Chapter 26 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 26 – Cicada Escapes Its Shell   Meng Fuyao, her head full of golden hairpins, her body decorated with pearls and jade, in an outfit of hole-filled clothes full of hip hop style, frigidly sat next to a certain Zhan named conqueror
บทที่ 26 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดใน Tai Yuan บทที่ 26 - Cicada หลุดเปลือกหอย Meng Fuyao หัวของเธอเต็มไปด้วยกระโปรงโกนหนวดสีทองประดับด้วยไข่มุกและหยกในชุดของเสื้อผ้าเต็มไปด้วยหลุมสไตล์เต็มไปด้วยสไตล์ฮิพฮอพ 
 Today, his Royal Highness Zhan was so handsome that it made one boil in anger
วันนี้พระราชหฤทัยของพระองค์ยิ่งใหญ่มากจนทำให้คนโง่โกรธมาก
 Because of his royal dragon robes and golden crown, there was outlined a glowing pressure from his jet black eyes and brows
ด้วยเหตุที่เขาสวมมังกรและพระมหากษัตริย์มงกุฎทองคำจึงมีการระบุแรงกดที่เร่าร้อนจากดวงตาดำและคิ้วของเขา
 Most men wearing it would seem gaudy and red, but worn on his body it made one feel a brightness before their eyes, while unwillingly sighing that clothes also depended on the person who wore them
ผู้ชายส่วนใหญ่ใส่มันดูเหมือนจะเก๋และสีแดง แต่สวมใส่บนร่างกายของเขาทำให้รู้สึกถึงความสว่างก่อนที่ตาของพวกเขาขณะที่ถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจเสื้อผ้าที่ยังขึ้นอยู่กับคนที่สวมพวกเขา
 Never would good colors fail to perform on a good body
สีที่ดีจะไม่เกิดขึ้นกับร่างกายที่ดี
 The Tai Yuan Emperor Qi Hao’s Grand Birthday[1] was today
วันเฉลิมพระชนมพรรษาของจักรพรรดิ Tai Yuan Emperor Qi Hao เป็นวันนี้
 During noon time at Qingyun Hall the birthday feast started with sixteen seats, with this state’s talented officials accompanying to specifically entertain the envoys of the various other states
ในช่วงเที่ยงวันที่ห้องโถง Qingyun ฉลองวันเกิดเริ่มต้นด้วยที่นั่งสิบหกกับเจ้าหน้าที่ที่มีพรสวรรค์ของรัฐนี้มาพร้อมกับความบันเทิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งทูตของรัฐอื่น ๆ ต่างๆ
 The Tai Yuan Emperor’s health seemed not well, only formally making an appearance at noon
สุขภาพของไทยวนจักรพรรดิดูเหมือนไม่ดีเพียงอย่างเป็นทางการเท่านั้นที่จะปรากฏตัวในตอนเที่ยง
 He raised his cup to the various envoys, said a few polite phrases, then got on his sedan chair and left, leaving the rest to continue to enjoy the banquet
เขายกถ้วยของเขาไปที่ตัวแทนต่างๆพูดวลีสุภาพไม่กี่แล้วก็นั่งบนเก้าอี้เซอแดงของเขาและซ้ายออกจากส่วนที่เหลือเพื่อดำเนินการต่อไปเพลิดเพลินไปกับงานเลี้ยง
 Nemesis was the largest state, and their envoy was the younger brother of the emperor, so they were in the most respected position
ซวยเป็นรัฐที่ใหญ่ที่สุดและทูตของพวกเขาเป็นน้องชายของจักรพรรดิดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในตำแหน่งที่นับถือมากที่สุด
