Chapter 11 Chapter 11 – Light At the End of the Tunnel The meetup with his classmates was a small matter, the test was a larger matter
บทที่ 11 - แสงที่ปลายอุโมงค์การพบปะกับเพื่อนร่วมชั้นของเขาเป็นเรื่องเล็ก ๆ การทดสอบเป็นเรื่องใหญ่
 His behind no longer hurt, so Gu Zheng quickly sat in front of his computer
ด้านหลังของเขาไม่ได้ทำร้ายอีกต่อไป Gu Zheng จึงรีบนั่งหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์
 He checked for nearby agricultural farms
เขาตรวจสอบฟาร์มเกษตรในบริเวณใกล้เคียง
 However, in the beginning, even ordinary chicken farms didn’t come up, and it made him feel as if wasted time
อย่างไรก็ตามในตอนแรกแม้แต่ฟาร์มไก่ธรรมดาไม่ได้เกิดขึ้นและมันทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเสียเวลา
 Shanghai was an international metropolis, in the outskirts there was no lack of fields lacking pollution
เซี่ยงไฮ้เป็นมหานครแห่งหนึ่งในเขตชานเมืองไม่มีพื้นที่ที่ไม่มีมลพิษ
 They were all in the suburbs
พวกเขาทั้งหมดอยู่ในเขตชานเมือง
 Gu Zheng chose a few and called them one by one to ask them
Gu Zheng เลือกบางคนและเรียกพวกเขาทีละคนเพื่อถามพวกเขา
 Over there, they said that not only were there not any pollution, they had chicken eggs, goose eggs, duck eggs, quail eggs, and even ostrich eggs
ที่นั่นพวกเขากล่าวว่าไม่เพียง แต่ไม่มีมลพิษใด ๆ พวกเขามีไข่ไก่ไข่ห่านไข่เป็ดไข่นกกระทาและไข่นกกระจอกเทศ
 Gu Zheng automatically filtered Ostrich eggs out
Gu Zheng กรองไข่นกกระจอกเทศออกโดยอัตโนมัติ
 What he had learned was cooking fried eggs, frying the entire egg
สิ่งที่เขาได้เรียนรู้คือการทำอาหารทอดไข่ทอดทั้งไข่
 Throughout one hour, he wouldn’t be able to fry many Ostrich eggs
ตลอดหนึ่งชั่วโมงเขาจะไม่สามารถทอดไข่นกกระจอกเทศได้
 Fried duck eggs didn’t maintain the taste of eggs,  and quail eggs were too small
ไข่เป็ดทอดไม่ได้รักษารสชาติของไข่และไข่นกกระทามีขนาดเล็กเกินไป
 Gu Zheng’s final decision would end up being chicken eggs
การตัดสินใจครั้งสุดท้ายของ Gu Zheng จะจบลงด้วยการเป็นไข่ไก่
 He made an appointment with a couple businesses, and early the next day, Gu Zheng got up and took a subway out of the city
เขาได้นัดหมายกับคู่รักและในวันรุ่งขึ้น Gu Zheng ลุกขึ้นและออกจากสถานีรถไฟใต้ดิน
 “Shanghai Tribe Industries!” Standing in the entrance of the first destination, the door in front of Gu Zheng was wooden with it’s name engraved into a plaque
"Shanghai Tribe Industries!" ยืนอยู่ที่ทางเข้าของประตูแรกประตูหน้า Gu Zheng เป็นไม้ที่มีชื่อเป็นจารึกลงในแผ่นโลหะ
 The name was simplistic, and the environment looked healthy, further the door was made of vine wood, which gave off a nice feeling
ชื่อเป็นเรื่องง่ายและสภาพแวดล้อมที่ดูดีมีประตูทำจากไม้เถาซึ่งทำให้รู้สึกแย่
