Chapter 27 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 27 – Chance Occurrence Along a Narrow Path   An hour later, with her dress tied at the waist, Meng Fuyao sneakily flipped out of the large bathroom’s skylight
บทที่ 27 เล่มที่ 1: ลมเริ่มพัดในไทยหยวนบทที่ 27 - มีโอกาสเกิดขึ้นตามเส้นทางแคบหนึ่งชั่วโมงต่อมาด้วยชุดของเธอผูกติดกับเอว Meng Fuyao แอบพลิกตัวออกจากสกายไลท์ในห้องน้ำขนาดใหญ่
 Just then, inside the bathroom and by the toilet stool, Meng Fuyao in front of her only two audience members half-cried and half-told a “love-sick woman seeks her husband for a thousand li but was forced into the royal palace to be a concubine, her pregnant body suffering from her Highness’ abuse and soon forced abortion” love story that was both tragic and touching, with endless tears that was so miserable it moved the listeners
ตอนนั้นภายในห้องน้ำและโดยอุจจาระห้องน้ำ Meng Fuyao ในด้านหน้าของเธอเพียงสองสมาชิกชมครึ่งร้องไห้และครึ่งบอก "ผู้หญิงที่รักป่วยพยายามสามีของเธอสำหรับพัน li แต่ถูกบังคับให้เข้าสู่พระราชวังเพื่อ 
 Fuyao acted out this play absolutely perfectly, using emotion-filled moving narratives and meticulous plot with vivid details to tell of the grief of her husband disappearing, the bitterness of her trek while pregnant, the cruelness of her forced capture into the palace, and the tyranny of her evil male lead
Fuyao ดำเนินการเล่นนี้อย่างสมบูรณ์แบบโดยใช้อารมณ์ขันที่เต็มไปด้วยอารมณ์และพล็อตพิถีพิถันที่มีรายละเอียดสดใสเพื่อบอกความเศร้าโศกของสามีของเธอหายไปความขมของช่วงระยะการเดินทางของเธอในขณะที่ตั้งครรภ์ความโหดร้ายของเธอถูกบังคับให้จับเข้าไปในพระราชวังและ 
 The appearance and attitude of a pitiful small concubine’s misery was fully and thoroughly portrayed, resulting in the two listeners of the story to stream with hot tears, and immediately volunteer themselves to help her escape from that devil’s clutches
การปรากฏตัวและทัศนคติของความน่าสมเพชของนางสนมสาวน้อยที่น่าสงสารได้ถูกนำมาแสดงอย่างละเอียดและเป็นผลให้ทั้งสองผู้ฟังได้ฟังเรื่องราวของเธอด้วยน้ำตาร้อนและอาสาสมัครเพื่อช่วยเธอหนีจากเงื้อมมือของปีศาจ
 Thus one palace maid substituted her to sit on the toilet stool, while the other calmly went out the door to reply to the Zhan Bei Ye who had come to rush her
ดังนั้นแม่บ้านแห่งหนึ่งจึงพาเธอไปนั่งบนเก้าอี้อาบน้ำในขณะที่อีกคนหนึ่งก็เดินออกไปที่ประตูเพื่อตอบ Zhan Bei Ye ที่รีบเร่งเธอ
 “Madame’s stomach is not well, she will come out later
"ท้องของ Madame ไม่ดีเธอจะออกมาในภายหลัง
” The palace maid who had heard that dramatic play, facing the violent domestic abuser of a male lead, naturally had some strangeness in her eyes and tone of voice
"แม่บ้านในวังที่เคยได้ยินละครเรื่องนั้นซึ่งเผชิญหน้ากับผู้ที่ถูกข่มขู่ในประเทศโดยใช้ความรุนแรงในตัวผู้มีความแปลกประหลาดบางอย่างในสายตาและน้ำเสียงของเธอ
 The male lead naturally felt something amiss, not understanding where the other side’s hostility was coming from
ตัวผู้มีความรู้สึกผิดปกติบางอย่างโดยไม่เข้าใจว่าความเกลียดชังของฝ่ายตรงข้ามเกิดจากอะไร
 But he would’ve never guessed that unwittingly, he had already been labeled as a “robber of ordinary women, forcer of abortion”, the title of an unrivaled loser
แต่เขาไม่เคยคาดเดาว่าโดยไม่เจตนาเขาได้รับการระบุว่าเป็น "โจรกรรมของผู้หญิงธรรมดา forcer ของการทำแท้ง" ชื่อของผู้แพ้ที่ยอดเยี่ยม
