองในพื้นที่ที่อันตรายที่สุด
 You’re really lucky to be alive and did not end up in some Spirit Beast’s stomach
คุณโชคดีจริงๆที่ได้มีชีวิตอยู่และไม่ได้อยู่ในท้องของ Spirit Beast
” “We’re actually so deep in
"" เราจริงลึกเข้าไป
” He mumbled
"เขาพึมพำ
 “Well, you’ve been here for such a long time already, why don’t you tell me how did you survive out here? How is it that no Spirit Beasts have come to find trouble with you? They are very hostile to humans
"คุณมาที่นี่เป็นเวลานานแล้วทำไมคุณไม่บอกฉันว่าคุณรอดจากที่นี่ได้อย่างไร? 
” Sima You Yue was startled for a moment as she herself pondered on why she had never encountered any Spirit Beasts despite staying here for so long
Sima You Yue ตกใจครู่หนึ่งขณะที่เธอเองครุ่นคิดว่าทำไมเธอไม่เคยพบ Spirit Beasts ใด ๆ แม้ว่าจะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน
 Before, she had thought that there were no Spirit Beasts living out here, however Ya Guang had just told her that there were Spirit Beasts in the vicinity
ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าไม่มี Spirit Beasts อาศัยอยู่ที่นี่อย่างไร Ya Guang ได้บอกเธอว่ามี Spirit Beasts อยู่ใกล้ ๆ
 Was it because of Crimson Flame’s presence that had deterred the other Spirit Beasts? She knew that in this world, the hierarchy of Spirit Beasts were strictly revered
เป็นเพราะการปรากฏตัวของ Crimson Flame ที่ขัดขวาง Spirit Beasts อื่น ๆ หรือไม่? 
 From Little Roar’s reaction and the leap in her cultivation advancement when she contracted with Crimson Flame, she had gathered that his identity was not so simple
จากปฏิกิริยาของ Little Roar และการก้าวกระโดดในความก้าวหน้าด้านการเพาะปลูกของเธอเมื่อเธอหดตัวด้วย Crimson Flame เธอได้รวบรวมว่าอัตลักษณ์ของเขาไม่ง่ายนัก
 It must have been the pressure he emitted that had scared the other Spirit Beasts in the vicinity, hence this entire canyon was so peaceful
มันต้องเป็นแรงกดดันที่เขาปล่อยออกมาซึ่งทำให้ Spirit Beasts ต่างๆในบริเวณใกล้เคียงกลัวเพราะฉะนั้นหุบเขาทั้งสองแห่งจึงเงียบสงบ
 Even the divine ranked Spirit Beasts are so fearful of it, it made her wonder what kind of monstrous entity did she have a contract with? Wu Lingyu looked at Sima You Yue who was deep in contemplation and asked: “Do you know the reason?” “How would I know?” She shrugged it off
แม้แต่เทพศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับการจัดอันดับจาก Spirit Beast ก็น่ากลัวมากมันทำให้เธอประหลาดใจว่าเธอมีสัญญาอะไรแบบนี้ 
 “Don’t forget that I’m a renowned trash
อย่าลืมว่าฉันเป็นถังขยะที่มีชื่อเสียง
 How would I know such a thing?” “Didn’t you say that rumours aren’t credible?” he flashed her an enigmatic smile
ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะ? "" คุณไม่ได้บอกข่าวลือดังกล่าวว่าไม่น่าเชื่อถือหรอกหรือ? "เขาประกายรอยยิ้มให้เธอ
 “Haven’t you heard of the saying? To take something with a pinch of salt?” She glanced at him and brought out a pot as she got ready to prepare dinner
"คุณไม่เคยได้ยินคำพูด? 
 Since he was here, she wouldn’t be able to cultivate now, might as well prepare something to eat
ตั้งแต่ที่มาที่นี่เธอก็ยังไม่สามารถเพาะปลูกได้เช่นกันและเตรียมอาหารให้กิน
 “Didn’t you just eat?” Wu Lingyu looked at her puzzled
"คุณไม่กินแค่เหรอ?" Wu Lingyu มองที่เธองงงวย
 She looked at him and said defensively: “Wasn’t that all shared with you and Little Roar? It’s almost night soon, it’s obviously time for dinner
เธอมองไปที่เขาและพูดอย่าง defensively: "ไม่ใช่ว่าทั้งหมดที่ใช้ร่วมกับคุณและคำราม? 