 “These are our chicken eggs
"นี่เป็นไข่ไก่ของเรา
 Our chicken eggs are mostly sent to high-ranking officials or rich families
ไข่ไก่ของเราส่วนใหญ่ถูกส่งไปยังเจ้าหน้าที่ระดับสูงหรือครอบครัวที่ร่ำรวย
 Our reviews are excellent, most of the high-quality egg supply in Shanghai is from us!” The sales staff were very kind, and guided him directly into the hall
ความคิดเห็นของเราเป็นที่ยอดเยี่ยมส่วนใหญ่ของไข่ที่มีคุณภาพสูงอุปทานในเซี่ยงไฮ้เป็นจากเรา! "พนักงานขายได้ใจดีมากและแนะนำให้เขาเข้าไปในห้องโถง
 After knowing Gu Zheng wanted the eggs, they directly lead him to the poultry section
หลังจากรู้ว่า Gu Zheng ต้องการไข่พวกเขานำเขาไปยังส่วนของสัตว์ปีกโดยตรง
 There, there were indeed some high quality eggs
ที่นั่นมีไข่ที่มีคุณภาพสูงจริงๆ
 They had a white shell, rather than the usual yellow shelled eggs, and were somewhat small
พวกเขามีเปลือกหอยสีขาวแทนที่จะเป็นไข่สีเหลืองปกติและมีขนาดค่อนข้างเล็ก
 “Inferior quality ingredient!” He had just touched it, before Gu Zheng shook his head in disappointment
"ส่วนผสมที่มีคุณภาพต่ำ!" เขาเพิ่งสัมผัสมันก่อน Gu Zheng ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง
 The quality of the chicken eggs were alright, however they weren’t all natural
คุณภาพของไข่ไก่ไม่เป็นไร แต่ก็ไม่ได้เป็นธรรมชาติเลย
 Of course, this didn’t mean that they were counterfeit goods
แน่นอนว่านี่ไม่ได้หมายความว่าเป็นสินค้าลอกเลียนแบบ
 However, the chickens that produced these eggs were certainly of low quality, or perhaps even considered toxic
อย่างไรก็ตามไก่ที่ผลิตไข่เหล่านี้มีคุณภาพต่ำหรืออาจเป็นพิษ
 (T/N: For those that need a reminder, the the lower rankings are… low quality, inferior quality, second-class, ordinary… (and nothing higher has appeared yet)
(T / N: สำหรับผู้ที่ต้องการเตือนความจำอันดับล่างคือ ... คุณภาพต่ำคุณภาพต่ำกว่าระดับที่สองสามัญ ... (และไม่มีอะไรที่สูงขึ้นได้ปรากฏตัวขึ้น)
) Gu Zheng looked at a lot of eggs, and even tried the duck eggs
) Gu Zheng มองไข่จำนวนมากและพยายามแม้แต่ไข่เป็ด
 However, a majority of them were inferior quality, even a few were low quality
อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของพวกเขามีคุณภาพต่ำกว่าแม้แต่น้อยมีคุณภาพต่ำ
 Unfortunately, his ingredients were limited to second-class quality
แต่น่าเสียดายที่ส่วนผสมของเขาถูก จำกัด ให้มีคุณภาพระดับที่สอง
 As they were lower than second class, Gu Zheng could only be disappointed and leave
ขณะที่พวกเขาต่ำกว่าชั้นสอง Gu Zheng จะผิดหวังและออกไปเท่านั้น
 One, two, three places
หนึ่งสองสามแห่ง
 Gu Zheng spent the entire day running around to several businesses
Gu Zheng ใช้เวลาทั้งวันทำงานไปหลายธุรกิจ
