Chapter 7 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 7 - I'm Very Cold   It was a heavy darkness, and the slow, long night seemed to never end
บทที่ 7 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดในไทยวนบทที่ 7 - ฉันเย็นมากมันเป็นความมืดที่มืดและค่ำคืนอันยาวนานดูเหมือนจะไม่สิ้นสุด
 The mountain cliff where Meng Fuyao had just fallen off of was still predominated by silence; occasionally there would still be small pieces of rock that tumbled off the side, with the echo of impact only sounding after a very long time
หน้าผาที่ภูเขา Meng Fuyao เพิ่งหลุดออกไปนั้นยังคงถูกครอบงำด้วยความเงียบ 
 One could hear, that it was a very steep drop
หนึ่งอาจได้ยินว่ามันเป็นที่สูงชันที่ลดลง
 Some of the wild brush on the cliff side suddenly began to move
บางส่วนของแปรงป่าบนหน้าผาก็เริ่มที่จะย้าย
 After, a dai colored shadow appeared from within the thick, impenetrable darkness under the cliff, slowly arising
หลังจากนั้นเงาสีดำก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากความมืดทึบที่ไม่อาจเข้าใต้หน้าผาได้อย่างช้าๆ
 That shadow seemed to completely ignore the laws of gravity, and like it was pulled by some mysterious unseen force, it lazily drew a semicircular arc in the air, steadily landing on top of the cliff
เงาที่ดูเหมือนจะไม่สนใจกฎของแรงโน้มถ่วงและเหมือนว่ามันถูกดึงมาจากแรงที่มองไม่เห็นลึกลับบางอย่างมันอย่างเฉื่อยชาดึงวงกลมเป็นรูปวงกลมในอากาศอย่างสม่ำเสมอเชื่อมโยงไปถึงด้านบนของหน้าผา
 The slender figure raised her head, moonlight shining in her cold, calm pupils
รูปเรียวเล็ก ๆ ยกศีรษะของเธอแสงจันทร์ส่องลงในความเย็นและความสงบของเธอ
 Meng Fuyao
Meng Fuyao
 With a mirthless smile, Fuyao's wrist beckoned, and a streak of indiscernible dark light snapped through the air and burrowed back into her sleeve
ด้วยรอยยิ้มที่ไร้ความรู้สึกข้อมือของ Fuyao กวักมือและริ้วของแสงสีดำที่มองไม่เห็นได้ทะลุผ่านอากาศและถูกเจาะเข้าไปในแขนเสื้อของเธอ
 "Want to harm me? Not that easy
"ต้องการจะทำร้ายฉันหรือเปล่าไม่ใช่เรื่องง่าย
" Meng Fuyao lightly stroked the thin black whip coiled around her wrist - this was the soft whip she used as a belt
"เม้งฟู่เจ๋อเบา ๆ แส้ดำบาง ๆ พันรอบข้อมือเธอนี่เป็นแส้ที่เธอใช้เป็นเข็มขัด
 Back when Pei Yuan's expression became odd, she had already wrapped the strap around her palm
กลับมาเมื่อ Pei Yuan แสดงออกแปลก ๆ เธอได้พันสายคล้องไว้รอบ ๆ ฝ่ามือแล้ว
 The way Pei Yuan had torn her sleeve was very unusual, long causing her to be on her guard; when the red cloak swept over her covering Pei Yuan's motions, Fuyao's tying of the whip to an unobtrusive side rock was also concealed
วิธีที่ Pei Yuan ฉีกขาดแขนเสื้อของเธอเป็นเรื่องผิดปกติมากทำให้เธออยู่ในยาม; 
 When Pei Yuan poked her nexuses, her preventative revolution of her injured "Breaking Nine Heavens" method managed to protect the points on the side of her body Pei Yuan was on
เมื่อ Pei Yuan ขลุกขลิกของเธอการปฏิวัติการป้องกันของเธอที่ได้รับบาดเจ็บ "Breaking Nine Heavens" วิธีการจัดการเพื่อป้องกันจุดด้านข้างของร่างกายของเธอเป่ยหยวนอยู่บน
 Because Pei Yuan was moving under the cloak, her precision was off and the power behind the jabs was lacking; furthermore, Fuyao also borrowed the force from falling off the cliff to completely breakthrough the slight paralysis
เนื่องจาก Pei Yuan เคลื่อนไหวภายใต้เสื้อคลุมความแม่นยำของเธอจึงถูกปิดและพลังที่อยู่ข้างหลังขาดไม่ได้ 
 Then, when she was pushed off the drop, the soft whip halted her descent
จากนั้นเมื่อเธอถูกผลักดันออกจากหยด, แส้อ่อนระงับเชื้อสายของเธอ
 She had waited without moving until the two of them had gone far away before finally crawling back up the cliff