” After saying, she looked around and put the pot back into the interspatial ring
"หลังจากพูดว่าเธอมองไปรอบ ๆ และใส่หม้อกลับเข้าไปในวงแหวนรอบนอก
 She left the cave and took all her cooking utensils out and started preparing dinner
เธอออกจากถ้ำและเอาเครื่องใช้ปรุงอาหารทั้งหมดของเธอออกและเริ่มเตรียมอาหารค่ำ
 Wu Lingyu thought about things for a bit and he got off the bed and headed out and watched her prepare dinner
Wu Lingyu คิดถึงเรื่องเล็กน้อยและเขาก็ลุกขึ้นยืนและเดินออกไปและเฝ้าดูเธอเตรียมอาหารเย็น
 There was a pot that was simmering and in it was some rice grains with water
มีหม้อที่ต้มและในบางส่วนเป็นข้าวกับน้ำ
 She was on the other side, frying up some dishes
เธออยู่ด้านอื่นทอดขึ้นจาน
 “Are you like this at home too?” He asked
"คุณเป็นแบบนี้ที่บ้านไหม" เขาถาม
 He had only heard her reputation as a trash, but did not know that she was so skilled in cooking
เขาได้ยินชื่อเสียงของเธอว่าเป็นถังขยะ แต่ไม่รู้ว่าเธอมีฝีมือในการทำอาหาร
 She was effortlessly frying up the dishes, in a practised manner
เธอกำลังทอดจานอย่างนุ่มนวล
 Her cooking skills were even better than the restaurants out there
ทักษะการทำอาหารของเธอดียิ่งกว่าร้านอาหารนอกบ้าน
 “Yeah
"ใช่
” She snuck a glance at him and was inwardly praising this world’s medicines and elixirs
"เธอแอบมองเขาและกำลังยกย่องสรรเสริญยาและยาแก้ไข้ของโลกนี้
 He had such a deep gnash across his stomach just the other day and now here he was speaking to her as if it was nothing
เขาเคยหายใจไม่ทันกัดกร่อนในท้องของเขาในวันอื่น ๆ และตอนนี้เขากำลังพูดกับเธอราวกับว่ามันไม่มีอะไร
 This world’s medicine was simply too incredible! If it was in her past world, one with such a wound would have to stay in bed for months to be doing what he was doing now
ยาของโลกนี้เป็นเพียงแค่เหลือเชื่อเกินไป! 
 It merely took him a few hours and he could get out of bed
ใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงเขาก็ลุกขึ้นจากเตียง
 Wu Lingyu was leaning against the wall at the entrance and just watched her cook silently
Wu Lingyu ยืนพิงกำแพงทางเข้าและเฝ้าดูแม่ครัวของเธอเงียบ ๆ
 After Sima You Yue finished dishing up the food, she had prepared two portions and set them on the table
หลังจากที่ซิม่ายูยูเสร็จอาหารจานเด็ดขาดเธอได้เตรียมไว้สองส่วนแล้ววางไว้บนโต๊ะ
 “Powerful cultivators like you have no need to eat, so if you don’t want to eat, you can just leave it there
"ผู้เพาะปลูกที่มีประสิทธิภาพเช่นที่คุณไม่จำเป็นต้องกินดังนั้นหากคุณไม่ต้องการกินคุณก็สามารถทิ้งไว้ที่นั่นได้
” “Although I don’t feel hunger, after watching you working so hard and pouring so much effort into this meal, I would like to try some
"" ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้สึกหิว แต่หลังจากที่ได้เฝ้าดูคุณทำงานอย่างหนักและทุ่มเทความพยายามอย่างมากให้กับมื้อนี้ฉันก็อยากจะลองทำ
” Under the silvery moonlight, the two of them ate out under the blanket of glittering stars, with the occasional roars from the Spirit Beasts echoing in the canyon as an accompaniment
"ภายใต้แสงจันทร์สีเงินทั้งสองของพวกเขากินภายใต้ผ้าห่มของดาวที่เร่าร้อนด้วยเสียงคำรามเป็นครั้งคราวจาก Spirit Beasts สะท้อนในหุบเขาเป็น accompaniment
 Because it was rather late, she had only cooked porridge and two simple dishes
เพราะมันเป็นช่วงปลายค่อนข้างเธอเพิ่งทำโจ๊กและอาหารง่ายๆ
 Although it was only two simple dishes, the taste was simply out of this world and for someone who was rarely interested in food, he couldn’t help himself but had a second bowl
แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ 2 จานที่เรียบง่าย แต่รสชาติก็ออกมาจากโลกใบนี้และสำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบอาหารเขาก็ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ แต่มีชามที่สอง
 After she finished her meal, she put her bowl down and looked at him
หลังจากที่เธอกินอาหารเสร็จแล้วเธอก็ใส่ชามลงและมองเขา
 “I’ll leave the dish washing to you
"ฉันจะทิ้งจานล้างให้คุณ
” “You want me to wash the dishes?!” Wu Lingyu thought that he had heard wrong
"คุณต้องการให้ฉันล้างจานหรือไม่?" Wu Lingyu คิดว่าเขาได้ยินผิด
 Since young, he had never needed to do such menial tasks and now in this lower realm, someone that he could crush easily like an ant was actually asking him to wash the dishes? “Of course, since I prepared the meal, it’s only right that you wash the dishes
ตั้งแต่เด็กเขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้และตอนนี้ในดินแดนที่ต่ำกว่าคนที่เขาสามารถบดได้อย่างง่ายดายเช่นมดเป็นจริงขอให้เขาล้างจาน? 