 He searched from the south end of the city to the north, and wasted no small amount of time in the car
เขาค้นจากทางใต้สุดของเมืองไปทางทิศเหนือและไม่ต้องเสียเวลาในรถเพียงเล็กน้อย
 Most of the eggs in the plantations were of low quality
ส่วนใหญ่ของไข่ในพื้นที่ปลูกมีคุณภาพต่ำ
 There was a plantation where all of the eggs were of low quality or toxic
มีสวนที่ไข่ทั้งหมดมีคุณภาพต่ำหรือเป็นพิษ
 That was enough to prove that the plantation was selling counterfeit goods, they clearly had bought farmed eggs, rather than raised free-range eggs
นั่นเพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ได้ว่าสวนขายสินค้าปลอมแปลงพวกเขาเห็นได้ชัดว่าซื้อไข่ไก่เลี้ยงสัตว์มากกว่าการเลี้ยงไข่ฟรี
 He wasted an entire day like this, he found a couple more placed at night
เขาเสียเวลาตลอดทั้งวันเช่นนี้เขาพบคู่อื่น ๆ วางไว้ในเวลากลางคืน
 In the end though, he was disappointed
ในตอนท้ายเขารู้สึกผิดหวัง
 On the second day, Gu Zheng decided that he could no longer save money, so he packed up his car, and left
ในวันที่สอง Gu Zheng ตัดสินใจว่าจะไม่สามารถประหยัดเงินได้อีกต่อไปดังนั้นเขาจึงบรรจุรถของเขาไว้และทิ้งไว้
 None, none, still none
ไม่มีใครยังไม่มี
 Within the huge Shanghai, the nearby junction of Suzhou City and Hangzhou, he had not even found a single second-class egg
ภายในเซี่ยงไฮ้ขนาดใหญ่ซึ่งเป็นชุมทางใกล้ ๆ ของเมืองซูโจวและหางโจวเขาไม่ได้พบไข่ชั้นเดียว
 Gu Zheng finally understood the rarity of the other ingredients
Gu Zheng เข้าใจความหายากของส่วนผสมอื่น ๆ
 Last time, him finding that silkie was pure luck
ครั้งสุดท้ายที่เขาพบว่า silkie เป็นโชคบริสุทธิ์
 However, the chicken didn’t have much weight, Gu Zheng couldn’t use it to make an entire table’s worth of dishes
ไก่ไม่ค่อยมีน้ำหนักเท่าไหร่ Gu Zheng จึงไม่สามารถใช้มันเพื่อทำอาหารได้ทั้งโต๊ะ
 Within the three dishes and one soup, two of the main dishes were made up of the silkie
ภายในจานสามจานและซุปหนึ่งจานหลัก 2 จานถูกทำมาจากผ้าไหม
 “After using the immortal pellet, you can raise the level of the ingredients by one!” Gu Zheng was sitting in the car with a look of frustration, when he suddenly heard the voice of the spirit device in his head
"หลังจากที่ใช้อมตะเม็ดคุณสามารถเพิ่มระดับของส่วนผสมได้ด้วยตัวเดียว!" Gu Zheng นั่งอยู่ในรถด้วยความหงุดหงิดเมื่อเขาได้ยินเสียงเครื่องวิญญาณอยู่ในหัวของเขา
 He suddenly sat up straight
เขาก็ลุกขึ้นนั่งตรง
 “You said I can raise the grade of the ingredients?” “Of course
"คุณบอกว่าฉันสามารถยกระดับของส่วนผสมได้หรือไม่" "แน่นอน
 Didn’t I tell you earlier? Four parts ingredients, four parts cooking, and two points repairing? Repairing is mainly used to enhance the grade of ingredients
ไม่ได้ฉันบอกคุณก่อนหน้านี้หรือไม่? 
