Chapter 13 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 13 - Stunning Breakout   "Hey, you asleep?" A low but graceful voice, bringing with it some laughter, sounded in her ear
บทที่ 13 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดใน Tai Yuan บทที่ 13 - การแหกคุกที่น่าทึ่ง "Hey, you sleep?" 
 Meng Fuyao opened her eyes, pleasantly surprised
Meng Fuyao เปิดตาของเธอประหลาดใจเป็นสุข
 In front, Yuan Zhaoxu stood unruffled and noble, like he had just stepped into a palace
หน้า Yuan Zhaoxu ยืนอยู่อย่างไร้ความปราณีและมีเกียรติเช่นเดียวกับที่เขาเพิ่งก้าวเข้ามาในพระราชวัง
 The drenching rain hit his body, yet his clothes were dry
ฝนตกกระทบร่างกายของเขายังเสื้อผ้าของเขาแห้ง
 Standing far away in a swath of muddy green and with mountain cliffs at his back, he seemed like a suddenly arisen bright moon
ยืนอยู่ห่างไกลออกไปในผืนดินสีเขียวขุ่นและมีหน้าผาสูงที่หลังเขาดูเหมือนดวงจันทร์สว่างจ้า
 He was a far distance away, but his expression was still the same, calm and unhurried
เขาอยู่ห่างออกไปไกล แต่การแสดงออกของเขายังคงเหมือนเดิมสงบและค่อยๆ
 Logically speaking, even if he wanted to save Meng Fuyao now he would not have enough time; but the moment Meng Fuyao saw him, she felt a unreasonable sense of relief, as if the life and death calamity in front of her had become unworthy of her fear
แม้ว่าเขาจะต้องการช่วยประหยัดเม้งฟู่เจ้ว แต่ตอนนี้เขาก็ไม่มีเวลาเพียงพอ 
 The corner of her mouth couldn't help but lightly lift up
มุมปากของเธอไม่สามารถช่วยได้ แต่ยกขึ้นเล็กน้อย
 Meng Fuyao's smile had not yet fully expanded, when she saw the formerly still and far away Yuan Zhaoxu give her a grin
รอยยิ้มของ Meng Fuyao ยังไม่ขยายตัวเต็มที่เมื่อเธอเห็น Yuan Zhaoxu ที่ยังคงอยู่และอยู่ห่างไกลออกไปยิ้มให้เธอ
 Before the grin could fade away, he suddenly moved
ก่อนที่ยิ้มจะจางหายไป
 This one movement was like a thunderclap, destroying jade mountains and causing avalanches
การเคลื่อนไหวนี้เป็นเหมือนพายุฝนฟ้าคะนองทำลายภูเขาหยกและก่อให้เกิดหิมะถล่ม
 An incandescent, roiling turbulence sprinted over the flat ground, formidably stirring up a vast portion of the night rainstorm
ความวุ่นวายระยิบระยับบนพื้นราบไหลผ่านพื้นราบเรียบทำให้เกิดพายุฝนตกหนักขึ้นมาก
 The unparalleled shockwave of power stripped the ground of trees and grass, all of which uprooted in a "hua la la" sound and coiled upwards to form a wall, filling the entirety of one's vision with the dark green expanse that flew towards the huge enclosing net
คลื่นช็อคเวฟที่หาตัวจับยากของอำนาจตัดพื้นของต้นไม้และหญ้าทั้งหมดที่ uprooted ในเสียง "hua la la" และขดขึ้นเพื่อสร้างผนังเติมเต็มความสมบูรณ์ของวิสัยทัศน์ของคนที่มีการขยายตัวสีเขียวเข้มที่บินไปใหญ่ enclosing 
 Yuan Zhaoxu flew sticking close to the ground, in a flash arriving in front of Meng Fuyao
Yuan Zhaoxu บินติดกับพื้นดินในทันทีที่มาถึงหน้า Meng Fuyao
 With a stretch of his hand he pressed her down, a hand closely embracing her body while still continuing to fly forwards on the ground
เขากอดเธอด้วยมือจับมือเธออย่างแนบชิดขณะที่ยังบินต่อไปบนพื้น
 With a flip of the other hand's sleeves, that tremendous agitation of powerful winds twisted and shattered the flying "plant wall"
กับพลิกมือของแขนอีกข้างหนึ่งความกระวนกระวายใจอย่างมหันต์ของลมที่มีพลังบิดและแตก "เครื่องบินโรงงาน"
