Chapter 3 Book 2: The Infinite Heart Chapter 3 – Thief of the Xinggong[1] “I’m not just a regular kind of page, I require treatment that befits my outstanding qualities!” Meng Fuyao crouched in front of the “De Xin Courtyard” gates inside Prince De’s palace, located at Zhongzhou city’s eastern corner streets
บทที่ 3 เล่มที่ 2: หัวใจที่ไม่มีที่สิ้นสุดบทที่ 3 - โจรออฟไซงกง [1] "ฉันไม่ใช่แค่หน้าเป็นประจำฉันต้องการการรักษาที่เหมาะสมกับคุณภาพที่โดดเด่นของฉัน!" เม้งฟู่เจาหมอบหน้า "เดอซิน"
She clutched a page-servant’s outfit while loitering around in protest
เธอกอดชุดของคนรับใช้ของหน้าขณะที่เดินเตร่ไปประท้วง
Inside the building was completely still
ภายในอาคารยังคงสมบูรณ์
Yao Xun looked at Meng Fuyao askance, pulling on her
เย้าซุนมองไปที่ความเมี่ยงฟึ้ยถามและดึงเธอขึ้น
“Ai, Lady Meng, you drank their priceless wine, being a page to repay your debt is still deservedly so
"อายเลดี้เม้งคุณดื่มเหล้าองุ่นที่ไม่มีราคาของพวกเขาเป็นหน้าเพื่อชำระหนี้ของคุณยังคงสมควรได้รับดังนั้น
How should I say this, if you still demand more it seems to be taking it a little too far …” “What do you understand!” Meng Fuyao cut him off
ฉันควรจะพูดแบบนี้ยังไงถ้าคุณยังต้องการมากกว่านี้ดูเหมือนจะใช้เวลานิดหน่อย ... "" คุณเข้าใจอะไร! "เม้งฟู่เจียตัดเขาออก
“So what if I am annoying him? This person is so calm and so clean, I precisely want to annoy him until he voluntarily surrenders
"แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันทำให้เขารำคาญ?
” With deng deng deng sounds she climbed up the window
"กับ deng deng deng เสียงเธอปีนขึ้นหน้าต่าง
The window was closed very tightly, so Fuyao went to poke the window paper
หน้าต่างปิดสนิทมากดังนั้น Fuyao จึงโผล่กระดาษหน้าต่าง
I’ll poke, I’ll poke poke poke poke poke …… puchi puchi puchi, the window paper was quickly almost turned into a hornet’s nest
ฉันจะโผล่, ฉันจะโผล่ poke poke poke poke ...... puchi puchi puchi, กระดาษหน้าต่างได้อย่างรวดเร็วเกือบจะกลายเป็นรังรังแตน
Thinking of the cold night wind passing through the holey window paper to blow onto a certain person’s body with hu hu sounds, and how beautiful that scene would be, Meng Fuyao grinned with absolute joy
การนึกถึงลมหนาวที่พัดผ่านกระดาษหน้าต่างของ Holey เพื่อพัดพาศพของคนบางคนด้วยเสียง hu hu และความสวยงามของฉากนั้นจะเป็นอย่างไร Meng Fuyao ยิ้มด้วยความสุขอย่างแท้จริง
I’ll poke I’ll poke I’ll continue to poke … ouch! Her fingertip suddenly pained, as if it were pierced by a needle
ฉันจะโผล่ฉันจะโผล่ฉันจะยังคงโผล่ ... อุ๊ย!
Fuyao retrieved her hand in a hurry, with a look discovering that on her finger had already squeezed out a round blood droplet
Fuyao หยิบมือของเธอรีบด้วยการค้นพบว่าบนนิ้วของเธอได้บีบออกแล้วหยดเลือดกลม
She couldn’t help but burn in fury, cursing, “That scum’s viciousness actually goes this far! There actually was an ambush!” With a hua la sound the window frame was quietly pulled open
เธอไม่สามารถช่วยได้ แต่เผาผลาญความโกรธ, แช่ง, "ความชั่วช้าของขยะที่จริงไปไกล!