เธอรอโดยไม่ต้องขยับจนกว่าทั้งสองคนจะไปไกลก่อนที่จะคลานกลับขึ้นหน้าผา
   Standing on the cliff while watching the darkness in front of her, Meng Fuyao thought she could see at the end of the darkness the high, exalted mountain village that once sheltered her, and the noble youth who once gave her such precious warmth
ยืนอยู่บนหน้าผาขณะเฝ้าดูความมืดอยู่ตรงหน้าเธอ Meng Fuyao คิดว่าเธอจะได้เห็นตอนปลายสุดของภูเขาที่สูงแห่งภูเขาที่สูงส่งและเคยเป็นที่กำบังเธอและเยาวชนที่เคยให้ความอบอุ่นอันมีค่าของเธอ
 Strong winds buffeted the mountain outcrop
ลมแรงกระแทกภูเขาโผล่ขึ้นมา
 The pale-faced young woman stood straight, her face devoid of expression
หญิงสาวหน้าซีดยืนตรงใบหน้าของเธอปราศจากสีหน้า
 Before, thinking about those youthful days would unwittingly bring a smile to her face; now, however, her face held nothing
ก่อนหน้านี้การคิดถึงวันที่อ่อนเยาว์เหล่านี้ย่อมยิ้มให้ใบหน้าของเธอ 
 Those days of confused affection and momentary impulses were but only a detour of exploration in the road of her life
วันที่เกิดความสับสนและแรงกระตุ้นชั่วขณะนั้นเป็นเพียงการสำรวจเส้นทางในชีวิตของเธอเท่านั้น
 She had mistaken that warm happiness she vaguely glimpsed between the hanging leaves and thick forest as her long-searched-for Garden of Eden, yet very quickly she was expelled from that fantasy
เธอเข้าใจผิดว่าความสุขที่เธอสังเกตเห็นระหว่างใบห้อยและป่าหนาทึบเป็นสวนที่ได้รับการค้นหามานานแล้วสำหรับ Garden of Eden แต่เธอก็ถูกไล่ออกจากโรงเรียนอย่างรวดเร็ว
 But it was alright
แต่ก็ไม่เป็นไร
 In this world, there would always be losses to suffer, and there would always be debts to repay
ในโลกนี้จะมีความสูญเสียที่จะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่เสมอและจะมีหนี้สินในการชำระคืน
 Meng Fuyao shook the gold threaded whip, the whip sending out a dazzling crack, echoing out into the mountain valley like the clear blow of a horn
เม้งฟู่เจี้ยงแส้ทองคำแส้แส้แส้กระเพื่อมแตกออกเป็นเสียงสะท้อนออกมาในหุบเขาของภูเขาเช่นเสียงกระหึ่มของแตร
 Smiling, she scooped out from her bosom a couple inky green strands of grass
ยิ้มเธอดึงออกมาจากอกของเธอคู่สีเขียวสดใสของหญ้า
 The tips of the grass were actually white, as if the strands had morning frost accumulated on them
เคล็ดลับของหญ้าเป็นสีขาวราวกับว่าเส้นใยมีน้ำค้างแข็งตอนเช้าสะสมอยู่
 Observing the grass with satisfaction, Meng Fuyao felt that her luck was quite good - she fell down a cliff just to unexpectedly find "Finger Frost" growing on the rocks
เมื่อสังเกตเห็นหญ้าด้วยความพอใจ Meng Fuyao รู้สึกว่าโชคของเธอค่อนข้างดี - เธอล้มลงหน้าผาเพียงเพื่อไม่คาดฝันว่า "Finger Frost" ที่กำลังเติบโตอยู่บนโขดหิน
 This type of herb had excellent medicinal efficacy for healing inner and outer wounds, and could even strengthen the constitution and nurture cultivation
สมุนไพรชนิดนี้มีประสิทธิภาพในทางการแพทย์ที่ดีเยี่ยมสำหรับการรักษาบาดแผลภายในและภายนอกและยังสามารถเสริมสร้างรัฐธรรมนูญและการเพาะปลูก
 This event was truly an affliction working out a blessing
เหตุการณ์นี้เป็นความทุกข์ทรมานอย่างแท้จริงที่ทำให้พระพรเกิดขึ้น
 Carefully plucking a strand of grass, she went to put it in her mouth
เธอหยิบมันลงไปในปากของเธอ
 All of a sudden, she paused
ในทันทีทันใดเธอหยุดชั่วคราว
 She slowly widened her eyes
เธอค่อยๆขยายสายตาของเธอ
 Wait a minute 
เดี๋ยวก่อน
 She had counted the strands of grass before, and there was clearly six strands
เธอเคยนับเส้นหญ้ามาก่อนและเห็นได้ชัดเจนถึงหกเส้น
 How come now there were only five? The grass had always been gripped in her hand, and no one was around - how could one have gone missing? Teleportation? Space distortion? Ghosts? The last guess sent a cold shiver down Meng Fuyao's back
ตอนนี้มีแค่ห้าคนเท่านั้น? 
