Chapter 4 Book 2: The Infinite Heart Chapter 4 – Beauty at the Lake Heart   In mid-air Meng Fuyao’s fingers flicked, and a piece of broadleaf grass she had picked previously was shot out, brushing past the water surface
บทที่ 4 - ความงามที่ทะเลสาบหัวใจในช่วงกลางอากาศนิ้วของ Meng Fuyao สะบัดและเศษหญ้าใบกว้างซึ่งเธอได้หยิบมาก่อนหน้านี้ถูกยิงออกมาการแปรงผ่านผิวน้ำ
 With a flip of her body, Fuyao swept past like an eagle shearing the waves, and the tip of her foot had already landed on the broadleaf grass
กับพลิกตัวของเธอ Fuyao กวาดที่ผ่านมาเช่นนกอินทรีตัดคลื่นและปลายเท้าของเธอมีที่ดินอยู่แล้วบนหญ้า broadleaf
 With such a cold day, only an idiot would actually go for a dive
ด้วยเช่นวันที่หนาวเย็นเพียงคนบ้าจริงจะไปดำน้ำ
 Fuyao’s foot stood on the leaf tip as she smiled and assessed the surroundings
เท้าของฟู่เจียงยืนอยู่บนปลายใบไม้ขณะที่เธอยิ้มและประเมินสภาพแวดล้อม
 As she expected, behind the fake mountain was hidden beautiful scenery
ตามที่เธอคาดว่าหลังภูเขาปลอมถูกซ่อนทิวทัศน์ที่สวยงาม
 Before she could only see a corner of the pond water, but now she could see it was actually a quite large man-made lake
ก่อนที่เธอจะได้เห็นเพียงมุมหนึ่งของบ่อน้ำ แต่ตอนนี้เธอเห็นว่ามันเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ที่มนุษย์สร้างขึ้น
 The lake water was clear blue like jade and reflected the exquisite, strangely-shaped rocks in the surroundings
น้ำในทะเลสาบมีสีฟ้าใสเหมือนหยกและสะท้อนให้เห็นถึงความงดงามของโขดหินที่มีรูปร่างแปลก ๆ ในบริเวณโดยรอบ
 Large swaths of sweet-smelling camellias blossomed with scarlet red, light red, pink, and white, intermixed with vividly blooming pure wintersweets, and tender and delicate azaleas
บริเวณยอดของ camellias หอมหวานผุดขึ้นมาด้วยสีแดงเข้มสีแดงอ่อนสีชมพูและสีขาวผสมผสานกับฤดูหนาวอันบริสุทธิ์ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและซีดเซียวอ่อนโยนและอ่อนละมุน
 Vibrantly colorful and gorgeous, the scene drew in one’s eyes
ภาพที่เต็มไปด้วยสีสันและงดงามฉากที่ดึงดูดสายตา
 While in the heart of the lake there was a pavilion of white jade that connected with emerald green-colored long corridors
ในขณะที่ใจกลางทะเลสาบมีศาลาสีขาวหยกที่เชื่อมต่อกับทางเดินยาวสีเขียวมรกต
 Upon careful inspection, those corridors were actually constructed with bamboo that were supported on top of the blue ripples
เมื่อได้รับการตรวจสอบอย่างรอบคอบแล้วทางเดินดังกล่าวถูกสร้างขึ้นด้วยไม้ไผ่ที่ได้รับการสนับสนุนจากด้านบนของคลื่นสีฟ้า
 It was unknown how that quiet and beautiful pure blue color could be maintained; light green bamboo reflected in the crystal-like lake water, creating a very clean and soothing visual feeling
ไม่ทราบว่าสีฟ้าที่เงียบสงบและสวยงามสามารถรักษาได้อย่างไร 
 Wind brushed past
ลมพัดผ่านมา
 The lake water folded with layers of elegant ripples, while from inside the white jade pavilion, the ding ling sounds of golden chimes sounded without end
ทะเลสาบน้ำพับกับชั้นของระลอกสง่างามในขณะที่จากภายในศาลาหยกสีขาว, ding ling เสียงของสีทองตีระฆังเสียงโดยไม่มีที่สิ้นสุด
 The white silk drapes in the pavilion were lifted up by the wind, layer upon layer like a dream or mirage