 And the extraordinary features and manners of Zhan Bei Ye, were naturally the objects of many people’s gazes
และลักษณะพิเศษและมารยาทของ Zhan Bei Ye เป็นเป้าหมายของคนหลาย ๆ คน
 Being the female companion of the outstanding Royal Highness Zhan, Meng Fuyao knew that she would definitely have the fortune to be inspected by many
Meng Fuyao รู้ว่าเธอคงจะโชคดีที่ได้รับการตรวจสอบจากหลายคน
 Thus the ginger juiced face, hairpin-filled head, and fishing net outfit all came into battle with her
เพราะฉะนั้นขิง juiced face, hairpin-filled head และ net net outfit เข้ามาสู้กับเธอ
 Every one of her ten fingers each was fitted two rings, and a golden bracelet was on each of her arms, causing her to “ding ding dang dang” the entire journey
นิ้วทุกๆ 10 นิ้วติดตั้งสองวงและสร้อยข้อมือสีทองอยู่ที่แขนของเธอทำให้เธอต้อง "ding ding dang dang" การเดินทางทั้งหมด
 She specifically chose face rouge that was a copper apiece at the night market, with the fragrance offensive – wherever she passed by, was wherever sneezes would sound out in a cluster
เธอเลือกโดยเฉพาะใบหน้า rouge ที่เป็นทองแดงคนละตอนในตลาดกลางคืนกับกลิ่นที่น่ารังเกียจ - ที่ใดก็ตามที่เธอผ่านเป็นที่ใดก็ตามที่จามจะเสียงออกมาในกลุ่ม
 Meng Fuyao’s fishing net dress was even cooler
ชุดตกปลาของ Meng Fuyao เย็นกว่าเดิม
 A perfectly good purple-accented, hundred-folded golden butterfly gown had each of its butterflies dug out by her, only leaving one butterfly-shaped hole after the other that showed the plain cloth dress underneath
มีชุดผีเสื้อสีทองร้อยแปดมุมที่ตกแต่งด้วยสีม่วงมีผีเสื้อที่ขุดขึ้นมาจากตัวเธอโดยปล่อยให้เป็นรูปผีเสื้อเพียงรูปเดียวซึ่งแสดงให้เห็นชุดเครื่องแต่งกายธรรมดาที่อยู่ด้านล่าง
 If she wasn’t afraid of being dragged out and beaten by palace guards for desecration of the palace, Meng Fuyao was originally planning to wear her underwear on the outside
ถ้าเธอไม่กลัวที่จะถูกลากออกไปและพ่ายแพ้โดยผู้คุ้มกันพระราชวังเพื่อทำให้ศักดิ์สิทธิ์ในพระราชวัง Meng Fuyao วางแผนที่จะสวมชุดชั้นในของเธอที่ด้านนอก
 Qingyun Hall’s gold and jade glittered, Meng Fuyao was extremely colorful, the facial colors of the various envoys turned purple, and Zhan Bei Ye acted like nothing was wrong
สีทองและหยกหยางของ Qingyun Hall โผล่ขึ้นมา Meng Fuyao มีสีสันสดใสสีหน้าของทูตต่างๆเปลี่ยนเป็นสีม่วงและ Zhan Bei Ye ทำท่าเหมือนไม่มีอะไรผิด
 The moment the emperor left, Meng Fuyao immediately used her hand to beckon at a palace maid
ขณะที่จักรพรรดิทิ้ง Meng Fuyao ทันทีจึงใช้มือของเธอไปหาที่แม่บ้านในพระราชวัง
 “Waiter!”[2] “Waiter” was at a loss as to how she should approach this problem
"บริกร!" [2] "บริกร" กำลังสูญเสียว่าเธอควรจะเข้าใกล้ปัญหานี้อย่างไร