 All of the scenes from the horror films she saw in her past life immediately flashed past uninvited; those super scary images and sounds from theatrical special effects and CGI began to tumble around inside her head, letting out ghostly wails and evil howls
ทุกฉากจากภาพยนตร์สยองขวัญที่เธอได้เห็นในชีวิตในอดีตของเธอได้กระพริบทันทีที่ผ่านมาไม่ได้รับเชิญ; 
   Meng Fuyao had crossed over to this world for many years now, and after many extraordinary experiences could be considered to have a powerful will
Meng Fuyao ได้ข้ามไปยังโลกนี้เป็นเวลาหลายปีแล้วและหลังจากประสบการณ์พิเศษมากมายที่ได้รับการพิจารณาว่ามีพลังอำนาจมาก
 However, right now she was on top of the empty mountains and high cliffs, and among the thick forests and howling winds
แต่ตอนนี้เธออยู่บนยอดเขาที่ว่างเปล่าและหน้าผาสูงท่ามกลางป่าทึบและลมทะเล
 The trees and grass that surrounded her swayed like ghostly figures dancing, already exuding a dark menacing aura
ต้นไม้และหญ้าที่ล้อมรอบเธอได้แกว่งไปแกว่งมาเหมือนรูปปั้นผีน่ากลัว
 With the strand of herb vanishing from her hands without a trace, the Meng Fuyao who couldn't understand no matter how hard she thought could only shiver in place, almost wanting to shriek "There's a ghost!!" Just then, she thought of one of the things that old guy used to say: "There were no ghosts at first, only after people started to fear them, then did ghosts come into being
กับสาระของสมุนไพรหายไปจากมือของเธอโดยไม่มีร่องรอย Meng Fuyao ที่ไม่สามารถเข้าใจได้ไม่ว่าเธอจะคิดว่าจะสั่นไหวในสถานที่เพียงใดก็ตามเกือบจะอยากจะร้องว่า "มีผี !!" 
" Keeping this thought in mind, Meng Fuyao mustered her courage, and with a crack of her whip, a "pa" sound resounded out while she hollered, "Who's there!" No one replied, only the wind's whistling sound could be heard
"ความคิดนี้ Meng Fuyao รวบรวมความกล้าหาญของเธอและด้วยแส้แส้ของเธอเสียง" pa "ดังออกมาขณะที่เธอตะโกนว่า" ใครอยู่ที่นั่น! "ไม่มีใครตอบว่ามีเพียงเสียงลมเท่านั้นที่ได้ยิน
 Meng Fuyao waited for a long while without moving, but the only result was her angrily retrieving the long whip
Meng Fuyao รอสักพักนานโดยไม่ต้องขยับ แต่ผลที่ได้คือความโกรธของเธอที่ดึงเอาแส้ยาว
 She thought to put back the herb strands, but in that instant her whole body shook, with her falling into a shocked daze again
เธอคิดว่าจะห่อหุ้มเส้นใยสมุนไพร แต่ในเวลานั้นร่างกายของเธอทั้งตัวสั่นด้วยความตกใจตกใจอีกครั้ง
 The grass was missing yet another strand! Dumbly examining the remaining four strands of grass in her palm, Meng Fuyao was completely unable to stop herself from attributing the strange events to the supernatural
หญ้ายังขาดอีกเรื่อง! 