 The Meng Fuyao who had ruined his reputation naturally completely lacked in any sort of repentance or self-consciousness
ชาวเม็งฟู่เจ๋อที่ทำลายชื่อเสียงของตนเองโดยธรรมชาติขาดการสำนึกผิดหรือความรู้สึกตัวเอง
 After crawling out of the window, she sprinted the whole way out
หลังจากที่คลานออกจากหน้าต่างเธอวิ่งตลอดทาง
 Hiding when seeing anyone and entering when seeing any door, very soon she had left the range of Qingyun Hall
ซ่อนตัวเมื่อได้เห็นใครและเข้ามาเมื่อเห็นประตูใด ๆ ในไม่ช้าเธอก็ออกจากฮอลล์ Qingyun
 However, after running a long distance, Meng Fuyao realized that when turning here and there, all of the palaces seemed to be about the same, but the main entrance was nowhere to be found
อย่างไรก็ตามหลังจากที่วิ่งระยะไกล Meng Fuyao ตระหนักว่าเมื่อเปลี่ยนที่นี่และที่นั่นพระราชวังทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นเรื่องเดียวกัน แต่ทางเข้าหลักก็ไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบ
 She had gotten lost
เธอหายไป
 Seeing a vacant palace courtyard in front, Meng Fuyao crouched on the ground while tugging at her hair, silently cursing the Tai Yuan imperial palace for not being built by the rules
เมื่อมองจากลานพระราชวังที่ว่างอยู่ข้างหน้า Meng Fuyao ก้มตัวลงบนพื้นขณะที่ลากเส้นเข้าเส้นผมของเธอและแช่งเงียบ ๆ กับพระราชวังอิมพีเรียลไท้หยวนเพื่อไม่ให้สร้างตามกฎ
 From her experience in studying history and archaeology from her previous world, the imperial palace had three layers[1], with the Main Court in the center – if she directly went outwards from the Qingyun Hall, she should be able to walk out of the palace gates
พระราชวังอิมพีเรียลมีสามชั้น [1] และศาลหลักกลาง - ถ้าเธอเดินออกไปจากห้องโถง Qingyun โดยตรงเธอก็สามารถเดินออกไปจากที่นั่นได้ 
 Yet from what she could see now, it looked like she had ran into the inner city
จากสิ่งที่เธอเห็นตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอวิ่งเข้าไปในเมืองชั้นใน
 She was wearing palace maid clothes right now
ตอนนี้เธอกำลังสวมเสื้อผ้าแม่บ้านที่พระราชวัง
 Those two maids in the restroom had extra changes of clothes, lending one to her, and ever since then no one had investigated her
ทั้งสองคนรับใช้ในห้องสุขามีการเปลี่ยนแปลงเสื้อผ้าอย่างมากการให้ยืมตัวแก่เธอและตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาไม่มีใครสอบสวนเธอ
 Meng Fuyao was planning to find a low status eunuch to ask for directions, when suddenly she smelled a wisp of a delicate fragrance she recognized, drifting from behind the corner of a corridor
Meng Fuyao กำลังวางแผนที่จะหาขันทีสถานะต่ำเพื่อขอเส้นทางเมื่อจู่ ๆ เธอก็กลิ่นกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่เธอจำได้ซึ่งลอยขึ้นจากเบื้องหลังทางเดิน
 This aroma she was extremely familiar with, like peonies mixed with herbs plus high-grade borneol[2]
กลิ่นหอมนี้เธอคุ้นเคยเป็นอย่างมากเช่นดอกพีโอนีผสมกับสมุนไพรรวมถึง borneol เกรดสูง [2]
 Carefully sniffing, her face changed at once
การดมกลิ่นของเธออย่างกะทันหันใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปพร้อม ๆ กัน
 It smelled like the perfume that Pei Yuan often used! Silently shouting not good, Meng Fuyao turned around wanting to escape
มันมีกลิ่นเหมือนน้ำหอมที่ Pei Yuan มักใช้! 