 Against the disgusted and shocked stares, Meng Fuyao righteously gave an order
กับภาพลักษณ์ที่น่ารังเกียจและตกใจ Meng Fuyao ทำตามคำสั่งอย่างชอบธรรม
 “Bring me cut Xiang fish!” The whole hall was engulfed in clamor at once, with a stretch of whispers sounding out
"พาฉันไปตัดปลา Xiang!" ห้องโถงทั้งห้องโอบล้อมด้วยเสียงโห่ร้องพร้อมกันโดยมีเสียงกระซิบออกมา
 Xiang fish was smelly, brined fish, absolutely base and degrading food
ปลา Xiang เป็นปลาที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นเน่าและเป็นอาหารที่ย่อยสลาย
 Only the lower class commoners and coolies of the Seven States would eat this stuff – anyone with the slightest bit of class would disdain to even speak of this food, let alone at the dignified setting of the Tai Yuan Emperor’s birthday banquet
เฉพาะกลุ่มชนชั้นล่างและพรรคพวกของรัฐทั้งเจ็ดเท่านั้นที่จะกินสิ่งนี้ได้ทุกคนที่มีชั้นเรียนเพียงเล็กน้อยจะไม่รังเกียจที่จะพูดเรื่องอาหารนี้ได้เพียงลำพังในสถานที่ที่มีชื่อเสียงของงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของจักรพรรดิ Tai Yuan Emperor
 The faces of the Tai Yuan marshals all turned blue and black staring at Zhan Bei Ye
ใบหน้าของนายทวน Yuan ทุกคนหันสีน้ำเงินและสีดำจ้องไปที่ Zhan Bei Ye
 Placing a cup of wine next to his lips, Zhan Bei Ye drank the whole cup without a pause
วางถ้วยไวน์ข้างๆริมฝีปากของเขา Zhan Bei Ye ดื่มถ้วยทั้งตัวโดยไม่หยุดนิ่ง
 Heavily placing down the wine cup, his long brows lifted and his gaze swept out, immediately shooting out a blade-like sharpness
วางถ้วยไวน์อย่างเข้มข้นคิ้วยาวของเขายกขึ้นและจ้องมองของเขากวาดออกทันทียิงออกความคมชัดเหมือนดาบ
 “What are Sirs staring at this prince for? Could it be that the dignified Tai Yuan Empire is unwilling to even serve a piece of Xiang fish to its guests?” Being swept by Zhan Bei Ye’s gaze, the marshals felt like iron wood had struck them, and with a jump of their hearts their backs instantly gathered a layer of cold sweat
"เจ้าพระยากำลังจ้องที่เจ้าชายคนนี้ 
 Only then did they remember the demonic reputation of that prince who could kill without blinking
พวกเขาจำได้เพียงว่าชื่อเสียงของปีศาจของเจ้าชายคนนั้นที่สามารถฆ่าได้โดยไม่กระพริบ
 It was rumored that the Moluo tribes that bordered his fief were beat scared – even a glance from Zhan Bei Ye could cause them to wet their pants in fear
มีข่าวลือว่าชนเผ่า Moluo ที่ล้อมรอบความสง่างามของเขาได้รับความหวาดกลัว - แม้แต่การมองจาก Zhan Bei Ye อาจทำให้พวกเขาเปียกกางเกงด้วยความกลัว
 Today it seemed that the rumors were true as expected, and adding on his harsh tone of voice that sounded especially uncomfortable to the ears, the marshals hurriedly and repeatedly commanded the maids to go out of the palace to purchase that stinky fish