Zong Yue with an outfit like snow sat cross-legged in front of the window, while behind him was a large silk screen with white silk and embroidered maple leaves
Zong Yue กับชุดเช่นหิมะนั่งไขว้ที่ด้านหน้าของหน้าต่างในขณะที่อยู่ข้างหลังเขาเป็นหน้าจอผ้าไหมขนาดใหญ่ที่มีผ้าไหมสีขาวและใบเมเปิ้ลปัก
On the edges of those vibrant deep red maple leaves were inlayed with slight yellow
บนขอบของใบเมเปิ้ลที่มีชีวิตชีวาสีแดงเข้มฝังอยู่ในสีเหลืองเล็กน้อย
Inside the brilliant gorgeousness was a type of frosty vicissitude of life, contrasting with the Zong Yue in front of the maple illustrations whose expression was mild yet elegant
ภายในความงดงามที่งดงามเป็นประเภทของชีวิตที่หนาวจัดของชีวิตเทียบกับ Zong Yue ในด้านหน้าของภาพประกอบเมเปิ้ลที่มีการแสดงออกอ่อนยังสง่างาม
In his fingers was twisting a hollow needle
ในนิ้วมือของเขาบิดเข็มกลวง
He observed the thinly flowing blood liquid inside the needle with a pondering expression, lightly saying, “Recently at Lifting Wind I met the sacred Saintess, Exalted Lady Fei Yan
เขาสังเกตเห็นของเหลวในเลือดที่ไหลผอมลงภายในเข็มด้วยการแสดงออกที่หยิ่งและพูดเบา ๆ ว่า "เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ Lifting Wind ฉันได้พบกับนักบุญศักดิ์สิทธิ์ผู้ทรงเกียรติเลดี้เฟยแยน
She said to me, if there were a seventeen year old young girl who successfully cultivated a peerless mental technique, she would be a uniquely rare blood sacrifice body
เธอบอกกับฉันว่าถ้ามีเด็กหญิงอายุสิบเจ็ดปีที่ประสบความสำเร็จในการปลูกฝังเทคนิคทางจิตที่ไร้สมรรถภาพเธอจะเป็นร่างกายที่เสียสละในเลือดที่หาได้ยาก
She had searched for many years without results
เธอค้นหามานานหลายปีโดยไม่มีผลลัพธ์
If I had stumbled upon one, I definitely should let her know
ถ้าฉันได้สะดุดกับหนึ่งฉันมั่นเหมาะควรแจ้งให้เธอทราบ
” Waving the needle in his hand, he deeply thought, not looking at Meng Fuyao while muttering, “Exalted Lady Fei Yan wants a blood sacrifice body, while I have tried many times and all were unsuitable
"โบกมือเข็มไว้ในมือเขาคิดอย่างลึกซึ้งไม่มอง Meng Fuyao ขณะพูดพึมพำ" เลดี้ Fei Yan ที่สูงส่งต้องการร่างกายการเสียสละเลือดในขณะที่ฉันได้พยายามหลายต่อหลายครั้งและทั้งหมดไม่เหมาะสม
I don’t know if this one will be or not?” Meng Fuyao crouched on the window, laughing back at him with extreme anger while mumbling, “In your whole life, besides the kinds of stuff like threatening blackmailing coercing and framing, what else can you do at all?” Zong Yue raised his eyes, throwing her a basket at a distance from the window, saying, “Right now I’ll let you see what I can do – I’ll bother you to go pluck the delicate tips from the seven-leaf grass in the courtyard garden and grind them into pieces inside a medicinal cauldron, I need to use them
ฉันไม่รู้ว่าคนนี้จะเป็นแบบนี้หรือไม่? "เม้งฟู่เจ่คุกเข่าลงบนหน้าต่างหัวเราะกับเขาด้วยความโกรธอย่างสุดขีดในขณะที่พึมพำ" ตลอดชีวิตของคุณนอกเหนือจากสิ่งต่างๆเช่นการข่มขู่และการข่มขู่แบล็กเมล์
Remember, it needs to be fine like powder, using the most tender and delicate grass tips
โปรดจำไว้ว่ามันต้องมีการปรับเช่นผงโดยใช้เคล็ดลับการซื้อที่อ่อนนุ่มและละเอียดอ่อนมากที่สุด
” Meng Fuyao’s nose pointed towards the sky, while her hands were in her sleeves, not moving
"จมูก Meng Fuyao ชี้ไปทางฟากฟ้าในขณะที่มือของเธออยู่ในแขนเสื้อของเธอไม่ขยับ
Instead it was Yao Xun who went forward to pick it up, pulling Fuyao to leave
แต่นั่นเป็นยุคของเย้าซาซึ่งเดินไปข้างหน้าเพื่อหยิบมันขึ้นมาดึง Fuyao ออกไป
