Chapter 6 Chapter 6:     “It’s time to leave now
บทที่ 6 บทที่ 6: "ถึงเวลาแล้วที่จะจากไป
” The teaching instructor spoke as Soo Hyuk accepted the sword
"อาจารย์ผู้สอนบอกว่าซูฮยอกยอมรับดาบ
 ‘Time to leave?’ Soo Hyuk was baffled by what the teaching instructor said
'เวลาที่จะออก?' Soo Hyuk งุนงงกับสิ่งที่อาจารย์ผู้สอนบอก
 ‘What the, was the rabbit hunt the last quest?’ Seeing as what the instructor was saying, it didn’t seem like another quest was going to be given
"สิ่งที่กระต่ายไล่ล่าเควสล่าสุด?" เห็นว่าอาจารย์กำลังพูดอะไรอยู่
 “Go and find Codra in the central plaza
"ไปหา Codra ตรงกลางจัตุรัส
 They will take you to the place you want to go to
พวกเขาจะพาคุณไปยังที่ที่คุณต้องการไป
” The teaching instructor continued to speak
"อาจารย์ผู้สอนยังคงพูดต่อ
 “The only thing is, it will not be possible to come back to this town Oren, so if there is anything you need to do here, it’ll be good to finish what you need to here, then go
"สิ่งเดียวก็คือมันจะไม่สามารถกลับมาที่ Oren เมืองนี้ได้ดังนั้นถ้ามีอะไรที่คุณต้องทำที่นี่ก็จะเป็นการดีที่จะเสร็จสิ้นสิ่งที่คุณต้องการจากที่นี่แล้วไป
” The training instructor closed his mouth after he finished speaking
"ครูฝึกปิดปากเขาไว้หลังจากที่พูดเสร็จแล้ว
 Once the training instructor stopped speaking, Soo Hyuk greeted the instructor good-bye and turned around
เมื่ออาจารย์ผู้ฝึกสอนหยุดพูดซูฮยอกทักทายอาจารย์ผู้ดีและหันกลับมา
 ‘What should I do?’ Soo Hyuk thought to himself as he opened his inventory, placed his sword inside, and came out of the training center
'ฉันควรทำอย่างไร?' Soo Hyuk นึกถึงตัวเองขณะที่เขาเปิดคลังเก็บของเขาเอาดาบเข้าไปข้างในและออกมาจากศูนย์ฝึกอบรม
 ‘I can’t come here again…
'ฉันไม่สามารถมาที่นี่ได้อีกแล้ว ...
’ Through Codra, he could go anywhere on the continent
'ผ่าน Codra เขาสามารถไปได้ทุกที่ในทวีป
 However, if he leaves Oren, he will not be able to return again
อย่างไรก็ตามถ้าเขาออกจาก Oren เขาจะไม่สามารถกลับมาได้อีก
 ‘That means the end for the library too
'นั่นหมายถึงการสิ้นสุดของห้องสมุดด้วย
’ Not being able to return to Oren also meant that he would not be able to access the library in Oren again
'ไม่สามารถกลับไปยัง Oren ได้หมายความว่าเขาจะไม่สามารถเข้าถึงห้องสมุดใน Oren ได้อีก
 ‘What if there was a book that was only in here?’ What if there was a book that existed only at the Oren library? Soo Hyuk would never be able to read it unless he deleted his character and replayed with a new character
'เกิดอะไรขึ้นถ้ามีหนังสืออยู่ในที่นี้?' ถ้ามีหนังสือที่มีอยู่ในห้องสมุดของ Oren? 
 ‘I need to save after all…
'ฉันจำเป็นต้องช่วยหลังจากทั้งหมด ...
’ Soo Hyuk frowned
'Soo Hyuk ค่อยๆขุ่นเคือง
 If he was able to return, he was going to save money then return
ถ้าเขาสามารถกลับมาได้เขาก็จะประหยัดเงินแล้วกลับมา
 But, since he is unable to return, he needed to save 50 gold
แต่เนื่องจากเขาไม่สามารถกลับมาได้เขาจำเป็นต้องประหยัดเงิน 50 เหรียญ
 ‘The amount of gold I have…
'ปริมาณทองที่ฉันมี ...