วันนี้ดูเหมือนว่าข่าวลือดังกล่าวเป็นความจริงอย่างที่คาดไว้และเพิ่มเสียงโห่ร้องของเขาที่ฟังไม่สบายหูโดยเฉพาะนายมาร์แชลล์รีบสั่งให้แม่บ้านออกไปจากพระราชวังเพื่อซื้อปลาที่น่ากลัว
 The Xiang fish was delivered, the blackened fish completely out of place amidst the golden plates and silver cups
ปลา Xiang ถูกส่งมอบปลาที่ดำคล้ำออกจากที่วางไว้ท่ามกลางแผ่นทองและถ้วยเงิน
 The royal kitchen even intentionally scattered on fragrant spices, but it still couldn’t mask the penetrating, powerful stink
ห้องครัวของกษัตริย์แม้กระจัดกระจายอย่างตั้งใจในเครื่องเทศหอม แต่ก็ยังไม่สามารถปกปิดกลิ่นเหม็นที่มีประสิทธิภาพทะลุทะลวง
 Honored guests on both sides of the hall all began to frown while holding their noses and turning away, and their bottoms felt like they were on pins and needles, unable to sit still
แขกผู้มีเกียรติทั้งสองด้านของห้องโถงทั้งหมดเริ่มขมวดคิ้วขณะถือจมูกของพวกเขาและหันไปและพื้นของพวกเขารู้สึกเหมือนพวกเขาอยู่บนหมุดและเข็มไม่สามารถที่จะนั่งยังคง
 Meng Fuyao used both hands to take large bites and munches, and kept giving some to Zhan Bei Ye
Meng Fuyao ใช้มือทั้งสองข้างกัดและ munches ขนาดใหญ่และเก็บไว้ให้ Zhan Bei Ye
 “Here, have one, commoners’ food sometimes actually has genuine taste! if it wasn’t because you princes and nobles have never had the opportunity, I usually wouldn’t even give it to most people to eat
"นี่มีอาหารปรกติอยู่บ่อยๆ 
” Eyeing the smelly salted fish whose aroma and color were extremely questionable, Zhan Bei Ye’s eyes changed and his face became complex
"ดวงตาของปลาเค็มที่มีกลิ่นเหม็นอับชื้นและสีเป็นสิ่งที่น่าสงสัยมากตาของ Zhan Bei Ye เปลี่ยนไปและใบหน้าของเขาก็ซับซ้อนขึ้น
 Fuyao grinned while waiting for him to lose his temper
ฟู่ยิ้มยิ้มขณะที่รอให้เขาอารมณ์เสีย
 Go shout, be furious, flip the table! This is a Tai Yuan national banquet, even if you are another state’s respected prince, if your behavior went overboard you would still be chased out
ไปตะโกนโกรธพลิกตาราง! 
 At the very least, if this rebellious girl got chased out it would also be good
อย่างน้อยที่สุดถ้าสาวที่ดื้อรั้นคนนี้ได้ไล่มันออกไปก็คงจะดีอยู่ดี
 Fuyao viciously looked around Zhan Bei Ye’s Life Gate acupoint, with an impulse to prod him there with her finger
ฟุจิกำลังมองไปรอบ ๆ ประตูทางเข้าชีวิตของ Zhan Bei Ye ด้วยแรงกระตุ้นที่จะพาเขาไปที่นั่นด้วยนิ้วของเธอ
 If it wasn’t for Zhan Bei Ye sealing her true qi, preventing her from running away, why would she need to eat this foul-smelling fish? She hated fish the most! Zhan Bei Ye looked at the salted fish for a while, then looked at the unruly and defiant expression on Meng Fuyao’s face
ถ้าไม่ใช่เพื่อ Zhan Bei Ye ปิดผนึกฉีที่แท้จริงของเธอป้องกันไม่ให้เธอวิ่งหนีไปทำไมเธอถึงต้องกินปลาที่มีกลิ่นเหม็นนี้? 