” She answered in a straightforward manner, as if it was a matter of fact
"เธอตอบอย่างตรงไปตรงมาราวกับว่ามันเป็นเรื่องจริง
 “Don’t forget that I’m akin to your employer, I asked you to accompany me and I’m even giving you a reward
"อย่าลืมว่าฉันคล้ายกับนายจ้างของคุณฉันขอให้คุณมากับฉันและฉันก็ให้คุณได้รับรางวัล
” He scoffed as he ‘gently reminded’ her
"เขาเยาะเย้ยขณะที่เขาเตือนตัวเธออย่างอ่อนโยน
 “You said that you would give me two advancement pills but what happens if you fall back on your promise? Why don’t you give me half of the reward first so that we can officiate this employment
"คุณบอกว่าคุณจะให้ฉันสองยาก้าวหน้า แต่สิ่งที่เกิดขึ้นถ้าคุณถอยกลับไปในคำมั่นสัญญาของคุณ? 
” She stretched her hands out and looked at him in earnest
"เธอเหยียดมือออกและมองเขาอย่างจริงจัง
 Under the glowing moon, Wu Lingyu looked at the small hand in front of him that was as smooth as jade
ภายใต้ดวงจันทร์ที่เร่าร้อน Wu Lingyu มองไปที่มือเล็ก ๆ ข้างหน้าเขาที่นุ่มนวลเหมือนหยก
 He suddenly had the urge to reach out and hold this hand
เขาก็มีความต้องการที่จะยื่นมือออกและจับมือนี้ไว้
 He wanted to know how it felt to hold onto this hand
เขาอยากรู้ว่ารู้สึกอย่างไรที่จะจับมือ
 But it was only a passing thought that flashed by
แต่มันเป็นเพียงความคิดที่ผ่านมาที่กระพริบด้วย
 He wasn’t a person that was attracted by woman and held no interest in them and their antics
เขาไม่ได้เป็นคนที่ถูกดึงดูดโดยผู้หญิงและไม่สนใจพวกเขาและการแสดงตลกของพวกเขา
 He swiftly retrieved a small jade bottle from his own space and placed it in her hands before he walked back into the cave
เขารีบหยิบขวดหยกขนาดเล็กจากอวกาศของตัวเองและวางไว้ในมือของเธอก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในถ้ำ
 Sima You Yue pulled the stopper off and took a whiff, as a gentle and mellow fragrance drifted out
Sima You Yue ดึงปลั๊กออกและเอาน้ำตาออกมาเป็นกลิ่นหอมอ่อนโยนและกลมกลืนลอยออกมา
 “Little Spirit
"วิญญาณเล็ก ๆ น้อย ๆ
” She called out
"เธอโทรออก
 “What is it?” “Since your former master was an alchemist master, then you should be familiar with the various medicinal pills
"อะไรกันเนี่ย?" "ตั้งแต่นายท่านเดิมเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุแล้วคุณควรจะคุ้นเคยกับยาเม็ดต่างๆ
 You should be able to determine what medicinal pill this is, right? Can you help me identify and see if this is really an advancement pill?” Little Spirit took the jade bottle from her hands and took a look
คุณควรจะสามารถระบุได้ว่ายาตัวนี้ใช่มั้ย? 
 “Yes it is
"ใช่แล้ว
 Moreover, it’s the highest grade advancement pill at that
นอกจากนี้ยังเป็นยาเม็ดความก้าวหน้าสูงสุดที่นั่น
” “All’s good then
"" ทุกอย่างดีแล้ว
” When she heard Little Spirit’s answer, she smiled and happily went to wash the dishes, almost seemingly humming a tune while washing
เมื่อเธอได้ยินคำตอบของ Little Spirit เธอก็ยิ้มและเดินไปล้างจานได้
 After she had finished tidying everything up, she habitually went for a short walk after a meal and strolled about the canyon to aid her in the digestion of food
หลังจากที่เธอได้ทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเธอมักเดินไปเดินเล่นหลังอาหารและเดินเล่นไปตามหุบเขาเพื่อช่วยในการย่อยอาหาร
 After her stroll, she returned to the cave
หลังจากเดินเล่นเธอก็กลับไปที่ถ้ำ
 Wu Lingyu was lying in bed resting when he suddenly sensed a shadow cast upon him
Wu Lingyu กำลังนอนอยู่บนเตียงนอนพักอยู่เมื่อรู้สึกว่าเขาเป็นเงาบนเขา
 He opened his eyes and snapped: “What are you doing?” “Move further in
เขาเปิดตาและกรีด: "คุณกำลังทำอะไร?" "เดินเข้าไปข้างใน
” Sima You Yue gestured
"สีมาคุณ Yue gestured
 “Why?” “I want to sleep and you are right in the middle of the bed, occupying the whole bed
"ทำไม?" "ฉันต้องการนอนหลับและคุณอยู่ตรงกลางเตียงนอนทั้งเตียง
 Move over
เลื่อนไป
” Saying which, she sat down by the edge and started removing her shoes
"เธอนั่งลงข้างขอบและถอดรองเท้าออก
 “No
“ไม่มี
” Wu Lingyu refused to budge
Wu Lingyu ปฏิเสธที่จะขยับตัว
 “Why? She sat up and looked at him, puzzled
"ทำไม? 