 But this ghost couldn't be seen and didn't harm her in anyway, what was it doing by constantly stealing her herbs? Biting her teeth, Meng Fuyao grew spiteful, and quickly shoved the remaining four strands all into her mouth while angrily masticating, "Let me see you steal them now! Why don't you just keep stealing them!?" Within the gust of mountain wind there seemed to drift a light chuckle
แต่ผีนี้ไม่สามารถมองเห็นและไม่เป็นอันตรายต่อเธอในอย่างไรก็ตามสิ่งที่มันทำโดยการขโมยอย่างต่อเนื่องสมุนไพรของเธอ? 
 After hearing the mirthful sound, Meng Fuyao was actually not as afraid as before
หลังจากได้ยินเสียงหัวเราะ Meng Fuyao ไม่ได้กลัวเหมือนก่อน
 The matter of them being a person or ghost aside, they seemed to hold no ill-will
เรื่องของการเป็นคนหรือผีกันพวกเขาดูเหมือนจะไม่ถือไม่ดี - จะ
 Relaxing a little, Fuyao straightforwardly sat down where she stood, exaggeratedly closing her eyes and adjusting her breathing
ผ่อนคลายเล็กน้อย Fuyao ตรงไปตรงมานั่งที่เธอยืนปิดตาและปรับลมหายใจของเธอ
 Then with a careless wave of her hand, "You there, looks like you're pretty bored
จากนั้นด้วยคลื่นที่ไม่ได้ตั้งใจของมือของเธอ, "คุณมีดูเหมือนคุณจะเบื่อสวย
 If you really have nothing else to do, why don't you protect me while I'm cultivating
ถ้าคุณไม่มีอะไรจะทำจริงๆทำไมคุณไม่ปกป้องผมขณะที่ผมกำลังเพาะปลูก
" Yet another light chuckle came, its sound low and soothing
"อีกหนึ่งเสียงหัวเราะเบา ๆ มาเสียงต่ำและผ่อนคลาย
 It was slightly cool and elegant, the tones melding together in a strange euphony
มันเจิดจ้าเล็กน้อยและสง่างามโทนสีที่หลอมรวมกันในความไพเราะแปลก ๆ
 Hearing it conjured scenes of the unbroken peaks in the northern state of Di, where wind blew through jade, building-like trees and gave rise to jeweled chimes
ได้ยินเสียงมันเกิดขึ้นในฉากของยอดเขาที่ยังไม่ถูกทำลายในรัฐทางตอนเหนือของ Di ซึ่งลมพัดผ่านหยกอาคารที่มีลักษณะคล้ายต้นไม้และก่อให้เกิดเสียงระฆังประดับเพชร
 The surroundings were heavy and still, with autumn's fragrance transpiring from the forest in the deep night
บริเวณโดยรอบยังคงหนักและยังคงมีกลิ่นหอมของฤดูใบไม้ร่วงที่แผ่กระจายออกจากป่าในคืนที่ลึก
 Within the forest's scent, there emanated a trace of an aroma different from the air of the natural surroundings - it smelled purer and more refined
ภายในกลิ่นของป่ามีกลิ่นหอมของกลิ่นหอมที่ต่างออกไปจากอากาศในบริเวณโดยรอบของธรรมชาติ - กลิ่นหอมและกลั่นมากขึ้น
 Despite all this, Meng Fuyao acted like she neither heard nor smelled anything out of the ordinary, only shutting her eyes and focusing on meditating
แม้จะมีทั้งหมดนี้ Meng Fuyao ทำตัวเหมือนเธอไม่เคยได้ยินหรือกลิ่นอะไรออกมาจากสามัญเพียงปิดตาของเธอและมุ่งเน้นไปที่การทำสมาธิ
 The third chuckle rang out, this time right next to the side of her ear
เสียงหัวเราะที่สามโผล่ออกมาคราวนี้ติดกับด้านข้างของหู
 At the same time, with a rumbling sound, a streak of fiery light instantly ignited on the ground in front of Fuyao
ในเวลาเดียวกันด้วยเสียงดังก้องเสียงไฟลุกเป็นไฟทันทีที่ติดไฟบนพื้นด้านหน้าฟุยว
 The dancing orange blaze shined a warm red onto the eyelids of Meng Fuyao, who previously was surreptitiously peeking through her eyelashes
เปลวไฟสีส้มส่องประกายสีแดงอบอุ่นบนเปลือกตาของ Meng Fuyao ซึ่งก่อนหน้านี้แอบแอบมองผ่านขนตาของเธอ
 On the other side of the fire, on top of a lonely pine, laid tilted a wide-sleeve robed man