 Behind her jade pendants jangled, and a red-clothed person came around the corner of the hallway
หลังจี้หยกของเธอจู้จี้และคนที่สวมเสื้อผ้าสีแดงมารอบมุมห้อง
 At the side was another person, that person walking while smiling, “If Princess needs to go to the Letter Palace, this old slave will lead the way
ที่ด้านข้างเป็นคนอื่นคนเดินในขณะที่ยิ้ม "ถ้าเจ้าหญิงต้องการไปพระราชวัง Letter, ทาสเก่านี้จะนำทาง.
” “No need
" "ไม่จำเป็น
” Sure enough, it was Pei Yuan’s cold and arrogant voice, containing several more degrees of condensed chill than in the past
"นั่นเองนั่นคือเสียงที่เย็นและหยิ่งของ Pei Yuan ซึ่งมีองศาของการทำให้เย็นตัวมากขึ้นกว่าในอดีต
 She faintly said, “I won’t bother steward Jin to personally go, I will just call for a palace maid
เธอพูดเบา ๆ ว่า "ฉันจะไม่รบกวนนายสจ๊วตของจินเพื่อจะไปเองฉันจะโทรหาแม่บ้านในพระราชวัง
” Bitterly complaining in her heart, Meng Fuyao stiffened her back like a painting, hiding herself behind a patch of shrubbery
"บ่นในใจของเธอ Meng Fuyao แข็งตัวหลังเธอเหมือนภาพวาดซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้
 Just when she had moved a little, the steward Jin behind her had already loudly called
ตอนที่เธอขยับตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ผู้ดูแลจินที่อยู่ข้างหลังเธอก็เรียก
 “Hey, you come here!” Fuyao froze in place, in a flash her mind turning over thousands of ideas
"เฮ้คุณมาที่นี่!" Fuyao แช่แข็งอยู่ในสถานที่ในชั่วพริบตาความคิดของเธอเปลี่ยนความคิดนับพัน
 To run, or not run? If she ran, her true qi had already been sealed by that damned Zhan Bei Ye, so she basically couldn’t run far at all
หากต้องการเรียกใช้หรือไม่ใช้งาน? 
