Chapter 13 Magician City Ch 13 Previous Chapter | Next Chapter Chapter 13
บทที่ 13 นักมายากลเมือง 13 ตอนก่อนหน้า |
Independence (2) Yu-ye’s peaceful life had its ups and downs too
อิสรภาพ (2) ชีวิตที่สงบสุขของ Yu-ye ก็มีการขึ้นและลงด้วย
It was the seasons
มันเป็นฤดูกาล
The summer was fine
ฤดูร้อนก็ดี
Other than the heat, there wasn’t too much to care for
นอกเหนือจากความร้อนแล้วมีไม่มากเกินไปที่จะต้องดูแล
The news blabbered that it was the hottest summer in a hundred years, but when Yu-ye opened all the windows and laid down on the floor playing dead until the sun set, it was bearable
ข่าวนี้เปิดเผยว่าฤดูร้อนที่ร้อนที่สุดในรอบร้อยปี แต่เมื่อ Yu-ye เปิดหน้าต่างทั้งหมดและวางลงบนพื้นเล่นตายจนดวงอาทิตย์ตั้งมันเป็น bearable
He was at the highest point in a mountainous village
เขาอยู่ที่จุดสูงสุดในหมู่บ้านที่เป็นภูเขา
The winds were favorable, and the location of the house was one almost unaffected by the heat
ลมดีและสถานที่ตั้งของบ้านเกือบไม่มีผลกระทบจากความร้อน
If he really couldn’t stand the heat, he could always ride the bus down to the library, or have a cold shower
ถ้าเขาไม่สามารถทนความร้อนได้เขาก็สามารถนั่งรถลงที่ห้องสมุดหรืออาบน้ำเย็นได้
However, the monsoon seasons were the worst
อย่างไรก็ตามฤดูกาลฝนมรสุมที่เลวร้ายที่สุด
Because of the old, worn house, the rain water would drip from the ceiling, always making a puddle in his sleep even when he had placed buckets underneath where it leaked
เนื่องจากบ้านเก่าที่ชำรุดน้ำฝนจะพรั่งพรูออกมาจากเพดานมักทำให้บ่อในการนอนหลับของเขาแม้กระทั่งตอนที่เขาวางถังไว้ใต้ที่ซึ่งมันรั่วไหล
The water would splash over his front door, and he would have to wipe it down all day, causing serious back pains
น้ำจะสาดผ่านประตูด้านหน้าของเขาและเขาจะต้องเช็ดมันลงทุกวันทำให้เกิดอาการปวดหลังอย่างรุนแรง
It would take hours to wipe the floors clean
อาจใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเช็ดทำความสะอาดพื้น
But the monsoons were nothing compared to the icy winter
แต่มรสุมไม่มีอะไรเทียบกับฤดูหนาวที่หนาวจัด
Yu-ye’s house was breezy and cool in the summer, but freezing with the penetrating cold like living in an ice cave
บ้านของ Yu-ye เย็นสบายและเย็นสบายในช่วงหน้าร้อน แต่หนาวเย็นและมีชีวิตชีวาเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง
It was almost as if the snappy, piercing winds were trying to make a death threat to Yu-ye
เกือบจะเป็นไปได้ว่าลมที่ขุ่นเคืองและกำลังทะลุทะลวงกำลังพยายามทำให้ภัยคุกคามความตายแก่ยูอิ
The winds would freeze the sink, and with no water, Yu-ye couldn’t wash, or cook rice to eat
ลมจะแช่อ่างล้างหน้าและไม่มีน้ำคุณไม่สามารถล้างหรือปรุงอาหารให้กินได้
However, this much was bearable
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้น่าจะเป็นไปได้มาก
It was cold and horrible, but judging from Yu-ye’s years in the Moon Village, he could adapt better each year
เย็นและน่ากลัว แต่การตัดสินจากปี Yu-ye ในหมู่บ้านมูนวิลเลจเขาสามารถปรับตัวได้ดีขึ้นในแต่ละปี
The breathing technique that Handcart Grandpa had left him helped to warm up his body greatly in the midst of the cold
เทคนิคการหายใจที่ Handcart Grandpa ปล่อยให้เขาช่วยทำให้ร่างกายของเขาอุ่นขึ้นในช่วงที่มีอากาศหนาว
When he felt that he couldn’t move an inch, slowly freezing up and catching a cold, he would practice the technique