 The branches and grass strands, mixed in with his true qi, became countless flying arrows, with loud whizzing sounds twisting through the air to meet the huge web
กิ่งก้านและเส้นหญ้าผสมกับฉีที่แท้จริงของเขากลายเป็นลูกธนูบินนับไม่ถ้วนด้วยเสียงกระซิบดังขึ้นมาทะลุผ่านอากาศเพื่อตอบสนองความใหญ่โตของเว็บ
 Only an endless whistling of collision could be heard, and in a blink of an eye the net was completely shredded into broken fragments by the blade-like leaves and branches, losing its form
มีเพียงเสียงนกหวีดที่ไม่มีที่สิ้นสุดของการปะทะกันเท่านั้นที่จะได้ยินและในพริบตาตาข่ายถูกตัดเป็นเศษเล็กเศษน้อยโดยใบและกิ่งก้านที่ขาดหายไป
 The final bits of the ominously glowing net fell to the ground, precisely landing in front of the feet of Yuan Zhaoxu, while behind him some remainders were soundlessly beaten into the mud by the falling rain
เศษสุดท้ายของกระจุกดาวที่ร่วงลงมาที่พื้นอย่างแม่นยำตรงหน้าเท้าของ Yuan Zhaoxu ในขณะที่ด้านหลังของเขาบางส่วนถูกทิ้งลงไปในโคลนโดยฝนตกลงมา
 Lightly smiling, Yuan Zhaoxu unhurriedly spread his two arms, looking at the woman sprawled underneath him
ยิ้มอย่างหยาบคาย, หยวนเจียงซูค่อยๆกางแขนสองข้างของเขาออกไปและมองไปที่ผู้หญิงที่เหยียดอยู่ข้างใต้เขา
 "How do you feel, seeing me?" ----------- How do I feel? Meng Fuyao blinked her eyes, staring upwards
"คุณรู้สึกอย่างไรที่เห็นฉัน?" 
 The overlooking Yuan Zhaoxu's unfathomably dark eyes held some humor in them, their gaze unreasonably entrancing like wine
สายตาที่หยาบคายของ Yuan Zhaoxu มองเห็นได้ยากทำให้พวกเขามีอารมณ์ขันจ้องมองอย่างไม่สมควรเช่นไวน์
 A mysterious light fragrance was given off, something even this unending downpour had no way of diluting
กลิ่นน้ำหอมลึกลับได้รับออกไปบางสิ่งบางอย่างแม้กระทั่งฝนตกไม่รู้จักจบสิ้นนี้ไม่มีวิธีเจือจาง
 Two pairs of eyes met, for a time no one speaking
สองคู่สายตาได้พบกันเป็นเวลาไม่มีใครพูด
 Yuan Zhaoxu stopped teasing, and Meng Fuyao forgot to snap back a sarcastic reply
Yuan Zhaoxu หยุดการหยอกล้อและ Meng Fuyao ลืมที่จะกลับมาตอบโต้แดกดัน
 In this instant in the never-ending rain, right after the danger had passed, entrapped in Yuan Zhaoxu's unique aura, she forgot how to form words, and didn't know why she would want to either
ในช่วงเวลานี้ฝนตกไม่สิ้นสุดหลังจากที่อันตรายได้ผ่านไปซึ่งติดอยู่ในราศีที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของ Yuan Zhaoxu เธอลืมวิธีการสร้างคำและไม่ทราบว่าทำไมเธอถึงต้องการ
 This person who seemed so far away, ever since that moment they met, had been close to her side
คนที่ดูเหมือนจะอยู่ห่างไกลนับตั้งแต่ที่พวกเขาพบกันนั้นก็ใกล้เคียงกับเธอ
 In only a short two hours, he had saved her twice already
ในเวลาเพียงสองชั่วโมงสั้น ๆ เขาก็ช่วยเธอไว้ได้สองครั้ง
 Meng Fuyao didn't even know why he wanted to help her
เม้งฟู่เจ๋อไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงต้องการช่วยเธอ
 She only gazed at him, a warm flow swirling in the depths of her heart
เธอเพียงแค่จ้องไปที่เขาการไหลเวียนของความร้อนหมุนวนอยู่ในความลึกของหัวใจของเธอ
 Her body that had become icy cold due to a night of raining and assassination, suddenly seemed to have a few degrees of warmth
ร่างของเธอที่เย็นจัดขึ้นเนื่องจากมีฝนตกและถูกลอบสังหารดูเหมือนจะมีความอบอุ่นเพียงไม่กี่องศา
 In only that instant of eyes meeting
เพียงในทันทีที่มีการประชุมสายตา
