Chapter 43 Book 1: Winds Begin to Blow in Tai Yuan Chapter 43 – Promise of the Peerless   Zhan Bei Ye’s large laugh had yet to echo out in the middle of the palace gates, before Yan Jingchen’s face had already started to turn ashen layer by layer
บทที่ 43 - คำสัญญาของเสียงหัวเราะที่ยิ่งใหญ่ของ Zhan Bei Ye ยังไม่ได้สะท้อนออกมาตรงกลางประตูพระราชวังก่อนหน้า Yan Jingchen เริ่มหันชั้นขี้เถ้าไปตามชั้น
 He tightly clenched his fingers, twisting them as if he wanted to clench out the sweat in his palms
เขาคับมือขยับมือขยับตัวราวกับว่าเขาต้องการขจัดเหงื่อออกจากฝ่ามือ
 Even the veins in his temples were bulgingly jumping out
แม้แต่เส้นเลือดในวัดของเขาก็พุ่งออกมา
 In his eyes appeared blood vessels like a web, horizontal and vertical, like freakish ropes that wanted to tie up his beloved yet unobtainable girl
ในสายตาของเขาปรากฏเรือเลือดเช่นเว็บในแนวนอนและแนวตั้งเช่นเชือกประหลาดที่ต้องการผูกสาวที่รักของเขายังไม่สามารถหาได้
 Opposite him, however, that girl raised her head towards the sky
ตรงข้ามกับเขาอย่างไรก็ตามสาวคนนั้นเงยหน้าขึ้นมองไปบนฟ้า
 Her jaw line carved out a resolute yet disdainful arc in the fire light
สายกรามของเธอแกะสลักส่วนโค้งที่เด็ดขาดในแสงไฟ
 Behind her Zhan Bei Ye curled his mouth in a cold smile, while Yun Hen’s eyes were deep and chilly – no one was willing to give him more than a glance
เบื้องหลังเธอ Zhan Bei Ye งอปากของเขาด้วยรอยยิ้มที่หนาวเย็นขณะที่ Yun Hen มองลึกและหนาวเย็นไม่มีใครยินดีที่จะให้เขาดูมากกว่า
 There was only Pei Yuan, clutching on Zhan Bei Ye’s unmoving hand while weakly struggling, who used furious and despairing eyes to fixedly stare at her fiancé
มีเพียง Pei Yuan จับมือ Zhan Bei Ye ในขณะที่กำลังดิ้นรนต่อสู้อย่างอ่อนแอที่ใช้ดวงตาโกรธและสิ้นหวังจ้องมองที่คู่หมั้นของเธออย่างไม่หยุดหย่อน
 When she thrashed her neck bones gave out low ge ge noises; traveling out in this moment of suffocating silence, when thousands of soldiers had their weapons unsheathed as if they were facing a great enemy, the sound made one’s heart grow cold
เมื่อเธอแทงกระดูกคอของเธอให้เสียงต่ำ ge ge; 
 Yan Jingchen avoided this grieved, indignant, and almost insane glare, staring at Meng Fuyao full of hope
Yan Jingchen หลีกเลี่ยงแสงจลาจลนี้ไม่พอใจและมองไม่เห็นเกือบจ้องมอง Meng Fuyao เต็มไปด้วยความหวัง
 However, after what seemed like a very long time, he finally slowly loosened his clenched fingers
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ดูเหมือนเป็นเวลานานมากแล้วในที่สุดเขาก็ค่อยๆคลายมือที่ขมวดนิ้วออก
 In his palms, the crescent-shaped wounds pierced by his fingernails immediately began to slowly ooze out blood, and then was diluted by sweat into a light red color
ในต้นปาล์มของเขาแผลที่ดวงจันทร์เสี้ยนจากเล็บของเขาเริ่มทยอยไหลออกจากเลือดอย่างช้าๆและเจือจางด้วยเหงื่อออกเป็นสีแดงอ่อน
 Drop by drop it silently landed onto the dark rock floor surface and faded away from sight
วางโดยวางลงบนพื้นผิวที่มืดและจางหายไปจากสายตา
 In Yan Jingchen’s eyes gradually surfaced a breaking cauldrons and sinking boats kind[1] of splitting murderous intent
ในสายตาของ Yan Jingchen ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาเป็นหม้อน้ำและเรือจม [1] ของการฆาตกรรมเจตนาแบ่ง