 Suddenly he reached out his arm, and took the smelly fish
ทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปจับปลาที่มีกลิ่นเหม็น
 Under the stares of many people and among the sharp intakes of breath around him, the honorable, fierce Prince Highness finished eating that piece of salt fish as if no one was there
ภายใต้การจ้องมองของคนจำนวนมากและในหมู่การบริโภคที่คมชัดของลมหายใจรอบ ๆ ตัวเขาผู้ทรงอำนาจเจ้าชายไฮเดอร์สูงศักดิ์ศรีเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารที่ชิ้นส่วนของปลาเกลือเช่นถ้าไม่มีใครอยู่ที่นั่น
 After finishing he even carefully savored the taste, then nodded
หลังจากเสร็จสิ้นแล้วเขาก็ลิ้มลองรสชาติแล้วพยักหน้า
 “Not bad, there is genuine taste
"ไม่เลวมีรสนิยมของแท้
” Meng Fuyao’s face darkened, and she sulked, “I didn’t finish my words, I meant that it had genuine bathroom taste
"ใบหน้าของ Meng Fuyao มืดและเธองงงวย" ฉันไม่ได้จบคำพูดของฉันฉันหมายความว่ามันมีรสชาติห้องน้ำที่แท้จริง
” Zhan Bei Ye’s eyes sliced across her face like blades
ดวงตาของ Zhan Bei Ye ห้อยลงบนใบหน้าเหมือนใบพัด
 After a while he said, “You ate more than I did
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กล่าวว่า "คุณกินมากขึ้นกว่าที่ฉันทำ
” …… After sitting for a short time, Meng Fuyao’s demands came yet again
"...... หลังจากนั่งสั้น ๆ ความต้องการของ Meng Fuyao ก็มาถึงอีกครั้ง
 “I need to relieve myself
"ฉันต้องช่วยตัวเอง
” You’re not going to follow me even when I relieve myself, right? Meng Fuyao smugly smiled, although this idea was a little cheesy, it was still pretty useful
"คุณไม่ได้ไปตามฉันไปแม้ว่าฉันจะปลดปล่อยตัวเองใช่มั้ย? 
 With a lift of his hand Zhan Bei Ye drank all of the wine in his cup, then very naturally replied
ด้วยการยกมือขึ้น Zhan Bei Ye ดื่มไวน์ทั้งหมดในถ้วยของเขาแล้วตอบกลับมาอย่างเป็นธรรมชาติ
 “Ok, together
"ตกลงกัน
” …… Alright fine, let’s go together, it’s not like you’ll follow into the woman’s bathrooms anyways
"...... เอาล่ะไปกันเถอะไม่ใช่ว่าคุณจะเดินเข้าไปในห้องน้ำของผู้หญิง
 After being frozen for a second, a smile crept up on Fuyao’s face while she agreed
หลังจากที่ถูกแช่แข็งเป็นครั้งที่สองรอยยิ้มพุ่งขึ้นมาบนใบหน้าของ Fuyao ในขณะที่เธอเห็นด้วย
 “Ok, together
"ตกลงกัน
” The fierce Prince Highness and his lady companion both went to relieve themselves
เจ้าชายวิลเลี่ยมและเพื่อนสตรีทั้งสองของเขาทั้งสองคนก็คลายตัวเอง
 Traveling through the mass of strange gazes, they calmly walked out, each led by their own little eunuch[3] to the male and female restrooms
พวกเขาเดินออกไปอย่างเงียบ ๆ โดยนำโดยขันทีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเองไปยังห้องสุขาชายและหญิง
 The moment Meng Fuyao saw those bathrooms, she thought not good
ตอนที่เม้งฟู่เจู่เห็นห้องน้ำพวกเธอคิดว่าไม่ดี
 Those male and female bathrooms were actually facing each other, with embroidered flower carvings separating them above the wall that allowed the head to be seen vaguely
ห้องอาบน้ำชายและหญิงเหล่านั้นกำลังหันหน้าเข้าหากันและกันด้วยการแกะสลักดอกไม้ปักไว้เหนือกำแพงซึ่งอนุญาตให้ศีรษะเห็นได้ชัด
 In other words, if she wanted to jump out the window, Zhan Bei Ye would definitely see it
กล่าวได้ว่าถ้าเธอต้องการกระโดดออกจากหน้าต่าง Zhan Bei Ye จะได้เห็นมัน
 Turning her head to look at Zhan Bei Ye’s expression, fury immediately rose up in her heart
หันศีรษะไปดูท่าทางของ Zhan Bei Ye ความโกรธขึ้นทันทีในหัวใจของเธอ
 Looking at his completely unmoved expression, he must have knew long before that the palace bathrooms were like this! Fuyao hoisted up her dress indignantly, and with a long stride she entered the bathroom
มองไปที่การแสดงออกของเขาไม่ไหวติงเขาต้องรู้มานานก่อนว่าห้องน้ำในพระราชวังเป็นเช่นนี้! 
