Chapter 12 Chapter 12:     Leah thought to herself as she stared at the man heavily concentrated in his book
บทที่ 12 บทที่ 12 Leah คิดกับตัวเองขณะที่เธอจ้องเขม็งไปยังผู้ชายที่เข้มข้นมากในหนังสือของเขา
 She was certain that the reason the man was reading the book was because he wanted to increase his stats
เธอมั่นใจว่าเหตุผลที่ผู้ชายอ่านหนังสือเป็นเพราะเขาต้องการเพิ่มสถิติของเขา
 And there was quite a high likelihood that he may believe that only the books in this place increased his stats
และมีความเป็นไปได้สูงที่เขาอาจเชื่อว่าเฉพาะหนังสือในที่นี้เท่านั้นที่เพิ่มสถิติของเขา
 ‘I should tell him
ฉันควรจะบอกเขา
’ She agonized for a brief moment and walked towards the man
"เธอช้ำในช่วงเวลาสั้น ๆ และเดินไปหาชายคนนั้น
 “Excuse me
"ขอโทษ
” She arrived in front of the man and called to him
"เธอมาถึงหน้าชายคนนั้นและเรียกเขา
 “……
“......
?” Coincidentally he had just finished reading the entire book
"บังเอิญเขาเพิ่งอ่านหนังสือเล่มนี้ทั้งหมด
 He closed it and looked at her
เขาปิดมันและมองไปที่เธอ
 His face was filled with confusion
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสับสน
 She opened her mouth
เธอเปิดปาก
 “This place is not the only place you can raise your stats
"สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่แห่งเดียวที่คุณสามารถเพิ่มสถิติของคุณได้
” “Excuse me?” He answered her with a rhetorical question
"" ขอโทษนะ "เขาตอบเธอด้วยคำถามเกี่ยวกับวาทศิลป์
 His voice was filled with embarrassment
เสียงของเขาเต็มไปด้วยความอับอาย
 She smiled as she heard his disconcerted voice and replied
เธอยิ้มขณะที่เธอได้ยินเสียงที่แยบยลของเขาและตอบกลับ
 “Your stats can be increased not only here but elsewhere as well
"สถิติของคุณสามารถเพิ่มขึ้นไม่เพียง แต่ที่นี่ แต่ที่อื่น ๆ เช่นกัน
 You only need to read a book
คุณจำเป็นต้องอ่านหนังสือเท่านั้น
” “Okay
"" เอาล่ะ
” He responded
"เขาตอบ
 “………
“.........
?” This time, she was confused
"คราวนี้เธอสับสน
 ‘Why is his reaction like this?’ Different than before, the man’s voice was very calm
ทำไมปฏิกิริยาของเขาแบบนี้? 'แตกต่างจากก่อนหน้าเสียงของผู้ชายก็สงบมาก
   * * * ‘What does this woman do?’ Soo Hyuk was considerably taken aback
* * * 'ผู้หญิงคนนี้ทำอะไร?' Soo Hyuk รู้สึกหดหู่อย่างมาก
 ‘Why is she bringing up conversation about stats all of a sudden?’ She comes up to me abruptly and says that this place isn’t the only place you could raise your stats? That you only need to read a book for it to increase? What does she want me to do about it? What type of reaction does she want from me? He thought to himself
'ทำไมเธอถึงพูดคุยเกี่ยวกับสถิติในทันที?' เธอมาหาฉันโดยฉับพลันและกล่าวว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่แห่งเดียวที่คุณสามารถเพิ่มสถิติของคุณได้? 
 ‘Did she want me to be surprised?’ “I told you, you only need to read a book? Not here?” She spoke in the meantime
'เธอต้องการให้ฉันรู้สึกประหลาดใจหรือ?' "ฉันบอกคุณคุณจะต้องอ่านหนังสือ? 