 After a while, he severely shouted, “Go —-” The rest of his words had not yet been said, when suddenly a huge earthquake came with a crashing sound
หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาตะโกนอย่างรุนแรง "ไป -" คำพูดที่เหลือยังไม่ได้ถูกกล่าวเมื่อเกิดแผ่นดินไหวขนาดใหญ่เกิดขึ้นพร้อมกับเสียงกระแทก
 The surroundings shook and vibrated with a buzz, as if some kind of heavy object had collided with the yellow bronze palace gate, impacting it so hard that the gate body slightly trembled
ราวกับว่าวัตถุหนักบางชนิดได้ชนกับประตูพระราชวังสีทองสีเหลืองซึ่งส่งผลกระทบอย่างหนักเพื่อให้ประตูตัวสั่นเล็กน้อย
 The sound was dull and low, almost like flesh slamming on a solid object
เสียงดังสนั่นและต่ำเกือบจะเหมือนเนื้อกระแทกกับวัตถุแข็ง
 In a short while, from the black stone gate threshold slowly flowed out fresh blood, meandering and twisting like a snake as it trickled in towards the inside of the gate
ในระยะสั้น ๆ จากเกณฑ์ประตูหินสีดำค่อยๆไหลออกเลือดสดคดเคี้ยวและบิดเหมือนงูขณะที่ไหลลงสู่ด้านในของประตู
 Everyone instinctively lowered their heads to stare at that fresh blood creeping towards their feet
ทุกคนตามสัญชาตญาณลดศีรษะลงที่จารึกว่าเลือดไหลเข้าหาเท้า
 It clearly wasn’t a large volume, yet it made one looking at it suddenly feel their hearts grow cold, as if something out of their expectations had happened
มันเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เล่มใหญ่ แต่ก็ทำให้มองที่มันก็รู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาหนาวขึ้นราวกับว่าบางอย่างออกไปจากความคาดหวังของพวกเขาที่เกิดขึ้น
 Horrifying, bitterly chilling, hot blood splashing, in an instant it stifled one’s breath
สยดสยอง, ขมขื่น, สาดกระหายเลือดในทันทีทันใดมันทำให้หายใจไม่ออก
 In the darkness countless pairs of eyes flashed, turning towards that impacted palace gate
ในความมืดมิดมีคู่แวบหนึ่งประกายแวววาวหันไปทางประตูพระราชวังที่ได้รับผลกระทบ
 After some time, there was another huge sound, and at the same time the sound of shouting and close combat with weapons traveled over
หลังจากนั้นสักครู่มีเสียงใหญ่อีกอันหนึ่งและในเวลาเดียวกันเสียงตะโกนและการสู้รบอย่างใกล้ชิดกับอาวุธก็ได้เดินทางไป
 The bloody smell shot up to the cloudy skies, in mid-air soaring into a pink-colored blood mist, while someone yelled: “Those who block me shall die!” Someone horribly screamed: “Ah! It’s the palace guards! ——–“[2] Human shouts, horse whinnies, and tragic cries accompanied the fire light in soaring up
กลิ่นกระหายเลือดกระโจนขึ้นสู่ท้องฟ้าที่มีเมฆครึ้มกลางอากาศทะยานขึ้นสู่หมอกเลือดสีชมพูขณะที่บางคนตะโกนว่า "คนที่ปิดกั้นฉันจะตาย!" คนที่ร้องไห้อย่างน่ากลัว: "อ้า! 
 Layer after layer of black smoke mixed with the sticky scent of blood passed over the tall palace gate, drifting into the noses of the people on this side of the gate
หลังจากชั้นของควันดำผสมกับกลิ่นเหม็นของเลือดไหลผ่านประตูพระราชวังสูงลุกลามเข้าไปในจมูกของคนที่อยู่ด้านข้างของประตู
 Sounds of human bodies slamming onto the gate came unendingly, after which were the sounds of things flying and colliding in all directions – most likely scatteredly flying limbs that also impacted and fell on the palace gate
