Chapter 25 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 25 – Many Thanks for Waiting On Me   The whole restaurant’s crowd all turned their heads, then let out “wow” sounds
บทที่ 25 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดในไทยหยวนบทที่ 25 - ขอบคุณมากสำหรับการรอคอยฉันฝูงชนของภัตตาคารทั้งหมดหันศีรษะของพวกเขาแล้วปล่อยเสียง "wow"
 Ya Lanzhu’s large eyes turned towards that direction, and then dangerously narrowed
ดวงตาใหญ่ของ Ya Lanzhu หันไปทางนั้นและแคบลง
 Yao Xun gaped in shock, for a time not able to react
เย้าซุนอ้าปากกว้างเป็นเวลาที่ไม่สามารถตอบสนองได้
 Because his mouth was open for too long, a dribble of saliva dripped down with a splat
เพราะปากของเขาเปิดค้างนานเกินไปการเลี้ยงลูกด้วยน้ำลายไหลลงมา
 Yao Xun quickly shut his mouth, looked around to make sure no one was paying attention to him, then hurriedly embarrassedly wiped his mouth
เย้าซุนรีบปิดปากของเขามองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครให้ความสนใจกับเขาแล้วรีบเช็ดปากของเขาอย่างอาย ๆ
 Executing a “self-preservation” action, he shrunk back and slipped away
ดำเนินการ "การเก็บรักษาตนเอง" เขาหดกลับและเล็ดลอดออกไป
 Yet Zhan Bei Ye, from beginning to end, never looked back
แต่ Zhan Bei Ye ตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยมองย้อนกลับไป
 He was randomly pointing anyways – back then when rushing into the restaurant he happened to catch a brief glimpse of faint red clothing above him, definitely a woman
เขาถูกสุ่มชี้ anyways - กลับแล้วเมื่อวิ่งเข้าไปในร้านอาหารที่เขาเกิดขึ้นเพื่อจับเหลือบสั้น ๆ ของเสื้อผ้าสีแดงจางเหนือเขาแน่นอนผู้หญิง
 As long as it was a woman he was set, it didn’t matter who she was
ตราบเท่าที่ยังเป็นผู้หญิงที่เขาถูกตั้งไว้มันไม่สำคัญว่าเธอเป็นใคร
 As for whether that unlucky woman whom he appointed, would meet with some kind of trouble, he didn’t care at all
สำหรับผู้หญิงที่โชคร้ายที่เขาแต่งตั้งจะพบกับปัญหาบางอย่างเขาไม่ได้ใส่ใจเลย
 Meng Fuyao froze in the middle of the stairway, hand grasping the stair railings, smiling awkwardly
Meng Fuyao แช่แข็งอยู่กลางบันได, มือจับรั้วบันได, ยิ้มอย่างงุ่มง่าม
 The feeling of being pierced by so many fixed stares with unknown meanings, was as expected, not very comfortable
ความรู้สึกของการถูกเจาะโดยจำนวนมากคงจ้องกับความหมายที่ไม่รู้จักเป็นไปตามที่คาดไว้ไม่สะดวกสบายมาก
 Zhan Bei Ye, you bastard, what are you doing randomly pointing in open daylight
Zhan Bei Ye, ลูกครึ่ง, คุณทำอะไรแบบสุ่มชี้ในเวลากลางวันเปิด
 Ya Lanzhu’s eye daggers flew out, sizing Meng Fuyao up like she was scraping flesh from bone
ตะแลงแกงของ Ya Lanzhu บินออกไปปรับขนาด Meng Fuyao ขึ้นเช่นเธอขูดเนื้อจากกระดูก
 Today Fuyao didn’t wear any of that unflattering makeup, only smearing some ginger juice to give herself faint yellow facial color, but her features were still outstanding
วันนี้ Fuyao ไม่ได้สวมเครื่องสำอางที่ไม่ยกยอใด ๆ เพียง แต่ทาน้ำมันขิงบางอย่างเพื่อให้ตัวเองสีเหลืองจาง ๆ แต่คุณสมบัติของเธอยังโดดเด่น
 After looking for a while Ya Lanzhu curled her lips saying, “You’re kidding me right, this is clearly a jaundiced sick person
หลังจากมองหาหน่อย Ya Lanzhu ขดริมฝีปากของเธอพูดว่า "คุณกำลังล้อเลียนฉันถูกต้องนี่เป็นคนที่ป่วยเป็นโรคเบาหวาน
” Zhan Bei Ye crossed his arms and leaned against the wall, replying, “And so what? As long as I like her
"Zhan Bei Ye กอดอกแขนและพิงกำแพงตอบว่า" แล้วล่ะ? 
” “I’ll kill her!” “Kill her, and you’ll still be number two, second wife
"" ฉันจะฆ่าเธอ! "" ฆ่าเธอและคุณจะยังคงเป็นเลขสองภรรยาคนที่สอง
” Ya Lanzhu hopped up, and with a twist of her slender waist and a brandishing of her arm, she instantly pulled out from her back a small waist knife, embedded with multicolored shells
"Ya Lanzhu กระโดดขึ้นและด้วยการบิดของเอวของเธอเอวและแขนของเธอรั้งเธอทันทีดึงออกมาจากหลังของเธอมีดเอวเล็ก ๆ ที่ฝังอยู่กับเปลือกหอยหลากสี
 “Huo huo huo” she swiftly danced out a sword flurry, the snow bright knife tip reflecting the sunlight, dangerously glittering
"huo huo huo" เธอรีบเต้นออกความวุ่นวายของดาบปลายมีดหิมะที่สาดแสงสะท้อนแสงแดดที่ส่องประกายอันตราย
 Pointing the knife towards Zhan Bei Ye, she yelled, “Go! Kill your first! Shift the position to me!” “Hey, who are you calling his first?” The clear voice of a woman suddenly traveled over
ชี้ไปที่ Zhan Bei Ye เธอตะโกนว่า "ไป! 