 There was a thin strand of silk in the bottom of her heart, the strand long rusted due to many years of heartless erosion by winds of frost, and was almost severed because of that person's betrayal; in that moment of eyes intersecting, in between the howling turbulence of the storm and the peaceful stillness of their embrace, that strand began to lightly stir and connect again, sending out a thin yet shocking vibration sound
มีเส้นใยผ้าไหมอยู่ที่ก้นบึ้งของหัวใจเส้นยาวเป็นสนิมเนื่องจากหลายปีของการกัดเซาะโดยไม่มีลมแรงจากลมหนาวและเกือบจะถูกตัดขาดเนื่องจากการทรยศของคนนั้น 
 It was as if hearing a thunderclap while in silence
มันเหมือนกับได้ยินเสียงฟ้าร้องขณะที่อยู่ในความเงียบ
 Meng Fuyao shook
Meng Fuyao ส่าย
 Her fingers all of a sudden tightly dug into the wet ground
มือของเธอจู่ ๆ ก็ขุดลงไปในพื้นดินเปียก
 The thorny undergrowth pierced her fingers, the pure white fingertips immediately squeezing out some round blood droplets that were quickly washed away by the pouring rain and absorbed into the black wet soil
พังผืดที่หนาทึบแทงนิ้วมือของเธอปลายนิ้วสีขาวบริสุทธิ์ทันทีที่บีบออกหยดเลือดบางรอบที่ถูกล้างออกได้อย่างรวดเร็วโดยฝนตกและดูดซึมเข้าสู่ดินเปียกสีดำ
 Meng Fuyao inhaled sharply, the shooting pain in her fingers causing her pupils to become lucid once again
Meng Fuyao สูดดมอย่างรุนแรงความเจ็บปวดในนิ้วมือของเธอทำให้นักเรียนของเธอกลายเป็นคนขี้หลอนอีกครั้ง
 Her next thought was to shrink back, but she only had time to move halfway
ความคิดต่อไปของเธอคือการหดตัว แต่เธอมีเวลาเหลือที่จะย้ายไปครึ่งทางเท่านั้น
 Yuan Zhaoxu, who was up until now staring fixedly at her, suddenly broke his gaze and reached out his arm to lift her up, and with a twist of his body they flew out together
หยวนเจิ้งซุที่ยืนขึ้นจนกระทั่งจ้องมองไปที่เธออย่างไม่หยุดยั้งก็จางหายไปและเอื้อมมือออกไปยกแขนขึ้นและบิดตัวออกจากกัน
 In his arms, Fuyao turned her head in astonishment, while Yuan Zhaoxu had already laughed, "You want to devote your body to me here? But I'm afraid of catching a cold
ในอ้อมแขนของเขา Fuyao หันหัวของเธอในความประหลาดใจในขณะที่หยวน Zhaoxu ได้หัวเราะแล้ว "คุณต้องการที่จะอุทิศร่างกายของคุณให้ฉันที่นี่ แต่ฉันกลัวที่จะจับเย็น
" His voice had a relaxed humor in them
"เสียงของเขามีอารมณ์ขันผ่อนคลายในพวกเขา
 From Fuyao's angle, she couldn't see his expression, but judging from his tone he seemed to not be affected by that moment just now, giving her some relief
จากมุมมองของ Fuyao เธอไม่สามารถมองเห็นท่าทางของเขาได้ แต่การตัดสินจากน้ำเสียงของเขาดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากช่วงเวลานั้นขณะนี้ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจ
 For some unknowable reason, however, hearing his indifference also gave her a bit of disappointment and hurt
ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่สามารถจะเข้าใจได้อย่างไรก็ตามการได้ยินความไม่แยแสของเขาทำให้เธอรู้สึกผิดหวังและเจ็บปวด
 Then with a "pei" sound in her heart, Meng Fuyao silently cursed herself for being such a Qiong Yao [1]
จากนั้นด้วยเสียง "pei" ในใจของเธอ Meng Fuyao ได้แช่งคำสาปแช่งตัวเองอย่างเงียบ ๆ สำหรับการเป็น Qiong Yao [1]
 What was she doing! She was an old woman whose mental age was almost 40, what was she doing playing around with the struggles of affection? She swiveled her head, wanting to drop down and leave Yuan Zhaoxu's close hug, but the caught unaware Yuan Zhaoxu pressed his fingers against her tightly to keep her in place, while softly saying, "Don't move
เธอกำลังทำอะไรอยู่! 