 “I know that
"ฉันรู้แล้ว
” His thoughts stopped as soon as she spoke
"ความคิดของเขาหยุดลงทันทีที่เธอพูด
 He shook his head
เขาส่ายหัว
 “Excuse me?” She asked with a rhetorical question
"ขอโทษนะ" เธอถามด้วยคำถามเกี่ยวกับวาทศิลป์
 She looked flustered
เธอดูหงุดหงิด
 “But why are you here then?” It was such an obvious question
"ทำไมคุณถึงมาที่นี่?" มันเป็นคำถามที่ชัดเจน
 “To read the books
"การอ่านหนังสือ
” “……
"......
the books?” “Yes, this is a library
หนังสือใช่ไหม? "" ใช่นี่เป็นห้องสมุด
” He responded to her question as he glanced around their surroundings once and looked at her
"เขาตอบคำถามของเธอขณะที่เขามองไปรอบ ๆ บริเวณรอบตัวและมองไปที่เธอ
 She continued to ask questions
เธอยังคงตั้งคำถาม
 “Weren’t you reading because of your stats?” “No
"คุณไม่ได้อ่านเพราะสถิติของคุณหรือไม่" "ไม่
” “…………” She did not say a word anymore
"" ............ "เธอไม่ได้พูดอะไรอีกแล้ว
 She just stared quietly at him for a brief moment and turned around
เธอจ้องมองไปที่เขาอย่างเงียบ ๆ ชั่วครู่และหันกลับมา
 As soon as she turned around, he opened up a book next to him and began to read
ทันทีที่เธอหันกลับไปเขาก็เปิดหนังสือขึ้นข้างเขาและเริ่มอ่าน
 Swish [Wisdom has increased by 1
Swish [ภูมิปัญญาเพิ่มขึ้น 1
] Shortly, he read the entire book and closed it
] ในไม่ช้าเขาก็อ่านหนังสือทั้งเล่มและปิดมัน
 ‘Did she leave?’ After he checked his message, he looked around the inside of the library
"เธอออกไป?" หลังจากตรวจดูข้อความเขามองไปรอบ ๆ ภายในห้องสมุด
 The girl was nowhere to be found
เด็กผู้หญิงไม่มีที่ไหนเลยที่จะได้พบ
 It seemed like she left
ดูเหมือนเธอจะออกไป
 ‘Oh well, it would’ve been different if this place was the only place you could raise your stats
'โอ้ดีมันจะแตกต่างกันถ้าสถานที่แห่งนี้เป็นที่เดียวที่คุณสามารถเพิ่มสถิติของคุณได้
’ If this place were the only place you could increase your stats, then the girl would’ve stayed
'ถ้าสถานที่แห่งนี้เป็นที่เดียวที่คุณสามารถเพิ่มสถิติของคุณได้แล้วเด็กหญิงก็คงจะอยู่
 Rustle He stood up from his seat
Rustle เขาลุกขึ้นยืนจากที่นั่ง
 He thought to himself as he began to head towards the bookcase to get a new book
เขาคิดกับตัวเองขณะที่เขาเริ่มมุ่งหน้าไปยังตู้หนังสือเพื่อหาหนังสือเล่มใหม่
 ‘I wonder how long it’s going to take
'ฉันสงสัยว่ามันจะใช้เวลานานแค่ไหน
’ He was very curious as to how long it would take to read all of the books that were inside of the library
"เขาอยากรู้มากว่าจะใช้เวลาอ่านหนังสือทุกเล่มที่อยู่ภายในห้องสมุดนานแค่ไหน
   * * *   “Ah, it’s finally graduation
* * * "อ่ามันจบการศึกษาแล้ว
” Yeon Joong’s voice was filled with regret as he mumbled to himself
"เสียงของยอนจุงเต็มไปด้วยความเสียใจในขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง
 “You waited for this moment so much, why are you being like that? Do you regret it?” Soo Hyuk asked
"คุณรอสักครู่นี้มากทำไมคุณเป็นเช่นนั้น? 
 “More than regret, I guess you could say something feels empty?” He wanted graduation to come so badly
"มากไปกว่าความเสียใจฉันเดาว่าคุณสามารถพูดอะไรบางอย่างที่รู้สึกว่างเปล่าได้?" เขาต้องการให้การศึกษาเกิดมาไม่ดี
 However, when graduation was actually over, there was some type of hollowness
อย่างไรก็ตามเมื่อการสำเร็จการศึกษาสิ้นสุดลงแล้วมีความเป็นบ้าเป็นหลังบางชนิด
 “Yeah?” “You don’t feel anything?” He asked Soo Hyuk
"ใช่ไหม?" "คุณไม่รู้สึกอะไรเหรอ?" เขาถามซูฮยอก
 “Umm…
“อืมม ...