 With a “shua” sound the people present turned their eyes to the middle of staircase again, seeing Meng Fuyao leaning over on the railings, her expression normal, currently overlooking those two below
ด้วยเสียง "shua" ผู้คนหันมามองตรงกลางบันไดอีกครั้งเห็น Meng Fuyao เอนตัวลงบนราวเธอแสดงออกอย่างปกติ
 “En?” Only now did Zhan Bei Ye finally turned around, sweeping Meng Fuyao with an eye
"เอน?" ตอนนี้ Zhan Bei Ye ก็หันไปรอบ ๆ แล้วกวาดตา Meng Fuyao ด้วยตา
 However this look was only a brief passing, without any interest
อย่างไรก็ตามรูปลักษณ์นี้เป็นเพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้นโดยไม่มีผลใด ๆ
 “You’re lying?” Ya Lanzhu stared at Meng Fuyao intently, her eyes shining
"คุณกำลังโกหก?" Ya Lanzhu จ้องมอง Meng Fuyao อย่างตั้งใจตาของเธอส่องแสง
 Fuyao crisply snapped her fingers, looking back at the Ya Lanzhu full of murderous intent
Fuyao crisply snapped นิ้วมือของเธอมองย้อนกลับไปที่ Lanzhu Ya เต็มรูปแบบของการฆาตกรรม
 “Nope
“Nope
” This time, Zhan Bei Ye closely studied her with an eye
"ครั้งนี้ Zhan Bei Ye ได้ศึกษาเธอด้วยสายตา
 Ya Lanzhu opened her mouth, “Ah?” “I think he pretends I am his first,” Meng Fuyao sighed, “but that is only his one-sided affection
Ya Lanzhu เปิดปากของเธอว่า "อ่า?" "ฉันคิดว่าเขาแกล้งทำเป็นว่าฉันเป็นคนแรกของเขา" เม้งฟู่เจียวถอนหายใจ "แต่นั่นเป็นเพียงความเสน่หาด้านเดียวเท่านั้น
 This lady has long had someone else in my heart, how could I like this boorish fellow?” Zhan Bei Ye’s face darkened like the bottom of a pan
ผู้หญิงคนนี้มีคนอื่นอยู่ในใจของฉันมานานแล้วฉันจะชอบคนหยาบคายคนนี้ได้อย่างไร? "หน้าของ Zhan Bei Ye มืดเหมือนด้านล่างของกระทะ
 Ya Lanzhu’s eyes showed great surprise
ตาของ Ya Lanzhu แสดงความประหลาดใจอย่างมาก
 “Some things just can’t be forced
"บางสิ่งบางอย่างก็ไม่สามารถบังคับ
” Fuyao clapped her hands
Fuyao ตบมือเธอ
 “This nobleman, although your looks are just passable, your attitude doesn’t fit my taste
"ขุนนางคนนี้แม้ว่ารูปลักษณ์ของคุณจะพอเพียง แต่ทัศนคติของคุณไม่เหมาะกับรสนิยมของฉัน
 Girls should be protected and valued
หญิงควรได้รับความคุ้มครองและมีค่า
 With this type of public declaration of your love for me, in front of all these people, tell me how am I supposed to marry someone later?” Without looking at the almost fuming Zhan Bei Ye, she sincerely went to encourage Ya Lanzhu
ด้วยการประกาศความรักของคุณแบบสาธารณะต่อหน้าคนเหล่านี้ทั้งหมดบอกฉันว่าฉันควรจะแต่งงานกับใครสักคนในภายหลังได้อย่างไร? "โดยไม่ได้มอง Zan Bei Ye ที่เหี่ยวแห้งจริงๆเธอก็เดินไปเดินมากระตุ้น Ya Lanzhu อย่างจริงใจ
 “Zhu zhu[1], my hometown has a phrase, strong men fear clingy woman
"Zhu zhu [1], บ้านเกิดของฉันมีวลีผู้ชายที่แข็งแกร่งกลัวผู้หญิง clingy
 Don’t care about what he says, only care about what you do yourself
ไม่สนใจว่าเขาพูดอะไรเพียง แต่ใส่ใจในสิ่งที่คุณทำด้วยตัวคุณเอง
 Go, the revolution has not yet succeeded, comrades still have to work diligently!”[2] With an affirmative “heave-ho!” sound, Ya Lanzhu obediently rushed forwards
ไปปฏิวัติยังไม่ประสบความสำเร็จสหายยังคงต้องทำงานอย่างขยันหมั่นเพียร! "[2] ด้วยคำยืนยัน" ยก - โฮ! "เสียง Ya Lanzhu โอ้อวดรีบส่งต่อ
 With a choking sound, Zhan Bei Ye pulled out his knife
เสียงแหบ Zhan Bei Ye ดึงมีดออก
 With a clamoring sound, the crowd of people all excitedly hid behind the tables
ด้วยเสียงที่เปล่งออกมาฝูงชนทุกคนก็ตื่นเต้นซ่อนอยู่หลังโต๊ะ
 With a relieved “whew” sound, Meng Fuyao took advantage of the chaos to vanish up the stairs ——-   “Go, pack up the bags, we’re going
ด้วยเสียง "whew" โล่งใจ Meng Fuyao ใช้ประโยชน์จากความสับสนวุ่นวายที่จะหายตัวไปตามบันได --- "ไปเก็บกระเป๋าไว้เราจะไป
” The moment Meng Fuyao walked in the doors she ordered Yao Xun
ตอนที่ Meng Fuyao เดินเข้าไปในประตูที่เธอสั่งให้ Yao Xun
 “Quickly
"อย่างรวดเร็ว
” “Miss Meng didn’t you resolve that situation already?” Yao Xun was stunned
"มิสเม้งไม่ได้แก้สถานการณ์แบบนี้หรอกหรือ?" เย้าตงรู้สึกทึ่ง
 “Who knows what might happen later
"ใครรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในภายหลัง
 While Zhan Bei Ye and that girl are entangled we should quickly leave
ในขณะที่ Zhan Bei Ye และเด็กผู้หญิงคนนั้นติดกันเราควรรีบออกไป
” Fuyao agilely packed her stuff, while Yao Xun shook his head and said, “This time you have offended that Zhan Bei Ye