" The words had not yet faded away before, five zhang in front, countless numbers of black figures appeared out of the darkness, holding bows and nocking arrows in combat ready positions
"คำพูดยังไม่จางหายไปก่อนหน้านี้ห้าจางอยู่ด้านหน้าตัวเลขสีดำจำนวนมากปรากฏตัวออกมาจากความมืดถือคันธนูและลูกธนูในตำแหน่งที่พร้อมรบ
 When the forward-most black figure saw a person, he immediately loosed the bowstring and shot an arrow, the "weng" sound from the shot screaming continuously forwards
เมื่อตัวเลขสีดำไปข้างหน้าเห็นคนคนหนึ่งเขาคลายเอ็นร้อยหวายและยิงลูกศรเสียงของ "weng" จากรูปที่กรีดร้องอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้า
 Another streak of phosphorescent lightning shot straight up from the ground, and following that a thicket of trees orderly flattened, forming a piece of empty land behind which were ten or so trees
อีกฟากหนึ่งของฟ้าผ่าฟอสฟอรัสยิงตรงขึ้นมาจากพื้นดินและต่อไปนี้เป็นที่ราบของต้นไม้ที่ราบเรียบเป็นระเบียบก่อให้เกิดชิ้นส่วนของที่ดินว่างเปล่าที่อยู่เบื้องหลังซึ่งเป็นสิบหรือดังนั้นต้นไม้
 Their upper halves were dark jade, while their lower halves were scraped of bark, revealing the dull white of the inner wood
ครึ่งล่างของพวกเขาเป็นหยกดำในขณะที่ส่วนล่างของพวกเขาถูกคัดลอกมาจากเปลือกไม้เผยให้เห็นสีขาวหมองคล้ำของไม้ชั้นใน
 Seeing those trees and their pattern of arrangement, Meng Fuyao instantly thought of a Five Variation White Wood Array that the old Daoist had mentioned once before
เมื่อมองเห็นต้นไม้เหล่านี้และรูปแบบการจัดเรียงของพวกเขา Meng Fuyao ได้คิดถึงรูปแบบไม้แปรผันห้าชิ้นที่เก่าแก่ของ Daoist ได้กล่าวถึงเมื่อก่อน
 Just when she wanted to shout at Yuan Zhaoxu to be careful, she actually saw him not even hesitate, with one point of his foot directly flying into the heart of the formation
เมื่อเธออยากจะตะโกนใส่ Yuan Zhaoxu เพื่อระมัดระวังเธอก็เห็นเขาไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียวกับเท้าข้างหนึ่งของเขาตรงเข้าไปในหัวใจของการก่อตัว
 Yuan Zhaoxu's Qinggong skill was the highest of anyone Fuyao had ever seen
ทักษะ Qinggong ของ Yuan Zhaoxu เป็นสิ่งที่คน Fuyao เคยพบเห็นมากที่สุด
 Even when holding another person his feet never touched the ground, light as a feather, so fast that she couldn't even stop him before in a blink they had reached the eye of the array
แม้กระทั่งการถือเท้าของคนอื่นเท้าของเขาไม่เคยสัมผัสพื้นดินเหมือนแสงขนอย่างรวดเร็วจนทำให้เธอไม่สามารถหยุดเขาได้ก่อนที่จะกระพริบตาพวกเขามาถึงตาของอาร์เรย์
 Meng Fuyao's heart sank, only closing her eyes while silently calculating her body's position
หัวใจของ Meng Fuyao จมลงโดยปิดตาของเธอขณะที่เงียบ ๆ คำนวณตำแหน่งของร่างกาย
 According to what she had learned before, she planned to destroy the tree three steps to her left side first before anything else
ตามที่เธอได้เรียนรู้มาก่อนเธอวางแผนที่จะทำลายต้นไม้สามขั้นตอนไปทางด้านซ้ายก่อนที่จะทำสิ่งอื่นใด
 The Five Variation White Wood Array had a myriad of transformations, with life and death possibly coming in an instant
อาร์เรย์ไม้ห้าสีขาวมีการเปลี่ยนแปลงมากมายทำให้ชีวิตและความตายอาจมาถึงในทันที
 She only had around 50 percent confidence to escape from the large formation's possibly concealed underground arrows and giant log presses, but no matter what, it would still be better than following Yuan Zhaoxu directly sprinting into a death trap