“Since you picked it up you go pluck
"ตั้งแต่คุณหยิบมันขึ้นมาคุณจะถอนตัว
” Meng Fuyao stomped outside, when the corner of her eye caught a glance of the grass besides the road
"Meng Fuyao stomped ข้างนอกเมื่อมุมของตาของเธอจับได้อย่างรวดเร็วของหญ้านอกเหนือจากถนน
Suddenly she said, “Hey, this grass is really similar to the seven-leaves grass, almost identical … hey, you go pluck it, after grinding it give it to Zong Yue
ทันใดนั้นเธอก็กล่าวว่า "เฮ้หญ้านี้มันคล้ายกับหญ้าเจ็ดใบเกือบจะเหมือนกัน ... เฮ้ยไปเอามันทิ้งหลังจากบดให้ Zong Yue
Didn’t he want to let me see his abilities? Let me see if he can tell them apart or not
เขาไม่ต้องการให้ฉันเห็นความสามารถของเขาหรือไม่?
” Not waiting for Yao Xun’s reply, she waved her hand saying, “I’m going for a stroll
"ไม่ต้องรอคำตอบของเย้าซุนเธอโบกมือให้เธอพูดว่า" ฉันจะไปเดินเล่น
” —————– Zhongzhou was worthy of being the number one most prosperous, bustling city of the Five Regions Continent
"------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------------ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
It was unlike the legendary high-walled thickly fortified, primitively grim Nemesis capital city Pan; Zhongzhou was wealthy and flourishing, the local people idle and relaxed
มันแตกต่างจากตำนานกำแพงสูงหนาแน่นปรมาณูเมืองหลวงของนายกเทศมนตรี;
Throughout the city were the traces of satisfaction and leisure that is unique to people governed during times of peace and prosperity
ตลอดทั้งเมืองเป็นร่องรอยแห่งความพึงพอใจและความบันเทิงที่เป็นเอกลักษณ์ของคนที่ปกครองในช่วงเวลาแห่งสันติภาพและความมั่งคั่ง
From the snow white bare feet of the young girls selling flowers; to the guests who spend half a day enjoying tea inside teahouses; to the eloquently discussing scholars inside the meeting halls; to the merchants from various states trading goods at the market; to the red sleeves fluttering in the wind from the tops of the qinglous[2]; to the smell of rouge, wine and meat from the gambling houses; from all this one could see this city’s diverse and all-embracing nature, its abundant and wide-encompassing scope
จากหิมะขาวเท้าเปลือยของหญิงสาวขายดอกไม้;
According to a famous wandering poet’s romantic saying, Pan was like a tall and mighty man, its bearing dignified as it stood unmoving like a mountain
ตามคำพูดที่โรแมนติกของนักกวีที่โด่งดังในฐานะกวีพเนจรแพนเป็นเหมือนชายสูงและยิ่งใหญ่แบกที่มีสง่างามเมื่อยืนนิ่งเหมือนภูเขา
Zhongzhou was an elegant, ceremonially attired, and spaciously robed young man, with indulgence and culture coexisting, splendor and idealism born together
จงโจวเป็นชายหนุ่มที่สวมใส่ในพิธีสวมใส่เครื่องแบบที่หรูหราสง่างามและกว้างขวางพร้อมด้วยความรื่นเริงและวัฒนธรรมร่วมสมัยความสง่างามและความเพ้อฝันที่เกิดร่วมกัน
Meng Fuyao aimlessly wandered around on the streets while arbitrarily buying some small knickknacks
Meng Fuyao เดินไปรอบ ๆ บนถนนโดยไม่มีจุดหมายโดยพลการซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ
She had money now – even though Zong Yue was not a good person or anything, but what he furnished this little page with was not considered too bad
ตอนนี้เธอมีเงินแล้ว - แม้ว่า Zong Yue ไม่ใช่คนดีหรืออะไรก็ตาม แต่สิ่งที่เขาตกแต่งไว้กับหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ก็ไม่ถือว่าเลวร้ายนัก