’ Soo Hyuk decided to save 50 gold and checked to see how much gold he possessed currently
'ซูฮยอกตัดสินใจที่จะเก็บเงิน 50 เหรียญทองและตรวจดูว่าเขามีทองอยู่มากแค่ไหน
 ’33 gold…
'33 ทองคำ ...
’ At the moment, he possessed only 17 gold that he acquired through the quests
"ในตอนนี้เขามีแค่ 17 ทองที่ได้มาจากเควสเท่านั้น
 He needed another 33 more to move forward
เขาต้องการอีก 33 คนเพื่อก้าวไปข้างหน้า
 ‘It’ll come down to how much rabbit hide is going to be sold for
'มันจะลงมาเท่าไหร่กระต่ายซ่อนจะขาย
’ Soo Hyuk thought to himself as he checked his gold and looked at the rabbit hide left over from completing the quest
ซูฮยอกคิดกับตัวเองขณะที่ตรวจสอบทองคำของเขาและมองไปที่กระต่ายที่เหลือจากการทำภารกิจเสร็จสิ้น
 At the start of this town, ‘Oren,’ only rabbits existed
ในช่วงเริ่มต้นของเมืองนี้ 'Oren' มีเพียงกระต่ายเท่านั้น
 There were no wolves, foxes, bears, or any other monsters
ไม่มีหมาป่าจิ้งจอกหมีหรือมอนสเตอร์ตัวอื่น ๆ
 In other words, the only way to earn money was to acquire an item dropped by a rabbit and selling it
กล่าวอีกนัยหนึ่งวิธีเดียวที่จะได้รับเงินคือการได้รับสินค้าที่กระต่ายลดลงและขายได้
 And, the only item that a rabbit dropped at this place, ‘Oren,’ was rabbit’s hide
และรายการเดียวที่กระต่ายทิ้งไว้ที่นี้คือ 'Oren' เป็นที่ซ่อนของกระต่าย
 Shriek! Shortly, Soo Hyuk arrived at the store and took out the rabbit’s hide from his inventory
กรีดร้อง! 
 And he approached the storeowner, Tara and held it out
เขาเดินเข้ามาหาเจ้าของร้านทาร่าและยื่นมันออก
 “How much would you purchase this for?” Tara put her head down as Soo Hyuk spoke and looked at the rabbit hide he had held out
"เธอซื้ออะไรแบบนี้มาก?" ทาราวางหัวลงขณะที่ซูฮยอกพูดและมองไปที่กระต่ายที่ซ่อนไว้
 And, with a perplexed expression, she looked at Soo Hyuk again and spoke
และด้วยท่าทางที่งงงวยเธอมอง Soo Hyuk อีกครั้งและพูด
 “Sorry
“ขอโทษ
” “……?” “I won’t purchase one hide
"" ...... ? "" ฉันจะไม่ซื้อหนึ่งซ่อน
 You have to bring at least 4 hides in order for me to give you 1 gold
คุณต้องนำอย่างน้อย 4 ซ่อนเพื่อให้ฉันเพื่อให้คุณทอง 1
” Tara’s response of saying sorry puzzled Soo Hyuk, so when Tara finished speaking, there was nothing he could say
"คำตอบของ Tara ทำให้เสียใจ Soo Hyuk ดังนั้นเมื่อ Tara พูดเสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรที่เขาจะพูดได้
 Soo Hyuk withdrew the rabbit hide he held out and put it into his inventory
ซูฮยอกดึงเอากระต่ายที่ซ่อนไว้ออกและนำไปวางไว้ในคลังของเขา
 “Oh, I see
"อ้อเข้าใจแล้ว
 4 hides for 1 gold
4 ซ่อนสำหรับ 1 ทอง
” And then after, he shook his head as if he understood and came out of the store
"แล้วหลังจากนั้นเขาก็ส่ายหัวราวกับว่าเขาเข้าใจและออกมาจากร้าน
 Soo Hyuk had a lost look on his face as he began walking and thought to himself
ซูฮยอกมีใบหน้าที่หายไปบนใบหน้าของเขาขณะที่เขาเริ่มเดินและคิดถึงตัวเอง
 ‘I thought I would at least be able to get 1 gold for 1 rabbit hide…
'ฉันคิดว่าฉันอย่างน้อยจะสามารถที่จะได้รับ 1 ทองสำหรับกระต่าย 1 ซ่อน ...