เธอมีความเชื่อมั่นเพียงร้อยละ 50 เท่านั้นที่สามารถหลบหนีจากลูกศรใต้ดินที่ซ่อนอยู่และการกดทับไม้ขนาดใหญ่ แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นดีกว่าการหยวน Zhaoxu วิ่งเข้าไปในกับดักความตาย
 However right before she moved, Yuan Zhaoxu suddenly shot out an unexpected flying kick, completely splitting the array center's giant tree in half and blowing it away
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะย้าย Yuan Zhaoxu ก็ยิงลูกระเบิดที่ไม่คาดฝันออกมาโดยสิ้นเชิงและแยกต้นไม้ยักษ์ออกกลางทุ่งและพัดมันออกไป
 Amidst the roaring explosion, a "ka ka" mechanical spring noise began to rise up from the surroundings
ท่ามกลางเสียงคำรามคำรามเสียงกระหึ่มของ "ka ka" ในฤดูใบไม้ผลิเริ่มเพิ่มขึ้นจากสภาพแวดล้อม
 With light whizzing noises something erupted out of the ground surface, almost like a thick cluster of wasps or a hurricane of conglomerated branches and leaves; the ominously gray patch tyrannically gusted towards them while tearing up the ground
มีเสียงกระซิบบางสิ่งบางอย่างปะทุขึ้นมาจากพื้นดินเกือบจะเหมือนกับกลุ่มดาวอังคารหรือพายุเฮอร์ริเคนของกลุ่มกิ่งและใบ 
 The cloud was consisted of the dark steel daggers hidden underneath the ground, piercing through the air along with the scattered flying rain and mud
เมฆประกอบด้วยดาบเหล็กสีดำที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นดินทะลุผ่านอากาศพร้อมกับสายฝนและกระสุนปืนกระจัดกระจาย
 The blades bounced and weaved in between the trees, unceasingly hitting trees at different angles, then in an instant reflecting off of the power of the collision in different directions
ใบพัดเด้งและทอในระหว่างต้นไม้อย่างไม่หยุดยั้งการกดปุ่มต้นไม้ที่มุมที่แตกต่างจากนั้นในทันทีที่สะท้อนออกจากอำนาจของการชนกันในทิศทางที่แตกต่างกัน
 The daggers shot straight for the eyes, then the chest, and blades originally about to pierce into the back would then shoot straight up; thousands and tens of thousands of variations flashed by, with nowhere to hide
กริ๊งยิงตรงไปที่ตาจากนั้นหน้าอกและใบมีดที่เกี่ยวกับการเจาะเข้าด้านหลังก็จะยิงตรงขึ้น 
 Yet Yuan Zhaoxu never put this pressing situation of life or death in his eyes
แต่หยวนเจียงซูไม่เคยใส่ความกดดันแห่งชีวิตหรือความตายลงในดวงตาของเขา
 In mid-air his robes flew, tumbled, and snaked, like gusts of fierce wind blowing storm clouds to drift, or like electricity twisting inside deep fog, sometimes seen and sometimes unseen
ในช่วงกลางอากาศเสื้อคลุมของเขาบินแล่นและงูเหมือนลมกระโชกแรงลมแรงพัดพายุเมฆลอยหรือชอบบิดไฟฟ้าภายในหมอกหนาบางครั้งก็เห็นและบางครั้งก็มองไม่เห็น
 Silhouetting the dark heavens they lifted up, then sharply stopped, time and time again
กำบังสวรรค์อันมืดทึบที่พวกเขายกขึ้นจากนั้นก็หยุดลงอย่างรวดเร็วเวลาและเวลาอีกครั้ง
 Close by, air currents flew like unseen knives, each one splitting a tree that would take many to wrap their arms around
ปิดโดยกระแสอากาศบินเหมือนมีดที่มองไม่เห็นแต่ละคนแยกต้นไม้ที่จะใช้เวลาหลาย ๆ คนเพื่อห่อแขนของพวกเขารอบ
 One could only see that in between the fluttering of his sleeves sonic booms would sound non-stop - every time he attacked, another tree would be halved
หนึ่งเท่านั้นที่สามารถเห็นได้ว่าในระหว่างกระพือปีกของแขนของเขา booms โซนิคจะเสียงไม่หยุด - ทุกครั้งที่เขาโจมตีต้นไม้อื่นจะลดลงครึ่งหนึ่ง