"ฟู่เจิ้นหยิบของแถมไว้แน่นขณะที่เย้าซุนส่ายหัวและพูดว่า" คราวนี้คุณรู้สึกไม่พอใจที่ Zhan Bei Ye
 I truly don’t know what you were thinking
ฉันไม่รู้ว่าคุณคิดยังไง
” Meng Fuyao paused, strangely looking at him
Meng Fuyao หยุดชั่วคราวมองเขาแปลก ๆ
 “Don’t you know that woman are harder to shake off than men? As for men, their tolerance is always going to be relatively larger
"คุณไม่ทราบหรือไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นยากที่จะหลุดออกไปกว่าผู้ชาย 
 In that situation just now, even if I infuriated Zhan Bei Ye to death, I still couldn’t let that girl target me, or else I’d never have peaceful days again
ในสถานการณ์เช่นนั้นตอนนี้แม้ว่าฉันจะโกรธ Zhan Bei Ye ไปสู่ความตายฉันก็ยังไม่สามารถปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นมีเป้าหมายฉันหรืออื่น ๆ ที่ฉันไม่เคยมีวันที่เงียบสงบอีกครั้ง
” With a couple stuffing movements she had already put her cloth bag on her shoulder, and after pushing open the window she jumped down
"กับการเคลื่อนไหวของการถ่ายภาพคู่เธอได้ใส่กระเป๋าผ้าไว้บนบ่าแล้วและหลังจากที่ผลักดันให้หน้าต่างเปิดขึ้นเธอก็กระโดดลง
 Jumping into a hard, solid embrace
กระโดดเข้าสู่กอดแข็ง
 Hissing, Meng Fuyao rubbed her head saying, “Whose muscles are built so tough, they’re almost like steel
Hissing, Meng Fuyao ถูศีรษะของเธอว่า "กล้ามเนื้อของตัวเองถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เหนียวพวกเขาเกือบจะเหมือนเหล็ก
” At the same time she lifted her head while ingratiatingly smiling at the owner of the muscles, “Sorry to bother you, can I pass through?” Above her at a very high angle, the man with flying black hair used his pupils that were even darker than his hair to overlook her from above, his lips narrowed like a thin blade
"ในเวลาเดียวกันเธอยกศีรษะขณะที่ยิ้มอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสกับเจ้าของกล้ามเนื้อ" ขอโทษที่ทำให้คุณรำคาญฉันสามารถผ่านได้หรือไม่ "เหนือเธอที่มุมสูงผู้ชายที่บินด้วยเส้นผมสีดำใช้ลูกศิษย์ของเขา 
 Meng Fuyao’s heart thumped
หัวใจของ Meng Fuyao กระเซอะกระหอบ
 Helplessly she thought, in this world there was a type of person who, no matter what, always tried to be one step ahead of everyone
เธอคิดอย่างไร้ความสุขในโลกนี้มีคนประเภทหนึ่งซึ่งไม่ว่าอะไรจะพยายามทำทุกๆ
 Who knew that if it came time to die, would they still try to be ahead of everyone else? Zhan Bei Ye’s pitch black eyes stared at her unmovingly
ใครจะรู้ว่าถ้าถึงเวลาที่จะตายพวกเขาจะยังคงพยายามที่จะก้าวไปข้างหน้าคนอื่นหรือไม่? 
 Suddenly, he removed a small water container from his waist, and dumped it on Fuyao’s face with “hua la la” sounds
ทันใดนั้นเขาถอดภาชนะบรรจุน้ำขนาดเล็กออกจากเอวและทิ้งมันลงบนใบหน้าของฟู่ย่าด้วยเสียง "hua la la"
 “Hey hey what are you doing? Eeck …” Caught by surprise, Meng Fuyao had water poured all over her head and face
"Hey hey สิ่งที่คุณทำ? 
 Immediately furious, she stretched a palm to slap away Zhan Bei Ye’s hand
โกรธทันทีเธอเหยียดมือปัดมือของ Zhan Bei Ye
 With a closing of Zhan Bei Ye’s two fingers, they clamped around her wrist like iron pliers, and following that he extended his palm to haphazardly rub her face without the slightest bit of tenderness
เมื่อปิดนิ้วมือทั้งสองข้างของ Zhan Bei Ye พวกเขาขึงข้อมือของเธอไว้เป็นคีมเหล็กและตามด้วยการขยายฝ่ามือของเขาเพื่อถูใบหน้าโดยไม่รู้สึกอ่อนโยน
 Meng Fuyao angrily shouted, “Hey, are your hands clean? Hey, don’t touch my mouth, hey …” Zhan Bei Ye stopped his hand all of a sudden
Meng Fuyao โกรธตะโกนว่า "เฮ้มือของคุณสะอาดหรือเปล่า? 
 In front of his eyes was a sixteen or seventeen year old girl
หน้าดวงตาของเขาเป็นเด็กสาวอายุสิบหกหรือสิบเจ็ดปี
 The clear water had washed away that layer of yellow ginger makeup, and a bright and smooth white like mutton jade gradually blossomed out
น้ำที่ใสสะอาดได้หลุดลอกออกจากชั้นขิงเหลืองและสีขาวที่สดใสและเรียบเนียนเหมือนแกะสลักออกดอก
 On the white was a faint sheen of pink, as if dawn light was shining on snow
บนผิวขาวเป็นสีชมพูจาง ๆ ราวกับแสงส่องสว่างส่องอยู่บนหิมะ
 Her eyes were pure and clear like the moon shining on a cold river, while her two slender yet handsome eyebrows flew and soared upwards, like a fluttering ribbon in the palm of the Nine Heavens Fairy
ดวงตาของเธอดูสะอาดสะอ้านเหมือนดวงจันทร์ที่ส่องลงบนแม่น้ำเย็น ๆ ขณะที่คิ้วทั้งสองของเธอยังหล่อ แต่หล่อเหลาขึ้นและพุ่งสูงขึ้นเช่นริบบิ้นที่กระพือปีกในฝ่ามือของนางฟ้าสวรรค์เก้า