’ He thought he’d be able to get at least 1 gold no matter what
"เขาคิดว่าเขาจะสามารถได้ทองอย่างน้อย 1 อย่างไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
 Or wouldn’t he be able to get 2 gold? What do I do if it’s more than the price? He anticipated the offering price
หรือเขาจะไม่สามารถได้รับทอง 2? 
 However, they don’t purchase only one hide? ‘If it’s 4 hides for 1 gold…’ Soo Hyuk calculated
แต่พวกเขาไม่ได้ซื้อเพียงหนึ่งซ่อน? 
 ‘It’s 33 gold
มันเป็นทองคำ 33
’ He needed 33 gold
เขาต้องการเงิน 33 เหรียญ
 ‘4 multiplied by 33 is…
'4 คูณด้วย 33 คือ ...
’ Soo Hyuk frowned as he finished calculating
ซูฮยอกค่อยๆขุ่นเคืองขณะที่คิดคำนวณเสร็จแล้ว
 ‘132 hides?’ In order to make 33 gold he needed 132 rabbit hides
'132 ซ่อน?' เพื่อที่จะทำทอง 33 เขาต้องการหนังกระต่าย 132 ตัว
 132 hides were not a small amount
132 ซ่อนไม่ได้เป็นจำนวนเงินที่น้อย
 Even if the item was dropped every time he caught a rabbit, he would still have to catch 132 rabbits
แม้ว่าสินค้าจะถูกทิ้งทุกครั้งที่เขาจับกระต่ายเขาก็ยังคงต้องจับกระต่าย 132 ตัว
 ‘Fine
'ละเอียด
’ Soo Hyuk frowned as he thought about the immense amount of 132 hides, but soon stopped frowning
'Soo Hyuk ขมวดคิ้วขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับจำนวนเงินที่มากถึง 132 หนัง แต่ในไม่ช้าก็หยุดยั้งคิดมาก
 ‘Let’s try until I get exhausted
'ลองมาจนฉันหมดแรง
’ The first time he killed a rabbit, he was repulsed because of the realistic graphic
'ครั้งแรกที่เขาฆ่ากระต่ายเขาถูกขับไล่เนื่องจากกราฟิกที่สมจริง
 However, from the second rabbit, he felt like he came inside a real novel, which built his interest
อย่างไรก็ตามจากกระต่ายที่สองเขารู้สึกเหมือนเขาเข้ามาในนวนิยายจริงซึ่งสร้างความสนใจของเขา
 Soo Hyuk pledged to himself to hunt until he lost interest and became tired
ซูฮยอกให้คำมั่นสัญญากับตัวเองในการล่าสัตว์จนกระทั่งเขาสูญเสียความสนใจและเหนื่อยล้า
 “Ah! I told you not to steal!” “Bullshit, what do you mean steal, can’t you see the hide came to me? I’m the one who gave the first punch, and you’re the one that stole
“อา! 