เมื่อเขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้หนึ่งนิ้วแข็งขึ้นและเย็นลงเขาจะฝึกเทคนิคนี้
It warmed him right up after a few moments of focus
มันอุ่นเขาขึ้นหลังจากที่สักครู่ของการโฟกัส
The biggest problem was the snow
ปัญหาใหญ่ที่สุดคือหิมะ
It came down as if it was going to eat up the whole world
มันตกลงมาราวกับว่ามันกำลังจะกินอาหารทั้งโลก
The first winter after his grandmother’s death was especially cold, and lonely
ฤดูหนาวครั้งแรกหลังจากการตายของยายของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเย็นและเหงา
The heavy snow Yu-ye witnessed that year was the greatest amount he had ever seen in his life
หิมะตกหนัก Yu-ye ได้เห็นปีนี้เป็นจำนวนเงินที่เขาเคยเห็นในชีวิตของเขามากที่สุด
The news went wild
ข่าวร้ายไป
It repeated that the snow was not something in ten or a hundred years
มันซ้ำว่าหิมะไม่ได้เป็นสิ่งที่อยู่ในสิบหรือร้อยปี
It was the heaviest amount that the country had seen
เป็นจำนวนเงินที่หนักที่สุดที่ประเทศเห็น
Ever
เคย
However, Yu-ye wasn’t worried about the snow
อย่างไรก็ตามคุณไม่ต้องกังวลกับหิมะ
Even when he saw other insulated, plastic-covered farms break and ruined because of the weight of the snow, he thought ‘it did snow a lot this year,’ but nothing more
แม้ในขณะที่เขาเห็นฉนวนอื่น ๆ พลาสติกปกคลุมฟาร์มทำลายและทำลายเพราะน้ำหนักของหิมะที่เขาคิดว่า 'มันหิมะตกมากในปีนี้' แต่ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
He never expected himself to be in the place of the dead, frozen plants inside the broken insulated farms
เขาไม่เคยคาดหวังว่าตัวเองจะอยู่ในสถานที่ที่ตายแล้วพืชแช่แข็งภายในฟาร์มฉนวนแตก
This was also the reason why he thought nothing about why people cared so much to sweep the snow on top of their roofs
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงไม่คิดอะไรเกี่ยวกับเหตุผลที่ผู้คนใส่ใจในการกวาดหิมะบนหลังคาของพวกเขา
When the villagers swept their rooves, he stayed indoors, asleep
เมื่อชาวบ้านกวาดกวางไปเขาก็อยู่ในบ้านนอนหลับ
On the days it snowed, Yu-ye felt cozier
ในวันที่หิมะตก Yu-ye รู้สึกหนาวเหน็บ
He could sleep even better
เขาสามารถนอนหลับได้ดียิ่งขึ้น
In his sleep, he suddenly heard a nervous voice
ในทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงประสาท
-Hu
-Hu
hurry
รีบเร่ง
!!!Wak…
!!! กล่อมเกลา ...
up! Its
ขึ้น!
break…g!!!!! The shrieking voice was loud and clear
ทำลาย ... กรัม !!!!!
It was so loud that it rang in his ears
เสียงดังดังมากจนเสียงดังก้องอยู่ในหู
It was the woman
มันเป็นผู้หญิง
The woman’s voice he heard regularly every week
เสียงผู้หญิงที่เขาได้ยินเป็นประจำทุกสัปดาห์
Unlike the usual broken unrecognizable murmuring, this time it was making a good clear sentence
ซึ่งแตกต่างจากการพึมพำที่ไม่สามารถจำแนกได้ตามปกติซึ่งคราวนี้ทำให้ประโยคที่ชัดเจนดี
Some words were blocked out by the other whispering noises, but it was evident what she was trying to say
บางคำถูกบล็อกโดยเสียงกระซิบอื่น ๆ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังพยายามจะพูดอะไร
Her voice was nervous and anxious to the core
เสียงของเธอรู้สึกกระวนกระวายและกังวลกับแกนกลาง
Catching its urgency, Yu-ye became wide awake
ทันใดนั้น Yu-ye ก็ตื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
He sat up as he yelled, “Who is it? What’s breaking?” -The snow!!>Creak
เขาลุกขึ้นนั่งขณะที่เขาตะโกนว่า "ใครเป็นใคร?