 In that instant of eyes meeting, on her cheeks rose up the bright redness of anger, but the radiance of her eyes became even brighter, resplendent like the starry sky
ในช่วงเวลาแห่งการประชุมสายตาบนแก้มของเธอลุกขึ้นโกรธสีแดงสดใส แต่ความสว่างของดวงตาของเธอก็ยิ่งสว่างขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
 It burned so brightly that even Zhan Bei Ye was startled, only feeling that this girl’s gaze contained a dignified majesty within it
มันเผาไหม้อย่างสดใสจนแม้แต่ Zhan Bei Ye ก็ตกใจเพียงรู้สึกว่าสายตาของผู้หญิงคนนี้มีความสง่างามสง่างามอยู่ภายใน
 Subconsciously, he loosened his hand
เขาคลายมือของเขาออกมา
 After loosening he instantly realized his error, and stretched his long hand out to try to grab her again
หลังจากคลายเขาทันทีตระหนักข้อผิดพลาดของเขาและยืดมือยาวของเขาออกไปพยายามที่จะคว้าเธออีกครั้ง
 That grab clutched on her waist
ที่จับคว้าบนเอวของเธอ
 When his hand contacted, he only felt that this soft waist had the power and flexibility of a woman who trained in martial arts
เมื่อมือของเขาติดต่อเขาเขารู้สึกว่าเอวนุ่มนี้มีอำนาจและความยืดหยุ่นของผู้หญิงที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้
 Yet it was also so thin that it stunned him, making one, even when their hand had clearly touched her, can’t help but feel shock in their heart
ถึงกระนั้นก็ยังผอมมากจนทำให้ตกตะลึงกับเขาทำให้คน ๆ หนึ่งแม้ในขณะที่มือของพวกเขาได้สัมผัสเธออย่างชัดเจน แต่ก็ไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกช็อคในหัวใจของพวกเขา
 With this action his thoughts became a little uncollected, and as a result, he felt a slipperiness underneath his hand
ด้วยการกระทำนี้ความคิดของเขากลายเป็นที่ถูกทอดทิ้งเล็กน้อยและเป็นผลให้เขารู้สึกลื่นภายใต้มือของเขา
 Something trembled, and instantly twisted upwards with a sound
มีบางอย่างที่สั่นสะเทือนและบิดตัวขึ้นพร้อมกับเสียง
 Zhan Bei Ye had went through many battles, and his reactions were naturally first-rate
Zhan Bei Ye ได้ผ่านการต่อสู้หลายครั้งแล้วและปฏิกิริยาของเขาก็เป็นเรื่องปกติอย่างแรก
 Instinctively he cut out with his palm
สัญชาตญาณที่เขาตัดออกด้วยปาล์มของเขา
 This slice landed on softness, while in mid-air a dark, long shadow swayed
ชิ้นนี้ลงบนความนุ่มนวลในขณะที่ในอากาศกลางมืดเงายาว swayed
 The slim daicolored figure swung out using the long whip that stretched out from her waist, and with a back flip she leaped onto the other corner of the building
ร่างผอมบางเฉือนออกโดยใช้แส้ยาวที่ยื่นออกมาจากเอวของเธอและมีพลิกกลับเธอกระโดดลงมุมอื่น ๆ ของอาคาร
 Dangerously standing on top of the eave corner’s dragon beast, she turned her eyes back to smile at him
ยืนอยู่ด้านบนสุดของสัตว์ร้ายมังกรมุมของเกาะแวมไพร์เธอหันกลับไปมองยิ้มให้เขา
 Within the smile was held a bright moon, a clear breeze
ภายในรอยยิ้มได้จัดขึ้นดวงจันทร์สว่าง, สายลมที่ชัดเจน
 Then she shot away like lightning, not giving him a second glance, while at the same time waving her hand very casually
จากนั้นเธอก็ยิงออกไปเหมือนสายฟ้าไม่ให้เขาเหลือบอีกครั้งในขณะที่ในเวลาเดียวกันโบกมืออย่างไม่เป็นทางการ
 “Many thanks to your Excellency to waiting on this lady and helping her wash her face
ขอบคุณมากที่ ฯพณฯ รอคอยผู้หญิงคนนี้และช่วยเธอล้างหน้า
 To collect your reward money please ask that person behind you
ในการเก็บเงินรางวัลของคุณโปรดถามคนที่อยู่ข้างหลังคุณ
” Zhan Bei Ye started and unthinkingly turned back his head, only seeing the back of Yao Xun, who vanished in a flash from the window on the other building
"Zhan Bei Ye เริ่มต้นและหันหัวกลับไปอย่างไม่คิดมากเพียงมองด้านหลังของ Yao Xun ซึ่งหายไปจากหน้าต่างในอาคารอื่น
 Luring the tiger from its mountain?[3] Zhan Bei Ye didn’t fall for her trick, immediately turning back to look for Meng Fuyao
ล่อเสือจากภูเขาของตนหรือไม่ [3] Zhan Bei Ye ไม่ตกหลุมรักเธอทันทีหันกลับไปหา Meng Fuyao
 Unfortunately, she had already leapt far away
แต่น่าเสียดายที่เธอได้กระโจนไปไกล
 Carrying her small wrap bag, she rose and fell as if dancing on duckweed and treading on water, disappearing like a shooting star amidst the ocean of roofs and eaves
ถือถุงห่อเล็ก ๆ ของเธอเธอลุกขึ้นและล้มลงราวกับกำลังเต้นอยู่บนผืนดินและเหยียบย่ำบนผิวน้ำหายไปเหมือนดาวตกท่ามกลางมหาสมุทรหลังคาและชายคา
 The lonely winds blew
ลมเหงาพัด