 The sharp daggers and the human figure that penetrated between them flew past the gigantic tree trunks as fast as lightning and as light as feathers; every time the figure dodged the flying daggers, it flashed through the smallest of cracks that wouldn't even allow a strand of hair to slip through
กริชคมและร่างมนุษย์ที่ทะลุระหว่างพวกเขาบินผ่านลำต้นของต้นไม้ขนาดใหญ่ให้เร็วที่สุดเท่าที่ฟ้าแลบและสว่างเหมือนขนนก 
 He was clearly dealing with the most chaotic and unpredictable attacks, yet his movements were precise and exquisite, as if he had rehearsed this play countless times before
เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับการโจมตีที่วุ่นวายและไม่อาจคาดการณ์ได้ แต่การเคลื่อนไหวของเขาก็แม่นยำและประณีตราวกับว่าเขาซ้อมเล่นครั้งนี้นับไม่ถ้วน
 He was like an immortal with incomprehensible powers, using rivers as string and lightning as the needle, weaving an impenetrable and wonderful picture on the complex brocade of the blue seas and eight wildernesses
เขาเป็นเหมือนอมตะที่มีอำนาจที่ไม่สามารถเข้าใจได้โดยใช้แม่น้ำเป็นสายและฟ้าผ่าเป็นเข็มการทอภาพที่น่าพิศวงและยอดเยี่ยมบนผ้าที่ซับซ้อนของทะเลสีฟ้าและแปดที่รกร้างว่างเปล่า
 The huge trees were felled one by one, seemingly falling at random
ต้นไม้ขนาดใหญ่ถูกโค่นลงทีละตัวดูเหมือนจะตกลงไปอย่างสุ่ม
 Yet in reality every trunk dropped in a slightly different position, each tree resting higher than the other by a small height and impacting with changing amounts of force, every one coincidentally stacking on top of the previous tree trunk
แต่ในความเป็นจริงลำต้นทั้งหมดลดลงในตำแหน่งที่แตกต่างกันเล็กน้อยต้นไม้แต่ละวางตัวสูงกว่าอื่น ๆ โดยความสูงขนาดเล็กและส่งผลกระทบต่อกับการเปลี่ยนแปลงปริมาณของแรงทุกอย่างบังเอิญซ้อนอยู่ด้านบนของลำต้นของต้นไม้ก่อนหน้านี้
 With this fold by fold domino-like falling pattern, not one tree actually landed on the ground, and at the end, all the trees were resting in a mountainous hill-like structure
กับพับนี้โดยรูปแบบล้มเหมือนโดมิโนพับไม่ได้เป็นหนึ่งในต้นไม้จริงที่ดินบนพื้นดินและเมื่อสิ้นสุดทุกต้นไม้ที่ถูกวางอยู่ในโครงสร้างภูเขาฮิลล์เหมือน
 Those crazily shooting daggers also bounced off the covering tree structure with extraordinary accuracy, all of them rebounding downwards and neatly piercing back into the earth
นักแม่นปืนคนดังเหล่านี้ได้เด้งออกจากโครงสร้างของต้นไม้ที่ปกคลุมด้วยความถูกต้องแม่นยำเป็นพิเศษพวกเขาทั้งหมดถอยกลับลงมาและเจาะเข้าสู่แผ่นดินอย่างเรียบร้อย
 Exhaling a breath of cold air, Meng Fuyao almost forgot how to breath
หายใจออกจากอากาศหนาวเย็น Meng Fuyao เกือบจะลืมวิธีการหายใจ
 She also knew how to break this formation, but she had never thought that there would actually be someone in this world who could break it with this kind of method
เธอยังรู้วิธีที่จะทำลายการก่อตัวนี้ แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครสักคนในโลกนี้ที่สามารถทำลายมันได้ด้วยวิธีการแบบนี้
 This type of breaking method that completely borrowed the array's strength to break it - just what extreme level of accuracy and frightening calculations would be needed? Those many trees, those uncountable flying knives and every knife's power and angle of rebound, required one to have a complete peak expert's grasp and calculation skill, to only then be able to land without the smallest injury
ประเภทของวิธีการทำลายที่สมบูรณ์ยืมความแข็งแรงของอาร์เรย์ที่จะทำลายมัน - เพียงสิ่งที่ระดับของความถูกต้องและการคำนวณที่น่ากลัวจะต้อง? 