Yu-ye finally realized what the serious problem was
Yu-ye ได้ตระหนักว่าเป็นปัญหาร้ายแรงที่สุด
The creaking boards of the old, run down house pierced his ears and made him bolt outdoors
แผงเสียงดังเอี๊ยดของเก่าที่เก่าแก่วิ่งลงบ้านทะลุหูของเขาและทำให้เขาส่องอยู่นอกบ้าน
The snow in front of his house was thick
หิมะที่หน้าบ้านของเขาหนา
It came up to his knees
มันเกิดขึ้นที่หัวเข่าของเขา
Struggling to move forward, he barely walked enough to have the roof in his sight
ดิ้นรนที่จะก้าวไปข้างหน้าเขาแทบจะไม่เดินพอที่จะมีหลังคาอยู่ในสายตาของเขา
It was bent with the heavy snow that amounted ever since it started to snow a couple days ago
มันก้มลงกับหิมะที่ปกคลุมนับตั้งแต่ที่หิมะตกเริ่มขึ้นเมื่อสองวันก่อน
Yu-ye thought of the broken insulated farm
คุณคิดว่ายุ้งฉางแตกเสียที
He swallowed in anxiety
เขากลืนกินความวิตกกังวล
He stared blankly for a while until he slapped himself awake, reminding him of the seriousness at hand
เขาจ้องมองไปชั่วครู่หนึ่งจนกว่าเขาจะตบตัวเองตื่นเตือนให้เขาระลึกถึงความจริงจังในมือ
He ran to the storage shed he had to find a dusty, unstable ladder
เขาวิ่งไปเก็บเขาต้องหาบันไดที่เต็มไปด้วยฝุ่นและไม่เสถียร
Was the small ladder enough to hold him up? It would give him just enough reach to touch the roof
บันไดขนาดเล็กพอที่จะกอดเขาไว้ได้หรือไม่?
But was it going to break before he reached the top? Whatever
แต่มันจะแตกก่อนที่เขาจะไปถึงยอด?
It was all or nothing
มันเป็นทั้งหมดหรือไม่มีอะไร
If the house broke, he had nowhere to go
ถ้าบ้านยากจนเขาไม่มีที่ไหนเลยที่จะไป
He couldn’t bring himself to live in another person’s care, burdening them
เขาไม่สามารถพาตัวเองไปอยู่ในความดูแลของคนอื่นได้
Even if he did, he would try to rely on nothing but the money his grandmother had left him
แม้ว่าเขาจะทำเช่นนั้นเขาจะพยายามพึ่งพาอะไร แต่เงินที่ยายของเขาปล่อยให้เขา
Yu-ye lightly placed the ladder at the edge of the roof
คุณวางบันไดไว้ที่ขอบหลังคา
He hesitated for a moment, but then ran inside to grab his fur gloves
เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็วิ่งเข้าไปในเพื่อคว้าถุงมือขนสัตว์
It was a nice mitten
มันเป็นนวมที่ดี
If he touched the snow for a while, he would ruin the gloves, but that didn’t matter
ถ้าเขาแตะหิมะสักครู่เขาจะทำลายถุงมือ แต่นั่นไม่สำคัญ
He had nothing else
เขาไม่มีอะไรอื่น
Yu-ye instinctively climbed up the ladder and started to scrape the outer edges of the roof first
Yu-ye สัญชาตญาณไต่ขึ้นบันไดและเริ่มขูดขอบด้านนอกของหลังคาก่อน
He hadn’t progressed too far before he started to pant, short of breath
เขาไม่ได้เดินหน้าไปไกลเกินไปก่อนที่เขาจะเริ่มหายใจไม่ออก
The gods must have been on his side today since the ladder held Yu-ye’s weight well
พระเจ้าต้องอยู่เคียงข้างเขาตั้งแต่บันไดถือน้ำหนักของ Yu-ye ไว้ได้ดี
Yu-ye cleared the snow up to where his arms could reach, then stood on top of the roof, cleaning the rest
Yu-ye กวาดหิมะขึ้นมาที่แขนของเขาสามารถเข้าถึงได้จากนั้นยืนอยู่บนหลังคาและทำความสะอาดส่วนที่เหลือ
However, it was still snowing heavily
อย่างไรก็ตามหิมะก็ยังคงตกหนัก
Yu-ye was not allowed a moment of rest
นายไม่ได้พักสักพัก
Once he stopped shoveling, the fate of the house would be far from okay
เมื่อเขาหยุดการพรวนดินแล้วชะตากรรมของบ้านก็จะไม่เป็นไร
More than the harsh physical labor, it was the psychological pressure that started to torture him
มากกว่าแรงงานทางกายที่รุนแรงมันเป็นแรงกดดันทางจิตวิทยาที่เริ่มทรมานเขา
What if he died because the roof couldn’t hold up the weight? What if he died with one wrong step? What if he died because the ladder broke? Whatever scenario he came up with included his way to hell
เกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเสียชีวิตเพราะหลังคาไม่สามารถรองรับน้ำหนักได้?