 The man with fluttering black robes didn’t move for a long time
คนที่มีเสื้อคลุมสีดำกระพือปีกก็ไม่ได้เคลื่อนที่มาเป็นเวลานาน
 The rooftops tonight didn’t have any of the moon’s glow, making it difficult for one to notice that shadowy existence
คืนนี้หลังคาไม่ได้มีการเรืองแสงของดวงจันทร์ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับคนที่จะสังเกตเห็นว่าการดำรงอยู่ของเงา
 He gradually melded into the darkness, then had his figure outlined by the white light of dawn breaking
เขาค่อยๆผสมเข้าไปในความมืดแล้วมีร่างของเขาที่ระบุโดยแสงสีขาวของการรุ่งสาง
 The first drop of early morning dew fell on the tip of his brow
หยดแรกของน้ำค้างตอนเช้าตรู่ร่วงหล่นลงบนปลายคิ้ว
 Lightly lifting his hand to brush it, he inspected it in his palm as if he had never seen something like it before
เบา ๆ ยกมือลงไปแปรงมันเขาตรวจสอบมันในฝ่ามือของเขาราวกับว่าเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
 That tiny dew drop rolled in the middle of his hand, clear and bright like the eyes of the girl last night
น้ำค้างที่หยดลงมาตรงกลางมือของเขาชัดเจนและสว่างเหมือนดวงตาของหญิงสาวเมื่อคืน
 The daybreak shot out, and red clouds spread for ten thousand zhang
รุ่งสางออกมาและเมฆสีแดงแผ่ขยายออกไปหนึ่งหมื่นคน
 Under a sky full of glorious color, the man tilted back his head, and suddenly laughed ——— Carrying her cloth bag Meng Fuyao ran out three li, finally meeting with Yao Xun at a rundown temple in the south side of the city
ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสีอันรื่นรมย์ชายคนนั้นเอียงศีรษะและหัวเราะอย่างฉับพลัน - ถือกระเป๋าผ้าของเธอ Meng Fuyao วิ่งออกไปสาม li และพบกับ Yao Xun ในที่สุดวัดที่ด้านใต้ของเมือง
 When Fuyao asked about Ya Lanzhu’s background, Yao Xun bitterly smiled
เมื่อ Fuyao ถามเกี่ยวกับพื้นหลังของ Ya Lanzhu Yao Xun หัวเราะอย่างขมขื่น
 “You should know that our Lifting Wind Nation does not have a ruling emperor
"คุณควรรู้ว่าประเทศ Wind Wind ของเราไม่ได้มีจักรพรรดิผู้ปกครอง
 Controlling Lifting Wind are the three great tribes, of which the Fa Qiang tribe’s power is the greatest
การควบคุมการยกลมเป็นสามเผ่าที่ยิ่งใหญ่ซึ่งอำนาจของเผ่า Fa Qiang เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
 The center of Lifting Wind, the Great Wind City, is the seat of the Fa Qiang
ศูนย์กลางของ Lifting Wind, Great Wind City เป็นที่ตั้งของ Fa Qiang
 Ya Lanzhu is the Fa Qiang tribe leader’s daughter, and her status in Lifting Wind is probably comparable to an Imperial Princess of Tai Yuan
Ya Lanzhu เป็นลูกสาวของหัวหน้าเผ่า Fa Qiang และสถานะของเธอใน Lifting Wind อาจเทียบได้กับเจ้าหญิงอิมพีเรียลของ Tai Yuan
” “No wonder you feared her like she was a tiger
"" ไม่น่าแปลกใจที่คุณกลัวเธอเหมือนเธอเป็นเสือ
” Fuyao rocked back and forth while sitting cross-legged, biting a strand of grass in her mouth while teasing Yao Xun
"ฟุยะโยกไปมาระหว่างที่นั่งไขว่ห้างและกัดเส้นหญ้าในปากของเธอขณะหยอกล้อกับเย้าซุน
 “Big gang boss, your courage sure is small, you’re even afraid of this little girl
"บิ๊กแก๊งเจ้านายความกล้าหาญของคุณมีขนาดเล็กคุณกลัวแม้แต่เด็กผู้หญิงคนนี้
” “I’m not afraid of her
"" ฉันไม่กลัวเธอ
” Yao Xun flushed and angrily said, “I’m just not willing to be controlled by sorcery
"Yao Xun แดงและโกรธกล่าวว่า" ฉันแค่ไม่เต็มใจที่จะถูกควบคุมด้วยเวทมนตร์
 Of the three great tribes of Lifting Wind the Fa Qiang are the best at witchcraft, and I’ve heard that even if a strand of hair landed in those women’s hands, it would be controlled by them
จากสามชนเผ่าที่ยิ่งใหญ่ของ Lifting Wind Fa Qiang เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในเวทมนตร์และฉันได้ยินมาว่าแม้ว่าเส้นผมของผมจะอยู่ในมือของผู้หญิงเหล่านั้น แต่ก็จะถูกควบคุมโดยพวกเขา
 Especially those Fa Qiang witches of blood descent, their positions are even higher than the tribe leader
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกแม่มด Fa Qiang เชื้อสายเลือดตำแหน่งของพวกเขาจะยิ่งสูงกว่าหัวหน้าเผ่า
 Furthermore, just a twitch of their eyes can sentence someone to death – the scary thing isn’t the death, rumors say they have even more eccentric and twisted methods! Tell me, we’re perfectly fine as we are, why should we go offend these types of people?” “Oh
นอกจากนี้เพียงชักตาของพวกเขาสามารถตัดสินคนตาย - สิ่งที่น่ากลัวไม่ได้เป็นความตายข่าวลือว่าพวกเขามีวิธีการที่ผิดปกติมากยิ่งขึ้นและบิด! 