เสียงของร่างกายมนุษย์กระแทกเข้าสู่ประตูเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อนหลังจากนั้นเสียงของสิ่งบินและชนในทุกทิศทุกทาง - ส่วนขาบินที่กระจัดกระจายน่าจะส่งผลต่อและลดลงที่ประตูพระราชวัง
 It could be imagined that tomorrow, on every one of the massive bronze nails on the palace gate[3], would be hung full of pieces and strands of flesh and blood; using the most genuine color of blood to remember this night’s Tai Yuan imperial city massacre amidst chaos and fire
มันอาจจะคิดว่าวันพรุ่งนี้บนทุกเล็บทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่บนประตูพระราชวัง [3] จะแขวนไว้เต็มไปด้วยชิ้นส่วนและเส้นของเนื้อและเลือด; 
 At this moment, the cacophony outside blazed like boiling porridge, while the murderous stillness inside was silent like death
ในขณะนี้ความขมขื่นภายนอกดังเช่นโจ๊กที่ต้มในขณะที่ความเงียบสงบในการฆาตกรรมก็เงียบเหมือนความตาย
 The Crown Prince had not only escaped the birthday feast’s assassin, he had even safely exited the imperial palace, finally right before Shu hour[4] rushing to the city guard camp stationed inside the capital
สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามบรมราชกุมารีเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมเยียนสถานที่ปรักหักพังของกรุงเยรูซาเล็มในที่สุดพระนางสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ
 Marching over the bloody trail that Fang Minghe’s large army had killed through just a half-hour ago, they charged over yet again
เดินผ่านเส้นทางที่มีเลือดไหลที่กองทัพขนาดใหญ่ของฝางมิงหยองได้สังหารผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมงก่อนพวกเขาก็เรียกเก็บเงินอีกครั้ง
 In the stretch of silence a galloping sound suddenly traveled over
ในช่วงของความเงียบเสียงที่วิ่งเร็วก็เดินทางไป
 It was Yuan Zhaoxu riding a horse and rushing over, his robes scatteredly flying, his posture in this kind of urgent moment still calm
มันคือหยวนเจิ้งหู่ขี่ม้าและรีบวิ่งไปอาภรณ์ของเขากระจัดกระจายบินท่าทางของเขาในช่วงเวลาเร่งด่วนแบบนี้ยังสงบอยู่
 His voice was not loud, yet it clearly arrived in every person’s ears
เสียงของเขาไม่ดัง แต่มันก็มาถึงหูของทุกคนอย่างชัดเจน
 “Open the gates!” “Are you mad!” Yan Jingchen turned his head aghast
"เปิดประตู!" "คุณบ้า!" Yan Jingchen หันหัวของเขาตกใจ
 “Opening the gates now, means we die!” Yuan Zhaoxu raised his head, lightly smiling
"การเปิดประตูตอนนี้หมายความว่าเราตาย!" Yuan Zhaoxu ยกหัวยิ้มเบา ๆ
 He twisted the reins over and over in his fingers, actually with an attitude of not wanting to talk with that person
เขาบิดบังเหียนซ้ำแล้วซ้ำอีกในนิ้วมือของเขาจริงๆแล้วก็มีทัศนคติที่ไม่ต้องการพูดคุยกับบุคคลนั้น
 It was instead Zhan Bei Ye who suddenly gave a loud laugh saying, “Only if you don’t open them are you a fool
แทนที่จะเป็น Zhan Bei Ye แทนคนที่หัวเราะอย่างฉับพลันหัวเราะว่า "ถ้าคุณไม่เปิดพวกเขาคุณก็เป็นคนโง่
 Eighty thousand readied city guards versus fifty thousand unprepared capital soldiers, together stuffed inside that plaza, who will beat who? If you open the gates and gather this side’s soldiers and firearm unit that is another portion of power, then lead the battle inside the palace
แปดหมื่นคนเตรียมพร้อมกับนายทหารในเมืองเมื่อเทียบกับนายทหารที่ได้รับการเตรียมตัวไว้แล้วไม่เกินห้าหมื่นนายเข้าด้วยกันภายในจัตุรัสซึ่งจะเอาชนะใคร? 