” Soo Hyuk murmured to himself as he pondered
"ซูฮยอกบ่นกับตัวเองขณะที่เขาขบคิด
 He soon finished his thoughts and opened his mouth
ในไม่ช้าเขาก็เสร็จความคิดและเปิดปาก
 “I feel slightly regretful that I won’t be able to access the library
"ฉันรู้สึกเสียดายเล็กน้อยที่ฉันจะไม่สามารถเข้าถึงไลบรารีได้
 But besides that, not really?” He was also regretful
แต่นอกจากนั้นแล้วยังไม่ได้? "เขายังรู้สึกเสียใจ
 Though, that regret was only because of the library
แม้ว่าความเสียใจนั้นเกิดจากห้องสมุดเท่านั้น
 With his graduation, it was now impossible to access it
กับการสำเร็จการศึกษาของเขาตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าถึงมัน
 Technically, it wasn’t actually impossible
เทคนิคมันเป็นไปไม่ได้จริง
 However, in order to utilize the library, he would have to go to school? Time was too precious
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะใช้ประโยชน์จากห้องสมุดเขาจะต้องไปโรงเรียน? 
 ‘During that time, it would be better to access Pangaea
'ในช่วงเวลานั้นมันจะดีกว่าที่จะเข้าถึง Pangaea
’ He now had Pangaea
ตอนนี้เขามี Pangaea แล้ว
 Inside Pangaea, there were still new books that were unread
ภายใน Pangaea ยังคงมีหนังสือใหม่ที่ยังไม่ได้อ่าน
 It would be more efficient to connect to Pangaea and read the books in there than to waste time going to the library
มันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเชื่อมต่อกับ Pangaea และอ่านหนังสือในที่นั่นมากกว่าที่จะเสียเวลาไปห้องสมุด
 “Welcome!” “Hello
"สวัสดี!" "สวัสดี
” “Let’s sit here
"มานั่งที่นี่เถอะ
” Shortly, Soo Hyuk and Yeon Joong arrived at a Chinese restaurant and greeted the owner as they grabbed a seat
"ในไม่ช้าซูฮยอกและยอนจุงก็มาถึงร้านอาหารจีนและทักทายเจ้าของขณะที่พวกเขาคว้าที่นั่ง
 “What are you going to eat?” After they sat down, they went directly into menu selection
"สิ่งที่คุณจะกิน?" หลังจากที่พวกเขานั่งลงพวกเขาเดินตรงไปที่เมนูเลือก
 “Jjambbong, you?” “I’m going to get Jjajangmyun! Graduation = Jjajangmyun
"Jjambbong, คุณ?" "ฉันจะได้รับ Jjajangmyun! 
” Soo Hyuk chose Jjambbong and Yeon Joong chose Jjajangmyun
"ซูฮยอกเลือก Jjambbong และ Yeon Joong เลือก Jjajangmyun
 Once they finished deciding, Yeon Joong shouted
เมื่อพวกเขาตัดสินใจเสร็จสิ้นแล้วยงจุนก็ตะโกนขึ้น
 “Boss! We’ll order! Can we get one jjambbong and one jjajangmyun! Please give us steamed dumplings as well!” “Okay!” Their order was completed with the owner’s response
“เจ้านาย! 
 Yeon Joong stared directly at Soo Hyuk and asked
Yeon Joong จ้องมอง Soo Hyuk โดยตรงและถาม
 “Where are you at?” “……
"คุณอยู่ที่ไหน?" "……
?” Soo Hyuk frowned only one side of his eyebrow as he was taken aback at such a random question
? "Soo Hyuk ขมวดคิ้วเพียงข้างใดข้างหนึ่งของคิ้วขณะที่เขารู้สึกถวิลหาคำถามแบบสุ่ม
 What do you mean where am I at? Am I not at the Chinese restaurant? “Pangaea
คุณหมายถึงอะไรที่ฉันอยู่? 