 This kind of horrifying calculation, Fuyao thought that even a modern computer would take several seconds to process, let alone the Yuan Zhaoxu in the middle of the formation, facing almost-certain death from ferocious attacks from all sides!? This, was this still a person? The huge trees had all fallen, and the daggers had all rebounded into the ground
การคำนวณแบบนี้น่ากลัว Fuyao คิดว่าแม้แต่คอมพิวเตอร์ที่ทันสมัยจะใช้เวลาหลายวินาทีในการประมวลผลนับประสา Yuan Zhaoxu ในช่วงกลางของการก่อตัวซึ่งต้องเผชิญกับการตายที่รุนแรงเกือบทุกอย่างจากการโจมตีที่โหดร้ายจากทุกฝ่าย!? 
 With a flip of his sleeve, Yuan Zhaoxu brought Meng Fuyao to fly directly outwards, his mid-air steps as if he were treading on flying clouds
ด้วยการพลิกแขนเสื้อของเขา Yuan Zhaoxu นำ Meng Fuyao ออกไปบินตรงกลางอากาศขณะเดินเหยียบเมฆ
 With one leap he had already arrived at the highest tree's branch end, the large downpour of rainwater being deflected away by the flowing true qi around his body
ด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียวที่เขามาถึงจุดสิ้นสุดของต้นไม้ที่สูงที่สุดแล้วฝนที่ตกหนักของน้ำฝนจะถูกหักเหออกไปโดยการไหลของฉีที่แท้จริงรอบตัวของเขา
 While traversing the air his figure was straight, like a flying immortal
ขณะที่มองข้ามอากาศร่างของเขาก็ตรงเหมือนกับอมตะบิน
 His feet landed on the tallest tree canopy, but the leaves underneath didn't shake
พระหัตถ์ของพระองค์ทอดพระเนตรบนต้นกระถางต้นไม้สูงที่สุด แต่ใบที่อยู่ข้างใต้ไม่หวั่นไหว
 Yuan Zhaoxu clasped his hands in a slight smile, proudly overlooking that crowd of ambushers whose hands were still on the bow, their arrows still nocked on the bowstring
Yuan Zhaoxu จับมือของเขาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยมองเห็นฝูงชนซุ่มโจมตีที่มีมืออยู่บนคันธนูลูกศรของพวกเขายังคงงออยู่บนคันชัก
 Those people all were in their previous positions like they were solidly paralyzed in place, their mouths open wide in shock as they looked back at that godly male figure standing on the branches
คนทุกคนอยู่ในตำแหน่งก่อนหน้าของพวกเขาเช่นพวกเขาเป็นอัมพาตแน่นหนาในสถานที่ปากของพวกเขาเปิดกว้างในช็อตขณะที่พวกเขามองกลับไปที่รูปชายร่างงามที่ยืนอยู่บนกิ่ง
 After seeing how with an instant of hand and eye coordination he had completely destroyed their sect master's carefully set up, unbreakable white wood array; seeing how with a light traversing, he had used the most unbelievable and unthinkable method to pass through the array in a flash; seeing how not even a speck of dust was touched on his body, like entering that certain-death array was like entering an empty space, and seeing how the remote figure on the tree canopy was completely relaxed and unruffled, for a time they experienced an awe-inspiring dread, as if they had just seen a deity
หลังจากได้เห็นการประสานงานด้วยมือและตาแล้วเขาก็ทำลายต้นนิกายของพวกเขาอย่างรอบคอบด้วยชุดไม้สีขาวที่ไม่แตกหัก 
 How could they have still remembered to use their bows and fire their arrows? Yuan Zhaoxu gave a faint grin then lifted up his sleeves in a flick
พวกเขายังคงจำได้อย่างไรว่าจะใช้ธนูและยิงธนูของพวกเขา? 