” Meng Fuyao smiled, yet she rolled her eyes
Meng Fuyao ยิ้ม แต่เธอก็กลิ้งตาขึ้น
 Yao Xun knitted his brows watching her
เย้าซุนถักคิ้วเฝ้าดูเธอ
 “Hey, it can’t be that even after I’ve explained so clearly, you are still thinking of some devious plot?” Fuyao bit on her grass without replying, then suddenly said, “Hey, how did that Ya Lanzhu get entangled with Zhan Bei Ye? These two are very distant and unrelated
"เฮ้มันไม่เป็นอย่างนั้นแม้แต่ตอนที่ฉันได้อธิบายอย่างชัดเจนแล้วคุณยังคิดถึงเรื่องวางแผนลวงหรือไม่?" ฟู่เจวี่อยู่บนหญ้าของเธอโดยไม่ตอบกลับมาทันใดนั้นก็กล่าวว่า "เฮ้ยว่านายลันซาฮ่าได้พันกันอย่างไร 
” “How should I know?” Yao Xun scratched his head and wondered, “I did seem to hear something about Ya Lanzhu being betrothed to Nemesis Dynasty’s Sixth Prince Zhan Bei Heng, how did she match up with this Fifth Prince Zhan Bei Ye whose grandmother wouldn’t kiss and uncle wouldn’t love?[4] Truly strange …” “Grandmother wouldn’t kiss and uncle wouldn’t love?” Meng Fuyao tilted her head
"ฉันจะรู้ได้ยังไง?" เย้าซุนเกาหัวและสงสัยว่า "ฉันดูเหมือนจะได้ยินอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ Ya Lanzhu ที่ได้หมั้นไว้กับเจ้าชายคนที่หกของ Nemesis ราชวงศ์ Zhan Bei Heng ว่าเธอทำตัวตรงกับเจ้าชายที่ห้านี้ได้อย่างไร Zhan Bei Ye 
 “What, Zhan Bei Ye isn’t favored?” “Not just merely unfavored,” Yao Xun twitched his mouth, “his status can’t even be compared to a regular prince’s
"สิ่งที่ Zhan Bei Ye ไม่ได้รับการสนับสนุน?" "ไม่เพียง แต่ไม่พอใจ" Yao Xun กระตุกปากของเขา "สถานะของเขาไม่สามารถแม้แต่จะเทียบกับเจ้าชายปกติของ
 Back then when the two behind him, Sixth and Seventh Prince, were granted the title of Prince, he still hadn’t been granted it yet
ย้อนกลับไปเมื่อทั้งสองคนอยู่ข้างหลังเขาเจ้าชายที่หกและที่เจ็ดได้รับตำแหน่งสมเด็จเจ้าฟ้าชายท่านยังไม่ได้รับอนุญาต
 It was his maternal grandfather, Grandmaster Old Zhou of the previous dynasty[5], who had to weep and prostrate himself in front of the Jade Stairs to petition three times, before Bei Ye was grudgingly given the title of Prince[6]
มันเป็นมารดาของปู่แกรนด์มาสเตอร์เก่าโจวของราชวงศ์ก่อน [5] ที่ต้องร้องไห้และกราบหน้าหยกบันไดไปยื่นคำร้องสามครั้งก่อนที่คุณจะได้รับตำแหน่งเจ้าชายเบย์เย้ย [6]
 His bestowed territory was actually in the Geya Desert of Nemesis and bordering the Moluo tribe of the western regions
ดินแดนที่พระองค์มอบให้เป็นจริงในทะเลทรายของ Geya Nemesis และมีพรมแดนติดกับชนเผ่า Moluo ทางตะวันตก
 The whole land wasn’t larger than four hundred li, with desolate mountains and bad water, as well as being occasionally raided
แผ่นดินทั้งหมดไม่ได้มีขนาดใหญ่กว่าสี่ร้อย li โดยมีภูเขาที่รกร้างและน้ำที่ไม่ดีรวมทั้งถูกค้นพบเป็นครั้งคราว
 Zhan Bei Ye has some ability, though, and within three years he had constructed military outposts at the border passes, set up a Black Wind troop in the desert to control trade and travel, and expanded the limits of his fief by 1500 li
Zhan Bei Ye มีความสามารถบางอย่างแม้ว่าและภายในสามปีเขาได้สร้างด่านทางทหารที่ชายแดนติดตั้งกองกำลังลมสีดำในทะเลทรายเพื่อควบคุมการค้าและการเดินทางและขยายขอบเขตของความสง่างามของเขาโดย 1,500 li
 Ever since then, those Moluo troops no longer had ways to invade the territory’s cities
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมากองกำลัง Moluo เหล่านี้ก็ไม่สามารถบุกเข้าไปในเมืองต่างๆได้
 He also reclaimed wasteland and recruited commoners to cultivate the land – in the past every hu[7] of millet and wheat from the Geya regions was worth several thousand coins, but later a bolt of fine silk could be exchanged for tens of hu of grain, stockpiling military food reserves that could last for many decades
นอกจากนี้เขายังเรียกคืนดินแดนและได้รับคัดเลือกให้ปลูกฝังให้ที่ดินสามัญ - ในอดีตข้าวทุกชนิดและข้าวสาลีจากภูมิภาค Geya มีมูลค่าหลายพันเหรียญ แต่ต่อมาสายใยไหมที่สามารถแลกเป็นเงินได้หลายสิบเหรียญ 
 After he governed Geya to prosperity, his older brother then became unsettled and abruptly transferred him back to the imperial capital, putting him under his watch
หลังจากที่เขาปกครอง Geya เพื่อความมั่งคั่งพี่ชายของเขาก็กลายเป็นไม่เรียบร้อยและทันทีโอนเขากลับไปที่เมืองหลวงของจักรพรรดิวางเขาไว้ใต้นาฬิกาของเขา
 A dignified Prince was actually made to oversee a passage command division, every day sitting in the hall watching people check command tokens, tut tut …” “I asked you one sentence and then you said so much
เจ้าชายผู้พิทักษ์ทำหน้าที่กำกับดูแลฝ่ายบัญชาการทางหลวงทุกวันนั่งอยู่ในห้องโถงเฝ้าดูคนตรวจสอบสัญญาณสั่งการ tut tut ... "" ฉันถามคุณประโยคหนึ่งประโยคแล้วคุณก็พูดมาก
” Meng Fuyao frowned
Meng Fuyao ขมวดคิ้ว
 “Was it your paternal or maternal uncle, who liked to waste saliva this much
"คุณลุงของคุณหรือคุณแม่ชอบกินน้ำลายมากหรือเปล่า
”[8] “Isn’t what I’m doing just feeling pity for that heroic character? Everyone in Nemesis knows Zhan Bei Ye is both a literary and martial genius, better than that Emperor big brother of his, that only knows how to play politics, by who knows how many times
"[8]" ไม่ใช่สิ่งที่ฉันทำแค่รู้สึกสงสารกับตัวละครวีรชนตัวนี้? 