ด้านอื่น ๆ ของไฟที่ด้านบนของต้นสนที่เหงาวางเอียงคนเสื้อแขนกว้าง
 The light-colored folds of his robes draped downward, stitched with obscure, silvery inscription patterns
ชุดนอนสีอ่อนของเสื้อคลุมของเขาห้อยลงมาเย็บด้วยรูปแบบจารึกสีเงินที่คลุมเครือ
 The symbols were hard to discern in the darkness, but when his body moved they constantly glittered dimly
สัญลักษณ์เหล่านี้ยากที่จะมองเห็นได้ในความมืด แต่เมื่อร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไปพวกเขาก็ยังคงมีชีวิตชีวาอยู่เรื่อย ๆ
 He leaned slanted on top of a skinny and fragile end of a tree branch
เขาเอนตัวลงบนยอดผอมและเปราะบางของกิ่งไม้
 Despite his clearly tall stature, he gave off a feeling of being light like a wisp of clouds; despite his clearly idle posture, he gave off a feeling of being far up high, like a towering jade mountain
แม้จะมีรูปร่างสูงของเขาอย่างชัดเจนเขาให้ออกรู้สึกของการเป็นแสงเช่นกระจุกเมฆ; 
 The tree branch leisurely swayed, while he leisurely cast tree branches - every time he threw a branch, it accurately fell into the fire, landing under the previously thrown branches
กิ่งก้านสาขาเหม่อลอยไปในเวลาที่เขาโยนกิ่งไม้อย่างสบาย ๆ ทุกครั้งที่โยนสาขาก็ตกลงไปในกองไฟลงใต้กิ่งไม้ก่อนหน้านี้
 With the increase in the amount of branches, the fire gradually expanded into an arch-shaped structure of firewood, causing the firewood to blaze even more wildly
ด้วยการเพิ่มจำนวนของกิ่งไฟเริ่มค่อย ๆ ขยายเข้าไปในโครงสร้างโค้งของไม้ฟืนทำให้ฟืนลุกโชนขึ้น
 With the movements of his palm, it slightly revealed a corner of a mark in the middle of his right hand
กับการเคลื่อนไหวของปาล์มของเขามันเล็กน้อยเผยมุมของเครื่องหมายที่อยู่ตรงกลางของมือขวาของเขา
 The mark's color was darker than the skin around it, but because of the distance between them, the shape was not clear
สีของเครื่องหมายสีเข้มกว่าผิวรอบ ๆ แต่เนื่องจากระยะห่างระหว่างรูปทรงไม่ชัดเจน
 Meng Fuyao's vision swept back and forth, finally landing on that beautifully architected fire structure
วิสัยทัศน์ของ Meng Fuyao กวาดไปมาในที่สุดก็ลงจอดบนโครงสร้างไฟที่สร้างขึ้นอย่างสวยงาม
 Her two hands pushed into the ground, cautiously shifting backwards a step
มือทั้งสองข้างของเธอผลักดันลงสู่พื้นแล้วค่อยขยับไปข้างหลัง
 Even if she calculated with her fingers1 she would realize, that this guy was that "ghost" from before
แม้ว่าเธอจะคำนวณด้วยนิ้วมือของเธอ 1 เธอก็จะรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็น "ผี" มาก่อน
 Putting aside everything else, just judging by his extreme skill in Qinggong2 and the awesomeness displayed through randomly throwing some branches, if this guy's thoughts turned wicked, her little two legs were far from enough for her to escape
วางไว้ทุกอย่างอื่นเพียงแค่การตัดสินโดยทักษะสุดขั้วของเขาใน Qinggong2 และ awesomeness แสดงผ่านการขว้างปาบางสาขาบางหากความคิดของคนที่แต่งตัวประหลาดนี้หันชั่วร้ายขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธออยู่ห่างไกลจากพอสำหรับเธอที่จะหลบหนี
 However, before she even had time to move her butt, the person began to speak
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะมีเวลาที่จะย้ายก้นของเธอคนนั้นเริ่มพูด
 "Girl, the night's frost is heavy
"เด็กผู้หญิงน้ำค้างแข็งในตอนกลางคืนหนัก
 I'm very cold
ฉันหนาวมาก
"3   -----------------------------------------------------------------------
"3 ------------------------------------------------