 The better the repair, the higher the level of ingredients
การซ่อมแซมที่ดียิ่งขึ้นระดับของส่วนผสมที่สูงขึ้น
 Right now, you’re too weak, one must be in the great desolate space to be able to upgrade ingredients, and each time you can only upgrade one!” “Why didn’t you say so earlier!” Gu Zheng yelled out loud
ตอนนี้คุณอ่อนแอมากเกินไปคนหนึ่งต้องอยู่ในพื้นที่รกร้างที่ยิ่งใหญ่เพื่อที่จะสามารถอัพเกรดส่วนผสมได้และทุกครั้งที่คุณสามารถอัพเกรดได้! "" ทำไมคุณไม่ได้พูดแบบนี้มาก่อนเลย! "Gu Zheng ตะโกนดังขึ้น
 He had searched so hard for two days straight, he felt like his legs were going to separate from him
เขาค้นหาอย่างหนักเป็นเวลาสองวันตรงเขารู้สึกเหมือนขาของเขากำลังจะแยกออกจากเขา
 Only now did the spirit device tell him that he could enhance the grade of the ingredients
เฉพาะตอนนี้เครื่องวิญญาณบอกเขาว่าเขาสามารถเพิ่มเกรดของส่วนผสม
 If he knew earlier, then he would’ve begun to buy inferior quality chicken eggs, then go back and enhance them to second-class
ถ้าเขารู้มาก่อนหน้านี้เขาก็จะเริ่มซื้อไข่ไก่ที่มีคุณภาพต่ำกว่าแล้วกลับไปเพิ่มระดับชั้นที่สอง
 This would’ve solved his lack of ingredients
นี้จะได้แก้ปัญหาการขาดส่วนผสมของเขา
 “First of all, you didn’t ask
"ก่อนอื่นคุณไม่ได้ถาม
 Second, I had already told you the uses of cultivating earlier, it’s you who is stupid for not thinking of it!” The spirit device’s words gave him a feeling like he was choking on something
ประการที่สองผมได้บอกคุณถึงการใช้ประโยชน์ในการปลูกฝังให้เร็ว ๆ นี้คุณเป็นคนโง่ที่ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้! "คำพูดของอุปกรณ์เครื่องดื่มทำให้เขารู้สึกเหมือนกับว่าเขาสำลักอะไรบางอย่าง
 He couldn’t refute a word of it, as the spirit device had told him about the repairing function before, however, he didn’t think about such a thing
เขาไม่สามารถลบล้างคำนั้นได้เนื่องจากอุปกรณ์วิญญาณได้บอกเขาเกี่ยวกับฟังก์ชั่นการซ่อมมาก่อน แต่เขาไม่ได้คิดถึงสิ่งนั้น
 So, he didn’t ask the spirit device about such a method
ดังนั้นเขาไม่ได้ถามอุปกรณ์วิญญาณเกี่ยวกับวิธีการดังกล่าว
 He had ended up blindly looking for nothing and wasting two days
เขาจบลงด้วยการสุ่มสี่สุ่มห้ามองหาอะไรและเสียเวลาสองวัน
” “You’re vicious!” He felt like crying
"" คุณโหดร้าย! "เขารู้สึกเหมือนร้องไห้
 Gu Zheng asked his driver to send him directly to Qinchuan Road, the Moon Pavilion, as he had already promised his classmates that he wouldn’t miss it
Gu Zheng ขอให้คนขับส่งเขาตรงไปยัง Qinchuan Road ซึ่งเป็น Moon Pavilion ในขณะที่เขาสัญญากับเพื่อนร่วมชั้นว่าเขาจะไม่พลาด
 Luckily, the issue regarding ingredients had already been resolved, otherwise his mood wouldn’t have been this good
โชคดีที่ปัญหาเกี่ยวกับส่วนผสมได้รับการแก้ไขแล้วมิฉะนั้นอารมณ์ของเขาจะไม่ดีเท่านี้
 The past two days he had entered the Great Desolate space for fifteen minutes
สองวันที่ผ่านมาเขาได้เข้าสู่พื้นที่ Great Desolate เป็นเวลาสิบห้านาที
 Each time, he felt changes occurring within his body, and it made him feel better
ทุกครั้งที่เขารู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นภายในร่างกายของเขาและทำให้เขารู้สึกดีขึ้น