 Crowds of people cannot spread out inside the passages, and the city guards’ many weapons and formations won’t be able to be used
ฝูงชนของคนไม่สามารถแพร่กระจายออกไปภายในทางเดินและอาวุธหลายแห่งของเมืองและการก่อตัวจะไม่สามารถใช้ได้
 Plus the fact they are not as familiar with the terrain, once the time for victory or defeat arrives, who can anticipate the outcome?” He then turned his head to look at Yuan Zhaoxu, his thick eyebrows rising as he said, “You are a talented man, this Prince hopes that one day I can have an deciding match with you on the battlefield, and brutally pummel you!” “That is my wish as well
นอกจากนี้ข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขายังไม่คุ้นเคยกับภูมิประเทศเมื่อถึงเวลาแห่งชัยชนะหรือความพ่ายแพ้แล้วใครจะคาดหวังผลงานได้? "จากนั้นเขาหันศีรษะไปมอง Yuan Zhaoxu ร่างคิ้วหนาขึ้นขณะที่เขาพูดว่า" คุณเป็น 
” Yuan Zhaoxu raised his hand, his smile mellow
หยวนเจียงซูยกมือขึ้นยิ้มให้ยิ้มแย้มแจ่มใส
 The two people’s gazes collided in mid-air, and a faint clashing actually sounded in the air
จ้องมองของคนสองคนชนกันกลางอากาศและการปะทะกันของแสงจาง ๆ เกิดขึ้นในอากาศ
 From the skies above suddenly gusted winds and storms, with lightning like snakes dancing out of the horizon
จากท้องฟ้าที่พัดลมและพายุขึ้นมาอย่างฉับพลันด้วยสายฟ้าเช่นเดียวกับงูที่กำลังเต้นออกมาจากขอบฟ้า
 In the distance traveled over muffled thundering sounds, each sound approaching closer to the world
ในระยะทางเดินทางไปทั่วเสียงฟ้าร้องโห่ร้องเสียงแต่ละใกล้ใกล้โลก
 The blood-iron promise belonging to peerless characters, destined to change the Five Regions Continent territorial map, was inevitable and unbreakable, causing heavenly signs to descend
คำสัญญาของเลือดเหล็กซึ่งเป็นของตัวละครที่ไร้ขีด จำกัด ซึ่งกำหนดให้เปลี่ยนแผนที่อาณาเขตห้าทวีปเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และไม่สามารถแตกได้ทำให้เกิดสัญญาณสวรรค์ขึ้นลง
 After their eyes fiercely collided again, the two people successively turned their backs and walked away
หลังจากที่สายตาของพวกเขาปะทะกันอย่างรุนแรงอีกครั้งทั้งสองคนก็หันหลังให้กันและกันและเดินออกไป
 Zhan Bei Ye let out a long laugh, between his eyebrows flowing out combative will and fighting spirit
Zhan Bei Ye หัวเราะนาน ๆ ระหว่างคิ้วของเขาที่ไหลออกมาต่อสู้และจะต่อสู้จิตวิญญาณ
 In Yuan Zhaoxu’s bosom, suddenly poked out a snow white ball of fat
ในอกของหยวนเจียงซูก็พลิกตัวลูกบอลสีขาวหิมะออกมาจากไขมัน
 The chubby ball climbed up Yuan Zhaoxu’s shoulder with deng deng deng sounds and used great effort to stick up its butt, letting out a puff of gas towards that arrogant junior who actually dared to provoke its master
ลูกอ้วนขึ้นปีนไหล่ Yuan Zhaoxu ด้วยเสียง deng deng deng และใช้ความพยายามอย่างมากในการยึดก้นของมันเอาพัฟแก๊สไปที่จูเนียร์หยิ่งที่กล้าจริงที่จะกระตุ้นให้นายของมัน
 …… The palace gate finally began to roll open
...... ประตูพระราชวังก็เริ่มม้วนขึ้น
 Meng Fuyao stared at that slowly opening gate, even herself feeling that it was very lucky and miraculous
Meng Fuyao จ้องมองที่ประตูเปิดช้า ๆ แม้กระทั่งตัวเองรู้สึกว่ามันโชคดีมากและเป็นเรื่องมหัศจรรย์
 It was obvious the two people had foolishly chased in the wrong direction, while their intention to hijack Qi Xunyi and escape through the palace gates was foiled by Yuan Zhaoxu; seeing the heavily stacked guards of the three gates, they were almost completely out of hope
เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนได้ไล่ล่าอย่างบ้าคลั่งไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้องในขณะที่ความตั้งใจของพวกเขาที่จะจี้ฉีซุนยีและหลบหนีผ่านประตูพระราชวังถูกทำร้ายโดย Yuan Zhaoxu; 
 Unexpectedly the other detachment of troops suddenly arrived, and their daring act of burning the palace finally received the proper dues, saving their lives
ไม่คาดฝันกองกำลังอื่น ๆ ของกองกำลังก็มาถึงและการกระทำกล้าหาญของการเผาไหม้พระราชวังในที่สุดได้รับค่าธรรมเนียมที่เหมาะสมช่วยชีวิตของพวกเขา