If not for her discovering that she had found this free financer that could be responsible for her food and shelter, Meng Fuyao would have long started to think of ways to escape
ถ้าไม่ได้สำหรับเธอที่พบว่าเธอได้พบกับนักการเงินอิสระที่อาจเป็นผู้รับผิดชอบด้านอาหารและที่พักพิงของเธอเม้งฟู่เจู่จะเริ่มคิดถึงวิธีหนี
On the way she randomly wandered around, gradually passing through the main streets
ระหว่างทางเธอสุ่มเดินรอบ ๆ ค่อย ๆ เดินผ่านถนนสายหลัก
The people slowly thinned out, and the roads gradually widened
คนค่อยๆผอมลงและถนนค่อยๆขยับขึ้น
In front, a magnificent and superbly crafted crowd of buildings came into view, but from its appearance it didn’t seem like an imperial palace either
ด้านหน้าของอาคารที่สวยงามและยอดเยี่ยมของอาคารได้เข้ามาดู แต่จากรูปลักษณ์ของมันดูเหมือนจะไม่เหมือนพระราชวังอิมพีเรียล
The encircling walls were so short that Meng Fuyao could just lift her feet and leap over
กำแพงล้อมรอบสั้นมากจน Meng Fuyao สามารถยกเท้าขึ้นและกระโดดขึ้นได้
The surroundings had some scattered locals, and Fuyao stopped an old person who was passing by to inquire
บริเวณรอบ ๆ มีชาวบ้านกระจัดกระจายอยู่บางคนและฟู่เจียงก็หยุดคนเก่าที่กำลังเดินผ่านไปเพื่อสอบถาม
The old person kindly smiled at her, saying, “Miss must not be from around here
คนชรายิ้มให้เธออย่างนุ่มนวลพูดว่า "นางสาวต้องไม่มาจากที่นี่
This is His Highness the Crown Prince’s xinggong
นี่คือสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร
” “The Crown Prince’s xinggong?” Meng Fuyao was stunned
"" เจ้า xinggong ของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ "Meng Fuyao รู้สึกทึ่ง
“Isn’t it only Emperors who can have a xinggong?” “Is Crown Prince Wuji a regular crown prince? He has held major authority in the Infinite state for a long time already, he just hasn’t ascended to the throne yet
"ไม่ใช่แค่จักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถมี xinggong ได้?" "มกุฎราชกุมาร Wuji เป็นเจ้าชายแห่งมงกุฎปกติหรือ?
” The old person showed some displeasure
"คนแก่แสดงความไม่พอใจบางอย่าง
“If, according to your logic, only Emperors can have honorifics, doesn’t Crown Prince Wuji have his own honorific just the same?” “Ah? What honorific?” Fuyao absentmindedly asked
"ถ้าตามตรรกะของคุณจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถมีเกียรติยศไม่ได้ Crown Prince Wuji มีความฝันของเขาเองเหมือนกันหรือไม่" "Ah?
It seemed like Zhangsun Wuji was really loved and esteemed by the common people in his country
ดูเหมือน Zhangsun Wuji เป็นที่รักและชื่นชมจากคนทั่วไปในประเทศของเขา
“How could the types of people like us be worthy of mentioning the Crown Prince’s honorific?” The old person hastily walked forward
"คนประเภทไหนที่ชอบเราน่าจะกล่าวถึงความฝันของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร?" คนแก่รีบเดินไปข้างหน้า
“Miss you can just stay here and look around, the Crown Prince very rarely comes over
"นางสาวคุณสามารถอยู่ที่นี่และมองไปรอบ ๆ เจ้าชายน้อยมากมา
This xinggong is a quiet place, it looks like today the Crown Prince definitely isn’t here
xinggong นี้เป็นสถานที่ที่เงียบสงบดูเหมือนว่าวันนี้ Crown Prince แน่นอนไม่ได้ที่นี่
” The old person then pointed at that stout palace wall saying, “Do you see that low palace wall? In the flower garden outside the xinggong is planted a lot of medicinal plants, making it easy for the commoners who have no money to get medical treatment to pick and use
"คนชราคนนั้นชี้ไปที่กำแพงพระราชวังอันงดงามว่า" คุณเห็นกำแพงพระราชวังต่ำหรือไม่?