 Unfortunately the identity of Bei Ye’s mother was special, a disgraced Empress from the previous Emperor’s reign, who once was even part of an assassination attempt on the old Emperor
แต่น่าเสียดายที่ตัวตนของคุณแม่ของ Bei Ye เป็นพิเศษจักรพรรดินีที่ถูกเนรเทศจากสมัยก่อนของจักรพรรดิผู้เคยเป็นส่วนหนึ่งของการลอบสังหารกับจักรพรรดิเก่า
 Both mother and son are out of favor, and this will hang over Zhan Bei Ye for the rest of his life, ai … the intrigues of the royal family are difficult to explain in just a few words …” Meng Fuyao’s two arms hugged her knees, while she lightly said, “Royal families have always been the dirtiest places in the world
ทั้งแม่และลูกชายไม่เป็นที่โปรดปรานและจะแขวนคอ Zhan Bei Ye ตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ไอ ... แผนการของพระราชวงศ์เป็นการยากที่จะอธิบายได้ในไม่กี่คำ ... "แขนสองข้างของเม้งฟู่เจวกอดเข่า 
 If you want to continue to live, you either have to become dirty yourself, or use blood to wash away the dirtiness
ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่ต่อคุณอาจต้องสกปรกด้วยตัวเองหรือใช้เลือดเพื่อล้างสิ่งสกปรก
 There is no other way
ไม่มีทางอื่นใด
” She casually spoke, yet had no idea that behind a tree outside the temple, a human figure suddenly trembled a little
"เธอพูดอย่างไม่เป็นทางการ แต่ก็ไม่มีความคิดที่ว่าหลังต้นไม้ข้างนอกวัดร่างของมนุษย์ก็สั่นเล็กน้อย
 “Your words are true, and even made me think of a certain phrase
"คำพูดของคุณเป็นความจริงและแม้แต่ทำให้ฉันคิดถึงประโยคหนึ่ง
” Yao Xun’s eyes lit up and his interest peaked, while he chanted, “‘A flood dragon trapped by limits, will only be for a time
ดวงตาของเย้าซุนจางขึ้นและความสนใจของเขาก็แหลมขึ้นในขณะที่เขาสวดมนต์ "" มังกรน้ำท่วมที่ถูกขังอยู่โดยขีด จำกัด จะเป็นเพียงช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
 Once there is a chance, it inevitably will soar up …'” He had not yet finished his recital, before Meng Fuyao was already dazed and sleepy
เมื่อมีโอกาสมันย่อมจะทะยานขึ้น ... "" เขายังไม่เสร็จสิ้นการบรรยายของเขาก่อนที่เม้งฟู่เจู่งุนงงและง่วงนอน
 Yao Xun furiously slapped the table with “pa pa” sounds
Yao Xun พุ่งแทบโต๊ะด้วยเสียง "pa pa"
 “Hey, wake up you, do these words not boil your blood hot when you hear them? Do your arteries and meridians not explosively open? Does your enthusiasm not surge up? These are the words that Crown Prince Wuji once said, Crown Prince Wuji …” “So noisy …” Fuyao waved her hand
"Hey, ตื่นขึ้นมาคุณทำคำเหล่านี้ไม่ได้ต้มเลือดของคุณร้อนเมื่อคุณได้ยินพวกเขา? 
 “What does Crown Prince Wuji have to do with me? Can I eat him? Can I use him? Can he be a blanket for me?” “This woman, so unappreciative of elegance
"สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ 
” Yao Xun’s face held contempt as he looked at her
ใบหน้าของเย้าซุนถือความชิงชังในขณะที่เขามองไปที่เธอ
 “Zhangsun Wuji’s name can move the whole world, normal girls all squeal when they hear his name, I’ve never seen someone like you who can even sleep!” Meng Fuyao lazily cracked open her eyes, scoffed, and pointed at her nose
"ชื่อ Zhangsun Wuji สามารถเคลื่อนที่ไปทั่วโลกได้ทุกคนทั่วๆไปสาว ๆ ทุกคนฟังเสียงดังเมื่อได้ยินชื่อของเขาฉันไม่เคยเห็นใครบางคนที่ชอบนอนหลับเลย!" เม้งฟู่เจ๋อแหว่งเปิดตาข่มขู่และชี้ไปที่จมูก
 “Compared with those normal woman who can only squeal, I would rather be a perverse woman who can also kill people” Closing her eyes, she slothfully flipped over, as if getting ready to sleep
"เมื่อเทียบกับผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่สามารถร้องได้ก็แค่อยากจะเป็นผู้หญิงที่วิปลาสนอกจากนี้ยังสามารถฆ่าคนได้" ปิดตาของเธอเธอพลิกพลิกตัวไปราวกับว่าพร้อมที่จะนอนหลับ
 Suddenly, however, she used her hand to slap the table, and her entire body shot out of the temple like an arrow
ทันใดนั้นเธอใช้มือจับตอโต๊ะและร่างทั้งตัวของเธอก็ยิงออกมาจากวิหารเหมือนลูกธนู
 In mid-air, the long whip at her waist had already swung out in a black colored arc, and with a sharp wind sound it immediately circled towards the back of the tree
ในช่วงกลางอากาศที่แส้ยาวที่เอวของเธอได้แล้วเหวี่ยงออกมาในส่วนโค้งสีดำและด้วยเสียงลมที่คมชัดมันวนทันทีที่ด้านหลังของต้นไม้
 “Come out!” At the same time, Yao Xun’s skinny and narrow body also immediately swayed, and in a blink he vanished from his original position
"ออกมา!" ในเวลาเดียวกันร่างผอมและแคบของ Yao Xun ก็ผุดขึ้นมาทันทีและในพริบตาเขาก็หายตัวไปจากตำแหน่งเดิม
 In the next moment he had already slipped thirty zhang away
ในวินาทีถัดไปเขาได้หลบหนีไปสามสิบ
 Still in the air, Fuyao turned her head in shock, thinking that this person’s cowardice was truly shameless
ยังคงอยู่ในอากาศ Fuyao หันหัวของเธอตกใจคิดว่าคนขี้ขลาดคนนี้เป็นคนไร้ความปราณีอย่างแท้จริง
 Not only was he just as good as her in pretending, he was even so dishonorable as to immediately run when seeing the enemy
เขาไม่เพียงแค่ทำดีเท่าเธอในการแกล้งทำเป็นว่าเขาเสียชื่อเสียงแม้ว่าจะวิ่งหนีทันทีที่เห็นศัตรู
 In this second of inattention, the accuracy of her attack became slightly off
ในวินาทีที่ไม่ตั้งใจนี้ความถูกต้องของการโจมตีของเธอก็ลดลงเล็กน้อย
 The person behind the tree gave a cold snort, and with a casual stomp, Meng Fuyao’s long whip was instantly pinned down under his feet
คนที่อยู่เบื้องหลังต้นไม้ให้ snort เย็นและด้วยการเหยียบแบบสบาย ๆ แส้แส้ยาวของ Meng Fuyao ถูกตรึงไว้ใต้ฝ่าเท้าของเขาทันที
 Lowering her head to see that pair of black boots with fire-colored trim, Fuyao grinned a little
การลดศีรษะเพื่อดูคู่รองเท้าบู๊ตสีดำที่มีไฟตัดไฟ Fuyao ยิ้มเล็กน้อย
 With a sudden loosening of her hand she turned and desperately sprinted away, not even wanting her whip anymore
ด้วยการคลายมือของเธออย่างกะทันหันเธอหันและหมดท่าวิ่งหนีไปไม่แม้แต่จะต้องการแส้อีกต่อไป
 Before she was even able to run out a couple steps, her back collar was mercilessly pulled tight
ก่อนที่เธอจะสามารถวิ่งออกไปได้สองสามก้าวคอปกหลังของเธอหดหายอย่างไร้ความปราณี
 Fuyao’s movements didn’t catch up yet, so she ran a couple steps in place, making that person above her head laugh with a “ha ha” sound
การเคลื่อนไหวของ Fuyao ไม่ได้ขึ้นดังนั้นเธอจึงวิ่งไปสองสามก้าวทำให้คนดังกล่าวหัวเราะเหนือหัวของเธอด้วยเสียง "ha ha"
 Then in a rough motion he forced her to kneel down on the ground
เขาจึงบังคับให้เธอคุกเข่าลงบนพื้น
 Meng Fuyao bitterly shouted at him
Meng Fuyao ขู่ตะโกนใส่เขา
 “What are you doing always following me, idiot? Begging for food?” “Your words sure aren’t pleasant
"สิ่งที่คุณทำเสมอตามฉันโง่? 