” A short while after Soo Hyuk made a pledge to himself, he was able to come out of the town
ไม่นานหลังจากซูฮยอกทำสัญญากับตัวเองเขาก็สามารถออกไปจากเมืองได้
 Outside of town, there were a lot more users than before, fighting over ownership of the rabbits
นอกเมืองมีผู้ใช้จำนวนมากขึ้นกว่าก่อนต่อสู้กับกรรมสิทธิ์ของกระต่าย
 Soo Hyuk passed these users and continued walking
ซูฮยอกเดินผ่านผู้ใช้เหล่านี้และเดินต่อไป
 ‘Wow, there’s a lot here too
'ว้าวมีมากที่นี่ด้วย
’ Soo Hyuk arrived at the place he caught rabbits in order to complete his quest and was unable to stop walking
ซูฮยอกมาถึงที่ที่เขาจับกระต่ายเพื่อทำภารกิจให้เสร็จสมบูรณ์และไม่สามารถหยุดเดินได้
 A minute ago, there were more rabbits than users, but now there were more users than rabbits
เมื่อไม่นานมานี้มีกระต่ายมากกว่าผู้ใช้ แต่ตอนนี้มีผู้ใช้มากกว่ากระต่าย
 Of course there were less users than the town entrance, but to catch 132 rabbits, Soo Hyuk headed for a place with no competition and continued walking
แน่นอนว่ามีผู้ใช้น้อยกว่าทางเข้าเมือง แต่เพื่อจับกระต่าย 132 ตัว Soo Hyuk มุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ไม่มีการแข่งขันและเดินต่อไป
 ‘I can do it here
ฉันสามารถทำมันได้ที่นี่
’ Soo Hyuk continued walking until he found a place where there were less users than rabbits and stopped his steps
ซูฮยอกเดินต่อไปจนกว่าเขาจะพบที่ซึ่งมีผู้ใช้น้อยกว่ากระต่ายและหยุดทำตามขั้นตอนของเขา
 He then began to hunt
จากนั้นเขาก็เริ่มล่าสัตว์
   * * *   “Sigh
* * * "ถอนหายใจ
” Soo Hyuk let out a long sigh as he came out of the capsule
"Soo Hyuk ถอนหายใจเป็นเวลานานขณะที่เขาออกมาจากแคปซูล
 Soo Hyuk’s face was filled with regret
ใบหน้าของ Soo Hyuk เต็มไปด้วยความเสียใจ
 ‘I was only able to catch 70 rabbits
'ฉันสามารถจับ 70 กระต่ายเท่านั้น
’ His face was filled with regret because he was unable to fulfill his goal
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจเพราะเขาไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้
 He had only caught 70 rabbits
เขาจับช้างได้ 70 ตัวเท่านั้น
 His goal of 132 rabbits was far from sufficient
เป้าหมายของเขาที่ 132 กระต่ายอยู่ไกลจากที่เพียงพอ
 ‘Hide is 50 pieces
'ซ่อนเป็น 50 ชิ้น
’ The problem was that the drop ratio was also regretful
ปัญหาก็คืออัตราส่วนการลดลงยังเป็นเรื่องน่าเศร้า
 The drop ratio was worse than he thought
อัตราส่วนการลดลงแย่กว่าที่เขาคิด
 He caught 70 rabbits but was only able to get 50 hides
เขาจับ 70 กระต่าย แต่สามารถเก็บได้ 50 เม็ด
 Actually, he already had 1 hide to start off with, which meant he received 49 hides
ที่จริงแล้วเขามี 1 ซ่อนเพื่อเริ่มต้นด้วยซึ่งหมายความว่าเขาได้รับ 49 ซ่อน
 ‘I should be able to receive more tomorrow
ฉันควรจะได้รับพรุ่งนี้มากขึ้น
’ Today, he completed a couple different quests, so he couldn’t say that he spent a lot of time hunting
"วันนี้เขาได้ทำเควสที่แตกต่างกันไปสองสามครั้งดังนั้นเขาจึงไม่สามารถพูดได้ว่าเขาใช้เวลาไปกับการล่าสัตว์เป็นจำนวนมาก
 Tomorrow there are no quests to complete, so he should be able to spend all his time on hunting
พรุ่งนี้ไม่มีเควสให้เสร็จสมบูรณ์ดังนั้นเขาควรจะสามารถใช้เวลาได้ตลอดเวลาในการล่าสัตว์
 ‘Would I be able to collect 132 hides
'ฉันจะสามารถเก็บหนังซ่อนได้กี่ชิ้น
’ But he was not certain he would be able to collect 132 hides
'แต่เขาไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถเก็บหนังซ่อนได้
 Soo Hyuk thought to himself as he approached the computer
ซูฮยอกคิดกับตัวเองขณะที่เขาเข้าหาคอมพิวเตอร์
 Pangaea’s official homepage opened an hour after the servers had opened
หน้าแรกอย่างเป็นทางการของ Pangaea เปิดขึ้นหลังจากเปิดเซิร์ฟเวอร์แล้วหนึ่งชั่วโมง
 Soo Hyuk decided he would check what types of information would be up
ซูฮยอกตัดสินใจว่าจะตรวจสอบข้อมูลประเภทใดบ้าง
 “Hmm
“อืมมม
” There were a lot more information up on the official homepage than he thought
"มีข้อมูลมากขึ้นบนหน้าแรกอย่างเป็นทางการมากกว่าที่เขาคิด
 There were considerable amounts of information not only from the company but from users posted
มีข้อมูลจำนวนมากไม่เพียง แต่จาก บริษัท แต่จากผู้ใช้ที่โพสต์
 “There’s not much information regarding the library…” However, there was not much information regarding the library
"ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับไลบรารีเลย ... " อย่างไรก็ตามไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับห้องสมุดมากนัก
 “Does each library need different things
"ห้องสมุดแต่ละแห่งต้องการสิ่งที่แตกต่างกันหรือไม่
” The information that was posted about the library was that you were unable to blindly use it and the qualifications needed in order to access it
"ข้อมูลที่โพสต์เกี่ยวกับไลบรารีคือคุณไม่สามารถสุ่มสี่สุ่มห้าใช้ข้อมูลนี้และคุณสมบัติที่จำเป็นในการเข้าถึงห้องสมุด
 “Nobility? Subject to? What kinds of qualifications are these?” Different than Oren’s library where you need only 50 gold to access it, you needed a high ranking for the other libraries
“ไฮโซ? 