 However, Gu Zheng didn’t feel any qi, nor did he feel any Immortal essence
อย่างไรก็ตามเจิ้งโจวไม่รู้สึกว่ามีชิใด ๆ และไม่รู้สึกอมตะใด ๆ
 However, he did feel a small increase in his strength, but it wasn’t very significant
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าเขากำลังเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่สำคัญเท่าไหร่
 What made Gu Zheng happiest within the Great Desolate space was the planted immortal rice and immortal vegetables
สิ่งที่ทำให้ Gu Zheng มีความสุขที่สุดในพื้นที่ที่รกร้างว่างเปล่าคือการปลูกข้าวที่เป็นอมตะและผักอมตะ
 The Immortal rice grew very quickly, it had already sprouted a centimeter
ข้าวอมตะเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วมันมีเซนติเมตรแล้ว
 The Immortal vegetables had also revealed green buds
ผักอมตะก็เผยให้เห็นตาสีเขียว
 Whether it was the Immortal rice or the Immortal vegetables, they exuded a seductive fragrance
ไม่ว่าจะเป็นอมตะข้าวหรือผักอมตะพวกเขาก็มีกลิ่นหอมน่าหลงใหล
 Thus, he was very much looking forward to harvesting them
ดังนั้นเขาจึงมองไปข้างหน้าเพื่อเก็บเกี่ยวพวกเขา
 After waiting to harvest these two kinds of ingredients, he would be able to enjoy genuine ingredients originating from the Great Desolate and taste the difference in quality between the ordinary quality and regular ingredients through the  Immortal rice and Immortal vegetables
หลังจากที่รอคอยการเก็บเกี่ยววัตถุดิบทั้งสองชนิดนี้แล้วเขาจะสามารถเพลิดเพลินกับวัตถุดิบของแท้ที่มาจาก Great Desolate และลิ้มรสความแตกต่างของคุณภาพระหว่างวัตถุดิบธรรมดาและส่วนผสมปกติผ่านทางอมตะข้าวและอมตะผัก
 The problem of ingredients was solved, so Gu Zheng felt much more relaxed
ปัญหาของส่วนผสมได้รับการแก้ไขแล้ว Gu Zheng รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น
 He had wanted to keep that Immortal Dan for use in the future, however it seems he had to use is now if he wanted to complete this damn test
เขาต้องการเก็บอมตะแดนไว้เพื่อใช้ในอนาคตอย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเขาจะต้องใช้ตอนนี้ถ้าต้องการทำแบบทดสอบแช่ง
 There was no harm and using earlier, no matter how much of the elixir entered his stomach, none of it would be wasted
ไม่มีอันตรายใด ๆ และใช้ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจำนวนยาแก้โรคทุกชนิดเข้าสู่ท้องของเขาไม่มีอะไรที่จะสูญเปล่า
 “Scholar Gu, you came this time!” Wang Yue opened the door
"Scholar Gu คุณมาครั้งนี้!" วัง Yue เปิดประตู
 Hu Yueyue wore professional clothing, and was grinning while looking at Gu Zheng
Hu Yueyue สวมเสื้อผ้ามืออาชีพและยิ้มขณะมองไปที่ Gu Zheng
 Hu Yueyue was one meter and 6 centimeters tall, and grew up to be quite pretty
Hu Yueyue มีความสูง 1 เมตรและ 6 เซนติเมตรและเติบโตขึ้นมาสวยมาก
 She looked like she would be the little girl next door, however, most people didn’t know that she worked in the moving industry
เธอดูเหมือนว่าเธอจะเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนถัดไป แต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าเธอทำงานอยู่ในอุตสาหกรรมที่กำลังเคลื่อนไหว