You just have to flip over the wall and grab some inside
คุณเพียงแค่ต้องพลิกกำแพงและคว้าข้างใน
Actually, wanting to see the Crown Prince is not hard, it’s just that everyone is responsible enough to not go and bother him
ที่จริงแล้วอยากเห็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารไม่ใช่เรื่องยากเพียงแต่ว่าทุกคนมีความรับผิดชอบมากพอที่จะไม่ไปและทำให้เขารำคาญ
” Meng Fuyao gave an “oh” sound, whispering, “Not defensible at all, better be careful of assassins mixing in
Meng Fuyao ให้เสียง "โอ้ย" กระซิบ "ไม่สามารถป้องกันได้เลย
” She turned around, and sure enough she saw inside the medicine garden was planted many herbs
"เธอหันไปรอบ ๆ และนั่นเองที่เธอเห็นอยู่ภายในสวนยาปลูกสมุนไพรจำนวนมาก
Meng Fuyao suddenly had an urge – if she stole a little to sell, wouldn’t that be money? A quarter-hour later, the Meng Fuyao who had passed into the garden straightened her waist furtively, her robes bulging and swelling with a large pile
Meng Fuyao ก็มีการกระตุ้น - ถ้าเธอขโมยไปขายไม่ว่าจะเป็นเงินได้หรือไม่?
Fuyao knew some medicine, so she only chose the herbs that were relatively more expensive – she planned to bring them back and sell them to Zong Yue
Fuyao รู้ยาบางอย่างดังนั้นเธอเลือกเฉพาะสมุนไพรที่มีราคาแพงกว่ามาก - เธอวางแผนที่จะนำพวกเขากลับมาขายให้ Zong Yue
She definitely had to fiercely make a profit off of this
เธอต้องทำกำไรอย่างหนักจากเรื่องนี้
After stealing for half a day she felt a little hot, and her hands were also dirtied with a lot of mud
หลังจากขโมยมาครึ่งวันเธอรู้สึกร้อนขึ้นเล็กน้อยและมือของเธอก็สกปรกด้วยโคลนมาก
Meng Fuyao looked left and right, wanting to find some water to wash her hands
เม้งฟู่เจะมองไปทางซ้ายและขวาอยากจะหาน้ำเพื่อล้างมือ
One of her eyes vaguely spotted a clear pond behind a false mountain in front
หนึ่งในสายตาของเธอเห็นได้ชัดว่ามีบ่อที่ชัดเจนหลังภูเขาเท็จด้านหน้า
On the opposite side of the clear pond seemed to be an iron red-colored tree, blooming with black-colored flowers
ด้านตรงข้ามบ่อที่ชัดเจนดูเหมือนจะเป็นต้นไม้สีแดงสีแดงบานสะพรั่งสีดำ
Meng Fuyao frowned, feeling that this tree had some similarity to the Qingtong Divine Tree that the old Daoist had once mentioned
เม้งฟุยยะขุ่นเคืองใจรู้สึกว่าต้นนี้มีความคล้ายคลึงกันบางประการกับต้นคริงชิงที่พระเจ้า Daoist เคยกล่าวถึงมาก่อน
This thing’s tree bark was excellent medicine for establishing foundations and nurturing spirit, also able to give great help to her own “Breaking Nine Heavens” technique
เปลือกไม้ของสิ่งนี้เป็นยาที่ยอดเยี่ยมสำหรับการสร้างฐานรากและจิตวิญญาณในการเลี้ยงดูนอกจากนี้ยังสามารถให้ความช่วยเหลือแก่เทคนิค "Breaking Nine Heavens" ของตัวเองได้
Immediately having covetous designs, she sneakily went nearer
ทันทีที่มีการออกแบบที่โลภเธอแอบเข้าไปใกล้
Before she had gotten close, from behind the fake mountains suddenly came out a pair of golden armored guards
ก่อนที่เธอจะเข้ามาใกล้ ๆ จากด้านหลังของภูเขาปลอม ๆ ก็มีคนคุ้มกันเกราะสีทองเข้ามา