 “Is there no library you can easily access?” Soo Hyuk researched a little bit more
"ไม่มีห้องสมุดที่คุณสามารถเข้าถึงได้อย่างไร?" ซูฮยอกค้นคว้าอีกเล็กน้อย
 He wondered if there was or wasn’t a library you can access without nobility or subject to high rankings
เขาสงสัยว่ามีหรือไม่ได้เป็นห้องสมุดที่คุณสามารถเข้าถึงได้โดยไม่ต้องขุนนางหรืออยู่ในการจัดอันดับสูง
 “Oh?” While researching, Soo Hyuk shortly shouted out an exclamation
"โอ้?" ขณะกำลังค้นคว้า Soo Hyuk ร้องตะโกนออกมาไม่นาน
 “It’s good here!” Although it wasn’t a place that didn’t have any qualifications at all, there was a library that had a decent qualification
"เป็นเรื่องที่ดีที่นี่!" แม้ว่าจะไม่ใช่สถานที่ที่ไม่มีคุณสมบัติใด ๆ แต่ก็มีห้องสมุดที่มีคุณสมบัติที่ดี
 “If I change into a magician, I can access it
"ถ้าฉันเปลี่ยนเป็นหมอผีฉันสามารถเข้าถึงได้
” If his occupation were a magician right now, he would be able to access the library
"ถ้าอาชีพของเขาเป็นนักมายากลตอนนี้เขาจะสามารถเข้าถึงห้องสมุดได้
 “Matab?” Soo Hyuk checked to see where the library was located and found that it was not a state-owned library
"Matab?" Soo Hyuk ตรวจดูว่าห้องสมุดตั้งอยู่ที่ไหนและพบว่าไม่ใช่ห้องสมุดของรัฐ
 The magicians were allied with Matab, a place that held enormous influence that was more than most nations, and Matab maintained the library
นักมายากลเป็นพันธมิตรกับ Matab ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีอิทธิพลมหาศาลกว่าประเทศอื่นมากที่สุดและ Matab ก็ยังคงรักษาห้องสมุด
 “I should ask to be sent to Matab
"ฉันควรจะขอให้ส่งไปให้ Matab
” If he changed to a magician, he would be able to access it
"ถ้าเขาเปลี่ยนเป็นหมอผีเขาจะสามารถเข้าถึงได้
 And it was not very hard to change into a magician
และไม่ยากที่จะเปลี่ยนเป็นนักมายากล
 The qualifications to change into a magician were to be level 10, and to have wisdom 30
คุณสมบัติในการเปลี่ยนเป็นนักมายากลจะอยู่ในระดับ 10 และมีภูมิปัญญา 30
 Henceforth, Soo Hyuk formed a plan and stood up from his seat
จากนั้น Soo Hyuk ได้วางแผนและยืนขึ้นจากที่นั่งของเขา
 And then he came out of his room and went up to the second floor
จากนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องของเขาและเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง
 “Since I have to sleep soon…” Soo Hyuk looked through his bookcase and took out a thin book that seemed like it could be read and finished in an hour
"ตั้งแต่ฉันต้องนอนเร็ว ๆ นี้ ... " Soo Hyuk มองผ่านตู้หนังสือของเขาและหยิบหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนจะอ่านแล้วเสร็จภายในไม่กี่ชั่วโมง