ผ้าม่านสีขาวในศาลาถูกยกขึ้นโดยลมชั้นบนชั้นเช่นความฝันหรือภาพลวงตา
 There could vaguely be seen a human figure inside the curtains, who was currently playing a zither with their head lowered
มีคนเห็นได้ชัดว่ามีร่างมนุษย์อยู่ในม่านซึ่งขณะนี้กำลังเล่นหัวโขนกับศีรษะลดลง
 The sound of the zither was clear and melodious, as if strings of jade pearls rolled and fell into the heart of the lake, yet it was not known from which beauty’s hands these sounds came from
เสียงของนางพญามีความชัดเจนและไพเราะราวกับว่าสร้อยไข่มุกหยกลงไปในหัวใจของทะเลสาบ แต่ก็ยังไม่ทราบว่าเสียงเหล่านี้มาจากไหน
 Meng Fuyao took in a breath, her chest immediately filling with the winter day’s refreshing air, intermixed with flowery fragrance
เม้งฟู่เจะได้หายใจเข้าอกทันทีที่เติมอากาศสดชื่นของฤดูหนาวผสมผสานกับกลิ่นดอกไม้
 She couldn’t help but mumble a little
เธอไม่สามารถช่วยอะไรได้
 “So enjoyable!” From her fingers continuously flew out broadleaf grass, and her person also neared the pavilion at the heart of the lake step by step
"สนุกมาก!" จากมือของเธออย่างต่อเนื่องบินออกไปในทุ่งหญ้าใบกว้างและคนของเธอก็ใกล้ศาลาที่ใจกลางทะเลสาบทีละขั้นตอน
 Halfway there she suddenly paused
ครึ่งหนึ่งที่นั่นเธอก็หยุดชั่วคราว
 She felt that there seemed to be killing intent in the surrounding air
เธอรู้สึกว่าดูเหมือนจะมีเจตนาฆ่าในอากาศโดยรอบ
 That kind of killing intent was formless and traceless, yet was omnipresent at the same time
ความตั้งใจในการฆ่าแบบนั้นไม่มีรูปร่างและไม่เป็นระเบียบ แต่ยังคงอยู่ทุกหนทุกแห่งในเวลาเดียวกัน
 It seemed to be hidden in plant life, hidden in the wind and moon; it followed the flowers and trees as they waved, followed as the wind blew and the moon shone, the force approaching little by little
ดูเหมือนจะซ่อนตัวอยู่ในชีวิตพืชซ่อนตัวอยู่ในลมและดวงจันทร์ 
 This place was clearly silent besides the zither’s sounds, there were no other sounds at all… Meng Fuyao’s thoughts paused here all of a sudden
สถานที่แห่งนี้เงียบไปอย่างเห็นได้ชัดนอกเหนือจากเสียงของ zither เสียงไม่มีเสียงอื่นเลย ... ความคิดของ Meng Fuyao หยุดชั่วคราวที่นี่
 Right! Why was there no other sounds at all besides the zither? Where did the world’s natural sounds all go? Where did the wind blowing and grass moving, the night bugs chirping sounds go? She swiftly flew up, yet her thoughts were a little sluggish
ขวา! 
 Her whole body’s senses spread outward, detecting that the surrounding killing intent was dispersed everywhere; only the person in the pavilion in front had no strange feeling, and they were the only gap in the midst of the ominous aura
ความรู้สึกของทั้งร่างกายของเธอแผ่ออกไปข้างนอกการตรวจจับว่าเจตนาฆ่าคนรอบข้างกระจายอยู่ทุกแห่ง 
 This one, she thought, must be the Crown Prince’s beautiful concubine who didn’t know any martial arts, right? Even though this xinggong didn’t have anyone in sight, it seemed like there was an ancient array set up; since she had stumbled into the array, then she could only exit from that gap
หนึ่งนี้เธอคิดว่าจะต้องเป็นนางสนมที่สวยงามของมกุฎราชกุมารที่ไม่รู้จักศิลปะการต่อสู้ใด ๆ ใช่มั้ย? 