 “I don’t like to sleep with someone else as well, but this is my bed and it’s the only one I have
"ฉันไม่ชอบนอนกับคนอื่นเช่นกัน แต่นี่เป็นเตียงของฉันและเป็นคนเดียวที่ฉันมี
 May I ask if you have one?” “No
ฉันขอถามว่าคุณมีไหม? "" ไม่ใช่
” He replied
" เขาตอบ
 Usually all these basic necessities were all arranged for him, there was no need for him to bother about such trivial matters
สิ่งเหล่านี้จำเป็นต้องจัดเตรียมไว้สำหรับเขาโดยทั่วไปไม่จำเป็นต้องให้เขารำคาญเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้
 That was why he never had any of such things like a bed in his own interspatial ring
นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่เคยมีสิ่งต่างๆเช่นเตียงในวงแหวนของเขาเอง
 “That won’t do
"จะไม่ทำ
” She frowned
"เธอขมวดคิ้ว
 “Now there’s only one bed, if we’re not going to sleep together, where am I going to sleep? Or why don’t you give me back my bed
"ตอนนี้มีเพียงเตียงเดียวถ้าเราไม่ได้ไปนอนด้วยกันฉันจะไปนอนที่ไหน? 
” She continued to remove her other shoe and when she saw that he did not move, she pushed him in
"เธอยังคงถอดรองเท้าอื่น ๆ ออกและเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้เดินเธอผลักเขาเข้ามา
 “Wu Lingyu, this is MY bed!” She yelled at him
"Wu Lingyu นี่เป็นเตียงของฉัน!" เธอตะโกนใส่เขา
 “It’s mine now
"มันเป็นของฉันตอนนี้
” He replied in a faint voice
"เขาตอบด้วยเสียงจาง
 When he saw that she touched him, he subconsciously reached out and patted her hand away
เมื่อเขาเห็นว่าเธอแตะต้องเขาเขาก็ค่อยๆเอื้อมมือออกไปและตบมือของเธอออกไป
 Sima You Yue’s hand stiffened in a conditioned reflex and she thrusted her hand out like a knife towards Wu Lingyu
มือ Sima You Yue แข็งตัวในการสะท้อนที่มีเงื่อนไขและเธอดึงมือของเธอออกมาเหมือนมีดต่อ Wu Lingyu
 From a simple push, everything escalated into a fight
จากการผลักดันอย่างเรียบง่ายทุกสิ่งทุกอย่างก็ได้เข้าต่อสู้
 Her moves were fast, accurate and ruthless but Wu Lingyu did not fare any worse and he kept up with her moves although he was lying down
การเคลื่อนไหวของเธอรวดเร็วรวดเร็วถูกต้องและไร้ความปรานี แต่ Wu Lingyu ไม่ได้แย่ลงไปกว่านี้และเขาก็ยังขยับตัวอยู่กับการเคลื่อนไหวของเธอแม้ว่าเขาจะนอนลงก็ตาม
 Eventually, they fought to a standstill
ในที่สุดพวกเขาต่อสู้เพื่อหยุดนิ่ง
 When she saw that she could not win him, she stopped and immediately flipped on top of him with her two hands supporting her
เมื่อเธอเห็นว่าเธอไม่สามารถเอาชนะเขาได้เธอก็หยุดและพลิกมือลงบนเขาด้วยมือทั้งสองข้างช่วยเธอ
 She was face to face with him and saw that his entire face was black
เธอกำลังเผชิญหน้ากับเขาและเห็นใบหน้าของเขาดำทั้งหมด
 She then roared at him: “Do you have any obsessive compulsive disorder or are you just crazy? It’s just two men sleeping on the same bed! Is there a need for such a big reaction?!”  
จากนั้นเธอก็ตะโกนใส่เขา: "คุณมีโรคประสาทครอบงำหรือคุณบ้าแค่ไหน?