 He then came back to his room and began to read the book
จากนั้นเขาก็กลับมาที่ห้องของเขาและเริ่มอ่านหนังสือ
 ‘Should I have caught 10 more rabbits, then come out
ฉันควรจะจับกระต่ายอีก 10 ตัวแล้วออกมา
’ Soo Hyuk thought to himself as he read his book
ซูฮยอกคิดกับตัวเองขณะอ่านหนังสือ
 ‘Huh?’ Soo Hyuk was baffled
โซฮยอกงงงวย
 ‘What kind of situation is this
สถานการณ์แบบนี้เป็นยังไง
’ The reason Soo Hyuk was baffled, was because of the situation he was in right now
เหตุผลที่ซูฮยอกรู้สึกงุนงงเป็นเพราะสถานการณ์ที่เขาอยู่ตอนนี้
 Until now, when Soo Hyuk read a book, he concentrated only on reading
จนถึงขณะนี้เมื่อซูฮยอกอ่านหนังสือเขาก็จดจ่ออยู่กับการอ่านเท่านั้น
 He never thought of anything else
เขาไม่เคยคิดอะไร
 However, even though he was reading a book right now, he was thinking about Pangaea
อย่างไรก็ตามแม้ว่าตอนนี้เขากำลังอ่านหนังสืออยู่ตอนนี้เขากำลังคิดถึง Pangaea
 ‘Is it because I have that much regret
เป็นเพราะฉันรู้สึกเสียใจมาก
’ He was clearly thinking about it, because of regret
"เขาคิดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะความเสียใจ
 Soo Hyuk stopped reading briefly
ซูฮยอกหยุดอ่านสั้น ๆ
 And thought about his regret
และคิดถึงความเสียใจของเขา
 Through his thoughts he was able to let go of his regrets completely and began to read his book again
ผ่านความคิดของเขาเขาก็สามารถที่จะปล่อยให้ไปจากความเสียใจของเขาอย่างสมบูรณ์และเริ่มที่จะอ่านหนังสือของเขาอีกครั้ง
 Was it because he let go of his regrets? He had no other thoughts
เป็นเพราะเขาปล่อยมือจากความเสียใจของเขา? 
 He was able to concentrate solely on the book
เขาสามารถจดจ่ออยู่กับหนังสือเล่มนี้ได้
 As such, Soo Hyuk fell into the book
เช่น Soo Hyuk ตกอยู่ในหนังสือ
   * * *   “Who’s the user with the highest level right now?” Joo Hyuk Yang asked Jang Yool
* * * "ใครเป็นผู้ใช้ที่มีระดับสูงสุดในตอนนี้?" Joo Hyuk Yang ถาม Jang Yool
 “Hold on one second
"ถือครองหนึ่งวินาที
” Jang Yool observed the key situation through his five monitors while playing the virtual reality game ‘Pangaea’ and typed on his keyboard as he replied to Joo Hyuk Yang’s question
Jang Yool ได้สังเกตสถานการณ์สำคัญผ่านทางจอภาพทั้งห้าของเขาในขณะที่เล่นเกมเสมือนจริง 'Pangaea' และพิมพ์ลงบนแป้นพิมพ์ขณะที่เขาตอบคำถามของ Joo Hyuk Yang
 And then, on one of his monitors, a new window appeared
จากนั้นจอภาพหนึ่งของเขาปรากฏหน้าต่างใหม่
 Jang Yool looked at the window and spoke
จางยุนมองทางหน้าต่างและพูด
 “A user named ‘HuntingKing
"ผู้ใช้ชื่อว่า 'HuntingKing'
’ He’s level 21
"เขาระดับ 21
” “What? Already?” Joo Hyuk Yang heard Jang Yool’s response and was astonished
" "อะไร? 