It made his arms and legs 10 times as hard to move
ทำให้แขนและขาของเขาหนักถึง 10 เท่า
Yu-ye bit his lip, and moved his arms
Yu-ye บิตริมฝีปากของเขาและขยับแขนของเขา
He felt his every inch slowly becoming fatigued and in pain in the cold, icy snow, but he continued, fixed on getting every bit of snow off the roof
เขารู้สึกว่าทุกนิ้วของเขาค่อย ๆ คลุ้มคลั่งและรู้สึกเจ็บปวดในช่วงเย็น ๆ หิมะที่ปกคลุมด้วยน้ำแข็ง แต่เขาก็ยังคงยึดมั่นในการปลดปล่อยหิมะออกจากหลังคา
The amount of physical and mental stress he faced was far greater than anything he had experienced before
จำนวนความเครียดทางร่างกายและจิตใจที่เขาเผชิญอยู่นั้นใหญ่กว่าสิ่งที่เขาเคยประสบมาก่อน
It was testing his limits, and luckily opened a new frontier
มันกำลังทดสอบขีด จำกัด ของเขาและโชคดีที่ได้เปิดพรมแดนใหม่
The situation lead him to look deep inside himself
สถานการณ์ทำให้เขามองลึกเข้าไปในตัวเอง
Deeper than ever before
ลึกมากขึ้นกว่าเดิม
The stimulant was none other than the breathing technique
เครื่องกระตุ้นไม่ได้เป็นอย่างอื่นนอกจากเทคนิคการหายใจ
He started to breathe as he was taught
เขาเริ่มหายใจตามที่ได้รับการสอน
It was easy
มันง่าย
He had been practicing it throughout the years to the point that it became a habit
เขาฝึกฝนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาจนกลายเป็นนิสัย
The more he breathed, more blue threads started to gather
ยิ่งมีลมหายใจมากขึ้นเรื่อย ๆ
It was 20 times more than the usual amount he could conjure
มันเป็นครั้งที่ 20 มากกว่าจำนวนเงินที่เขาสามารถคิดในใจ
It created a sea, and Yu-ye absorbed them endlessly
มันสร้างทะเลและ Yu- คุณดูดซึมพวกเขาไม่รู้จบ
30 minutes had passed before he reminded himself of his original purpose
30 นาทีได้ผ่านไปแล้วก่อนที่เขาจะนึกถึงเป้าหมายดั้งเดิมของเขา
To his surprise, he wasn’t cold anymore even if he had been maneuvering in the snow for hours
แปลกใจเขาไม่เย็นอีกต่อไปแม้ว่าเขาจะเคลื่อนที่ไปตามหิมะเป็นเวลาหลายชั่วโมง
His body felt cozy and warm
ร่างกายของเขารู้สึกอบอุ่นและอบอุ่น
Then, before he knew it, the snow on his roof was all cleared
จากนั้นก่อนที่เขาจะรู้ว่าหิมะบนหลังคาของเขาก็หมดไป
Yu-ye sighed as he plopped down to take a moment
Yu-ye ถอนหายใจขณะที่เขาพรวดพราดเอาไว้สักครู่
He hugged the shovel as he took in the sight
เขากอดพลั่วไว้ในสายตา
The Moon Village, located on a higher ground than those around it, provided a wide range of the view
หมู่บ้านดวงจันทร์ตั้งอยู่บนพื้นที่สูงกว่าที่อยู่รอบ ๆ นั้นให้มุมมองที่หลากหลาย
The bus in the middle of the road was covered and surrounded in snow
รถบัสกลางถนนปกคลุมด้วยหิมะล้อมรอบ
Except for some street lights and a couple cars, the whole world was painted white
ยกเว้นไฟถนนบางส่วนและรถสองคันทั้งโลกถูกทาสีขาว
Even the skies were white as the heavy snow covered even the greyest of the clouds
แม้แต่ท้องฟ้าก็ขาวราวกับหิมะปกคลุมถึงแม้จะเป็นก้อนสีเทา
Yu-ye stared at the fascinating sight
Yu-ye จ้องที่สายตาที่น่าสนใจ
It was rare to see the full effect of nature take over the cities
มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นผลเต็มรูปแบบของธรรมชาติที่ใช้เวลามากกว่าเมือง
Yu-ye had never seen the world so beautiful
คุณไม่เคยเห็นโลกที่สวยงาม
He marveled at the view, then instinctively looked down at the small crumbling sound below his feet
เขาประหลาดใจที่มุมมองแล้วสัญชาตญาณมองลงไปที่เสียงบี้เล็ก ๆ ใต้เท้าของเขา
It was a sound of an icicle breaking off from the edge of the roof
มันเป็นเสียงของไอซิ่งที่แตกออกจากขอบของหลังคา
The sound was nothing but a small thud, but to Yu-ye it felt thunderous
เสียงนั้นไม่ใช่ของอะไร แต่เป็นเสียงกระหึ่มเล็ก ๆ แต่สำหรับคุณยู - มันทำให้เกิดเสียงดังสนั่น
When he looked up again, he was awestruck
เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นอีกเขาก็ตกใจมาก
This time, the sight was truly beautiful and otherworldly
คราวนี้ภาพสวยและไม่เหมือนใครอย่างแท้จริง
The whole world covered in blue thread
โลกทั้งใบปกคลุมด้วยด้ายสีฟ้า
The sea of emerald green had come to greet him
ทะเลสีเขียวมรกตเข้ามาต้อนรับเขา