Their spears interlocked in an X as they blocked the way, and one said, “Going further is the area of the Crown Prince xinggong‘s Outer Palace
หอกของพวกเขาเชื่อมต่อกันในรูปแบบ X ขณะที่พวกเขากั้นทางและหนึ่งกล่าวว่า "การไปไกลกว่านี้คือพื้นที่ของพระราชวังด้านนอกของพระราชวังมกุฎราช
Those who have come to pick herbs, please stop here
บรรดาผู้ที่มารับสมุนไพรควรหยุดที่นี่
” “Oh,” Meng Fuyao turned her eyes in thought, then humorously chuckled, “I won’t go over, but big brother soldier, could you let me climb up that fake mountain to take a look at the xinggong? That way when I go back I could tell those at home about it
"" โอ้ "เม้งฟู่เจ๋อหันไปคิดนิด ๆ แล้วหัวเราะอย่างขำขัน" ฉันจะไปไม่ได้ แต่นายทหารใหญ่คุณช่วยให้ฉันปีนขึ้นไปที่ภูเขาปลอมเพื่อดู xinggong ได้ไหม?
” The two guards looked at each other
"ทั้งสองคนเฝ้ามองกัน
Because frequently commoners would make such a request out of the admiration they had for the Crown Prince, the guards had long become used to it
เพราะบ่อยครั้งที่สามัญสำนึกจะทำให้คำขอดังกล่าวออกมาจากความชื่นชมที่พวกเขาได้รับสำหรับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารผู้เฝ้าจึงใช้มันเป็นเวลานาน
Generously smiling one said, “Then you go up and take a look, don’t slip
ยิ้มอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสกล่าวว่า "แล้วคุณขึ้นไปและมองไม่ลื่น
” “Ah, thank you
"" อ่าขอขอบคุณ
” Meng Fuyao bounced over to go climb the mountain
Meng Fuyao เด้งขึ้นไปปีนภูเขา
When passing by their sides, her fingers flipped once, and the two guards fell to the ground
เมื่อผ่านด้านข้างของพวกเขานิ้วมือขยับครั้งเดียวและทั้งสองยามตกไปที่พื้นดิน
“Wow, Zhangsun Wuji sure has trained these soldiers well, their quality is great
"ว้าว, Zhangsun Wuji แน่ใจว่าได้ฝึกฝนเหล่าทหารเหล่านี้ให้ดีมีคุณภาพที่ยอดเยี่ยม
They fall whenever you tell them to fall, so obedient
พวกเขาล้มเมื่อใดก็ตามที่คุณบอกให้พวกเขาตกหลุมเชื่อฟัง
” Fuyao looked in four directions
"Fuyao มองในสี่ทิศทาง
As far as she could see there actually was no one around, it truly was empty with no one else to guard
เท่าที่เธอจะได้เห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบตัวมันก็ว่างเปล่าไม่มีใครที่จะป้องกันได้
She couldn’t help but perk up in joy, with two or three leaps climbing up the fake mountain
เธอไม่สามารถช่วย แต่เงยขึ้นในความปีติด้วยสองหรือสาม leaps ปีนขึ้นภูเขาปลอม
Without taking a look at the xinggong at all, she immediately jumped down
เธอก็รีบกระโดดลงมาโดยไม่ได้มองไปที่ xinggong เลย
Under the wide skies, above the fake mountain, the dai-colored figure directly leapt up
ภายใต้ท้องฟ้ากว้างเหนือภูเขาปลอมร่างสีดำกระโจนขึ้นโดยตรง
Like a young swallow shooting through the woods, it dived down towards the pond water behind the fake mountain
เหมือนการกลืนกินนกนางนวลหนุ่มผ่านป่ามันพุ่งลงไปที่บ่อน้ำหลังภูเขาปลอม
“Freestyle swimming technique! Here I come!”
"เทคนิคการว่ายน้ำฟรี!