 Meng Fuyao made up her mind and directly shot forward
Meng Fuyao ตัดสินใจและมุ่งหน้าไปข้างหน้า
 At this time the opposite person behind the veil seemed to have also discovered her
ในเวลานี้คนตรงข้ามที่อยู่เบื้องหลังม่านดูเหมือนจะได้ค้นพบเธอด้วย
 They slightly raised their head, their hands that were pressing on the zither strings suddenly pausing, then relaxing
พวกเขายกศีรษะขึ้นเล็กน้อยมือของพวกเขาที่กำลังกดสายกีตาร์ก็หยุดชั่วคราวแล้วผ่อนคลาย
 In the air, a stream of faint zither music unfurled, its sound deep yet distant
ในอากาศลำธารของดนตรีบรรเลงที่จาง ๆ จางลงเสียงของมันลึกลงไปไกล
 The killing intent in the surroundings suddenly dissipated
เจตนาฆ่าในบริเวณโดยรอบก็ผุดขึ้นมา
 Meng Fuyao immediately felt her whole body loosen, as if some kind of binding was untied, and she felt completely relaxed
Meng Fuyao รู้สึกทันทีที่ร่างกายของเธอคลายออกไปราวกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ผูกพันกันและเธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างเต็มที่
 She couldn’t help but look towards that hazy shadow in the center of the lake while laughing obscenely
เธอมองไม่เห็นเงาที่คลุมเครือตรงกลางทะเลสาบขณะหัวเราะอย่างอลหม่าน
 Beauty … you also know that I don’t have any malicious intentions towards you huh … he he
ความงาม ... คุณก็รู้ว่าฉันไม่มีเจตนาร้ายต่อคุณหรอก ... เขาเขา
 She flung out her last piece of broadleaf grass and calculated the distance, it was exactly enough to reach the inside of the pavilion
เธอพ่นเศษหญ้าใบกว้างใบสุดท้ายและคำนวณระยะทางมันก็เพียงพอที่จะเข้าถึงภายในศาลา
 Seeing graceful beauty behind the veil who was pressing the zither without speaking, as if they were lifting their eyes to look over at her, Meng Fuyao began to smile even wider
เห็นความสวยสง่างามที่อยู่เบื้องหลังม่านที่กำลังกดสไบโดยไม่มีการพูดราวกับว่าพวกเขาเงยหน้าขึ้นมองไปที่เธอ Meng Fuyao เริ่มยิ้มให้กว้างขึ้น
 Closer … closer… The drapes were suddenly lifted up, yet it wasn’t the slender jade fingers of a beauty lifting the curtains, but a bundle of white fat
ใกล้ชิด ... ใกล้ ... ผ้าม่านได้รับการยกขึ้นอย่างฉับพลันขึ้น แต่มันก็ไม่ใช่หยกหยาบคายนิ้วมือของความงามยกม่าน แต่กำของไขมันสีขาว
 That guy waddled out, its claws hugging a super small slingshot
ผู้ชายคนนั้นเดินเตาะแตะออกมากรงเล็บของเธอกอดถือหนังสติ๊กขนาดเล็กสุด ๆ
 Heavily setting the sling against the pavilion bamboo railings, it used a foot claw to firmly press down on the slingshot, and a front claw to pull against the rubber band
การตั้งสลิงกับบันไดไม้ไผ่แบบพาวิลเลี่ยนใช้กรงเล็บเท้าแน่นกดลงบนหนังสติ๊กและกรงเล็บด้านหน้าเพื่อดึงแถบยาง
 Valiantly posturing, its white fur flowing, its eyes burning with hatred, it drew the bow! “Pa!” A piece of rock shot out, landing on that broadleaf grass and hitting it to spin round and round, yet because of water tension the leaf didn’t sink
ขนลุกสีขาวของมันไหลดวงตาของมันเผาไหม้ด้วยความเกลียดชังมันดึงธนู! 