 Not only that, but she was the owner of the moving company
ไม่ใช่แค่นั้น แต่เธอเป็นเจ้าของ บริษัท ที่ย้ายแล้ว
 “How come it’s just you, where are the others?” After walking in, Gu Zheng asked
"ทำไมคุณถึงเป็นคนอื่น?" หลังจากเดินเข้ามา Gu Zheng ถาม
 They had graduated from the Chinese Department of Shanghai University
จบการศึกษาจากภาควิชาภาษาจีนของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้
 After graduation, most of the students didn’t go to editors to become professional writers, but instead went to work as civil servants
หลังจากจบการศึกษานักเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้ไปหาบรรณาธิการเพื่อเป็นนักเขียนมืออาชีพ แต่กลับไปทำงานเป็นข้าราชการ
 There were also some who went to look for office-jobs
มีบางคนไปหาที่ทำงาน - สำนักงาน
 Gu Zheng’s job as a gourmet writer required on a strong proficiency with the pen
งานของ Gu Zheng ในฐานะนักเขียนรสเลิศต้องมีความสามารถอย่างมากกับปากกา
 However, regarding Hu Yueyue’s work with the moving company, her work had no relation to writing whatsoever
อย่างไรก็ตามในเรื่องการทำงานของ Hu Yueyue กับ บริษัท ที่ย้ายงานของเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเขียนอะไรเลย
 “All them are waiting inside
"ทุกคนกำลังรออยู่ข้างใน
 You must of intentionally made us wait for you because you’re a gourmet
คุณต้องตั้งใจทำให้เรารอคุณเพราะคุณเป็นคนเก่ง
” Hu Yueyue mischievously looked at Gu Zheng and dragged him by the arm inside
"ฮูยยูยูซุกซนมอง Gu Zheng และลากเขาด้วยแขนข้างใน
 The room really had quite a few people, around a dozen
ห้องมีคนค่อนข้างเยอะประมาณโหล
 There were only two seats left, it seems that Gu Zheng was the last one to arrive
มีเพียงสองที่นั่งที่เหลือดูเหมือนว่า Gu Zheng เป็นคนสุดท้ายที่จะมาถึง
 “Shu Yu, you also came?” Seeing the person sitting next to him, Gu Zheng spoke in surprise
"ชูยูยังมาด้วยเหรอ?" เมื่อเห็นคนนั่งข้างๆเขา Gu Zheng พูดด้วยความประหลาดใจ
 Shu Yu was his deskmate in college, but was also known as one of his classes flowers
Shu Yu เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขาที่วิทยาลัย แต่ยังเป็นที่รู้จักในฐานะดอกไม้ของเขาด้วย
 In fact, she was considered the best one
ในความเป็นจริงเธอถูกมองว่าเป็นคนที่ดีที่สุด
 “Look, I wasn’t lying! The moment Gu Zheng arrives, he would definitely recognize Shu Yu and say hello
"ดูฉันไม่ได้โกหก! 
 After Shu Yu arrived, she immediately asked if Gu Zheng was coming as well!” Hu Yueyue gave a sly smile
หลังจากที่ยูชู่มาถึงเธอก็ถามทันทีว่า Gu Zheng กำลังมาด้วยเช่นกัน! "Hu Yueyue ยิ้มแย้มแจ่มใส
 The twelve students watched them while laughing
นักเรียนทั้งสิบสองคนเฝ้าดูพวกเขาขณะหัวเราะ
 Shu Yu felt somewhat embarrassed and lowered her head
ซูยูรู้สึกอายและลดศีรษะลง
  Her first question was indeed about Gu Zheng, but she merely asked about him
คำถามแรกของเธอคือเรื่อง Gu Zheng แต่เธอถามเกี่ยวกับตัวเขาเพียงอย่างเดียว
 There was no hidden meaning
ไม่มีความหมายที่ซ่อนอยู่
 Merely, her current career and Gu Zheng had a certain connection
เพียงอย่างเดียวอาชีพปัจจุบันของเธอและ Gu Zheng มีการเชื่อมต่อบางอย่าง