 The palace gate opened
ประตูพระราชวังเปิดออก
 Zhan Bei Ye lowered his head to take a look at the Pei Yuan whose throat he was clasping
Zhan Bei Ye ก้มศีรษะเพื่อดู Pei Yuan ที่คอเขากำลังตบมือ
 Frowning he said, “I really want to kill you, but murdering a defenseless woman like this … ai, this thing, this Prince cannot do
"ฉันต้องการจะฆ่าคุณจริงๆ แต่ฆ่าผู้หญิงที่ไม่มีที่พึ่งเช่นนี้ ... ai, สิ่งนี้เจ้าชายคนนี้ไม่สามารถทำได้
” He turned his head to seek help from Yun Hen
"เขาหันศีรษะเพื่อขอความช่วยเหลือจากเหวินยุ้น
 Yun Hen gave him a glance, then turned away
หยุนเหวให้เขาเหลือบไปแล้วหันกลับไป
 Zhan Bei Ye was helpless, muttering, “However, this Prince feels that letting you live would actually be a life worse than death
Zhan Bei Ye ทำอะไรไม่พึมพำ, พึมพำ "อย่างไรก็ตามเจ้าชายคนนี้รู้สึกว่าการปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่จะเป็นชีวิตที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย
 This way is better
วิธีนี้ดีกว่า
” He released his hand, throwing Pei Yuan away
"เขาปล่อยมือโยน Pei หยวนออกไป
 Pei Yuan’s body fell in mid-air like a fallen leaf; she had not yet landed on the ground when Zhan Bei Ye suddenly unsheathed his sword, and a sword light flashed
ร่างของ Pei Yuan ตกลงไปในอากาศตอนกลางเช่นใบที่ร่วงหล่น 
 With a miserable cry, fresh blood pierced out from Pei Yuan’s shoulder like a thin sword, shooting onto the face of Yan Jingchen who was subconsciously going forward to catch her
เลือดที่ไหลออกมาจากไหล่ของเป่ยหยวนเหมือนดาบบาง ๆ ยิงเข้าสู่ใบหน้าของ Yan Jingchen ที่กำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับตัวเธอ
 A neat bloody hole appeared on Pei Yuan’s left shoulder, with the flesh and blood within vanishing completely
รูที่มีเลือดออกอย่างประณีตปรากฏบนไหล่ซ้ายของ Pei Yuan โดยเนื้อและเลือดหายไปหมด
 Her scapula bone, was pierced through by Zhan Bei Ye
กระดูกสะบักของเธอถูกเจาะโดย Zhan Bei Ye
 “The second hole!” Zhan Bei Ye grimly shouted
"หลุมที่สอง!" Zhan Bei Ye ตะโกนอย่างรุนแรง
 His black hair drifted and his eyes were piercingly sharp
ผมสีดำของเขาล่องลอยและสายตาของเขาแหลมคม
 “There are eight more!” The heartless Meng Fuyao didn’t know about that ten wound promise, only laughingly watching while crossing her arms
"มีอีกแปด!" ใจร้ายเม็งฟู่เจาไม่ทราบเกี่ยวกับคำสัญญาที่ให้ไว้กับบาดแผลเพียง 10 ข้อเท่านั้น แต่ก็หัวเราะเฝ้าดูขณะข้ามแขนของเธอ
 She said, “Ai ya Sir Prince you sure are lewd
เธอกล่าวว่า "Ai ya Sir Prince คุณแน่ใจว่าลามก
” Prince Zhan was so angry his face immediately darkened
"เจ้าชาย Zhan โกรธมากที่ใบหน้าของเขามืดทันที
     Footnotes   Breaking cauldrons and sinking boats: cutting off all retreat, burning bridges
เชิงอรรถแบ่งหม้อและเรือจม: ตัดการล่าถอยทั้งหมด, การเผาไหม้สะพาน
 The eighty thousand troops subordinate to the Crown Prince outside the imperial palace (stationed in the capital city Yanjing)
แปดหมื่นคนเป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารนอกพระราชวังอิมพีเรียล (ประจำการในเมืองหลวง Yanjing)
 NOTE: The Imperial Palace (or imperial city) is what the Emperor’s palace is called, similar to the Forbidden City in Beijing
(พระราชวังอิมพีเรียล) คือพระราชวังของจักรพรรดิเรียกว่าคล้ายกับพระราชวังต้องห้ามในกรุงปักกิ่ง
 The capital city (Yanjing), is the city that surrounds the palace and is similar to Beijing
เมืองหลวง (Yanjing) เป็นเมืองที่ล้อมรอบพระราชวังและคล้ายกับกรุงปักกิ่ง
 Palace guards controlled by the Crown Prince, capital city troops controlled by Fang Minghe
กองทหารของพระราชวังควบคุมโดยมกุฎราชกุมารกองกำลังเมืองหลวงควบคุมโดย Fang Minghe
 Imperial City gates are often full of bronze “nails” or “knobs”
ประตูเมืองอิมพีเรียลมักเต็มไปด้วยสีทองแดง "เล็บ" หรือ "ลูกบิด"
 Picture:  Shu hour, 戍时, 19:00 – 21:00 (7:00 p
รูปภาพ: ชั่วโมง Shu, 戍时, 19:00 - 21:00 (7:00 p
m
ม.
 to 9:00 p
ถึง 9:00 น
m
ม.
)
)