 At this time, Meng Fuyao didn’t lift her head to look at the events in the pavilion
ในเวลานี้ Meng Fuyao ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองไปที่เหตุการณ์ในศาลา
 Her vision was currently n the process of lowering to prepare to land on that leaf tip
วิสัยทัศน์ของเธออยู่ในขั้นตอนของการลดการเตรียมดินบนปลายใบนั้น
 Unexpectedly, the grass was hit spinning, leaving the area of her calculations
อย่างไม่คาดคิดหญ้าถูกตีปั่นทิ้งพื้นที่ของการคำนวณของเธอ
 Fuyao cursed loudly
Fuyao สาปแช่งเสียงดัง
 “Which bastard is making trouble?” As her body flipped in mid-air she tried to land on the grass tip again
"ไอ้คนไหนที่ทำให้เกิดปัญหา?" ขณะที่ร่างของเธอพลิกตัวกลางอากาศเธอพยายามจะเหยียบปลายหญ้าอีกครั้ง
 She didn’t realize that the rock would actually be smeared with a strong corrosive poison
เธอไม่รู้ว่าหินจะถูกป้ายด้วยสารกัดกร่อนที่แข็งแกร่ง
 When the leaf contacted it, it immediately began to decay and shrivel, in a blink disintegrating into nothingness
เมื่อใบสัมผัสมันทันทีที่เริ่มเสื่อมลงและหดตัวในพริบตาพังลงไปในไม่มีอะไร
 After Meng Fuyao’s somersault that grass tip she could land on was no longer found in her vision
หลังจากการตีลังกาของเม้งฟู่เจียงที่ปลายสายน้ำซึ่งเธอสามารถลงจอดได้ไม่พบในสายตาของเธอ
 In shock, with her true qi used up after flipping two times, she let out an “uh” sound, and splashed into the lake water with a “pu-tong”
ในช็อกกับฉีที่แท้จริงของเธอใช้ขึ้นหลังจากพลิกสองครั้งเธอปล่อยให้ออก "uh" เสียงและกระโจนลงไปในทะเลสาบน้ำด้วย "pu-tong"
 That certain Master on top of the pavilion instantly threw away its slingshot, holding its stomach with a joyful rodent heart, laughing with zhi zhi sounds
นายบางคนที่อยู่ด้านบนของศาลาทันทีโยนออกหนังสติ๊กถือกระเพาะอาหารด้วยหัวใจหนูสนุกสนานและหัวเราะกับ zhi zhi เสียง
 With a whoosh it slipped back into the drapes again
ด้วยอาการหวาดกลัวมันเล็ดลอดกลับเข้าไปในผ้าม่านอีกครั้ง
 A “hua la” sound
เสียง "hua la"
 The completely soaked Meng Fuyao surfaced her head from the lake, her black hair wet and sticking to her forehead, while the yellow ginger juice on her face had already been mostly washed away
แช่ Meng Fuyao แช่เย็นหัวของเธอจากทะเลสาบผมสีดำของเธอเปียกและติดกับหน้าผากของเธอในขณะที่น้ำขิงสีเหลืองบนใบหน้าของเธอได้ถูกล้างออกไปส่วนใหญ่
 Amidst the water flowers she crazily made a ruckus like a water demon, her brows almost vertical as she shouted, “Which one? Which rat-faced scoundrel dared to scheme against me?! Come out! Come out!” The rat-faced scoundrel laughed in a zhi zhi sound from inside the drapes
ท่ามกลางดอกไม้น้ำเธอบ้าคลุ้มคลั่งเหมือนปีศาจน้ำ, คิ้วของเธอเกือบจะตามแนวตั้งขณะที่เธอตะโกน "ที่หนึ่ง? 
 Fuyao suspiciously perked up her ears, then splashed over
ฟุจิกำลังจ้องเขม็งหู
 She held onto the pavilion railing and prepared to crawl up, when the drapes were suddenly lifted
เธอกอดราวบันไดและเตรียมพร้อมที่จะคลานขึ้นทันทีทันใด
 A person chuckled
คนหัวเราะ
 “Fuyao, why is it that every time I see you, you always cut such a sorry figure?”
"Fuyao ทำไมทุกครั้งที่ฉันเห็นคุณคุณจึงตัดตัวเลขที่เสียใจไป?"