 Those below neatly scattered, but for a moment didn't see anything
ผู้ที่กระจัดกระจายอยู่อย่างประณีต แต่ชั่วครู่ไม่เห็นอะไร
 Then, they heard a long laugh sound in the air
จากนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะยาว ๆ ในอากาศ
 Two black human shadows lithely shot out like electricity, drawing a long-lasting dark line through the mid-air rainwater
เงาดำสองดวงของมนุษย์ถูกยิงออกมาเหมือนกระแสไฟฟ้าโดยฉายภาพเส้นสีเข้มที่ยาวนานผ่านช่องฝนกลางอากาศ
 Those leaves and branches nearby were scattered into the air, trees were orderly parted to the sides, and the accumulated mud on the ground surface was gusted upwards by the gentle yet vast true qi, splattering in four directions
ใบและกิ่งก้านสาขาที่อยู่ใกล้ ๆ กระจัดกระจายไปในอากาศต้นไม้ถูกแยกออกจากกันไปทางด้านข้างและโคลนสะสมบนพื้นดินถูกลมกระโชกแรงขึ้นโดยแสงที่นุ่มนวล แต่กระเจี๊ยวกระจัดกระจายอยู่สี่ทิศ
 "Ka cha ka cha" sounds erupted one after the other, arrows twisted and the earth cracked, water surged and fire was extinguished, and in an instant, the remaining four Black Water, Yellow Earth, Raging Fire and Dark Metal formations behind the white wood array were broken through in procession
"Ka cha ka cha" เสียงปะทุขึ้นทีละหนึ่งลูกศรบิดเบี้ยวและแผ่นดินแตกน้ำไหลและไฟดับลงและทันทีที่เหลืออีกสี่ส่วนคือ Black Water, Yellow Earth, Raging Fire และ Dark Metal ที่อยู่เบื้องหลังสีขาว 
 The four formation's continuously triggered chains of traps and mechanisms randomly activated en masse, and at once killing not a small number of the guarding Profound Origin sect disciples
ทั้งสี่กลุ่มที่ถูกโจมตีด้วยโซ่ตรวนและกลไกต่าง ๆ ที่เปิดใช้งานอย่างไม่หยุดหย่อนและในไม่ช้านักฆ่าก็ไม่ได้เป็นกลุ่มเล็ก ๆ
 Amidst shocked cries, the crowd fled in even more chaos
ท่ามกลางเสียงร้องที่ตกใจฝูงชนหนีไปในความวุ่นวายมากยิ่งขึ้น
 Their sprinting speed was too fast, and the wind violently howled
ความเร็วของพวกเขาวิ่งเร็วเกินไปและลมกระโชกแรง
 Meng Fuyao struggled to lift her head while in Yuan Zhaoxu's embrace, looking at the already unrecognizable large formations with a bit of pity
Meng Fuyao พยายามยกศีรษะของเธอขณะที่อยู่ในอ้อมกอดของ Yuan Zhaoxu มองไปที่การก่อตัวใหญ่ ๆ ที่ไม่สามารถจดจำได้ด้วยความสงสาร
 She also knew how to break through these arrays, but because the person above her head was too valiant, from start to finish she could only be a hero with no chance to show her talents
เธอรู้ดีว่าจะเจาะทะลุอาร์เรย์เหล่านี้ได้อย่างไร แต่เนื่องจากบุคคลเหนือศีรษะของเธอนั้นกล้าหาญเกินไปตั้งแต่เริ่มต้นจนจบเธอสามารถเป็นวีรบุรุษเท่านั้นที่ไม่มีโอกาสแสดงพรสวรรค์ของเธอ
 Bored out of her mind, she lazily played with Zhaoxu's robe lapels, then lazily let out a breath of air
เบื่อออกจากใจของเธอเธอเฉื่อยชาเล่นกับเสื้อคลุมของ Zhaoxu เสื้อคลุมแล้วเฉื่อยชาให้ลมหายใจของอากาศ
 She heard Yuan Zhaoxu's voice dimly sound from above her head
เธอได้ยินเสียงที่หยาบคายของ Yuan Zhaoxu จากด้านบนศีรษะของเธอ
 When speaking his chest slightly trembled, knocking against her cheek that was stuck to his chest
เมื่อพูดว่าหน้าอกของเขาสั่นเล็กน้อยเคาะกับแก้มของเธอที่ติดอยู่กับหน้าอกของเขา
 The place where they touched was burning with temperature, gradually spreading to her whole body, and causing Meng Fuyao, who had ran here and there for a whole night and was already exhausted, to fuzzily become sleepy-headed
สถานที่ที่พวกเขาสัมผัสถูกเผาไหม้ด้วยอุณหภูมิค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอและก่อให้เกิด Meng Fuyao ที่วิ่งไปมาที่นี่ตลอดทั้งคืนและเหนื่อยล้าจนกลายเป็นคนง่วงนอน
 " 
"
 these formations are a little too shabby, how about we switch to another method of escaping 
รูปแบบเหล่านี้มีน้อยเกินไปโทรมวิธีการเกี่ยวกับเราเปลี่ยนไปใช้วิธีการอื่นหนี
" Ok, let's escape, I'll drag you with me
"เอาล่ะหนีเถอะฉันจะลากคุณไปกับฉัน
 Meng Fuyao shut her eyes, and fell asleep
Meng Fuyao หลับตาลงและหลับไป