 “Even though only one day has passed?” It hasn’t even been a couple days since the game opened
"ถึงแม้ว่าจะมีแค่วันเดียวเท่านั้น" มันยังไม่ถึงสองวันนับตั้งแต่เปิดเกม
 One day, only one day had passed
อยู่มาวันหนึ่งมีเพียงวันเดียวเท่านั้น
 It was now going to be 2 days, but he was already level 21? “He is a tester
ตอนนี้กำลังจะถึง 2 วันแล้ว แต่เขาก็อยู่ในระดับ 21 แล้วล่ะ? 
” Jang Yool replied as he heard Joo Hyuk Yang’s surprised voice
จางยุนตอบขณะที่ได้ยินเสียงเซอร์ไพรส์ของ Joo Hyuk Yang
 “Oh
“โอ้
” And then Joo Hyuk Yang let out an exclamation as if he understood
"แล้วโจฮยอกหยุนก็ยกออกมาเป็นเครื่องหมายอัศเจรีย์เหมือนกับว่าเขาเข้าใจ
 “He was a tester?” Pangaea had opened after various tests were completed
"เขาเป็นผู้ทดสอบ?" Pangea ได้เปิดหลังจากการทดสอบต่างๆเสร็จสิ้น
 Not only for internal tests but testers were recruited in secret and tests progressed
ไม่เพียง แต่สำหรับการทดสอบภายใน แต่ผู้ทดสอบได้รับการคัดเลือกเป็นความลับและทดสอบความคืบหน้า
 “Of course that’s it
"แน่นอนว่าเป็นเช่นนั้น
 A general user to be 21 is irrational
ผู้ใช้ทั่วไปที่จะเป็น 21 ไม่สมเหตุผล
” It was not unheard of for a tester to reach level 21
"มันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าผู้ทดสอบถึงระดับ 21
 “How many received the title of ‘Butcher’ in Oren?” Joo Hyuk Yang asked
"กี่คนได้รับชื่อเรื่อง 'Butcher' ใน Oren?" Joo Hyuk Yang ถาม
 The game’s starting town, ‘Oren’
เกมเริ่มต้นเมือง 'Oren'
 Oren’s Butcher was a title that could only be acquired by catching 100 of Oren’s monster rabbits
บุชเชอร์ของ Oren เป็นชื่อที่สามารถรับได้ด้วยการจับกระต่ายมอนสเตอร์จาก Oren จำนวน 100 ตัว
 The title gave the option of general stats: strength, agility, stamina, and wisdom; which increased 3 each and were a title that were of great help in the early stages
ชื่อให้ตัวเลือกของสถิติทั่วไป: ความแข็งแรงความว่องไวความแข็งแกร่งและภูมิปัญญา; 
 “The percentage is 0
"เปอร์เซ็นต์คือ 0
7
7
” “Hul, that many people received it?” Joo Hyuk Yang heard Jang Yool’s response and was taken aback
"ฮัลที่หลาย ๆ คนได้รับมัน?" โจฮยอกยางได้ยินคำตอบของจางยุนและรู้สึกหงุดหงิด
 It was a title that could be acquired by catching 100 rabbits
เป็นชื่อที่สามารถหาได้โดยการจับกระต่าย 100 ตัว
 He could understand if the number of users was small, but one day has passed and the number of users exceeded 100,000 right now
เขาสามารถเข้าใจได้ถ้าจำนวนผู้ใช้มีขนาดเล็ก แต่วันหนึ่งได้ผ่านไปแล้วและจำนวนผู้ใช้เกิน 100,000 รายในขณะนี้
 Moving forward, the outlook should increase
ก้าวไปข้างหน้าแนวโน้มควรเพิ่มขึ้น
 In that type of situation, how is it 0
ในสถานการณ์ประเภทนั้นมันเป็นอย่างไร?
7%? All of those users didn’t get away from the tutorial zone and captured 100 rabbits? It was hard to believe
7%? 
 “Yes
"ใช่
” “What about the users that acquired special occupations? Are there a lot?” “Are you asking about the training engineer? Or the tamer?” Jang Yool cross-questioned the question Joo Hyuk Yang asked
"" แล้วผู้ใช้ที่ได้รับการประกอบอาชีพพิเศษล่ะ?