 If she didn’t run and was recognized by Pei Yuan, once she saw that Fuyao had not died yet, she would instantly guess that the wounds on her face were the handiwork of yours truly
ถ้าเธอไม่ได้วิ่งและได้รับการยอมรับจาก Pei Yuan เมื่อเธอเห็นว่า Fuyao ยังไม่ตายไปเธอก็จะเดาได้ทันทีว่าแผลบนใบหน้าของเธอเป็นผลงานของคุณอย่างแท้จริง
 Once that time came, even if she wanted to die, she was afraid it would not be so easy
เมื่อถึงเวลานั้นแม้ว่าเธอจะอยากตายเธอก็กลัวว่ามันจะไม่ง่ายเลย
 Grinding her teeth, Meng Fuyao inwardly hated on herself for escaping at this time
บดฟันของเธอ Meng Fuyao เกลียดชังตัวเองในการหลบหนีในเวลานี้
 Although Zhan Bei Ye might have restricted her freedom, at least he didn’t harm her life
แม้ว่า Zhan Bei Ye อาจ จำกัด เสรีภาพของเธออย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ทำร้ายชีวิตของเธอ
 Well now everything was great, she didn’t even have confidence to preserve her small life
ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างดีมากเธอไม่ได้มีความมั่นใจที่จะรักษาชีวิตที่เล็ก ๆ ของเธอ
 This moment of hesitation, seen by Pei Yuan’s eyes, had already caused her to be angry
ช่วงเวลาแห่งความลังเลใจที่มองเห็นได้จากสายตาของ Pei Yuan ทำให้เธอโกรธแล้ว
 The veiled pair of eyes chilled, and with a cold voice she said, “Eunuch Jin, these servants underneath you seem to be more and more disobedient
นัยน์ตาที่ถูกกลบด้วยน้ำเย็นและเธอก็พูดว่า "ขันทีโจนคนใช้เหล่านี้อยู่ข้างใต้คุณดูเหมือนจะไม่เชื่อฟังมากขึ้น
 Even the calls of you inner court steward, they dare to ignore
แม้กระทั่งการเรียกร้องของคุณสจ๊วตศาลชั้นพวกเขาไม่กล้าที่จะละเลย
” Eunuch Jin, losing face in front of the princess, also excitedly flared up
"Eunuch Jin, สูญเสียใบหน้าต่อหน้าเจ้าหญิง, ยังตื่นเต้นเพิ่มขึ้น
 With a stomp of his feet and a high-pitched shout, “This little hoof[3], what palace are you from? How little manners! Go to the disciplinary hall for thirty staves!”[4] Ordering me to go for a beating? The moment Fuyao heard she was overjoyed, hurriedly bowing to show her acceptance and lifted her legs to go
"เหยียบเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ [3] คุณมาจากไหน? 
 Before she even walked two steps, behind her Pei Yuan suddenly icily said, “Wait
ก่อนที่เธอจะเดินสองขั้นตอนข้างหลัง Pei Yuan ของเธออย่างฉูดฉาดกล่าวว่า "รอสักครู่
” Helplessly Meng Fuyao stood still, her fingers digging into her palms
"เม้งฟู่เถู่่ยืนนิ่งนิ้วมือขยับเข้าไปในฝ่ามือ
 Some sweat gradually gathered in her palms
มีเหงื่อค่อย ๆ สะสมอยู่ในฝ่ามือของเธอ
 Pei Yuan suddenly stopped speaking, and the surroundings quieted
Pei Yuan ก็หยุดพูดและสภาพแวดล้อมเงียบ
 A stare that was almost tangible landed on her back, piercing through all disguise like a knife and inspecting her once while cutting through flesh and scraping away bone
การจ้องมองที่แทบจะจับต้องได้บนหลังของเธอเจาะผ่านการปลอมตัวทั้งหมดเหมือนมีดและตรวจสอบเธอครั้งเดียวในขณะที่ตัดผ่านเนื้อและขูดออกกระดูก
 Meng Fuyao’s back also gradually became soaked in sweat
กลับ Meng Fuyao ก็ค่อยๆกลายเป็นแช่ในเหงื่อ
 It was unknown if it was the icy gaze, or because of the chill of the deep autumn wind, but layer after layer of cold seeped into her