” “Oh~” He exclaimed
"" โอ้ ~ "เขาอุทานออกมา
 He wondered as to what Yeon Joong was talking about, but it was about Pangaea
เขาสงสัยว่า Yeon Joong กำลังพูดถึงเรื่องอะไร แต่เรื่องเกี่ยวกับ Pangaea
 “Me, well I’m at the library, like always
"ฉันดีฉันอยู่ที่ห้องสมุดเหมือนเคย
” He replied to Yeon Joong
"เขาตอบยงฮวน
 “What?” Yeon Joong was confused as he responded with a counter-question
"อะไรล่ะ?" ยอนจุงสับสนในขณะที่เขาตอบโต้ด้วยคำถามตอบโต้
 “You’re still at the library?” He cross-questioned because Soo Hyuk was still at the library
"คุณยังอยู่ที่ห้องสมุดหรือ?" เขาถามข้ามเพราะซูฮยอกยังอยู่ที่ห้องสมุด
 “Hey, aren’t you staying there too long? A month and a half has already passed
"เฮ้ยไม่ได้คุณอยู่ที่นั่นนานเกินไป? 
 By any chance, you’re not planning on continuing to stay there right?” Pangaea opened on 12/31
คุณมีโอกาสใดที่คุณไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ที่นั่นใช่มั้ย? "Pangaea เปิดเมื่อวันที่ 12/31
 Today’s graduation date was 2/15
วันสำเร็จการศึกษาวันนี้คือ 2/15
 A month and a half had already passed
หนึ่งเดือนครึ่งผ่านไปแล้ว
 But he was still at the library? “There are still books that I haven’t read
แต่เขายังอยู่ที่ห้องสมุด? 
” He had read many, many books
"เขาอ่านหนังสือหลายเล่ม
 However, he did not read all of the books inside the library
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้อ่านหนังสือทั้งหมดภายในห้องสมุด
 There were still books that sparkled in there
ยังคงมีหนังสือที่ประกายอยู่ที่นั่น
 “You’re going to leave after you’ve read all of the books?” “Yup
"คุณจะออกไปหลังจากที่คุณได้อ่านหนังสือทั้งหมดแล้ว?" "Yup
” Soo Hyuk shook his head
ซูฮยอกส่ายหัว
 The day he leaves the beginning town of ‘Oren’ is when he would’ve read the entire books inside the library
วันที่เขาออกจากเมืองเริ่มต้นของ 'Oren' คือตอนที่เขาจะได้อ่านหนังสือทั้งเล่มภายในห้องสมุด
 As they were conversing, the foods that were ordered came out
ขณะที่พวกเขาคุยกันอาหารที่สั่งออกมา
 “Where are you planning on going after? Have you even decided on that?” Yeon Joong asked as he grabbed a steamed dumpling
"คุณวางแผนจะไปที่ไหน? 
 “I’m thinking of going to Matab
"ฉันกำลังคิดจะไป Matab
” Soo Hyuk replied as he began taking out mussel shells that were in his Jjambbong
ซูฮยอกตอบขณะที่เขาเริ่มหอยแมลงภู่ที่อยู่ใน Jjambbong ของเขา
 “Are you trying to become a Magician?” “Yup
"คุณกำลังพยายามที่จะกลายเป็นนักมายากลหรือไม่?" "Yup
” “Then instead of Matab, shouldn’t you go somewhere else?” Many users whom chose the path of a Magician headed towards Matab
"" แล้วแทนที่จะเป็น Matab คุณไม่ควรไปที่อื่น? "ผู้ใช้หลายคนที่เลือกเส้นทางของหมอผีมุ่งหน้าไปยัง Matab
 And a very small minority of users headed towards a different empire and kingdom
และผู้ใช้ส่วนน้อยรายเล็ก ๆ จำนวนมากมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรและอาณาจักรอื่น
 However, it was informed that as time passed, it was much better to start from a different nation than to start at Matab
อย่างไรก็ตามมันก็บอกว่าเมื่อเวลาผ่านไปมันเป็นการดีที่จะเริ่มจากประเทศอื่นมากกว่าที่จะเริ่ม Matab
 “They say that not only with promoting, but that the NPCs’ personalities are insane?” It was not only one or two things that came out
"พวกเขาบอกว่าไม่ใช่แค่การโปรโมตเท่านั้น แต่บุคลิกของ NPCs เป็นบ้า?" ไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองอย่างที่ออกมา
 The rate of promotion was bad, treatment was bad; it was better to go to a different nation than Matab in almost every aspect
อัตราการส่งเสริมไม่ดีการรักษาไม่ดี 
 “They don’t even let you speak to them because your level’s low
"พวกเขาไม่ได้ให้คุณพูดกับพวกเขาเพราะระดับต่ำของคุณ
” They would do that because Matab had plenty of Magicians
"พวกเขาจะทำอย่างนั้นเพราะ Matab มีเวทมนตร์มากมาย
 On top of that, the majority of the NPCs in Matab were exceptional Wizards
นอกจากนี้ NPCs ส่วนใหญ่ของ Matab ยังเป็น Wizards พิเศษอีกด้วย
 There would be no reason for them to treat noob users that just entered into magic kindly
จะไม่มีเหตุผลสำหรับพวกเขาในการรักษาผู้ใช้ noob ที่เพิ่งเข้ามายากลกรุณา
 Plus, wasn’t it overcrowded with users? “There’s a reason I have to go to Matab
พลัสไม่ได้แออัดกับผู้ใช้? 