” Zhan Bei Ye frowned while looking at her
"Zhan Bei Ye ขมวดคิ้วขณะกำลังมองไปที่เธอ
 “With such crudeness, how will you be my female date for attending the palace feast?” “You’re the one whose crude!” Meng Fuyao hardened her heart to act unreasonably bratty
"คุณจะเป็นวันนัดหญิงของฉันในการเข้าร่วมงานเลี้ยงในพระราชวังได้อย่างไร?" "คุณเป็นคนที่หยาบคาย!" เม้งฟู่หยองทำให้หัวใจของเธอแข็งกระด้างไปอย่างไร้ความปราณี
 She remembered that the moment Zhan Bei Ye saw the rude and forceful Ya Lanzhu he ran, and most likely he didn’t like girls with tough attitudes
เธอจำได้ว่าขณะ Zhan Bei Ye เห็น Ya Lanzhu หยาบคายและมีกำลังใจเขาวิ่งและส่วนใหญ่เขาไม่ชอบผู้หญิงที่มีทัศนคติที่ยากลำบาก
 Thus she might as well increase her rudeness to the next level
ดังนั้นเธออาจจะเพิ่มความหยาบคายของเธอไปอีกระดับหนึ่ง
 “You’re whole family is crude!” “Your words are right,” Zhan Bei Ye laughed
"คุณทั้งครอบครัวเป็นคนหยาบคาย!" "คำพูดของคุณถูกต้อง" Zhan Bei Ye หัวเราะ
 This person’s laugh wasn’t like Yuan Zhaoxu’s natural elegance, but instead was dazzling like sunlight directly shining on her face
หัวเราะของคนคนนี้ไม่ใช่ความสง่างามตามธรรมชาติของ Yuan Zhaoxu แต่แทนที่จะเป็นประกายเหมือนแสงแดดส่องประกายบนใบหน้าของเธอ
 “Besides myself, my whole family truly is crude
"นอกจากตัวฉันเองแล้ว
” The tip of his foot kicked up that long whip from the ground, and with a couple pulls he tied up Meng Fuyao
"ปลายเท้าของเขาเตะขึ้นที่แส้ยาวจากพื้นดินและมีคู่ดึงเขาผูก Meng Fuyao
 Lifting her up in one hand, he even weighed her while doing so
ยกมือขึ้นข้างเดียวเขาก็ชั่งน้ำหนักขณะที่เธอทำเช่นนั้น
 “Not too bad, not heavy
"ไม่เลวไม่หนัก
” “Hey what are you doing!” Carried in his hand, she swung this way and that while eating a mouthful of dirt
"" เฮ้คุณกำลังทำอะไรอยู่! "จับมือเธอเธอเหวี่ยงไปด้วยวิธีนี้และในขณะที่กินของที่สกปรก
 “Going to attend the birthday feast of the Tai Yuan Emperor of course, at the same time pursuing you
"ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของไทยวนจักรพรรดิแน่นอนในขณะเดียวกันการใฝ่หาคุณ
” Zhan Bei Ye exhaled a breath of air
"Zhan Bei Ye สูดลมหายใจออกมา
 “Ever since this prince was born, I have never been refused, and have never been defeated
"นับตั้งแต่เจ้าชายคนนี้เกิดมาฉันไม่เคยถูกปฏิเสธและไม่เคยพ่ายแพ้
 Naturally I can’t let you be the first one
ธรรมชาติฉันไม่สามารถให้คุณเป็นคนแรกได้
” With a flip of his hand, the Meng Fuyao who was wrapped up like a Zongzi[9] was easily flipped in front, her body inverted with her large eyes opposite his
"ด้วยการพลิกมือของเขา Meng Fuyao ที่ห่อหุ้มเหมือน Zongzi [9] ถูกพลิกกลับได้อย่างง่ายดายด้านหน้าร่างกายของเธอหงายด้วยดวงตาอันกว้างใหญ่ของเธอตรงข้ามกับเขา
 Whereupon the jittery, dazed Meng Fuyao with her head under her heels in what she considered the strangest position of her life, heard what she considered the strangest confession of her life
ด้วยเหตุนี้ความสับสนอลหม่าน Meng Fuyao กับศีรษะของเธอใต้ส้นเท้าของเธอในสิ่งที่เธอถือว่าเป็นตำแหน่งที่แปลกประหลาดที่สุดในชีวิตของเธอได้ยินสิ่งที่เธอคิดว่าคำสารภาพที่แปลกประหลาดที่สุดในชีวิตของเธอ
 “Listen, woman
"ฟังผู้หญิง
” Zhan Bei Ye’s teeth shone so bright that Meng Fuyao couldn’t help but shut her eyes
ฟันของ Zhan Bei Ye ส่องสว่างจน Meng Fuyao ไม่สามารถปิดตาได้
 “I am going to conquer you
"ฉันจะพิชิตคุณ
”
”