มันไม่เป็นที่รู้จักถ้ามันเป็นสายตาน้ำแข็งหรือเพราะความหนาวเย็นของฤดูใบไม้ร่วงที่ลึก แต่ชั้นหลังจากชั้นของเย็น seeped เข้าไปในเธอ
 Meng Fuyao only felt that something like a snake was crawling on her back, the wet coldness containing an abnormal, poisonous smell
Meng Fuyao รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างเช่นงูกำลังคลานอยู่บนหลังของเธอความเย็นที่เปียกซึ่งมีกลิ่นผิดปกติมีพิษ
 Behind her, Pei Yuan laughed all of a sudden, then said to Eunuch Jin, “Steward Jin, this palace maid looks a little slow and is also disobedient, but that still doesn’t deserve to be punished with a beating
ด้านหลังเธอ Pei Yuan หัวเราะอย่างฉับพลันแล้วก็พูดกับ Eunuch Jin ว่า "Steward Jin แม่บ้านในพระราชวังนี้ดูช้าและไม่เชื่อฟัง แต่ก็ยังไม่สมควรที่จะถูกลงโทษด้วยการตี
 How about letting her use her service to redeem her errors, and serve me this time
วิธีการที่จะปล่อยให้เธอใช้บริการของเธอเพื่อไถ่ถอนความผิดพลาดและให้บริการฉันในเวลานี้
 You should go work on your tasks
คุณควรไปทำงานกับงานของคุณ
 Today is his Highness’ birthday, and later he will set off from the Palace of Heavenly Peace to attend the banquet
วันนี้เป็นวันเกิดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและต่อมาเขาจะออกเดินทางจาก Palace of Heavenly Peace เพื่อมาร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำ
 It would not do for you not to be present
มันจะไม่ทำให้คุณไม่อยู่
” “Princess is caring, this old slave will naturally do as you will
"เจ้าหญิงให้ความเอาใจใส่ทาสที่เก่าแก่นี้จะทำอย่างที่คุณต้องการ
” Eunuch Jin flattered while retreating
อึนชูจินยกยอขณะถอยออกไป
 With this, inside the desolate courtyard’s radius was only left two people, Pei Yuan and Meng Fuyao
ด้วยเหตุนี้ภายในรัศมีของลานรกร้างจึงมีเหลือเพียงสองคนคือ Pei Yuan และ Meng Fuyao
 Inhaling a breath of air, Meng Fuyao put on a face full of flattery, and turned around
การสูดลมหายใจเข้าทางอากาศ Meng Fuyao ใส่หน้าเต็มไปด้วยความเยินยอและหันไปรอบ ๆ
 The words “Greetings to the Princess” had not yet rolled off her tongue before, opposite her with hands clasped behind her back, Pei Yuan barely lifted her feet and had already drifted over like a floating cloud
คำว่า "คำทักทายกับเจ้าหญิง" ยังไม่เคยปิดคำพูดของเธอก่อนหน้าตรงข้ามเธอด้วยมือที่งออยู่ด้านหลังของเธอ Pei Yuan แทบจะยกเท้าขึ้นและลอยล่องลอยไปเหมือนเมฆลอยตัว
 Seeing that even the sect’s “Flying Cloud Sail” technique had been used by Pei Yuan, Meng Fuyao’s heart instantly sunk
เมื่อเห็นว่าเทคนิคของ "Flying Cloud Sail" ของนิกายถูกใช้โดย Pei Yuan แล้วหัวใจของ Meng Fuyao ก็จมลงทันที
 Sure enough, Pei Yuan stopped in front of her with a polite smile
แน่นอน Pei Yuan หยุดอยู่ตรงหน้าเธอด้วยรอยยิ้มที่สุภาพ
 Yet her eyes contained veiled chilly light, like flashing lightning that will pierce through the heavens in the future, hidden behind murky clouds
ดวงตาของเธอยังมีแสงโชยเย็นเหมือนแสงกระพริบที่จะเจาะทะลุฟ้าสวรรค์ในอนาคตซ่อนอยู่หลังเมฆหมอก
 She slightly tilted her head
เธอเอียงศีรษะเล็กน้อย
 With the syllables biting on the tip of her tongue, one word at a time, she briskly yet piercingly said: “Meng, Fu, Yao
มีพยางค์กัดที่ปลายลิ้นของเธอคำหนึ่งคำต่อครั้งเธอพูดอย่างฉับพลัน แต่แทงทะลุว่า "เม้ง, ฟู, เย้า
”
”