” Soo Hyuk replied
ซูฮยอกตอบ
 Promotion? Treatment? He didn’t care for those
โปรโมชั่น? 
 There was only one reason he had to go to Matab
มีเหตุผลเพียงอย่างเดียวที่เขาต้องไปที่ Matab
 “Reason?” Yeon Joong asked
"เหตุผล?" ยอนโจงถาม
 “Don’t tell me, it’s not because of the library, is it?” “You’re correct
"อย่าบอกฉันนะไม่ใช่เพราะห้องสมุดใช่มั้ย?" "คุณถูกต้อง
” Soo Hyuk responded as he ran his chopsticks through his Jjambbong
ซูฮยอกตอบขณะที่วิ่งตะเกียบผ่าน Jjambbong ของเขา
 ‘Did I take all of them out?’ He couldn’t see any more of the mussel shells
"ฉันพาพวกเขาออกไปทั้งหมดหรือเปล่า?" เขาไม่สามารถมองเห็นหอยแมลงภู่ได้อีก
 He inhaled a handful of Jjambbong
เขาสูดดมกำมือของ Jjambbong
 ‘Wow
'ว้าว
’ He was filled with admiration
เขาเต็มไปด้วยความชื่นชม
 ‘It tastes good
มันรสชาติดี
’ The level of spicy-ness was exactly how he liked it
ระดับของความเผ็ด - ness คือว่าเขาชอบมัน
 ‘Would they be able to deliver to my house?’ He thought of the distance between his house and the Chinese restaurant
พวกเขาจะสามารถส่งตัวบ้านของฉันได้หรือไม่? เขาคิดถึงระยะทางระหว่างบ้านของเขากับร้านอาหารจีน
 ‘I should ask when I leave
ฉันควรถามตอนออกไป
’ It was a somewhat vague distance
"ระยะทางค่อนข้างคลุมเครือ
 He ended his thoughts as he decided to ask when he left
เขาสิ้นสุดความคิดของเขาขณะที่เขาตัดสินใจที่จะถามเมื่อเขาออกไป
 He then looked at Yeon Joong
จากนั้นเขาก็มองไปที่ยอนโจง
 “……
“......
?” He had no choice but to wonder as he saw Yeon Joong
"เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสงสัยเมื่อได้เห็นยอนโจง
 Yeon Joong would’ve done the same thing, as he was currently holding a steamed dumpling and just staring at Soo Hyuk
ยงจุนคงจะทำแบบเดียวกันนี้เหมือนตอนที่เขากำลังถือขนมจีบและเพิ่งจ้องมอง Soo Hyuk
 “What are you doing?” Soo Hyuk asked
"คุณทำอะไร?" Soo Hyuk ถาม
 “………
“.........