 It might have been called a bathroom, but actually it was just a regular room equipped with a toilet stool, a lacquered box to the side containing some dried jujubes[4]
มันอาจถูกเรียกว่าห้องน้ำ แต่จริงๆแล้วมันเป็นแค่ห้องปกติที่มีห้องน้ำหีบห่อกล่องเคลือบด้านข้างที่มี jujubes แห้งบางอย่าง [4]
 While deeply contemplating Meng Fuyao sat on the toilet, contemplating how to escape while at the same time grabbing some of the dried jujubes to eat
ในขณะที่ใคร่ครวญถึง Meng Fuyao นั่งอยู่บนโถส้วมใคร่ครวญถึงวิธีการหลบหนีในขณะที่ในเวลาเดียวกันโลภบางส่วนของ jujubes แห้งที่จะกิน
 Only after eating a while did she realize, it seemed that this stuff was supposed to be used to plug her nose and alleviate the smell
หลังจากรับประทานอาหารในคราวเดียวเธอรู้ดีว่าดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านี้ควรจะใช้ในการเสียบจมูกและช่วยลดกลิ่น
 With this thought Fuyao frantically regurgitated her half-chewed jujube, then spotted with her eyes that there seemed to be a little speck of grain-sized, questionably colored thing on the jujube
ด้วยความคิดแบบนี้ Fuyao ได้พองพุทราพ่นพ่นครึ่งตัวแล้วเห็นด้วยกับนัยน์ตาของเธอว่าดูเหมือนว่าจะมีเศษเล็กเศษน้อยขนาดเม็ดเล็ก ๆ
 A feeling of disgust immediately welled up, and she leapt up and started spitting into the toilet with vomiting sounds
รู้สึกวิตกจริตทันทีขึ้นและเธอกระโจนขึ้นและเริ่มถ่มน้ำลายลงในห้องสุขากับเสียง vomiting
 She only spit out a couple mouthfuls before she heard someone say with shock, “What is lady doing?” Raising her head, Meng Fuyao saw two palace maids come in through a small door
เธอพ่นปากเปล่าสองครั้งก่อนที่เธอจะได้ยินใครบางคนพูดด้วยความตกใจว่า "ผู้หญิงทำอะไร?" ยกศีรษะ Meng Fuyao เห็นแม่บ้านสองแห่งในพระราชวังเข้ามาทางประตูเล็ก ๆ
 This door was covered behind the screen, and if one didn’t pay any attention they wouldn’t discover it
ประตูนี้ถูกปกคลุมอยู่หลังหน้าจอและถ้าไม่มีใครให้ความสนใจพวกเขาจะไม่พบมัน
 From the opened door gap, she vaguely saw row after row of toilets, most likely the large bathroom in the middle of the palace
จากช่องว่างของประตูที่เปิดกว้างเธอมองเห็นแถวหลังห้องสุขาซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นห้องน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงกลางของพระราชวัง
 Behind those toilet stools, she could see a flap of half-opened skylight window
หลังอุโมงค์ห้องน้ำเหล่านั้นเธอจะเห็นบานหน้าต่างครึ่งวงกลมที่เปิดขึ้น
 With a turn of her eyes, an idea formed
ด้วยสายตาของเธอความคิดที่เกิดขึ้น
 “This sister please save me!” Meng Fuyao made a large turn, crawling up from the toilet with her tears rushing down in streams
"น้องสาวคนนี้โปรดช่วยฉันด้วย!" เม้งฟู่เจะหันไปทางใหญ่คลานขึ้นมาจากห้องน้ำด้วยน้ำตาไหลลงไปในลำธาร
 “Please save my child!”
"ช่วยลูก!"