” Yeon Joong placed the steamed dumpling in his mouth
"ยงจุนใส่ขนมจีบลงในปาก
 And as he began chewing on his dumpling, he replied
และเมื่อเขาเริ่มเคี้ยวอาหารเกี๊ยวเขาตอบ
 “Did you, by any chance, start the game to read books?” “Yup
"คุณโดยบังเอิญหรือไม่ก็เริ่มเกมอ่านหนังสือ?" "Yup
” Soo Hyuk responded as he stretched out his chopsticks towards the dumplings
ซูฮยอกตอบขณะที่เขาเหยียดตะเกียบของเขาไปยังเกี๊ยว
 It was not only because of the books
ไม่ใช่เพราะหนังสือเท่านั้น
 However, the biggest reason he began Pangaea was because of the books
อย่างไรก็ตามเหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่เขาเริ่ม Pangea เป็นเพราะหนังสือ
 The cost was way cheaper to read books inside Pangaea than it was to read books in reality
ค่าใช้จ่ายถูกกว่าการอ่านหนังสือใน Pangaea มากกว่าการอ่านหนังสือในความเป็นจริง
 He would be able to read new books infinitely inside of Pangaea
เขาจะสามารถอ่านหนังสือเล่มใหม่ ๆ ภายใน Pangaea ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
 “Are you going to continue to only read books?” Yeon Joong asked
"คุณจะอ่านหนังสือต่อไปหรือไม่?" ยอนโจงถาม
 “No
“ไม่มี
” Soo Hyuk shook his head
ซูฮยอกส่ายหัว
 “I’m going to catch monsters and complete quests
"ฉันจะจับมอนสเตอร์และทำเควสให้เสร็จสมบูรณ์
” He was not thinking of only reading books
"เขาไม่ได้คิดแค่อ่านหนังสือเท่านั้น
 He planned on catching monsters and completing quests
เขาวางแผนที่จะจับมอนสเตอร์และจบเควส
 Of course there was a reason he wanted to catch monsters and complete quests
แน่นอนว่ามีเหตุผลที่เขาอยากจับมอนสเตอร์และทำเควสให้สมบูรณ์
 ‘In order to fulfill the qualifications
'เพื่อให้มีคุณสมบัติครบถ้วน
’ Eventually, he was going to finish reading all of the books in Matab’s library
"ในที่สุดเขากำลังจะเสร็จสิ้นการอ่านหนังสือทั้งหมดในห้องสมุดของ Matab
 In order to read new books, he would need to go to a new library
ในการอ่านหนังสือใหม่เขาจะต้องไปที่ห้องสมุดใหม่
 Just like the conditions to become a Magician in order to utilize Matab’s library, there would also be conditions in order to access different libraries
เช่นเดียวกับเงื่อนไขที่จะกลายเป็นนักมายากลเพื่อที่จะใช้ประโยชน์จากห้องสมุดของ Matab ก็จะมีเงื่อนไขในการเข้าถึงไลบรารีต่างๆ
 To satisfy these qualifications, he needed to grow his character by catching monsters and completing quests
เพื่อให้บรรลุคุณสมบัติเหล่านี้เขาจำเป็นต้องพัฒนาตัวละครของเขาด้วยการจับมอนสเตอร์และจบเควส
 That was the only reason why he wanted to catch monsters and break quests
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงอยากจับมอนสเตอร์และทำลายเควส
 “Oh yeah?” Yeon Joong shook his head as he spoke
"โอ้ใช่มั้ย?" ยอนจุงส่ายหัวเมื่อพูด
 “Then let me know when you need help
"แล้วแจ้งให้เราทราบเมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือ
 I, a Mid-Ranker will help you out!” Although he started Pangaea a little later than Soo Hyuk, he devoted all of his efforts into growing his character
ฉันเป็น Mid-Ranker จะช่วยคุณได้! "แม้ว่าเขาจะเริ่ม Pangea เพียงเล็กน้อยหลังจาก Soo Hyuk เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดของเขาในการพัฒนาตัวละครของเขา
 All of his efforts made his ranking quite high
ความพยายามทั้งหมดของเขาทำให้การจัดอันดับของเขาค่อนข้างสูง
 Even though his name wasn’t within the 1000th rankings they called Ranker, his name was up in the 3000th ranking they called Mid-Ranker
แม้ว่าชื่อของเขาไม่ได้อยู่ในการจัดอันดับ 1000th พวกเขาเรียกว่า Ranker ชื่อของเขาขึ้นในอันดับที่ 3000 ที่พวกเขาเรียกว่า Mid-Ranker
 You could say that help from a Mid-Ranker would be colossal
คุณอาจกล่าวได้ว่าการช่วยเหลือจาก Mid-Ranker จะใหญ่โต
 Also, if you thought of the level Soo Hyuk was, nothing would be impossible
นอกจากนี้ถ้าคุณคิดว่า Soo Hyuk ระดับนั้นไม่มีอะไรจะเป็นไปไม่ได้
 “Okay, I’ll certainly remember that you said you’d help
"เอาล่ะฉันจะจำได้แน่นอนว่าคุณบอกว่าคุณต้องการช่วย
” Soo Hyuk smiled as he replied
ซูฮยอกยิ้มอย่างที่เขาตอบ